tag:blogger.com,1999:blog-69182936693911061542024-03-13T22:59:06.411+02:00Αλχημείες..Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.comBlogger81125tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-65988564687432269252012-04-30T21:39:00.000+03:002012-04-30T21:48:32.712+03:00Περί Χρυσής Αυγής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ακολουθούν αδιάσειστες αποδείξεις πως η Χ.Α είναι ξεκάθαρα μια ναζιστική οργάνωση.<br />
<br />
Μπροστά στον εκφασισμό της κοινωνίας, είναι ΚΑΘΗΚΟΝ μας να το προωθήσουμε παντού, ώστε να μάθει κι ο τελευταίος πολίτης ποια πραγματικά είναι η Χ.Α.<br />
<br />
Τα κείμενα και τα βίντεο που ακολουθούν είναι από το http://parallhlografos.wordpress.com<br />
Για να τα διαβάσετε πατήστε <a href="http://parallhlografos.wordpress.com/2012/04/25/%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE-%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%84%CE%BF/">εδώ</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/2ho4-lpihc4?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/z8txhtB2e5M?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br /></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-29856023972337606172012-01-31T01:10:00.000+02:002012-01-31T01:10:05.928+02:00Όταν ο Peter Wothers ήρθε στην Ελλάδα<object width="640" height="360" id="_player" name="_player" data="http://www.ekt.gr/flowplayer/flowplayer.commercial-latest.swf" type="application/x-shockwave-flash"><param name="movie" value="http://www.ekt.gr/flowplayer/flowplayer.commercial-latest.swf" /><param name="allowfullscreen" value="true" /><param name="allowscriptaccess" value="always" /><param name="flashvars" value='config={"logo":{"url":"http://www.ekt.gr/flowplayer/LOGO_EKT.png","top":20,"right":20,"opacity":0.8,"width":"16.5pct","height":"16.5pct","fullscreenOnly":false,"displayTime":0,"fadeSpeed":0,"linkUrl":"http://www.ekt.gr"},"clip":{"url":"mp4:/mm/WOTHERS-Demonstration.f4v","provider":"rtmp","scaling":"orig","autoPlay":false},"showErrors":false,"canvas":{"backgroundColor":"#000000"},"plugins":{"rtmp":{"netConnectionUrl":"rtmp://Oghma.ekt.gr:1935/archive"},"viral":{"url":"http://www.ekt.gr/flowplayer/flowplayer.viralvideos-latest.swf","share":{"description":"test"}},"gatracker":{"url":"http://www.ekt.gr/flowplayer/flowplayer.analytics-latest.swf","labels":{"start":"Start","play":"Play","pause":"Pause","resume":"Resume","seek":"Seek","stop":"Stop","finish":"Finish","mute":"Mute","unmute":"Unmute","fullscreen":"Full Screen","fullscreenexit":"Full Screen Exit"},"debug":false,"trackingMode":"AS3","googleId":"UA-2014480-38"},"controls":{"backgroundColor":"#ADADAD","tooltips":{"buttons":false,"fullscreen":"Opa: Enter Fullscreen mode"}}},"playlist":[{"url":"mp4:/mm/WOTHERS-Demonstration.f4v","provider":"rtmp","scaling":"orig","autoPlay":false}]}' /></object>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-18652760174482849882012-01-31T01:05:00.002+02:002012-01-31T01:06:18.558+02:00Rebranding Greece<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:e1aae45b-c908-4b6a-9ea1-cf3edd49cfb6" style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; width: 583px;"><div id="15814dc2-086a-43d7-9367-524d17ab9fd3" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=Wvyq5AHVrhM" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('15814dc2-086a-43d7-9367-524d17ab9fd3'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"583\" height=\"327\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/Wvyq5AHVrhM?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/Wvyq5AHVrhM?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"583\" height=\"327\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh4.ggpht.com/-8uP2ypHhBBE/TyciIJZMAPI/AAAAAAAAAXk/hSNE98J8dyo/video2959ee5f12f7%25255B7%25255D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-24022435781956860382011-12-29T03:22:00.001+02:002011-12-29T04:04:19.095+02:00Ποιος δεν Διάβασε για το Διαγώνισμα Χημείας??<p><a href="http://lh6.ggpht.com/-T-B0wkj-hPA/TvvKaimEtmI/AAAAAAAAAWM/-TUmajHRKqw/s1600-h/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE1%25255B3%25255D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="Καταγραφή1" border="0" alt="Καταγραφή1" src="http://lh5.ggpht.com/-qREy49R-Rx4/TvvKdVjYCaI/AAAAAAAAAWU/FwO5PQYwGlE/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE1_thumb%25255B1%25255D.jpg?imgmax=800" width="435" height="591"></a></p> <p><a href="http://lh3.ggpht.com/-ab8S7MZAuXA/TvvKegLBB0I/AAAAAAAAAWc/5VnhLA8jOac/s1600-h/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE2%25255B4%25255D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="Καταγραφή2" border="0" alt="Καταγραφή2" src="http://lh6.ggpht.com/-hI-plxtOlEU/TvvKgJBOYNI/AAAAAAAAAWk/edDbbMUeBuY/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE2_thumb%25255B2%25255D.jpg?imgmax=800" width="436" height="608"></a></p> <p><a href="http://lh6.ggpht.com/-1SsvdTUCGwA/TvvKhwNDMGI/AAAAAAAAAWs/28HpUsipuew/s1600-h/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE3%25255B4%25255D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="Καταγραφή3" border="0" alt="Καταγραφή3" src="http://lh6.ggpht.com/-HM4893nIrEw/TvvKizdXScI/AAAAAAAAAW0/EpMGibszFFY/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE3_thumb%25255B2%25255D.jpg?imgmax=800" width="437" height="610"></a></p> <p><a href="http://lh3.ggpht.com/-TwltL6XW3Qs/TvvKkJHnW8I/AAAAAAAAAW8/0Nwf6znFu9c/s1600-h/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE4%25255B3%25255D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="Καταγραφή4" border="0" alt="Καταγραφή4" src="http://lh3.ggpht.com/-0DYYjNpfpuA/TvvKlUzOPzI/AAAAAAAAAXE/FOI5XMHJY9c/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE4_thumb%25255B1%25255D.jpg?imgmax=800" width="444" height="600"></a></p> <p><a href="http://lh4.ggpht.com/-gyT03VW_Cus/TvvKmmOaBbI/AAAAAAAAAXI/8RqAnu8KywM/s1600-h/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE5%25255B3%25255D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="Καταγραφή5" border="0" alt="Καταγραφή5" src="http://lh6.ggpht.com/-GWk6Q_Tg8B0/TvvKn-R_AAI/AAAAAAAAAXU/tcPVEKrsfrM/%2525C2%25259A%2525C2%2525B1%2525C3%252584%2525C2%2525B1%2525C2%2525B3%2525C3%252581%2525C2%2525B1%2525C3%252586%2525C2%2525AE5_thumb%25255B1%25255D.jpg?imgmax=800" width="448" height="465"></a></p> Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-22551822626962831212011-12-03T01:37:00.000+02:002011-12-03T01:37:36.847+02:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/60qMv3a-aIk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><br />
</div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-54931292074836118092011-09-13T05:33:00.000+03:002011-09-13T05:33:14.187+03:00Kymatica<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="345" src="http://www.youtube.com/embed/FMC1r_624fU" width="420"></iframe><br />
<br />
Η συνέχεια του Esoteric Agenda, εστιάζει στην ανθρώπινη και την παγκόσμια συνείδηση και καταδεικνύει πως ο άρρωστος ψυχισμός του ανθρώπινου είδους δημιουργεί αυτή τη τρελή ψευδαίσθηση που φέρνει όλο τον πόνο και το μαρτύριο. <br />
<br />
Εμβαθύνει στις μεταφυσικές πτυχές συνδέοντας τους αρχαίους κρυφούς μύθους με την ιστορία και την σύγχρονο τρόπο ζωής της κοινωνίας και το πολιτικό καθεστώς. Αναφέρεται ακόμα στον σαμανισμό, την δυαδικότητα, την αλήθεια για το DNA και τις μοντέρνες λανθασμένες αντιλήψεις. Σε τελική ανάλυση το Kymatica είναι ακόμα μία καταπληκτική ταινία που προσπαθεί να δώσει έμφαση στη θεμελιώδη παρερμηνεία που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα και η οποία έχει οδηγήσει σε δυσαναλογία μεταξύ του πλανήτη, της φύσης και των ειδών.<br />
<br />
Εμφανίζονται ο Dr. Bruce Lipton και ο Henrik Palmgren</div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-72183765104513198242011-09-13T05:29:00.000+03:002011-09-13T05:29:10.336+03:00Esoteric Agenda - Ένα Ντοκιμαντέρ του Ben Stewart<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="color: #999999; font-family: Verdana; font-size: xx-small;"><br />
<a href="http://www.myspace.com/video/vid/61407581" style="font: Verdana;">Esoteric Agenda - Greek Subtitles (Full Movie)</a><br />
<object height="360px" width="425px"><param name="allowScriptAccess" value="always"/><param name="allowFullScreen" value="true"/><param name="wmode" value="transparent"/><param name="movie" value="http://mediaservices.myspace.com/services/media/embed.aspx/m=61407581,t=1,mt=video"/><embed src="http://mediaservices.myspace.com/services/media/embed.aspx/m=61407581,t=1,mt=video" width="425" height="360" allowFullScreen="true" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" allowScriptAccess="always"></embed></object><br />
<a href="http://www.myspace.com/461433287" style="font: Verdana;">Panosc2</a> | <a href="http://www.myspace.com/video" style="font: Verdana;">Myspace Video</a></span><br />
<br />
Ένα φοβερό ντοκιμαντέρ του Ben Stewart, γνωστός επίσης για την δεύτερή του ταινία, το Kymatica.<br />
To Esoteric Agenda αποκαλύπτει διάφορες πτυχές του συστήματος. Συγκεκριμένα, ασχολείται με την μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, την 11/9, την "τρομοκρατία", την κλιματική αλλαγή, τις αρχαίες προφητείες σχετικά με το 2012, τον πόλεμο του κόλπου, τα μασονικά σύμβολα, τον παγανισμό και τη σχέση αυτού με όλες τις σύγχρονες θρησκείες. Το τέλος της ταινίας, ασχολείται με την πνευματικότητα, το πραγματικό νόημα της ζωής και το πως λειτουργεί η φυσή, σύμφωνα με την συμπαντική ενότητα ενότητα.</div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-46561200427565090372011-09-08T01:14:00.000+03:002011-09-08T01:14:00.974+03:00Τα Σχολικά Βιβλία σε Ηλεκτρονική Μορφή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-SwhUOpkfEJw/TmfsePwmEYI/AAAAAAAAAU4/hBudEcAGuXI/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-SwhUOpkfEJw/TmfsePwmEYI/AAAAAAAAAU4/hBudEcAGuXI/s400/images.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
Αφού οι μαθητές, φέτος,θα δουν τα βιβλία, στην έντυπη μορφή τους, με το πρώτο χιόνι, (σε μερικές περιοχές μπορεί πρώτ α να δουν το χιόνι και μετά από καιρό να δουν τα βιβλία!!) είπαμε να σας δώσουμε, τουλάχιστον, τα link για να κατεβάσετε τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή..<br />
<br />
Πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο, μπαίνετε στον ιστοχώρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, από όπου μπορείτε να επιλέξετε το μάθημα και την τάξη που σας ενδιαφέρει, και να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας, ολόκληρα τα βιβλία ή μεμονωμένα κεφάλαια, σε μορφή PDF.<br />
<br />
Και για να συμβάλετε και εσείς στην προστασία του περιβάλλοντος, σκεφτείτε πριν εκτυπώσετε και κάντε το, μόνο, όταν το θεωρείτε απαραίτητο..<br />
<br />
Για να εισέλθετε στον ιστοχώρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και να κατεβάσετε τα βιβλία, πατήστε στο σύνδεσμο..<br />
<a href="http://www.pi-schools.gr/">http://www.pi-schools.gr/</a> </div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-85667436622761841452011-08-09T17:22:00.003+03:002011-08-09T22:41:44.266+03:00Σύγχρονο Οικονομικό Σύστημα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h3> </h3><h3><a href="http://www.freeandreal.org/mmedia/tv/moviecase/the-century-of-the-self/">The Century of the Self</a></h3>Αποτελούμενο από τέσσερα μέρη, αυτό το μοναδικό ντοκιμαντέρ είναι ότι καλύτερο στο πεδίο του. Επιδιώκει να αναλύσει την πρόσφατη οικονομική κρίση και τη σημερινή κατάσταση στο κόσμο, πώς οι θεωρίες του Σίγκμουντ Φρόιντ χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο των λαών και πώς αυτές οι αντιλήψεις χρησιμοποιήθηκαν τελικά από τις εταιρίες για να χειριστούν τους καταναλωτές στην αγορά των προϊόντων τους.<br />
<br />
Μέρος Πρώτο – Οι Μηχανές της Ευτυχίας <br />
Η ιστορία για την σχέση μεταξύ του Φρόιντ και του Αμερικάνου ανιψιού του Έντουαρντ Μπέρκινς ο οποίος είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το επάγγελμα των δημοσίων σχέσεων την δεκαετία του 1920 και ήταν ο πρώτος που υιοθέτησε τις ιδέες του Φρόιντ για την χειραγώγηση των μαζών. Έδειξε στις Αμερικάνικες εταιρίες πως να πείσουν τους ανθρώπους να θέλουν αντικείμενα που δεν χρειάζονται. Ήταν ο αρχιτέκτονας της σύγχρονης τεχνικής της μαζικής καταναλωτικής πειθούς και ένας από τους κύριους υπεύθυνους για την κυρίαρχη δομή του σημερινού κόσμου που βασίζεται σε ένα καταναλωτικό εγωιστικό εαυτό…<br />
<br />
<a href="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_b117f474-ce18-45ab-a916-07fa10692bb1" title="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_b117f474-ce18-45ab-a916-07fa10692bb1">http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_b117f474-ce18-45ab-a916-07fa10692bb1</a><br />
<br />
Μέρος Δεύτερο – Η Εφαρμοσμένη Μηχανική της Συγκατάθεσης <br />
Σε αυτό το επεισόδιο πως αυτοί που ήρθαν στην εξουσία μετά τον πόλεμο χρησιμοποίησαν τις ιδέες του Φρόιντ για το ασυνείδητο μυαλό, ώστε να ελέγξουν τις μάζες. Πολιτικοί και σχεδιαστές πίστεψαν τις ιδέες του Φρόιντ ότι βαθιά μέσα τους όλα τα ανθρώπινα όντα ήταν επικίνδυνα χωρίς λογική, γεμάτα επιθυμίες και φόβους. Ήταν πεπεισμένοι ότι αυτό ήταν που οδήγησε στην βαρβαρότητα της ναζιστικής Γερμανίας και ήθελαν να βρουν τρόπους να ελέγξουν αυτόν τον κρυφό εχθρό μέσα στο ανθρώπινο μυαλό. Η κόρη του Φρόιντ, Άννα, μαζί με τον ανιψιό του Έντουαρντ Μπέρκινς παρείχαν την κεντρική φιλοσοφία. Οι ΗΠΑ και η CIA έκαναν πράξη τις ιδέες τους αναπτύσσοντας τεχνικές χειραγώγησης και ελέγχου των μυαλών των αμερικάνων πολιτών. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος, πίστευαν, που θα μπορούσε να εφαρμόσει την δημοκρατία και μια σταθερή κοινωνία καταπιέζοντας την βαρβαρότητα που κρυβόταν κάτω από την επιφάνεια.<br />
<br />
<a href="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_fc27431d-0e17-4737-bd12-d8ee215bc765&utm_source=lsplayer&utm_medium=ui-play&utm_campaign=click-bait&utm_content=freeandrealtv" title="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_fc27431d-0e17-4737-bd12-d8ee215bc765&utm_source=lsplayer&utm_medium=ui-play&utm_campaign=click-bait&utm_content=freeandrealtv">http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_fc27431d-0e17-4737-bd12-d8ee215bc765&utm_source=lsplayer&utm_medium=ui-play&utm_campaign=click-bait&utm_content=freeandrealtv</a><br />
<br />
Μέρος Τρίτο – Υπάρχει ένας αστυνομικός μέσα στο κεφάλι μας: Πρέπει να καταστραφεί <br />
Την δεκαετία του ’60 ένα ριζοσπαστικό γκρουπ ψυχοθεραπευτών αμφισβήτησε των επιρροή που είχαν οι ιδέες του Φρόιντ στην Αμερική. Αυτοί, ήταν εμπνευσμένοι από τις ιδέες του Γουίλιαμ Ράιχ, ενός μαθητή του Φρόιντ, που στράφηκε εναντίον του και ο οποίος ήταν μισητός από την οικογένεια του Φρόιντ . Ο Ράιχ πίστευε ότι ο εσωτερικός εαυτός δεν έπρεπε να καταπιεστεί και να ελεγχθεί αλλά αντίθετα να ενθαρρύνετε να εκφραστεί. Μέσα από όλο αυτό δημιουργήθηκε ένα νέο πολιτικό ρεύμα που υποστήριζε την δημιουργία ενός νέου ανθρώπινου όντος ελεύθερου από την ψυχολογική καταπίεση η οποία είχε εφαρμοστεί στο ανθρώπινο μυαλό από τις εταιρίες και τους πολιτικούς. <br />
Σε αυτό το επεισόδιο θα δούμε πως αυτό το κίνημα αναπτύχθηκε δραστικά και πως σύντομα οι εταιρίες συνειδητοποίησαν ότι τελικά αυτή ήταν μία από τις μεγαλύτερες τους ευκαιρίες, ενθαρρύνοντας τον κόσμο να νοιώσει ότι είναι μοναδικές προσωπικότητες και παράλληλα πουλώντας τους τρόπους για να εκφράσουν αυτή την μοναδικότητα στρεφόμενοι πάλι σε Φροϋδικούς αναλυτές ώστε να αναγνωρίσουν τις βαθιές επιθυμίες του «νέου» εαυτού.<br />
<br />
<a href="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_dcd2c0ea-d68c-439b-9a67-d6575979af4e" title="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_dcd2c0ea-d68c-439b-9a67-d6575979af4e">http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_dcd2c0ea-d68c-439b-9a67-d6575979af4e</a><br />
<br />
Μέρος Τέταρτο – Οχτώ άνθρωποι πίνουν λίγο κρασί στο Κέτερινγκ <br />
Σε αυτό το επεισόδιο, πως οι «αριστεροί» πολιτικοί τόσο στην Βρετανία όσο και στην Αμερική στράφηκαν στις τεχνικές που ανέπτυξαν οι εταιρίες για την ικανοποίηση του εσωτερικού εαυτού και τις επιθυμίες του. Τόσο οι «Εργατικοί» του Τονι Μπλερ όσο και οι «Δημοκρατικοί» του Μπιλ Κλιντον χρησιμοποίησαν τα ίδια φοκους γκρουπ που ανακαλύφτηκαν από τους ψυχαναλυτές για την ανάληψη εξουσίας. Ξεκίνησαν να προσκολλούν τις πολιτικές στις βαθιές επιθυμίες και συναισθήματα των ανθρώπων με τον τρόπο που ο καπιταλισμός είχε μάθει να τους προσκολλά τα προϊόντα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία μία νέα κουλτούρα μάρκετινγκ και πολιτικής αναδύθηκε η οποία επέτρεπε στους πολιτικούς να πιστεύουν ότι δημιουργούν μία νέα και βελτιωμένη μορφή της δημοκρατίας.<br />
<br />
<a href="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_85fcca40-b0e4-43aa-a4ff-f4f88a5f7824" title="http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_85fcca40-b0e4-43aa-a4ff-f4f88a5f7824">http://www.livestream.com/freeandrealtv/video?clipId=flv_85fcca40-b0e4-43aa-a4ff-f4f88a5f7824</a><br />
<br />
<b>Ένα σύντομο βίντεο γύρω από το όραμα του Venus Project που μας δείχνει πως ένα βιώσιμο περιβάλλον μπορεί να επιτευχθεί από την πρόσμιξη της κυβερνητικής και της τεχνολογίας για την εξασφάλιση, την προστασία και την ενθάρρυνση ενός πιο «ανθρώπινου» μέλλοντος.<b>Στην τελική ανάλυση <b>μοιραζόμαστε έναν πλανήτη!</b></b></b> <br />
<b></b> <br />
<div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:31541821-7b84-46f4-bdcc-ce90d1beef98" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="a108504d-75cf-4f86-895d-e571a00a1bae" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=WuEdrnEj8zw&feature=player_embedded" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('a108504d-75cf-4f86-895d-e571a00a1bae'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"448\" height=\"252\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/WuEdrnEj8zw?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/WuEdrnEj8zw?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"448\" height=\"252\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh5.ggpht.com/-yu895leFNgA/TkFCtFeDD1I/AAAAAAAAAUg/RgZVSE4BSV0/videoaacc27e45d9a%25255B14%25255D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div></div><br />
Ένα πολύ επιμορφωτικό μικρού μήκους ντοκιμαντέρ για το από που έρχονται και που καταλήγουν όλα όσα καταναλώνουμε και το πώς αυτό επηρεάζει την υγεία και την βιωσιμότητα του πλανήτη μας.<br />
<br />
<div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:0aacedce-8d09-4acd-af43-16d2bdadccbb" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="d77a9226-f3c2-4add-83ab-dca18f7f2079" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=eKbhpEvNiE0&feature=player_embedded" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('d77a9226-f3c2-4add-83ab-dca18f7f2079'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"448\" height=\"252\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/eKbhpEvNiE0?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/eKbhpEvNiE0?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"448\" height=\"252\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh6.ggpht.com/-HXcONm4_9lw/TkFCtumqCbI/AAAAAAAAAUk/MjtR5Wq81rw/video3633ccefad70%25255B11%25255D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div></div><div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:ed8c4e8c-5656-4ff5-8fb5-cd5932364af5" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="3f18caef-80bd-4741-bb46-30de593c1ade" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('3f18caef-80bd-4741-bb46-30de593c1ade'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"448\" height=\"252\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/z8StVTm-i4I?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/z8StVTm-i4I?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"448\" height=\"252\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh3.ggpht.com/-RbTaM2eziI0/TkFCuDp1J_I/AAAAAAAAAUo/AaxN9cSDGIU/videodd90ab75d4fb%25255B9%25255D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div></div></div></div><div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:869a97b6-06dc-4fb1-89c0-ccad1eb8999c" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="9c377765-3fdf-4c21-bd7f-4d4e29f996ca" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=J1vyxSLBzxc&feature=player_embedded" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('9c377765-3fdf-4c21-bd7f-4d4e29f996ca'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"448\" height=\"252\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/J1vyxSLBzxc?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/J1vyxSLBzxc?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"448\" height=\"252\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh6.ggpht.com/-V6ekrTp3x1c/TkFCuoF2vGI/AAAAAAAAAUs/Dp4-wMubswk/video3ecccc188316%25255B8%25255D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /> </a></div></div><div><br />
</div></div></div><div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:ee14cdb7-a6c6-40a9-920b-820dedd08f90" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="c1cc47a2-131f-46f5-af28-50651cb22ade" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=_vmvVZAXwuQ&feature=player_embedded" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('c1cc47a2-131f-46f5-af28-50651cb22ade'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"448\" height=\"252\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/_vmvVZAXwuQ?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/_vmvVZAXwuQ?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"448\" height=\"252\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh3.ggpht.com/-cR01I2qA7fA/TkFCvGb5VbI/AAAAAAAAAUw/8PE_FvtQibg/video2e8291eb9909%25255B6%25255D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div></div></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-73819416020858258482011-06-07T21:34:00.004+03:002011-06-07T21:46:57.154+03:00Επικίνδυνα τα Τατουάζ από Μαύρη Χέννα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="http://lh3.ggpht.com/-sAFo031HHl8/Te5uruDO-dI/AAAAAAAAAS8/yleGcB1tckY/s1600-h/image%25255B3%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="409" src="http://lh4.ggpht.com/--IGFJJhpqaQ/Te5usfhENII/AAAAAAAAATA/kT_WHaCCkkM/image_thumb%25255B1%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="416" /></a> <br />
<b>Το καλοκαίρι, τα τατουάζ από μαύρη χέννα, συνιστούν μια επαναλαμβανόμενη απειλή για την υγεία. Προσφέρονται στο κοινό, κατά τις υπαίθριες φιέστες και στις τουριστικές περιοχές. Πόσο ασφαλή είναι όμως; Τι πρέπει να προσέχουμε και τι να αποφεύγουμε; Με τις αλλεργίες τι γίνεται; Mήπως τελικά οι κίνδυνοι είναι πολύ περισσότεροι απ' ότι νομίζουμε;</b><br />
<a href="http://lh4.ggpht.com/-tH4iXw0ROcQ/Te5utcNwN4I/AAAAAAAAATE/Voufkr1z72s/s1600-h/image%25255B11%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="296" src="http://lh3.ggpht.com/-Fty5ZBYXbKM/Te5uu1Et-kI/AAAAAAAAATI/eQZmZ37JL8s/image_thumb%25255B5%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="457" /></a><br />
Κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες, περιοδεύοντες καλλιτέχνες εφαρμογής τατουάζ μαύρης χέννας επισκέπτονται υπαίθριες εκδηλώσεις, όπως εκθέσεις, φεστιβάλ, αγορές, παζάρια και ιδιαίτερα τουριστικές περιοχές και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους επισκέπτες. Τα τατουάζ μαύρης χέννας προσφέρονται, συνήθως, στους τουρίστες και στο κόσμο που κάνει τις διακοπές του στις παραλίες και στα τουριστικά καταλύματα. <br />
<a href="http://lh4.ggpht.com/-N89mh6q0ANA/Te5uyZDwxII/AAAAAAAAATM/2NLpf04Z-uE/s1600-h/image%25255B16%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="361" src="http://lh4.ggpht.com/-CnJf-cdBWQc/Te5u0UJMFYI/AAAAAAAAATQ/YSRiP255hzk/image_thumb%25255B8%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="449" /></a> <br />
Τα προσωρινά αυτά τατουάζ, <b>που αντιγράφουν τα «φυλετικά (tribal) τατουάζ», </b>είναι πολύ δημοφιλή στη νεολαία. Στις μέρες μας, το κοκκινοκάστανο χρώμα, που αφήνει, στο δέρμα, η φυσική χέννα, δεν είναι αρεστό, σε αντίθεση με τα προσωρινά τατουάζ, από μαύρη χέννα, που είναι πολύ δημοφιλή. Αυτή ακριβώς η προτίμηση του καταναλωτικού κοινού, όπως και τα μεγάλα περιθώρια κέρδους, οδηγούν τους καλλιτέχνες να παραβλέπουν τις επιζήμιες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, από τα τατουάζ μαύρης χέννας.<br />
<br />
<span style="color: #f79646; font-size: medium;"><b>Τί είναι η χέννα?</b></span><br />
<span style="color: #f79646; font-size: medium;"><b> </b></span> <br />
Η χέννα είναι φυτικό προϊόν.Προέρχεται από ένα μικρό θάμνο ή δένδρο που ευδοκιμεί σε ξεστά και ξηρά κλίματα.<br />
<img border="0" height="348" src="http://www.henna.gr/images/stories/laws.png" style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="250" /><br />
Τα φύλλα συλλέγονται, αποξηραίνονται και μετατρέπονται σε σκόνη η οποία όταν αναμειγνύεται με κάποιο υγρό, μετατρέπεται σε πάστα που μπορεί να χρωματίσει το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια.<br />
Η λέξη henna προέρχεται από την αραβική ονομασία για το φυτό Lawsonia Inermis. Στην Βόρεια Ινδία , στο Πακιστάν και στο Μπαγκλαντές ονομάζεται Mehndi.Στη Μαλαισία την συναντάμε ως Gorintaaku.Στην Νότια Ινδία, στη Σιγκαπούρη και στη Σρι Λάνκα όπου χρησιμοποιούν φρέσκα φύλλα την ονομάζουν Marudhaani.Την χέννα την χρησιμοποιούσαν για να βάφουν τα μαλλιά ή τα γένια τους, αλλά και να στολίσουν με σχέδια την επιδερμίδα τους σε εορτασμούς, σε γάμους και θρησκευτικές τελετές στην ανατολική Μεσόγειο από την Εποχή του Ορείχαλκου. Στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης έχουν βρεθεί τοιχογραφίες που χρονολογούνται πριν την έκρηξη του ηφαιστείου το 1680 π.Χ, οι οποίες απεικονίζουν νεαρές γυναίκες με χέννα στα νύχια και στις παλάμες τους.Σήμερα καλλιεργείται κυρίως στη δυτική Ινδία, στο Πακιστάν, στο Μαρόκο, στην Υεμένη, στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στο Σουδάν και στη Λιβύη.Η χέννα παράγει ένα κόκκινο-πορτοκαλί μόριο, με την ονομασία Lawsone που βρίσκεται στα φύλλα του φυτού, και σε υψηλότερη συγκέντρωση στους μίσχους.Έχει την ιδιότητα να δημιουργεί δεσμούς με τις πρωτεΐνες και με αυτό τον τρόπο μπορεί να δώσει χρώμα στην επιδερμίδα, στα μαλλιά, στα νύχια, αλλά και να χρησιμοποιηθεί ως βαφή για μάλλινα,μεταξωτά και δερμάτινα υφάσματα. Η περιεκτικότητα στα φύλλα του φυτού εξαρτάται από το έδαφος και τις κλιματολογικές συνθήκες (ποσοστό από 1% έως 4%).¨Όταν αναμιχθεί με ελαφρά όξινο υγρό, η χέννα μπορεί να χρωματίσει το δέρμα , τα μαλλιά και τα νύχια, καθώς η ουσία lawsone αντιδρά με την κερατίνη (βασική πρωτεΐνη των μαλλιών και του δέρματος)δημιουργώντας δεσμούς με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα κόκκινο-καστανό χρώμα.<br />
<br />
<b><span style="color: #f79646; font-size: medium;">Επικίνδυνες ουσίες που έχουν βρεθεί στην πάστα της μαύρης χέννας</span></b><br />
<b><span style="color: #f79646; font-size: medium;"> </span></b> <br />
Το επικίνδυνο κοκτέιλ που δημιουργείται για να επιτευχθεί το έντονο μαύρο χρώμα του τατουάζ αλλά και για να έχει μεγαλύτερη διάρκεια περιέχει μεγάλη συγκέντρωση χρωστικών, που μπορεί να είναι συνθετικές ή μεταλλικά άλατα. Μία από αυτές είναι η παραφαινυλενεδιαμίνη, ουσία χαμηλής τοξικότητας, αλλά και γνωστή για την επικινδυνότητά της για πρόκληση αλλεργικής εξ επαφής δερματίτιδας. Ακριβώς για το λόγο αυτό επιτρέπεται (σε συγκεντρώσεις έως 6%) μόνο σε βαφές μαλλιών, ενώ η χρήση της απαγορεύεται αυστηρά σε προϊόντα για body art. Αλλες χρωστικές που έχουν βρεθεί στην πάστα μαύρης χέννας είναι ο κοχενίλης carmine, που επίσης ενοχοποιείται για την πρόκληση αλλεργιών, οι ουσίες toluene 2,5-diamine και toluene 2,5-diaminesulphate που έχουν χαρακτηριστεί ύποπτες για αλλεργικές αντιδράσεις από την αρμόδια Επιτροπή Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και η κρυσταλλική σκόνη pyrogallol, η οποία στο παρελθόν υπήρχε σε βαφές μαλλιών, απαγορεύτηκε όμως εξαιτίας της τοξικότητάς της. Στο κοκτέιλ εμπεριέχεται συχνά νιτρικός άργυρος, αλλά και χρώμιο το οποίο είναι επίσης γνωστό για την πρόκληση αλλεργικής δερματίτιδας εξ επαφής. Και αφού η κάθε ουσία έχει τη δική της επικινδυνότητα, ο συνδυασμός τους καθιστά την πάστα της μαύρης χέννας ένα από τα ισχυρότερα αλλεργιογόνα ευρείας χρήσης. <br />
<h6><span style="color: #f79646; font-size: medium;">Επιπτώσεις στο δέρμα και την υγεία</span></h6>Τα τατουάζ μαύρης χέννας μπορούν να προκαλέσουν <b>αλλεργικές αντιδράσεις </b>και ευθύνονται για μια σειρά σοβαρών επεισοδίων στην υγεία. Σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις, με μόνιμη βλάβη, είναι συχνό φαινόμενο μετά την εφαρμογή του τατουάζ μαύρης χέννας. Κι αυτό γιατί για να επιτευχθεί το έντονο μαύρο χρώμα του τατουάζ και να έχει μεγαλύτερη διάρκεια, προστίθεται <b>μεγάλη συγκέντρωση χρωστικών ουσιών, </b>που <b>πυροδοτούν αλλεργικές αντιδράσεις, που </b>μπορούν να έχουν, ως αποτέλεσμα την εμφάνιση <b>φαγούρας</b> και <b>ερυθρότητας</b>, την εμφάνιση <b>κηλίδων</b> και <b>φουσκαλών</b> στο δέρμα, που με τον καιρό, επουλώνονται και εξαφανίζονται. Τα συμπτώματα μπορεί να περιορίζονται στο σημείο του τατουάζ, τη γύρω περιοχή ή να εξαπλώνονται σε όλο το σώμα. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι άμεσα ή να εμφανιστούν, μερικές μέρες, μετά την εφαρμογή του τατουάζ. <br />
<a href="http://lh5.ggpht.com/-4UKJjI99PhE/Te5u1vGAs4I/AAAAAAAAATU/K5lMgQR0f5c/s1600-h/image%25255B38%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="461" src="http://lh6.ggpht.com/-CEE4zyJCcdA/Te5u3q2pKQI/AAAAAAAAATY/FfSsIkMVnlo/image_thumb%25255B20%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="445" /></a> <br />
<a href="http://lh4.ggpht.com/-e_aDANVFzMc/Te5u4lnjR1I/AAAAAAAAATc/oZmj4qwaV5k/s1600-h/image%25255B7%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="344" src="http://lh4.ggpht.com/-bnKDV4XZZJA/Te5u6_su6pI/AAAAAAAAATg/QKQewHEKVLI/image_thumb%25255B3%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="468" /></a> <br />
<a href="http://lh4.ggpht.com/-3mvz9v6AmZ0/Te5u7syrxYI/AAAAAAAAATk/DIHoytfn9PQ/s1600-h/image%25255B30%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="375" src="http://lh4.ggpht.com/-XPEO41G_gMk/Te5u9UBwENI/AAAAAAAAATo/aw7G4ig9fNw/image_thumb%25255B16%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="464" /></a> <br />
Σε μερικές, όμως, περιπτώσεις, οδηγούν σε <b>πιο μόνιμες δερματικές βλάβες,</b> όπως αποχρωματισμό και ουλές στο δέρμα, αλλεργική, <b>εξ επαφής, δερματίτιδα </b>και <b>δια βίου ευπάθεια σε αυτές τις ουσίες.</b> Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, γιατί αυτά τα αλλεργιογόνα βρίσκονται, επίσης και σε άλλα προϊόντα, όπως για παράδειγμα, στις βαφές μαλλιών.Για σοβαρά περιστατικά, χρειάζεται επείγουσα ιατρική φροντίδα ακόμα και εισαγωγή σε νοσοκομείο. Τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από λίγες (3-12) μέρες. <br />
<div align="center"><a href="http://lh4.ggpht.com/-_mreHb27ASA/Te5u-RNEGYI/AAAAAAAAATs/eOo95PrOWCA/s1600-h/image%25255B24%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="360" src="http://lh3.ggpht.com/-fymSgXI_7pE/Te5vAPBsgPI/AAAAAAAAATw/88gD9qHZli8/image_thumb%25255B12%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="459" /></a></div>Από τη στιγμή, που θα αναπτυχθεί ευαισθητοποίηση, από τατουάζ μαύρης χέννας, έστω και αν μια αλλεργική εμφάνιση δεν είναι σαφές ότι προήλθε, από αυτό καθαυτό το τατουάζ, εμφάνιση αλλεργίας μπορεί να προκύψει και σε επακόλουθη έκθεση, σε άλλα προϊόντα, που επίσης περιέχουν τις αλλεργιογόνες αυτές χρωστικές. Η αλλεργική αντίδραση, σε δεύτερη έκθεση, συχνά, μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρή από την πρώτη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η εμφάνιση <b>επιθετικού εκζέματος </b>μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ακόμα και μιας μοναδικής έκθεσης στο τατουάζ, καθιστώντας μερικές φορές επιτακτική την επείγουσα ιατρική φροντίδα ή ακόμα και την εισαγωγή σε νοσοκομείο. <br />
Μερικές φορές, όπως έχει, ήδη, αναφερθεί, μπορεί να αποκτηθεί <b>πολυευαισθησία </b>σε κάποια προϊόντα, ιδιαίτερα στο καουτσούκ, στον ιματισμό, στα παπούτσια και στις βαφές μαλλιών, στα οποία, επίσης, χρησιμοποιούνται αυτές οι χρωστικές, αλλά ακόμα και σε προϊόντα που περιέχουν στη σύνθεσή τους παρόμοια συστατικά, όπως τα αντηλιακά και ορισμένα φάρμακα. Τέτοια ευαισθητοποίηση δημιουργεί αυξανόμενη ανησυχία, καθώς επηρεάζει, κυρίως, παιδιά και εφήβους και είναι πιθανό να έχει επίδραση, στην καθημερινότητά τους ή ακόμα και την επαγγελματική τους ζωή. <br />
Με λίγα λόγια αυτό δεν σημαίνει οτι όσοι κάνουν henna tatoo τότε σίγουρα θα εμφανιστεί σε όλους κάποια παρενέργεια, αλλά θα εμφανιστεί σε κάποιους, που όμως δεν ξέρουμε από πριν ποιοι είναι αυτοί..το σίγουρο είναι, όμως, οτι για όλους μας οι χρωστικές που έχει η μαύρη χέννα είναι τοξικές..Για αυτό η συμβουλή είναι να αποφύγουμε εντελώς τα tatoo μαύρης χέννας είτε από πλανόδιους είτε από studio tatoo και αν επιλέξουμε να κάνουμε κάποιο τέτοιο ψεύτικο tatoo να το κάνουμε μετά από την έγκριση του δερματολόγου μας και να είναι με φυσική χέννα.. <br />
<h6><span style="color: #f79646; font-size: medium;">Πώς ξεχωρίζει το τατουάζ φυσικής χέννας, από το τατουάζ μαύρης χέννας;</span></h6><b><span style="font-size: small;"> 1.</span> Πριν κάνετε το tatoo εξετάστε</b> με προσοχή το <b>χρώμα της πάστας</b> που θα χρησιμοποιήσει ο δημιουργός του τατουάζ. Οι αποχρώσεις της φυσικής χέννας είναι από πράσινο-καφέ έως καφέ. Αν η πάστα είναι πιο σκούρα τότε έχουν προστεθεί χρωστικές.<a href="http://lh3.ggpht.com/-66rywmz_Unk/Te5vBLMgb-I/AAAAAAAAAT0/pxEOD2SNRSU/s1600-h/image%25255B25%25255D.png"> <img alt="image" border="0" height="273" src="http://lh4.ggpht.com/-oaUg2w810kU/Te5vCWGU13I/AAAAAAAAAT4/HDJc2yMejdk/image_thumb%25255B13%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="337" /></a><br />
<b></b> <br />
<b>Το παραπάνω είναι το χρώμα της φυσικής χέννας και κατ’ επέκταση το χρώμα και της φυσικής πάστας χέννας.Οτιδήποτε πιο σκούρο χρώμα (παρακάτω εικόνα) από το πράσινο-καφέ που φαίνεται έχει υποστεί προσθήκη χρωστικών και είναι επικίνδυνο..</b><br />
<a href="http://lh6.ggpht.com/-L1HMIBe246g/Te5vDPGz5eI/AAAAAAAAAT8/z2miXg5bnEQ/s1600-h/image%25255B34%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="233" src="http://lh6.ggpht.com/-itSkaq1YUYs/Te5vEN-nc6I/AAAAAAAAAUA/vWZG4cACKP8/image_thumb%25255B18%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="331" /></a><br />
<b>Το παραπάνω είναι το χρώμα της μαύρης πάστας χέννας έπειτα από την προσθήκη των επικίνδυνων χρωστικών.Αυτή είναι που πρέπει να αποφεύγετε..</b><br />
<b><span style="font-size: small;">2.</span>Η φυσ</b><b>ική</b> χέννα χρωματίζει το δέρμα με σκούρο κοκκινοκάστανο χρώμα και όχι με μαύρο.<br />
<a href="http://lh6.ggpht.com/-BHoXBHTfHtA/Te5vEzPMMrI/AAAAAAAAAUE/f8VoxSC1-D4/s1600-h/image%25255B42%25255D.png"><img alt="image" border="0" height="260" src="http://lh4.ggpht.com/--cTFWU_zcO0/Te5vFyzOk_I/AAAAAAAAAUI/9sCjjuqoGF0/image_thumb%25255B22%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="308" /></a><br />
<b>Το εικονιζόμενο πρέπει να είναι το χρωματικό αποτέλεσμα της φυσικής χέννας..</b><br />
<b><span style="font-size: small;">3.</span>Μη διστάσετε</b> να ζητήσετε πληροφορίες για την προέλευση της πάστας και τον κατάλογο των συστατικών της. Αν δεν μπορούν να σας παρέχουν ακριβή πληροφόρηση για το προϊόν, τότε μην το χρησιμοποιήσετε.<br />
<span style="font-size: small;"><b>4.</b></span>Αν μας πουν ότι μπορούμε να αφαιρέσουμε την πάστα από το σημείο εφαρμογής μετά από πάροδο <b>μιας μόνον ώρας</b> και θα έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε, πρόκειται <b>σίγουρα </b>για μαύρη χέννα. Η φυσική χέννα, για να καταφέρει να βάψει το σώμα με ένα καλό σκούρο κοκκινοκάστανο χρώμα πρέπει να παραμείνει στο δέρμα για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρόνο (περίπου 8–24 ώρες).<br />
<br />
<h4><span style="color: #f79646; font-size: medium;">Συνταγή για πάστα χέννας</span></h4><h4><span style="color: #f79646; font-size: medium;"> </span> </h4><b><u>Προσοχή</u>!! Μην κάνετε henna tatoo χωρίς να συμβουλευτείτε πρώτα ένα δερματολόγο! Εάν η απάντηση του γιατρού είναι θετική και αποφασίσετε να κάνετε ένα tatoo henna μόνοι σας ή σε ένα φίλο σας, καταρχήν πρέπει να ψάξετε να βρείτε τη φυσική σκόνη χέννας (υπάρχει ακόμα και σε φαρμακεία) και όχι αυτή με τις χρωστικές που είναι επικίνδυνη, και επίσης όλη η διαδικασία πρέπει να γίνει με πλαστικά αντικείμενα κ όχι μεταλλικά.</b><br />
<b> </b> <br />
ΣΥΝΤΑΓΗ για πάστα με σκόνη χέννας θα χρειαστείτε επίσης ένα πλαστικό κύπελλο και ένα πλαστικό κουταλάκι <br />
<img border="0" src="http://www.henna.gr/images/stories/sintagi.png" style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto;" /><br />
<div align="center">ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ<br />
20 gr χέννα σκόνη<br />
1/4 κούπας χυμό λεμόνι φρέσκο <br />
ή εμφιαλωμένο χυμό λεμόνι<br />
1-1,5 κουταλάκι ζάχαρη<br />
προαιρετικά<br />
1-1,5 κουταλάκι γλυκού λάδι χέννας sealer</div><div align="center">ΕΚΤΕΛΕΣΗ<br />
Σε πλαστικό δοχείο βάζετε την σκόνη χέννας προσθέτετε τον χυμό λεμόνι και ανακατεύετε καλά με πλαστικό κουταλάκι. Όταν τα υλικά αναμιχθούν καλά-καλά, σκεπάζετε το μίγμα με πλαστική μεμβράνη και το αφήνετε για 12 ώρες. Το ξεσκεπάζετε και προσθέτετε 1-1,5 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη και προαιρετικά 1-1,5 κουταλάκι του γλυκού sealer (henna oil ή άλλο sealer ). Ανακατεύετε καλά έως ότου το μίγμα γίνει ομοιογενές. Το σκεπάζετε με πλαστική μεμβράνη και το αφήνετε για άλλες 12 ώρες σε ζεστό μέρος. Όταν το ξεσκεπάσετε για εφαρμογή, το επάνω μέρος του μίγματος θα είναι πιο σκούρο.<br />
ΕΦΑΡΜΟΓΗ<br />
Για την εφαρμογή θα χρειαστείτε ένα ζευγάρι γάντια μιας χρήσης και ένα μπουκαλάκι πλαστικό με ρύγχος.<br />
STENCILS<br />
Εάν είστε αρχάριος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σχέδια από stencils, έτοιμα. </div><div align="center"><br />
</div>Αντλήθηκαν πληροφορίες και από την επίσημη ιστοσελίδα του <a href="http://www.eof.gr/web/guest/presscosmetics?p_p_id=62_INSTANCE_v2DY&p_p_lifecycle=0&p_p_state=maximized&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-2&p_p_col_count=2&_62_INSTANCE_v2DY_struts_action=%2Fjournal_articles%2Fview&_62_INSTANCE_v2DY_groupId=12225&_62_INSTANCE_v2DY_articleId=17050&_62_INSTANCE_v2DY_version=1.0">ΕΟΦ</a></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-7447715624720359292011-05-06T00:58:00.002+03:002011-05-06T01:00:38.011+03:00Περικοπές από κούνια..με μια γερή δόση αγγλικού χιούμορ!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:a7638bf0-a4ce-4535-bfaa-944e0348fd79" style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; width: 448px;"><div id="f9a1d033-b002-410a-b788-71fb46e63a95" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=3bIytWxmjsI&feature=player_embedded" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('f9a1d033-b002-410a-b788-71fb46e63a95'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"448\" height=\"252\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/3bIytWxmjsI?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/3bIytWxmjsI?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"448\" height=\"252\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TcMdaxXJ2AI/AAAAAAAAAS4/5p9LR-lHX7c/video1537c1cde37e%5B6%5D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-60855315910612461852011-04-14T03:50:00.002+03:002011-04-14T03:57:10.875+03:00Debtocracy // Χρεοκρατία - Ελληνικό Ντοκιμαντέρ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TaZEz2bKOII/AAAAAAAAASw/cPnGlwszzRc/s1600-h/debtocracydvd%5B4%5D.jpg"><img alt="debtocracydvd" border="0" height="378" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TaZE0Vdf5II/AAAAAAAAAS0/4pqQ9jMzXB0/debtocracydvd_thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="debtocracydvd" width="253" /></a><br />
<object height="269" width="480"><param name="movie" value="http://www.dailymotion.com/swf/video/xi2b7p_debtocracy-final_news"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowScriptAccess" value="always"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed type="application/x-shockwave-flash" src="http://www.dailymotion.com/swf/video/xi2b7p_debtocracy-final_news" width="480" height="269" wmode="transparent" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always"></embed></object><br />
<a href="http://www.dailymotion.com/video/xi2b7p_debtocracy-final_news" target="_blank">Debtocracy FINAL</a> <i>by <a href="http://www.dailymotion.com/BitsnBytes" target="_blank">BitsnBytes</a></i> <br />
<span style="font-size: large;">Όταν η δημοκρατία <br />
υποτάχθηκε στο χρέος</span><br />
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το DEBTOCRACY αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες.<br />
Ο Αρης Χατζηστεφάνου και η Κατερίνα Κιτίδη μιλούν με οικονομολόγους, δημοσιογράφους και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο περιγράφοντας τα βήματα που οδήγησαν την Ελλάδα στην παγίδα του χρέους- τη χρεοκρατία. Το DEBTOCRACY παρακολουθεί την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα. <br />
Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, ο Αργεντίνος σκηνοθέτης Φερνάντο Σολάνας, δημοσιογράφοι όπως o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take – Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ. <br />
Τη μουσική επένδυση προσφέρει ο Γιάννης Αγγελάκας και επιστημονική επιμέλεια έχει ο δημοσιογράφος και οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης. <br />
Την παραγωγή του DEBTOCRACY ανέλαβε η εταιρεία BitsnBytes. Το μοντάζ υπογράφει ο Άρης Τριανταφύλλου.<br />
Σε αυτή την προσπάθειά ζητήσαμε τη βοήθειά σου. Οι δημιουργοί του DEBTOCRACY εργάστηκαν αφιλοκερδώς. Προκειμένου να αποφύγουμε κάθε είδους εξαρτήσεις απευθυνθήκαμε σε συνδικάτα και εργατικές ενώσεις. Κυρίως όμως απευθυνθήκαμε σε πολίτες που θέλουν να γίνουν συμπαραγωγοί. <br />
<hr size="1" />O Αρης Χατζηστεφάνου ήταν δημιουργός της εκπομπής Infowar στο Ρ/Σ Σκάι και είναι ακόμα αρχισυντάκτης του Thepressproject.gr<br />
H Κατερίνα Κιτίδη είναι αρχισυντάκτρια του tvxs.gr και του τηλεοπτικού Infowar.</div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-4241537240204673022011-04-02T21:10:00.002+03:002011-04-02T21:13:03.930+03:00Πράσινη Χημεία: Βασικές Αρχές και Τεχνολογικές Εφαρμογές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: medium;"><b>Νέα Φιλοσοφία και Πρακτική για την Επιστήμη της Χημείας και την Αειφόρο Ανάπτυξη.</b></span><br />
<a href="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TZdmdxVH9OI/AAAAAAAAASo/8SQPjOeMXPA/s1600-h/image%5B3%5D.png"><img alt="image" border="0" height="338" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TZdmfrdORTI/AAAAAAAAASs/VFYzzgPiWN8/image_thumb%5B1%5D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="367" /></a><br />
<b>Περίληψη</b> <br />
Πράσινη Χημεία είναι μία νέα "φιλοσοφία" πρακτικών εφαρμογών για την έρευνα και την ανάπτυξη τόσο σε ερευνητικά εργαστήρια όσο και στη χημική βιομηχανία. Η Πράσινη Χημεία υπηρετεί τους ίδιους σκοπούς όπως η παραδοσιακή χημεία, αλλά δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις μεθόδους και τις εφαρμογές, οι οποίες θα συμβάλλουν στην παραγωγή λιγότερο τοξικών προϊόντων και επικίνδυνων στο περιβάλλον. Απώτερος στόχος της Πράσινης Χημείας είναι η προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης. Η περιβαλλοντική αφύπνιση της δεκαετίας του 1960 και οι σημερινές ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των νέων χημικών προϊόντων, έδωσαν ώθηση στους χημικούς επιστήμονες να προτείνουν ριζοσπαστικές πρακτικές και αναζήτηση νέων μεθοδολογιών. Η Πράσινη Χημεία είναι μια νέα προσέγγιση που προσφέρει εναλλακτικές προοπτικές και μεθοδολογίες, ώστε τα χημικά προϊόντα και οι διεργασίες στη χημική βιομηχανία να ενέχουν λιγότερους κινδύνους για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Η Πράσινη Χημεία περιλαμβάνει ηπιότερες χημικές συνθετικές μεθόδους, εναλλακτικές πηγές πρώτων υλών, νέες συνθετικές πορείες, πρόληψη της ρύπανσης, σχεδιασμό προϊόντων φιλικά προς το περιβάλλον, προστασία της υγείας των εργαζομένων, και μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Πράσινης Χημεία είναι ένα σύνολο αρχών οι οποίες με την εφαρμογή τους μειώνουν τη χρήση ή και την παραγωγή επικίνδυνων χημικών ουσιών, τόσο κατά το σχεδιασμό όσο και κατά τη χρήση των χημικών προϊόντων.. <br />
<b>Πράσινη Χημεία: Από τη Θεωρία στην Πράξη</b> <br />
Η <b>Πράσινη Χημεία</b> (<b>Green Chemistry</b>) ήταν μια αφηρημένη έννοια επί δεκαετίες τόσο για τις πρακτικές και προτεραιότητες των χημικών στην χρήση και παραγωγή χημικών ουσιών, όσο και στην τεχνολογία χημικών προϊόντων. Αναφέρεται σε χημικούς ερευνητές, εκπαιδευτικούς διαφόρων βαθμίδων και χημικούς παραγωγής στις χημικές βιομηχανίες. Βασικός στόχος της ήταν να περιορισθεί η περιβαλλοντική ρύπανση, να προστατευθεί η υγεία των εργαζομένων και να εφαρμοσθούν αρχές αειφόρου ανάπτυξης. <br />
Η αλματώδης ανάπτυξη των χημικών τεχνολογιών και των νέων προϊόντων και παρασκευασμάτων τις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησε την εντύπωση ότι τα προβλήματα (πρώτες, ύλες, ρύπανση περιβάλλοντος, ανακύκλωση, υγιεινή εργαζομένων, κ.λπ.) θα έβρισκαν τη λύση τους μέσα από τους κανόνες της αγοράς, δηλαδή μέσα από τη ζήτηση και προσφορά και τις εθνικές και διεθνείς νομοθεσίες. <br />
Τις τελευταίες δεκαετίες όμως παρασκευάζονται χιλιάδες νέες χημικές ουσίες και προϊόντα για ερευνητικούς σκοπούς, αλλά και εκατομμύρια τόνοι χημικών ουσιών και χημικών προϊόντων για διάφορες εφαρμογές (υπολογίζονται σε 600-700 εκατομμύρια τόνους ετησίως) με πολύ μικρό έλεγχο επικινδυνότητας. Τα χημικά προϊόντα μπορεί να έχουν οικιακή ή βιομηχανική χρήση και καλύπτουν μεγάλο φάσμα τεχνολογικών προϊόντων (καύσιμα, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πολυμερή, φάρμακα, καλλυντικά, απορρυπαντικά, πρώτες ύλες ηλεκτρονικών συσκευών, αυτοκινήτων αεροπλάνων, κ.λπ.). Τις ίδιες αυτές δεκαετίες η περιβαλλοντική ρύπανση από τις χημικές ουσίες και παρασκευάσματα, αλλά και διάφορα χημικά απόβλητα αυξήθηκαν ανησυχητικά και σε πολλές περιπτώσεις με καταστροφικές συνέπειες για την βιοποικιλότητα και τα ευαίσθητα οικοσυστήματα. <br />
Αν και τα οφέλη στο οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο από τα επιτεύγματα της Χημείας ήταν εντυπωσιακά και συνέτειναν στην καλύτερη ποιότητα ζωής του πληθυσμού των ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών, η αλόγιστη ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών είχε πολλές αρνητικές επιπτώσεις. Σύντομα οι επιστήμονες κατανόησαν ότι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές μειώνονται δραστικά, τα εδάφη για την παραγωγή τροφίμων εξαντλούνται (ερημοποίηση), οι μεγαλουπόλεις και η αλόγιστη χρήση καυσίμων δημιουργούν επικίνδυνη ατμοσφαιρική ρύπανση και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Παράλληλα, οι κανόνες αειφόρου ανάπτυξης υπέστησαν σοβαρή υποβάθμιση με σημαντικές συνέπειες για τις νέες γενεές και τον πλούτο των οικοσυστημάτων με τα οποία έχει εμπλουτισθεί ο πλανήτης μας. <br />
Στα χρόνια μετά τον Β� Παγκόσμιο Πόλεμο σημειώθηκε σημαντική πρόοδος στους διάφορους τομείς της Χημείας. Πρόσφατο όμως ορισμένοι χημικοί άρχισαν να ενδιαφέρονται για την κατάσταση που επικρατούσε στις πρακτικές των χημικών. Οι κλασικές μέθοδοι παρήγαγαν τοξικά απόβλητα, χρησιμοποιούσαν τοξικούς διαλύτες, κατανάλωναν πολύ ενέργεια, δεν ήταν ανακυκλώσιμα υλικά και συνέτειναν στη μείωση των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Κατά τη γνώμη τους χρειάζονται ριζοσπαστικές αλλαγές για την προστασία της υγείας του ανθρώπου και τη μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης. Ορισμένοι επιστήμονες θεώρησαν ότι τα προβλήματα αυτά μπορούν να λυθούν με την εφαρμογή των αρχών της Πράσινης ή/και Βιώσιμης Χημείας (Green and Sustainable Chemistry), μια νέα φιλοσοφία που καλύπτει όλους τους τομείς της επιστήμης της Χημείας. <br />
<b>Στόχοι και οι Δώδεκα Αρχές της Πράσινης Χημείας</b> <br />
Βασικοί στόχοι της Πράσινης Χημείας: είναι η μείωση των επικίνδυνων χημικών ουσιών που σχετίζονται με χημικές πρακτικές και χημικά προϊόντα. Αν και υπάρχουν αρκετές αρνητικές επιπτώσεις από την αλόγιστη βιομηχανική ανάπτυξη, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι οι κοινωνίες του 20ου και του 21ου αιώνα, μέσω της Χημείας και της Χημικής Τεχνολογίας, έχουν πετύχει σημαντικούς στόχους βελτίωσης της ζωής του ανθρώπου. Η Χημεία έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική και τεχνολογική πρόοδο και σε πολλές περιπτώσεις στην προστασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και στη μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης. Αλλά οι σημερινές συνθήκες δεν πρέπει να μας εφησυχάζουν. Οφείλουμε να γίνουν περισσότερα και πρέπει να γίνουν στα πρώτα στάδια και μέσα από την πορεία παρασκευής τους, και όχι μετά τη σχεδίαση και χρήση των χημικών προϊόντων. Δηλαδή, πρόληψη και όχι θεραπεία των επιβλαβών συνεπειών. <br />
Οι επιστήμονες που προωθούν την Πράσινη Χημεία, θεωρούν ότι η μεθοδολογική προσέγγιση της αειφορίας δεν πρέπει να γίνει με την αποκατάσταση και έλεγχο της ρύπανσης, αλλά κυρίως με την πρόληψη στη βάση της τεχνολογίας και στις πρακτικές που ακολουθούνται. Για τον λόγο αυτό καθιέρωσαν τις <b>Δώδεκα (12) Βασικές Αρχές της Πράσινης Χημείας</b>. Οι αρχές αυτές είναι γενικές και σε αυτές θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλες πιο εξειδικευμένες ανάλογα με την πρόοδο της επιστήμης. <br />
<b>1.</b> <b>Πρόληψη</b> (Prevention): Όλες οι χημικές πρακτικές που ακολουθούνται σήμερα παράγουν επικίνδυνα και τοξικά απόβλητα. Η Πράσινη Χημεία θεωρεί ότι άμεση προτεραιότητα έχει το να προλαμβάνουμε την παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων, σε αντίθεση με το να κατεργαζόμαστε ή να καθαρίζουμε τα απόβλητα, αφού σχηματιστούν με τις διάφορες χημικές πρακτικές. <br />
<b>2.</b> Αποδοτικότερη Χρήση των Συνθετικών Μεθόδων (Οικονομία Ατόμων), (Maximise synthetic methods, Atom Econοmy): Οι μέθοδοι χημικής σύνθεσης πρέπει να σχεδιάζονται, έτσι ώστε όλα τα άτομα των αντιδρώντων ή όσον το δυνατόν περισσότερα να συμμετέχουν στο τελικό προϊόν, ώστε να μην σχηματίζονται υπολείμματα που πρέπει να προστεθούν στα απόβλητα. <br />
<img border="0" height="360" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im02.jpg" width="238" /> <br />
Η Πράσινη Χημεία έχει δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες μεταξύ των επιστημόνων για την ανάπτυξη μεθόδων προστασίας του περιβάλλοντος και της αειφορίας. Ουσιαστικά η Πράσινη Χημεία. επιθυμεί και αλλαγή νοοτροπίας και πρακτικών στην έρευνα και ανάπτυξη της χημικής βιομηχανίας. <br />
<b>3.</b> Λιγότερο επικίνδυνες χημικές συνθέσεις (Less hazardous chemical synthesis): Σε όσες συνθέσεις είναι εφικτό, ο σχεδιασμός των συνθετικών μεθόδων πρέπει να γίνεται με τρόπο τέτοιο ώστε να χρησιμοποιούνται και να παράγονται χημικές ουσίες που έχουν ελάχιστη ή καθόλου τοξικότητα στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. <br />
<b>4.</b> Σχεδιασμός ασφαλέστερων χημικών προϊόντων (Designing safer chemicals): Τα χημικά προϊόντα πρέπει να σχεδιάζονται, έτσι ώστε να είναι αποτελεσματικά για τον σκοπό που σχεδιάστηκαν και για πρακτικές εφαρμογές. Απαιτείται ελαχιστοποίηση της τοξικότητάς τους για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.. <br />
<b>5.</b> Ασφαλέστεροι διαλύτες και βοηθητικά μέσα (Safer solvents and auxiliary substances): Η χρήση διαλυτών να αποφεύγεται σε όσο το δυνατόν περισσότερες τεχνικές ή όπου χρησιμοποιούνται να είναι αβλαβείς. Επίσης, οι βοηθητικές χημικές ουσίες και τα υλικά που χρησιμοποιούνται να είναι όσο το δυνατόν ασφαλέστερα για τους εργαζομένους και το περιβάλλον. <br />
<b>6.</b> Σχεδιασμός για ενεργειακή αποτελεσματικότητα (Design for energy efficiency): Οι χημικοί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους στις διάφορες τεχνικές τον παράγοντα εξοικονόμησης ενέργειας. Απαιτείται μείωση της απαιτούμενης ενέργειας στις διάφορες χημικές διεργασίες και όπου είναι δυνατόν οι συνθέσεις να γίνονται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και στην ατμοσφαιρική πίεση. <br />
<b>7.</b> <b>Χρήση ανανεώσιμων πρώτων υλών </b>(Use of renewable feedstocks): Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται στις χημικές διεργασίες πρέπει να είναι μη τοξικές και κυρίως ανανεώσιμες για να επικρατεί η μείωση της χρήσης των μη ανανεώσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών (μέταλλα, καύσιμα, πρώτες ύλες, κ.λπ.). <br />
<b>8.</b> Μείωση ενδιάμεσων παραγώγων (Reduce intermediate derivatives): Οι χημικοί πρέπει να επιδιώκουν μείωση της άσκοπης παραγωγοποίησης (όπως προστατευτικές ομάδες, προστασία-αποπροστασία, προσωρινές τροποποιήσεις φυσικών και/ή χημικών διεργασιών). Οι πρακτικές αυτές πρέπει να ελαχιστοποιηθούν ή να αποφεύγονται, διότι τα στάδια αυτά απαιτούν επιπλέον αντιδραστήρια και δημιουργούν απόβλητα. <br />
<b>9.</b> <b>Κατάλυση. Χρήση καταλυτικών αντιδραστηρίων </b>(Catalysis, catalytic reagents): Οι χημικοί πρέπει να επιδιώκουν τη χρήση καταλυτικών αντιδραστηρίων, κατά το δυνατόν εκλεκτικά, γιατί υπερτερούν των αντιδραστηρίων που επιβάλλει η στοιχειομετρία της αντίδρασης. <br />
<b>10.</b> Σχεδιασμός προϊόντων που αποικοδομούνται εύκολα (Design products which degrade easily): Τα προϊόντα που παράγονται κατά τις χημικές διεργασίες πρέπει να να αποικοδομούνται (να διασπώνται) στο περιβάλλον προς μη τοξικά προϊόντα. Σε αντίθεση με τα σημερινά προϊόντα που διατηρούνται ανέπαφα για μεγάλο χρονικό διάστημα. <br />
<b>11.</b> Ανάλυση σε πραγματικό χρόνο για την πρόληψη της ρύπανσης (Real-time analysis for pollution prevention): Οι αναλυτικές μεθοδολογίες χρειάζονται περαιτέρω ανάπτυξη στην κατεύθυνση της παρακολούθησης μιας διεργασίας σε πραγματικό χρόνο, που θα επιτρέπουν τον έγκαιρο έλεγχο των διεργασιών πριν από τον σχηματισμό επικίνδυνων ουσιών <br />
<b>12.</b> Πρακτικές ασφαλέστερης χημείας για την πρόληψη ατυχημάτων (Inherently safer chemistry for accident prevention) Οι χρησιμοποιούμενες και παραγόμενες ουσίες και οι τεχνικές σε μια χημική διεργασία πρέπει να επιλέγονται, έτσι ώστε να υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα χημικών ατυχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών, των εκρήξεων και της ανάφλεξης. <br />
Οι βασικές αυτές αρχές της Πράσινης Χημείας μπορούν να διευρυνθούν ή και να βελτιωθούν με την εξέλιξη της χημικής τεχνολογίας. Η αλματώδης ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας, νέες ανανεώσιμες πρώτες ύλες, καταλυτικές διεργασίες που διευκολύνουν χημικές συνθέσεις και η πρόοδος στην ανακύκλωση ή εξουδετέρωση τοξικών και επικίνδυνων χημικών ουσιών, έχουν κάνει τους σκοπούς της Πράσινης Χημείας πιο εφαρμόσιμους και οικονομικούς για τη χημική βιομηχανία. <br />
<b>Πράσινη Χημεία και Αειφόρος Ανάπτυξη. Διεθνείς Οργανισμοί και Χημικές Επιστημονικές Εταιρείες</b> <br />
Η αρχική ιδέα της Πράσινης Χημείας πέρασε από διάφορα στάδια ανάπτυξης. Αρχικά υπήρχε διαμάχη μεταξύ των επιστημόνων με την ορολογία, εάν θα ήταν "<b>Π</b><b>ράσινη</b> <b>Χημεία</b>" ή "<b>Α</b><b>ειφόρος Χημεία</b>" (green chemistry, sustainable chemistry). Στην ουσία οι έννοιες είναι παραπλήσιες. Για την "πράσινη" χημεία θεωρούνταν ότι είχε κάποια πολιτική χροιά καθώς την εποχή εκείνη υπήρχαν "πράσινα" κινήματα και πολιτικά κόμματα "πρασίνων" σε πολλές χώρες. Ο όρος "αειφόρος" ή "βιώσιμη" θα μπορούσε να παραφρασθεί ως "χημεία για ένα βιώσιμο ή αειφόρο περιβάλλον". Τελικά επικράτησε η "Πράσινη Χημεία", γιατί πέραν από το επιστημονικό περιεχόμενο περιέχει και την έννοια της ριζοσπαστικής απόρριψης ξεπερασμένων νοοτροπιών και καταστάσεων. <br />
Ο βασικός σκοπός της Πράσινης Χημείας είναι να συμβάλλει όσο το δυνατόν στην βιώσιμη ανάπτυξη του πλανήτη μας, προωθώντας την αλλαγή πρακτικών και μεθοδολογίας που για πολλές δεκαετίες ακολουθούσαν οι χημικοί και οι τεχνολόγοι. Απαιτεί τη χρήση εναλλακτικών χημικών ουσιών με μικρότερη τοξικότητα και μεθόδους που δεν θα παράγουν μεγάλες ποσότητες αποβλήτων. Η υγεία των εργαζομένων και των καταναλωτών είναι σημαντικό μέλημα της πράσινης χημείας. Αλλά θέλει να περιορίσει την περιβαλλοντική ρύπανση και την αλόγιστη εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ενώ. συγχρόνως επιθυμεί τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. <br />
<img border="0" height="131" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im03a.jpg" width="148" /> <br />
California Green Chemistry <br />
<img border="0" height="106" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im03b.jpg" width="211" /> <br />
Green Chemistry Network, <br />
University of York, England <br />
<img border="0" height="156" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im03c.jpg" width="159" /> <br />
Environmental Protection Agency, <br />
Green Chemistry (USA) <br />
<img border="0" height="117" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im03d.jpg" width="199" /> <br />
American Chemical Society <br />
Λογότυποι και σήματα Πράσινης Χημείας. Οι χημικές οργανώσεις και τα πανεπιστήμια με το κύρος και τις δραστηριότητές τους έπαιξαν σημαντικό ρόλο την προώθηση των αρχών της πράσινης χημείας και τις πρακτικές που πρέπει να πραγματοποιηθούν στην χημική έρευνα και την χημική βιομηχανία. <br />
Η Πράσινη Χημεία θέτει ως βασικό στόχο την πρόληψη της ρύπανσης. Με τον τρόπο αυτό εξοικονομεί υλικά και ενέργεια για την χημική βιομηχανία και παράγει λιγότερα και ασφαλέστερα χημικά προϊόντα με χαμηλή επιβάρυνση του περιβάλλοντος. <br />
Η Χημική Βιομηχανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Η.Π.Α. έχει υιοθετήσει αρκετές μεθοδολογίες της Πράσινης Χημείας τα τελευταία χρόνια. Επίσης, έχει εντάξει στην έρευνα και ανάπτυξη (research & development) την προώθηση "πράσινων" προϊόντων, "πράσινους" διαλύτες, όπως το υπερκρίσιμο CO2, που αντικαθιστά τους πτητικούς οργανικού και "πράσινες" καταλυτικές διεργασίες που περιορίζουν τα απόβλητα και μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας. Η χημική βιομηχανία τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει εξαιρετικά προσεκτική στα θέματα περιβαλλοντικής ρύπανσης και έχει επενδύσει σε νέες τεχνολογίες που δεν εκπέμπουν ρύπους και προστατεύουν την υγεία των εργαζομένων και των καταναλωτών. <br />
Η Πράσινη Χημεία, ως μέρος της επιστήμης για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου, εμπεριέχει τον όρο της "επικινδυνότητας" (hazardous), χημικών ουσιών, προϊόντων και τεχνολογίας. Στην ουσία η Πράσινη Χημεία πηγαίνει στην "καρδιά" της αποτελεσματικής μείωσης του κινδύνου και στην πρόληψη της ρύπανσης. <br />
Ο κίνδυνος (risk) είναι ακρογωνιαίος όρος για τα χημικά προϊόντα και χημικές διεργασίες και είναι αποτέλεσμα της επικινδυνότητας και του βαθμού έκθεσης (ή δόσης κατά την τοξικολογία) <br />
<b>Κίνδυνος =Επικινδυνότητα Χ 'Εκθεση </b>(Risk = Hazard X Exposure) <br />
<b></b> <br />
Αυτοί είναι κλασικοί όροι τοξικολογίας. 'Οταν μια χημική ουσία παρουσιάζει τοξικότητα (ή άλλη επιβλαβή επίδραση, όπως καρκινογόνο δράση, εκρηκτική, διαβρωτική, καυστική, κ.λ.π.), τότε πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και την <b>ποσοτική έκθεση ή δόση και τον τρόπο πρόσληψης</b> (εάν έχει παραληφθεί με την τροφή ή έχει γίνει εισπνοή της). <br />
Το γινόμενο των δύο αυτών ποσοτικών παραγόντων μας επιτρέπει να μετρήσουμε ή να υπολογίσουμε τον κίνδυνο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο όλες σχεδόν οι τεχνικές πρόληψης ή προφύλαξης από επικίνδυνες ουσίες εντοπίζουν το ενδιαφέρον τους αρχικά στο βαθμό της έκθεσης (δηλαδή στη δόση και στη χρονική διάρκεια της έκθεσης). Στην πρακτική υγιεινής και ασφάλεια των εργαζομένων στη βιομηχανία για παράδειγμα απαιτεί τεχνικές ελέγχου και προστασίας (γάντια, αναπνευστική μάσκα, εξαερισμός, κ.λπ.). <br />
Η Πράσινη Χημεία προσεγγίζει με ριζοσπαστικό τρόπο τη μείωση του κινδύνου, το κόστος της πρόληψης και την πιθανή αποτυχία των τεχνικών και ελέγχων να αποτρέψουν την έκθεση. Η Πράσινη Χημεία ενδιαφέρεται και καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα επικινδυνοτήτων. Κυρίως βέβαια χημικών ουσιών και χημικών διεργασιών, αλλά και ρύπανση περιβάλλοντος, είτε αφορά τοπικές μορφές ρύπανσης είτε παγκόσμιες (όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου). Αλλά και στον τομέα της ενέργειας και της οικονομίας, η Πράσινη Χημεία προσπαθεί να αντιμετωπίσει με ριζοσπαστικές αλλαγές τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και να κατευθύνει τη χημική βιομηχανία στην πορεία για την αειφορία και την καλύτερη διαχείριση των οικονομικών όρων παραγωγής, ανακύκλωσης και μείωση των αποβλήτων κ.λπ. <br />
<b></b> <br />
<b>Ιστορικό Πλαίσιο για την Ανάπτυξη της Πράσινης Χημείας </b> <br />
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1990, με την άνθιση του κινήματος των πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως και των επιστημόνων που εργάζονταν στην έρευνα και ανάπτυξη χημικών βιομηχανιών και ερευνητικών κέντρων, αναπτύχθηκε η ιδέα της Πράσινης Χημείας. Τότε ο <b>Paul Anastas</b>, ο οποίος εργάζονταν στην Αμερικανική Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος, (Environmental Protection Agency, Office of Pollution Prevention and Toxics), πρότεινε και καθιέρωσε τον όρο "Green Chemistry". 'Ηταν μια εποχή που μεγάλος αριθμός επιστημόνων και τεχνολόγων έκαναν σημαντικές αλλαγές σε καθιερωμένες πρακτικές για τον περιορισμό της ρύπανσης και την προστασία των εργαζομένων και καταναλωτών. Ο Paul Anastas (ο οποίος είναι ελληνικής καταγωγής) θεωρείται ως ο <b>πατέρας της</b> <b>πράσινης χημείας</b> και σημαντικός επιστήμονας, ο οποίος έχει εκδώσει δέκα βιβλία για την Πράσινη Χημεία στις ΗΠΑ. <br />
Οι επιστήμονες που έκαναν αυτές τις ριζοσπαστικές προτάσεις για την Πράσινη Χημεία είχαν σπουδάσει ως χημικοί και είχαν εργασθεί ερευνητικά για πολλά χρόνια σε χημικά εργαστήρια ή σε χημικές βιομηχανίες. Παρατήρησαν λοιπόν πως ξοδεύονταν τεράστια ποσά για απαρχαιωμένες συνθετικές μεθόδους και πρακτικές που χρησιμοποιούσαν πολλά συνθετικά στάδια και χρονοβόρες μεθόδους καθαρισμού με τοξικούς διαλύτες. 'Ηδη ορισμένοι επιστήμονες σε άρθρα τους είχαν επισημάνει τις πρακτικές αυτές και με την αφύπνιση του περιβαλλοντικού κινήματος και της ιδέας της αειφορίας, άρχισαν να προετοιμάζουν το έδαφος για τις απαιτούμενες αλλαγές. 'Ετσι ξεκίνησαν διάφορες πρωτοβουλίες. <br />
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η <b>Υπηρεσία Προστασίας του</b> <b>Περιβάλλοντος των ΗΠΑ</b> (Environmental Protection Agency, EPA) ξεκίνησε ένα πρόγραμμα πράσινης χημείας, εκπαίδευσης και πρακτικών σε διεθνές επίπεδο για να περάσει το μήνυμα στην επιστημονική κοινότητα. Το 1995 στις ΗΠΑ καθιερώθηκαν τα ετήσια βραβεία πράσινης χημείας που απονέμει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ στους βραβευμένους (<b>Presidential Green Chemistry</b> <b>Challenge Awards</b>). Με τα βραβεία αυτά καθιερώθηκε η συμβολική αλλά και η καθοριστική επιβράβευση των επιστημόνων, που προβαίνουν στις πιο σημαντικές ανακαλύψεις και εφαρμογές στον τομέα της πράσινης χημείας στις ΗΠΑ. <br />
<img border="0" height="155" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im04.jpg" width="161" /> <br />
Το Green Chemistry Institute έχει παίξει σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη και διάδοση των αρχών της Πράσινης Χημείας. <br />
Αντίστοιχα στην Ιταλία, το 1993 ιδρύθηκε η Ενδοπανεπιστημιακή συνεργασία (κονσόρτσιουμ) για τη Χημεία και το Περιβάλλον [<b>Interuniversity</b> <b>Consortium Chemistry for the Environment</b> (INCA)] με σκοπό να προωθήσει θέματα συνεργασίας μεταξύ των χημικών των πανεπιστημίων για περιορισμό της ρύπανσης του περιβάλλοντος και λιγότερα απόβλητα στα χημικά εργαστήρια. Το 1993 στη Βενετία έγινε η πρώτη συνάντηση με τίτλο "Processi Chimici Innovativie Tutela dell� Ambiente". <br />
Η Διεθνής Οργάνωση για τη Βασική και Εφαρμοσμένη Χημεία [<b>International Union for the Pure and Applied Chemistry</b>, IUPAC, Παρίσι] το 1996 αποφάσισε να ιδρυθεί ομάδα ειδικών για την Πράσινη Χημεία. Το 1997 στη Βενετία έγινε το Πρώτο Διεθνές Συνέδριο για την Πράσινη Χημεία (First International Green Chemistry Conference) υπό την αιγίδα της IUPAC. <br />
Το 1997 ιδρύθηκε το <b>Ινστιτούτο Πράσινης Χημείας</b> (<b>The Green</b> <b>Chemistry Institute</b>) από την Αμερικανική Χημική Εταιρεία. 'Ενα Ινστιτούτο με μεγάλη επιρροή και δραστηριότητες για εφαρμογές της πράσινης χημείας. Το Ινστιτούτο έχει επιτελέσει σημαντικό έργο στην ενημέρωση των χημικών και στη διάδοση των ερευνητικών και τεχνολογικών πρωτοβουλιών και νέων μεθοδολογιών. Επίσης, έχει κάνει σημαντικές επεμβάσεις στις χημικές βιομηχανίες για να εφαρμόσουν πρακτικές πράσινης χημείας. Το Ινστιτούτο διοργανώνει διεθνή συνέδρια σε θέματα πράσινης χημείας, εκδίδει βιβλία και προωθεί εκπαιδευτικά προγράμματα. <br />
Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση χρηματοδότησε και ξεκίνησαν μαθήματα στο Διεθνές Καλοκαιρινό Σχολείο Πράσινης Χημείας (<b>International Green</b> <b>Chemistry Summer School</b>) στη Βενετία από το 1998 με την πρωτοβουλία της οργάνωσης των Ιταλών επιστημόνων της INCA (<a href="http://www.unive.it/inca">www.unive.it/inca</a>, Professor Pietro Tundo). <br />
Το 2001 επιτεύχθηκε η χρηματοδότηση στη Μεγάλη Βρετανία από το EPSRC Engineering and Physical Sciences Research Council) και από τη Royal Society of Chemistry (RSC) για την ίδρυση ενός δικτύου επιστημόνων και ερευνητών για θέματα πράσινης χημεία (GCRN, <b>Green Chemistry</b> <b>Research Network</b>, με έδρα το Πανεπιστήμιο York της Αγγλίας Το Πανεπιστήμιο York έχει ένα σημαντικό ερευνητικό κέντρο Πράσινης Χημείας (καθ. James Clark) με πολύπλευρες δραστηριότητες (<a href="http://www.chemsoc.org/networks/gcn/discuss.htm">www.chemsoc.org/networks/gcn/discuss.htm</a>). Στο πανεπιστήμιο York λειτουργεί και αναπτύσσεται ραγδαία το κέντρο <b>The Green Chemistry Centre</b> <b>of Excellence </b>με προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές, πολυάριθμες δραστηριότητες (εκπαίδευση, έρευνα, συνέδρια και εκδόσεις). Επίσης από το 1999 εκδίδει το περιοδικό (μηνιαίο) <b>Green Chemistry</b> της Βασιλικής ΄Ενωσης Χημείας (Royal Society of Chemistry), το οποίο αποτελεί ένα από τα λίγα επιστημονικά περιοδικά στον τομέα της πράσινης χημείας. <br />
Επίσης, διεθνείς ή Ευρωπαϊκοί οργανισμοί ανάπτυξαν προγράμματα έρευνας πάνω στις αρχές της πράσινης χημείας. Η European Directorate for R&D (DG Research) έβαλε στόχους πράσινης χημείας και αειφορίας στη χρηματοδότηση ερευνητικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων με το 5ο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προγραμμάτων (European Fifth Framework Programme). Το Διεθνές Κέντρο Επιστήμης και Υψηλής Τεχνολογίας των Ηνωμένων Εθνών UNIDO-ICS (<b>International Centre for Science and High</b> <b>Technology of the United Nations Industrial Development Organization</b>) ανάπτυξε προγράμματα πράσινης χημείας και χρηματοδότησε ιδέες για καθαρότερη τεχνολογία. Επίσης, η Οργάνωση για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) (OECD, Organization for Economical Cooperation and Development) προώθησε προγράμματα Πράσινης Χημείας μεταξύ των βιομηχανικών χωρών που αντιπροσωπεύει. <br />
<img border="0" height="222" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im05a.jpg" width="182" /> <br />
Paul Anastas <br />
<img border="0" height="222" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im05b.jpg" width="178" /> <br />
Professor James Clark (York) <br />
<img border="0" height="178" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im05c.jpg" width="227" /> <br />
Professor Pietro Tundo (Venice) <br />
<img border="0" height="222" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im05d.jpg" width="216" /> <br />
Prof. Michael Braungart (Germany) <br />
Διάφορες προσωπικότητες της Πράσινης Χημείας: Ο Paul Anastas "πατέρας" της Πράσινης Χημείας, ο Καθ. James Clark (University of York, England), ο καθ. Pietro Tundo (Βενετία) και ο Καθ. Michael Braungart (Process Engineering, Suderburg University). Ο τελευταίος με τον αρχιτέκτονα William McDonough έγραψαν το βιβλίο "Cradle to Cradle. Remaking the Way We Make Things". North Point Press, New York, 2002, που έγινε bestseller σε όλο τον κόσμο για τις καινοτόμες ιδέες στην κατασκευή αντικειμένων. <br />
Το 2002 ένα βιβλίο "<b>Cradle to Cradle. Remaking the Way We</b> <b>Make Things</b>" (North Point Press, New York, 2002) των William McDonough & Michael Braungart έγινε bestseller για τις καινοτόμες ιδέες στο σχεδιασμό καταναλωτικών προϊόντων Επιπλέον ο καθηγητής Braungart καθιέρωσε ετήσιο κατάλογο των καλύτερων προϊόντων πράσινης χημείας και σχεδιασμού καταναλωτικών προϊόντων <br />
Την τελευταία δεκαετία έχουν δημιουργηθεί πολλά ινστιτούτα πράσινης χημείας σε διάφορες χώρες (Ιαπωνία, Ιταλία, Κίνα, Αυστραλία, Σουηδία, Γερμανία, Ισπανία, Ταϊβάν, κ.ά.). Για παράδειγμα Canadian Green Chemistry Network, Centre for Greene Chemistry (Australia), Green and Sustainable Chemistry Network (Japan). <br />
Στην Ελλάδα υπάρχει το <b>Ελληνικό Δίκτυο Πράσινης Χημείας</b> (ΕΔΠΧ), στο οποίο συμμετέχουν διάφοροι ερευνητές κυρίως πανεπιστημίων, με συντονιστή τον Καθηγητή Κωνσταντίνο Πούλο, του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών (<a href="mailto:C.Poulos@chemistry.upatras.gr">C.Poulos@chemistry.upatras.gr</a>, <a href="http://www.chemistry.upatras.gr/">http://www.chemistry.upatras.gr</a>). Κάθε δύο χρόνια το ΕΔΠΧ διοργανώνει συνέδρια Π.Χ. στην Ελλάδα (2004 1<sup>ο</sup> Συνέδριο Π.Χ. Αθήνα, 2007 2ο Συνέδριο Π.Χ. Πάτρα, 2008 Θερινό Σχολείο: Πράσινη και Βιώσιμη Χημεία, Πάτρα, 2009 3ο Συνέδριο Πράσινης Χημεία, Θεσσαλονίκη, 2010 2nd International Symposium on Green Chemistry for Environment and Health, Mykonos, Greece) <br />
Επίσης πολλά πανεπιστήμια και ιδιαίτερα Τμήματα Χημείας έχουν τα τελευταία χρόνια αναπτύξει προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές με θέμα την Πράσινη Χημεία. Για παράδειγμα: Green Chemical Engineering Material Framework, University of Texas, Austin, USA, Green Chemistry for Process Engineering, University of Nottingham, England, Industrial and Applied Green Chemistry, University of York, England, Center for Green Chemistry and Green Engineering, Yale University, Greener Education Materials for Chemists, University of Oregon). <br />
Επίσης, αρκετές χημικές βιομηχανίες λαμβάνουν ενεργό μέρος στην προώθηση των στόχων της πράσινης χημείας στη βιομηχανία. Για παράδειγμα Goodrich Corporation, Dow Chemical Company, E.I. DuPont de Nemours, Eastman Kodak Company, κ.λπ. <br />
Επιστημονικές Περιοχές Εφαρμογών της Πράσινης Χημείας <br />
Από τη δεκαετία του 1960 οι χημικές βιομηχανίες προχώρησαν σε προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας και προστασίας των εργαζομένων και του περιβάλλοντος, επειδή υπήρχαν σαφή οικονομικά οφέλη. Οι τεχνολογίες που εφαρμόσθηκαν δεν ήταν μόνο φιλικές στο περιβάλλον αλλά και πιο αποδοτικές. Ορισμένες χημικές διεργασίες και πρακτικές διατηρήθηκαν (για παράδειγμα στην οργανική σύνθεση) επί δεκαετίες, με μικρές αλλαγές πρώτων υλών και εναλλακτικές καταλυτικές τεχνικές. Οι χημικοί πιστεύουν ότι μπορούν να επιτευχθούν οι ίδιοι ή καλύτεροι στόχοι και λιγότερο τοξικά προϊόντα και απόβλητα με τις αρχές της πράσινης χημείας. <br />
Το 1998 με τη συνεργασία της OECD, μέσω του προγράμματος "Risk Management Programme", προωθήθηκε μια νέα δραστηριότητα είχε ονομασθεί "Βιώσιμη Χημεία" (Sustainable Chemistry), με σκοπό να προωθήσει νέες εναλλακτικές πρακτικές στη χημική βιομηχανία φιλικότερες στο περιβάλλον. Συστάθηκε λοιπόν μια επιτροπή και με εκπροσώπους πολλών βιομηχανικών χωρών (Ιαπωνία, Γερμανία, Καναδάς, Σουηδία, κ.α.) που έθεσε τις βάσεις για τις περιοχές εφαρμογών της Πράσινης Χημείας. <br />
Οι περιοχές εφαρμογής της πράσινης χημείας προσδιορίσθηκαν, και έχουν επιλεγεί με γνώμονα την οικονομία και την αειφόρο ανάπτυξη. <br />
1. <b>Χρησιμοποίηση εναλλακτικών πρώτων υλών</b> (use of alternative feedstocks). Στον τομέα αυτόν υπάρχουν ήδη σημαντικές εξελίξεις και μεγάλος αριθμός νέων τεχνολογιών. Οι πρώτες ύλες στη χημική βιομηχανία πρέπει να είναι ανανεώσιμες σε αντίθεση με τις πρώτες ύλες της πετροχημικής βιομηχανίας, που έχουν περιορισμένο χρονικό πλαίσιο. Επίσης, να είναι λιγότερο τοξικές για την υγεία των εργαζομένων και καταναλωτών και συγχρόνως φιλικές προς το περιβάλλον. <br />
2. <b>Χρήση χημικών αντιδραστηρίων που έχουν μικρό βαθμό</b><b> επικινδυνότητας </b>(use less hazardous reagents). Από τις γνώσεις μας μέσω των τοξικολογικών και οικοτοξικολογικών ερευνών, είναι γνωστά τα δεδομένα και ο βαθμός τοξικότητας πολλών αντιδραστηρίων. Επομένως η χημική βιομηχανία και οι ερευνητές γνωρίζουν και μπορούν να αντικαταστήσουν ορισμένα αντιδραστήρια, ιδιαίτερα με νέες καταλυτικές τεχνικές, στη σύνθεση νέων προϊόντων. <br />
3. <b>Εφαρμογή νέων φυσικών διεργασιών</b><b> </b>(use of natural processes). Οι επιστήμονες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αναπτύξει νέες βιοσυνθετικές οδούς παρασκευής χημικών ουσιών και βιοκαταλυτικές μεθόδους που έχουν μεγάλη εκλεκτικότητα και δίνουν καλύτερες αποδόσεις στη σύνθεση πολλών χρήσιμων χημικών υλικών. Επομένως, η Πράσινη Χημεία και νέες μέθοδοι μπορούν να αντικαταστήσουν τις παλαιές πρακτικές. <br />
4. <b>Χρησιμοποίηση εναλλακτικών διαλυτών</b><b> </b>(use of alternative solvents). Για πολλές δεκαετίες χρησιμοποιούνται διαλύτες με τοξικές ιδιότητες και σε μερικές περιπτώσεις επικίνδυνοι στο περιβάλλον (όταν καταστούν απόβλητα μετά από χρήση). Η χημική βιομηχανία και οι ερευνητές μπορούν να επενδύσουν σε εναλλακτικούς διαλύτες και τεχνικές (π.χ. συνθέσεις χωρίς διαλύτες ή/και διαλύτη νερό). Στον τομέα αυτό έχουν επιτευχθεί πολλές νέες ανακαλύψεις. Η σημαντική μείωση των αποβλήτων στην οργανική σύνθεση είναι ακόμη μια πλευρά της ίδιας προσπάθειας. <br />
5. <b>Σχεδιασμός ασφαλέστερων χημικών ουσιών και χημικών προϊόντων</b><b> </b>(design of safer chemicals and products).<b> </b>Υπάρχουν ήδη πολλές εξελίξεις και μεθοδολογίες στην επιστήμη της τοξικολογίας για την εκτίμηση του κινδύνου, ακόμη και με βάση τη δομή των ενώσεων (<b>Quantitative structure-activity relationships, QSARs</b>), Επίσης, είναι γνωστοί οι τοξικολογικοί μηχανισμοί δράσης. Επομένως, οι χημικοί μπορούν να παρασκευάσουν λιγότερο τοξικά προϊόντα και να συνθέσουν χημικές ουσίες που να έχουν χαμηλότερη τοξικότητα. <br />
<img border="0" height="300" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im06.jpg" width="450" /><br />
<img border="0" height="300" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im07.jpg" width="450" /> <br />
Εικόνα χημικού εργαστηρίου σε χημική βιομηχανία. Η Πράσινη Χημεία επιδιώκει την ριζοσπαστική αλλαγή στις μεθοδολογίες και στην παραγωγή χημικών προϊόντων. Οι χημικές βιομηχανίες μπορούν να επιλέξουν καινοτόμες μεθοδολογίες με λιγότερη ενεργειακή κατανάλωση και με λιγότερα απόβλητα.<br />
Εικόνα ερευνητικού χημικού εργαστηρίου. Τα εργαστήρια χρησιμοποιούνται πολλοί διαλύτες και τοξικά αντιδραστήρια. Η Πράσινη Χημεία θεωρεί ότι οι πρακτικές αυτές πρέπει να αλλάξουν με λιγότερο τοξικούς διαλύτες και πρακτικές με ελάχιστη παραγωγή αποβλήτων Η διαχείριση των χημικών αποβλήτων είναι πολυέξοδη. <br />
6. <b>Ανάπτυξη</b><b> εναλλακτικών συνθηκών αντιδράσεων </b>(developing alternative reaction conditions). Οι χημικοί έχουν ανακαλύψει πολυάριθμες συνθήκες για μεγάλο αριθμό αντιδράσεων. Φωτοχημικές αντιδράσεις, υπέρηχοι, μικροκυματικές συνθήκες, χαμηλές θερμοκρασίες έχουν αποδειχθεί ότι εφαρμοζόμενες δίνουν καλύτερες αποδόσεις και καθαρά προϊόντα που δεν απαιτούν διαλύτες για διαχωρισμό ή πολύπλοκες διαχωριστικές τεχνικές και ξήρανση. Επομένως θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν στη χημική βιομηχανία. <br />
7. <b>Δραστική μείωση της κατανάλωσης ενέργειας</b><b> </b>(minimizing energy consumption). Η χημική βιομηχανία έχει επενδύσει σε νέες τεχνολογίες για τη μείωση της ενέργειας σε πολλές διεργασίες. Επειδή η κατανάλωση ενέργειας είναι ακρογωνιαίος παράγοντας οικονομίας και μείωσης της περιβαλλοντικής ρύπανσης, πρέπει να γίνουν επιπλέον προσπάθειες για να γενικευθεί η μείωση της ενέργειας σε όλες τις διαδικασίες παραγωγής, συσκευασίας, εμπορικής διάθεσης και ανακύκλωσης των προϊόντων. <br />
Βλέπουμε με πολύ συνοπτικό τρόπο τους κρίσιμους τομείς όπου οι αρχές της πράσινης ή αειφόρου χημείας βρίσκουν εφαρμογές. Οι περιοχές αυτές έχουν ήδη διερευνηθεί και έχουν γίνει πολλές πρόοδοι για να εφαρμοσθούν. <br />
<b>Χρησιμοποίηση Εναλλακτικών Πρώτων Υλών και Διεργασιών Σύνθεσης στην 'Ερευνα και τη Χημική Βιομηχανία</b> <br />
Οι πρώτες ύλες είναι σημαντικό τμήμα της οργανικής σύνθεσης και της βιομηχανικής παρασκευής χημικών προϊόντων. Ανάλογα με τις πρώτες ύλες παράγονται και αντίστοιχα προϊόντα. <br />
Μέχρι τώρα γνωρίζουμε ότι η πετροχημική βιομηχανία είναι ο πυρήνας πρώτων υλών για τη χημική βιομηχανία, αλλά και των 20-25.000 χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στην έρευνα (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, ινστιτούτα και εργαστήρια αναλύσεων). Η αλλαγή αυτή όμως πρέπει να λάβει υπόψη της οικονομικές παραμέτρους, ενεργειακή κατανάλωση, στάδια σύνθεσης, απόβλητα, καθαρισμούς, ποιότητα και τοξικότητα προϊόντων και με απώτερο σκοπό τη ρύπανση ευαίσθητων οικοσυστημάτων. Η Πράσινη Χημεία προτείνει: <br />
<b>Ανανεώσιμες πρώτες ύλες</b> (Renewable feedstocks) <br />
Οι πρώτες ύλες πρέπει να είναι <b>ανανεώσιμες</b>. Η δεύτερη ιδιότητα που ενδιαφέρει την Πράσινη Χημεία είναι η <b>χαμηλότερη τοξικότητα</b> ώστε να ανταποκρίνεται στην προστασία των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Η χημική βιομηχανία πρέπει να αναζητήσει προοδευτικά νέες πρώτες ύλες. Η Πράσινη Χημεία προτείνει στροφή προς βιολογικές πρώτες ύλες σε αντίθεση με τις πρώτες ύλες της πετροχημικής βιομηχανίας. Είναι γνωστό σε όλους ότι αυτό δεν είναι εύκολο ούτε πολλές φορές εφικτό. Στον τομέα αυτό όμως έχουν επιτευχθεί σημαντικές πρόοδοι και ορισμένες βιομηχανίες χρησιμοποιούν εναλλακτικές και ανανεώσιμες πηγές πρώτων υλών. <br />
<b>Ελαιοχημεία </b>(Oleochemistry) <br />
Τα φυτικά έλαια και ζωικά λίπη (κτηνοτροφία) μπορούν να καταστούν πηγή πρώτων υλών. 'Ηδη υπάρχουν αρκετές ερευνητικές και εφαρμοσμένες μελέτες για τη χρήση φυτικών ελαίων και λιπών από φυτικά και ζωικά προϊόντα για την παρασκευή καλλυντικών, πολυμερών, λιπαντικών και άλλων προϊόντων. <br />
<b>Φωτοχημεία</b> (Photochemistry) <br />
Μια άλλη διάσταση που προσθέτει η Πράσινη Χημεία στη σύνθεση χημικών ουσιών είναι το φως στην ευρύτερη έννοιά του. Το φως (ορατό και υπεριώδες) μπορεί να παίξει ρόλο ενεργειακού καταλύτη σε αντίθεση με τοξικούς μεταλλικούς καταλύτες που χρησιμοποιούνται τώρα. Το φως, και ιδιαίτερα η υπεριώδης ακτινοβολία (UV) είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας και μέσω της Φωτοχημείας μπορεί να αποβεί χρήσιμο. Σήμερα έχουν αναπτυχθεί πολυάριθμες δυνατότητες, μετά από ερευνητικές εργασίες, για τη χρήση του άφθονου ηλιακού φωτός στις οργανικές συνθέσεις χημικών ουσιών. <br />
<img border="1" height="188" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im08a.jpg" width="174" /><br />
<img border="0" height="190" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im08b.jpg" width="254" /> <br />
Η Βιομάζα μπορεί να αποτελέσει πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοαερίου ή υγρών καυσίμων, όπως επίσης και πρώτων υλών για τη χημική βιομηχανία. <br />
<b>Φωτοκαταλυτική σύνθεση με οξείδιο του τιτανίου</b> <br />
Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι στη χρήση φωτοχημικών αντιδράσεων παρουσία οξειδίου του τιτανίου (TiO2) σε συνθήκες ορατού φωτός για βιομηχανικές συνθέσεις. Η κατανάλωση ενέργειας είναι περιορισμένη και περιορίζονται οι διαλύτες και τα απόβλητα. <br />
<b>Φωτοκαταλυτικές οξειδωτικές μέθοδοι διάσπασης. Εξουδετέρωση αποβλήτων</b> <br />
Η φωτοκατάλυση (με τιτάνιο και άλλα οξείδια μετάλλων) μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την γρήγορη διάσπαση ή εξουδετέρωσης τοξικών και επικίνδυνων ουσιών και αποβλήτων. Οι μέθοδοι αυτοί χρησιμοποιούν διάφορα οξειδωτικά μέσα [υπεροξείδιο του υδρογόνου, όζον, TiO2, αντιδραστήρια Fenton (Fe<sup>2+</sup>+ H2O2), κ.λπ. ]. Στις μεθόδους αυτές δεν χρησιμοποιούν άλλες χημικές ουσίες, δεν ρυπαίνουν το περιβάλλον και τα προϊόντα διάσπασης είναι μη τοξικές μικρού μοριακού βάρους χημικές ουσίες. Οι μέθοδοι καλούνται <b>Προχωρημένες Οξειδωτικές Διεργασίες</b> (Advanced Oxidation Processes, AOP) και με τη βοήθεια του φωτός (κυρίως υπεριώδες) έχουν επεκταθεί στην τεχνολογία απορρύπανσης και εξουδετέρωσης τοξικών και υγρών βιομηχανικών αποβλήτων. <br />
<b>Βιομάζα ως πρώτη ύλη και Βιοκαύσιμα</b> (Waste Biomass as chemical feedstock, biomaterials and biofuels) <br />
Τις τελευταίες δεκαετίες πολλές αγροτικές και κτηνοτροφικές παραγωγικές διεργασίες καταλήγουν να παράγουν τεράστιες ποσότητες φυτικών και ζωικών αποβλήτων βιολογικής προέλευσης. Η βιομάζα με κατάλληλη κατεργασία μπορεί να συνεισφέρει στην παραγωγή πρώτων χημικών υλών (biomaterials) στη χημική βιομηχανία. <br />
<b>Βιοαποικοδόμηση της βιομάζας</b> <br />
Κατ' αρχάς η βιομάζα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας (βιοαέριο). Επίσης με φυσικές και χημικές διεργασίες μπορεί η βιομάζα να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή βιοκαυσίμων (βιοντήζελ). To 2005 η εκμετάλλευση της βιομάζας συνεισέφερε περίπου, το 19% της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας. Ενώ τα βιολογικά καύσιμα αντιστοιχούν, περίπου, στο ~4% της βενζίνης που καταναλώνεται στα οχήματα. <br />
<b>Βιοκατάλυση και Βιομετασχηματισμοί</b> (Biocatalysis, Biotransformations) <br />
Η βιοκατάλυση θεωρείται κατεξοχήν πράσινη τεχνική. Τα ένζυμα χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια σε πολλές βιομηχανικές παραγωγικές διεργασίες για παραγωγή χημικών ουσιών και πρώτες ύλες για την φαρμακευτική και τη χημική βιομηχανία. Η βιοκατάλυση βρίσκεται στο μεταίχμιο των διεργασιών ζύμωσης (για την παρασκευή αλκοολούχων ποτών και άλλων προϊόντων) και της πετροχημικής βιομηχανίας. Οι βιομετατροπές που μπορούν να επιτευχθούν μέσω της βιοκατάλυσης είναι πράσινες πρακτικές που θα μπορούσαν να διευρύνουν τις μεθόδους βιομετατροπής οργανικών ενώσεων σε χρήσιμα προϊόντα. <br />
Η βιοκατάλυση έχει εφαρμοσθεί σε πολλές βιομηχανικές πρακτικές. <br />
<b>Δέσμευση του Διοξειδίου του 'Ανθρακα μέσω Βιομηχανικών Διεργασιών </b> <br />
Η δέσμευση ή σύμπλεξη με διάφορα συμπλεκτικά μέσα (sequestering) του CO2 μέσω χημικών διεργασιών που χρησιμοποιούνται για τη σύνθεση και παραγωγή προϊόντων έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας. Επειδή το CO2 είναι σημαντικό αέριο του θερμοκηπίου, οι χημικοί ερευνούν τρόπους να εφαρμόσουν πρακτικές Πράσινης Χημείας. Σημαντικός αριθμός ερευνών επεξεργάζονται πρώτες ύλες, χημικές διεργασίες και σχεδιασμό προϊόντων ώστε να περιλαμβάνεται και η δέσμευση ή χρήση του CO2<sub> </sub>που παράγεται<sub>.</sub>. <br />
<b>Χρησιμοποίηση Μειωμένης Τοξικότητας και Επικινδυνότητας Χημικών Αντιδραστηρίων και Διαλυτών στις Συνθετικές Διεργασίες</b> <br />
'Οπως γίνεται και με την επιλογή των πρώτων υλών για την Πράσινη Χημεία, η επιλογή των αντιδραστηρίων στις συνθετικές διεργασίες μπορούν να γίνουν με κριτήρια επικινδυνότητας. Κατ' αρχάς πρέπει να αναλυθεί η καταλληλότητα και τα στάδια σύνθεσης αλλά και οι εναλλακτικές προοπτικές για τον περιορισμό της ρύπανσης και την έκθεση των εργαζομένων. <br />
Σύμφωνα με τις αρχές της Πράσινης Χημείας η επιλογή των αντιδραστηρίων και διαλυτών πρέπει να γίνει με κριτήρια τοξικότητας και να εξετασθεί η πορεία της χρήσης τους (σύνθεση, διαχωρισμός, καθαρισμός, ανακύκλωση, απόρριψη, επαναχρησιμοποίηση, κ.λπ.). <br />
Μια από τις διεργασίες που πρέπει να ενδιαφέρει τον χημικό είναι η μείωση των τοξικών αποβλήτων. Αλλά και σε περιπτώσεις δημιουργίας αναπόφευκτων αποβλήτων πρέπει να επιδιώκεται η μείωση της τοξικότητας και η φιλική στο περιβάλλον κατεργασία τους. <br />
Οι χημικοί σύμφωνα με τις τάσεις της πράσινης χημείας πρέπει να μελετήσουν την εκλεκτικότητα των αντιδράσεων, ώστε να επιτυγχάνουν μεγαλύτερες αποδόσεις, λιγότερα απόβλητα και μικρής τοξικότητας προϊόντα. Οι νέες καταλυτικές μέθοδοι πιστεύεται ότι θα μπορούσαν να επιτύχουν αυτούς τους στόχους. <br />
<b>Οξειδωτικές πορείες και Πράσινη Χημεία</b> <br />
Υπάρχουν πολυάριθμες έρευνες για <b>χημικές οξειδώσεις</b> με αρχές πράσινης χημείας που απαιτούν μη τοξικούς διαλύτες (όπως νερό, διοξείδιο του άνθρακα) και σε ήπιες συνθήκες. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2Ο2) είναι αρκετά καλή οξειδωτική ένωση, με παραγωγή μόνο νερού και υψηλή εκλεκτικότητα. Ωστόσο, η χρήση του είναι περιορισμένη και γίνονται προσπάθειες για νέες ομοιογενείς και ετερογενείς διεργασίες σε συνδυασμό με άλλους καταλύτες. Οι οξειδωτικές συνθέσεις είναι εξαιρετικά σημαντικές στην φαρμακευτική, πετροχημική και αγροτική χημική βιομηχανία. Διάφορες οξειδωτικές ενώσεις, όπως μοριακό οξυγόνο, οξείδια του αζώτου και άλλες ενώσεις συμβαδίζουν με τις αρχές πράσινης χημείας. Οξειδώσεις σε αέρια φάση του βενζολίου, της κυκλοπεντανόνης και του προπυλενίου είναι μερικές από τις εφαρμογές. Η χημική βιομηχανία έχει κάνει σημαντικές προόδους στον τομέα αυτό. <br />
Επίσης, τα τελευταία χρόνια προωθούνται διάφορες καταλυτικές μέθοδοι με τη χρήση νέων υλικών, ιδιαίτερα μεταλλικά σύμπλοκα και συμπλέγματα μεταλλικών συστημάτων. Τα πιο σημαντικά που έχουν μελετηθεί τα τελευταία χρόνια είναι: τα μεταλλο-υπεροξο συστήματα (metal-peroxo systems), τα πολυ-οξομεταλλικά συμπλέγματα (polyoxometal-lates), [Polyoxometallates (POM), οξείδια μετάλλων υπό μορφή συμπλεγμάτων (metal oxide clusters) κυρίως βολφραμίου], και τα ετερο-ανιόντα (heteroanions). Επίσης, διεξάγονται πολυάριθμες έρευνες με καταλυτικά υλικά που στηρίζονται σε ζεολιθικά υλικά (zeolitic materials). Οι επιφάνειες των ζεολιθικών υλικών μπορούν να αποβούν εκλεκτικές σε διάφορες οργανικές συνθέσεις <br />
<h6>Καταλυτική εκλεκτικότητα στις χημικές συνθέσεις</h6>Οι χημικοί, σύμφωνα με τις τάσεις της Πράσινης Χημείας πρέπει να μελετήσουν την εκλεκτικότητα των αντιδράσεων, ώστε να επιτυγχάνουν μεγαλύτερες αποδόσεις, λιγότερα απόβλητα και μικρής τοξικότητας προϊόντα. Οι νέες καταλυτικές μέθοδοι μπορούν να επιτύχουν αυτούς τους στόχους και η Πράσινη Χημεία πρέπει να προωθήσει την έρευνα στον τομέα αυτό. <br />
Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν σημειωθεί πρόοδοι στη συνθετική οργανική χημεία με την ανακάλυψη νέων καταλυτών με μειωμένα στάδια σε συνθετικές πορείες. Αρκετές βιομηχανικές εφαρμογές στηρίζονται σε ανόργανα πολυοξέα (inorganic polyacids) και ετερο-πολυοξέα (heteropolyacids) ως πράσινοι καταλύτες σε οξειδώσεις, την ενυδάτωση μιγμάτων βουτενίου και πολυμερισμό τετραϋδροφουρανίου. Η ετερογενής κατάλυση έχει δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα γιατί παράγει καθαρότερα υλικά, μικρότερες ποσότητες αποβλήτων και εύκολο διαχωρισμό των προϊόντων. Διάφορα πορώδη υλικά (με πόρους μικρής διαμέτρου) έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται με τη δυνατότητα να ρυθμίζουν τη διάχυση των αντιδρώντων (mesoporous solid acids). Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνουν εκλεκτική κατάλυση, ταχύτερες συνθετικές πορείες και καθαρότερα προϊόντα. <br />
Οι χημικές βιομηχανίες πολυμερών και πλαστικών προϊόντων έχουν σημειώσει ριζικές αλλαγές στις μεθοδολογίες τους. Πρόσφατα έχουν επιτευχθεί σημαντικές αλλαγές στις χημικές μεθόδους πολυμερισμού και παραγωγής πολυμερικών υλικών με τις αρχές της πράσινης χημείας. Χρήση νέων πρώτων υλών, μείωση αποβλήτων και βιοκαταλυτικές μέθοδοι χωρίς διαλύτες έχουν εφαρμοσθεί με σημαντικές επιτυχίες για την παραγωγή γνωστών πολυμερών.. <br />
Εφαρμογή νέων Φυσικών Διεργασιών και Συνθηκών στη Σύνθεση Χημικών Ουσιών <br />
Οι χημικοί στην έρευνα και στη χημική βιομηχανία χρησιμοποιούν εδώ και δεκαετίες νέες συνθήκες και φυσικοχημικές διεργασίες με κανόνες πράσινης χημείας για τη σύνθεση χημικών ουσιών. Τα ιονικά υγρά ως εναλλακτικοί διαλύτες, σύνθεση με διαλύτη νερό, πολυφθοριωμένες φάσεις για σύνθεση, υπερκρίσιμο CO2, υπέρηχοι και μικροκύματα είναι μερικές από τις εφαρμογές. <br />
<b>Ιοντικά υγρά (ionic liquids) και οργανική σύνθεση </b> <br />
Τα ιοντικά υγρά είναι μίγματα ανιόντων και κατιόντων, τηγμένα άλατα, με σημείο τήξης περίπου 100<sup>o</sup>C, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτικοί διαλύτες στην οργανική σύνθεση. Αν και τα ιοντικά υγρά δεν συμβαδίζουν με την ορολογία της πράσινης χημείας, πιστεύεται ότι σε μια δεκαετία θα μπορέσουν να καταστούν αρκετά "πράσινα" για να αποτελέσουν εναλλακτικούς διαλύτες. <br />
Οργανική σύνθεση σε υδατικό περιβάλλον <br />
Σήμερα το νερό μπορεί να χρησιμοποιείται ως διαλύτης σε πολλές οργανικές συνθέσεις. Οι οργανικές συνθέσεις Diels-Alder είναι ένα παράδειγμα. Το νερό αποτελεί ιδανικό διαλύτη, επιταχύνει την πορεία της αντίδρασης και προωθεί την εκλεκτικότητα, ακόμη και για αντιδραστήρια τα οποία είναι ελάχιστα διαλυτά ή/και αδιάλυτα στο νερό. <br />
<b>Τεχνικές οργανικής σύνθεσης σε πολυφθοριωμένες φάσεις</b> <br />
Στις τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνται πολυφθοριωμένα διφασικά συστήματα διαλυτών, που διαλύουν έναν καταλύτη με μεγάλου μήκους υπερφθοριωμένη αλκυλο-αλυσίδα σε ένα αλειφατικό υπερφθοριωμένο διαλύτη. Τα αντιδραστήρια προστίθενται στον οργανικό διαλύτη που είναι αδιάλυτος στην υπερφθοριωμένη φάση. Κατά τη θέρμανση του μείγματος οι δύο φάσεις αναμιγνύονται και αυτό βοηθάει εξαιρετικά στην επιτάχυνση της αντίδρασης των αντιδρώντων και με πολύ καλή απόδοση. <br />
Υπερκρίσιμο διοξείδιο του άνθρακα και υπερκρίσιμο νερό <br />
Υπερκρίσιμο υγρό είναι η κατάσταση κατά την οποία ένα υγρό βρίσκεται σε θερμοκρασία και πίεση μεγαλύτερη των αντίστοιχων κρίσιμων τιμών και συνήθως σε κατάσταση υπερρευστότητας. Υπάρχει και κατάσταση με υπερκρίσιμα υγρά κατά την εκχύλιση (SFE, supercritical fluid extraction). Οι αντιδράσεις σε χαμηλές θερμοκρασίες με υπερκρίσιμο διοξείδιο του άνθρακα και νερό έχουν πολλές ιδιότητες που ταιριάζουν με τις αρχές της Πράσινης Χημείας, με υψηλές αποδόσεις και με την χρήση μη τοξικών διαλυτών. <br />
<b>Χρήση Μικροκυμάτων (microwave) στην οργανική σύνθεση </b> <br />
Η χρήση φούρνων μικροκυμάτων (microwave furnace) στην οργανική σύνθεση είναι μία πρακτική που έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια με εντυπωσιακά αποτελέσματα στη σύνθεση πολλών οργανικών ενώσεων. Οι αντιδράσεις είναι σύντομες, οι αποδόσεις ικανοποιητικές και μπορούν να διεξαχθούν χωρίς την χρήση διαλυτών. <br />
<b>Χημεία Υπερήχων (Sonochemistry) στην οργανική σύνθεση</b> <br />
Η χρήση υπερήχων είναι μια άλλη προσέγγιση για τη χρήση ήπιων μορφών ενέργειας στην οργανική σύνθεση. Αν και οι υπέρηχοι χρησιμοποιούνταν επί δεκαετίες στη βιομηχανία και στα ακαδημαϊκά εργαστήρια, η χρήση τους στην οργανική σύνθεση είναι πρόσφατη. Πλεονέκτημα είναι το ότι οι οργανικές συνθέσεις επιτυγχάνονται σε υψηλές αποδόσεις με μικρή χρήση διαλυτών και με περιορισμένα παραπροϊόντα. <br />
Εκτός από τις παραπάνω "πράσινες" πρακτικές που εφαρμόσθηκαν με επιτυχία στην οργανική σύνθεση, ώστε να αποφευχθεί η χρήση τοξικών οργανικών διαλυτών, υπάρχουν και άλλες μεθοδολογικές προσεγγίσεις, όπως τα Θερμορυθμιζόμενα συστήματα, τα Διαλυτά πολυμερή (χρησιμοποιούνται ως καταλύτες) και οι βιοκαταλύτες (κυρίως ένζυμα) για την υποβοήθηση οργανικών συνθέσεων σε ήπιες συνθήκες. <br />
<b>Εναλλακτικοί Διαλύτες: Αντικατάσταση Τοξικών Διαλυτών </b> <br />
Η αντικατάσταση ορισμένων κοινών διαλυτών που χρησιμοποιούνταν επί δεκαετίες στην οργανική σύνθεση και έχουν τοξικές ιδιότητες, είναι μία πρακτική που εφαρμόσθηκε σε πολλά εργαστήρια. οργανικής σύνθεσης. Παραδείγματα υπάρχουν: τολουόλιο αντί βενζολίου, κυκλοεξάνιο αντί τετραχλωράνθρακα, διχλωρομεθάνιο αντί χλωροφόρμιου, κ.λπ. Στην επιστημονική βιβλιογραφία υπάρχουν αρκετές έρευνες στις οποίες έγινε αντικατάσταση διαλυτών χωρίς να μειωθεί η απόδοση και με λιγότερα τοξικά απόβλητα. <br />
Δραστική Μείωση της Κατανάλωσης Ενέργειας <br />
Με την ενεργειακή κρίση των τελευταίων δεκαετιών και με την ένταση του φαινόμενου του θερμοκηπίου, οι πρακτικές της πράσινης χημείας αναγκαστικά τείνουν να προσαρμοσθούν στη δραστική μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Είναι γνωστό ότι η πετροχημική βιομηχανία χρησιμοποιεί σημαντικές ποσότητες ενέργειας για την παραγωγή χημικών προϊόντων (φάρμακα, πλαστικά, λιπαντικά, απορρυπαντικά, ελαστομερή, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, αναλυτικά αντιδραστήρια, κ.λπ.). Το καθεστώς αυτό μπορεί να μεταβληθεί με "πράσινες" πρακτικές. <br />
Οι σημαντικότερες συνθετικές και παρασκευαστικές τεχνικές στη χημική βιομηχανία πρέπει να εξετασθούν από την αρχή για να διαπιστωθούν οι εναλλακτικές μεθοδολογίες μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας. Προς την κατεύθυνση αυτή έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες. <br />
<br />
<h3>Σχεδιασμός για Λιγότερο Επικίνδυνα Χημικά Προϊόντα</h3>Μέχρι τώρα η επιστήμη της Χημείας έχει δεχθεί τα πυρά των περιβαλλοντικών οργανώσεων για τα τοξικά και επικίνδυνα προϊόντα της σε σχέση με τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Η λογική του κόστους και της μαζικής παραγωγής πρέπει να αλλάξει ριζικά. Η χημική βιομηχανία πρέπει να υπολογίζει το κόστος όχι μόνο με καταναλωτικά πρότυπα αλλά και με τις επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου και τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Η βιομηχανία πρέπει να εστιάσει την προσοχή της στην παραγωγή λιγότερο επικίνδυνων χημικών προϊόντων. Προϊόντα με βιοδιασπασιμότητα ώστε να μη βιοσυσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα, με μικρή λιποδιαλυτότητα για να μην προκαλούν βιοσυσσώρευση και ασθένειες και απλές τεχνικές για την εξουδετέρωσή τους στα αστικά και βιομηχανικά απόβλητα. Αυτές όμως οι ιδιότητες πρέπει να ενσωματωθούν με το σχεδιασμό, δηλαδή προληπτικά, και όχι μετά τη χρήση τους και την εμφάνιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. <br />
<b>Επίλογος</b> <br />
Η Πράσινη Χημεία δεν είναι απλώς μία νέα θεωρητική εξέλιξη στις χημικές πρακτικές, αλλά ένα σύνθετο σύστημα αρχών και εναλλακτικών κανόνων που θα συμβάλλουν στην αειφορία. Η Πράσινη Χημεία μπορεί να ανατρέψει την αντίληψη του απλού ανθρώπου για τη Χημεία, ώστε το όνομα της χημικής επιστήμης να μην κηλιδώνεται από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την παραγωγή προϊόντων που ρυπαίνουν το περιβάλλον και έχουν επικίνδυνες επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου. Η εφαρμογή καινοτόμων μεθοδολογιών και νέων πρακτικών εφαρμογών μπορεί να γίνει σε όλο το φάσμα των χημικών διεργασιών. Νέες πρώτες ύλες που είναι ανανεώσιμες, ηπιότερες χημικές συνθέσεις, σχεδιασμός λιγότερο επικίνδυνων χημικών ουσιών, αντικατάσταση τοξικών διαλυτών και μείωση της κατανάλωσης ενέργειας είναι ορισμένες από τις προτάσεις της Πράσινης Χημείας. <br />
<img border="0" height="295" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/greenChem/Im09.jpg" style="display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="381" /><br />
Πηγή: http://chem.uoa.gr </div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-24283883539210608702011-03-31T15:12:00.002+03:002011-03-31T15:13:44.278+03:00“Πολιτισμένη” Αγγλική Αστυνομία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Είτε στην Ελλάδα, είτε στην πολιτισμένη Ευρώπη, που όλοι οι ξενολάτρες Ελληναράδες έχουν σαν πρότυπο και πολύ ψηλά στην εκτίμηση τους το αστυνομικό σώμα φαίνεται να έχει την ίδια συμπεριφορά και αντίληψη..Πολίτες όλου του κόσμου μπορείτε να νιώθετε ασφαλείς αφού το άρτια εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο ανθρώπινο δυναμικό της αστυνομίας σας προστατεύει όλο το 24ωρο από “απειλές” όπως η παρακάτω..Εσείς ακόμα δεν είδατε το καλό πρόσωπο της αστυνομίας??<br />
<div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:e97ee9a3-5f1b-4eb1-b0df-44dd17d9a510" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="8fedc93f-d085-4a8f-9f40-8a51216cdde0" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=YxcZbsQKPqc" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('8fedc93f-d085-4a8f-9f40-8a51216cdde0'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"529\" height=\"297\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/YxcZbsQKPqc?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/YxcZbsQKPqc?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"529\" height=\"297\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TZRvlshZHFI/AAAAAAAAASk/uxFfEAMGo1I/videoc8b6d890ed64%5B4%5D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-69210127080841002402011-03-29T04:51:00.002+03:002011-03-29T05:04:19.646+03:00Παρέλαση 25ης Μαρτίου 2011 στη Σύρο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Πέρυσι την 25η Μαρτίου στην στρατιωτική παρέλαση της Αθήνας ντράπηκα που έγινα θεατής του παρακάτω περιστατικού . Εν έτη 2ο1ο τότε, τα “καμάρια” του στρατού, μας ρεζίλεψαν και μας παρουσίασαν σαν ανεγκέφαλους και αμόρφωτους νταήδες.. Και μετά όσοι αρέσκονται σε τέτοιου τύπου συνθήματα έχουν το θράσος να λένε βαρύγδουπες εκφράσεις του τύπου “Πας μη Έλλην, βάρβαρος”. Μόνο που οι βάρβαροι εκείνη την ημέρα δεν ήταν ούτε οι Αλβανοί, ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι κάτοικοι της Παπούα Νέας Γουινέας ή όποιοι άλλοι μπορείτε να φανταστείτε..Βάρβαροι ήταν αυτοί που με περίσσεια θράσους φώναζαν αυτά τα συνθήματα και όσοι τους επικροτούσαν.Σε έναν από τους πιο ιστορικούς δρόμους της Αθήνας, σε ένα δρόμο πολιτισμού, ακριβώς δίπλα από το Πανεπιστήμιο μας, την Ακαδημία και τη Βιβλιοθήκη..Κτίρια και έννοιες που ποτέ δεν πρόκειται να συλλάβουν με το φτωχό τους μυαλουδάκι ποια είναι η αξία τους και η σημασία τους..<br />
<div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:2645f1ac-171a-4730-a842-18cff16c5784" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="29487aea-f6c1-4b67-b07a-bd0d517e340e" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=iREB9nEpdK0&feature=related" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('29487aea-f6c1-4b67-b07a-bd0d517e340e'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"508\" height=\"285\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/iREB9nEpdK0?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/iREB9nEpdK0?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"508\" height=\"285\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TZE7HXITWgI/AAAAAAAAASc/b4F8BGgd5kU/video17a316239ccc%5B141%5D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div><div style="clear: both; font-size: .8em; width: 508px;">Τα ντροπιαστικά γεγονότα στην στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2010</div></div>Αυτά γίνανε πέρυσι κ μακάρι να μην ξανασυμβούν αν και αυτό είναι λίγο απίθανο με το μορφωτικό επίπεδο τέτοιων ανθρώπων..Φέτος όμως στη Σύρο, την οποία και έκανε το λάθος να επισκεφθεί ο George Papandreou Junior και με αφορμή το “πολύ προοδευτικό” νομοσχέδιο περί των συγχωνεύσεων των σχολείων της “πολύ προοδευτικής” ηγεσίας της χώρας μας, ακολούθησε το παρακάτω περιστατικό..Οι μαθητές της Σύρου που έκαναν παρέλαση αντί να στρέψουν το κεφάλι τους προς τη πλευρά των επισήμων για το συνήθη χαιρετισμό, στράφηκαν επιδεικτικά προς την αντίθετη κατεύθυνση, στο άγαλμα του Μιαούλη και στο πλήθος που παρευρίσκονταν εκεί..Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο σε παρέλαση, ένα “επεισόδιο” από τους ίδιους τους μαθητές και όχι από τραμπούκους χρυσαυγίτες η άλλων πολιτικών χώρων..<br />
<div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:03fd9eb6-43eb-45f5-95be-6d2c70d89842" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><div id="6e452226-ab98-4431-9ad8-0bb2c2e0a6d9" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=674pnI4a9lk" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('6e452226-ab98-4431-9ad8-0bb2c2e0a6d9'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"502\" height=\"281\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/674pnI4a9lk?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/674pnI4a9lk?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"502\" height=\"281\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TZE7ICy-9vI/AAAAAAAAASg/rEO5d0MBPBI/video74afee48660d%5B43%5D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div>Πόσο μεγάλη διαφορά αντιδράσεων για τα δυο γεγονότα πέρυσι κ φέτος..Πόσο μεγάλη διαφορά στην αντίληψη αυτών των ανθρώπων..Τέτοια γεγονότα έρχονται να σε γεμίσουν αισιοδοξία ότι ο κόσμος δεν “κοιμάται”..Είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αντιδράσει.. Άλλαξε ο κόσμος? -Όχι.. Άλλαξε το πολιτικό σύστημα? –Όχι ακόμα..Έγινε όμως ένα ακόμη βήμα προς την αλλαγή αυτού του τόπου, ως προς το να μην θεωρούνται όλα δεδομένα πλέον και ότι τα πράγματα ίσως να μην μπορούν να τα ελέγξουν απόλυτα οι ισχυροί που διοικούν.. Ίσως ο κόσμος να αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η απειλή και ο εχθρός αυτής της χώρας δεν είναι εξ’ ολοκλήρου εκτός συνόρων και κυρίως όχι σε αυτούς που μέχρι τώρα μας παρουσίαζαν ως εχθρούς..Ίσως να γίνεται κατανοητό ότι τα μεγάλα προβλήματα αυτής της χώρας δεν θα αφανιστούν αν λυθεί το μεταναστευτικό των Πακιστανών και λοιπών έγχρωμων και μη (και εμείς οι Έλληνες για άλλη μια φορά στην ιστορία μας έχουμε αρχίσει να μεταναστεύουμε πάλι προς την Ευρώπη και την Αμερική χωρίς να φταίνε οι μετανάστες για αυτό..)..Ούτε οι Τούρκοι είναι αυτοί που απειλούν τα σύνορα μας (πλέον οι κατακτήσεις δεν γίνονται με πόλεμο ούτε γίνονται για τις γραμμές των συνόρων αλλά με την οικονομική κυριαρχία κατακτούνται πλέον τα κράτη)..Όταν έχουμε ξεπουλήσει όλες μας τις υπηρεσίες και σιγά σιγά παρέχουμε τη γη μας και τους δίνουμε και το δικαίωμα να μας εξουσιάζουν υπακούοντας στις εντολές τους τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε την απειλή κάπου πιο βόρεια και δυτικά ίσως, και όχι ανατολικά όπως προσπαθούν να μας πείσουν μέχρι τώρα.. Άλλωστε αν οι Ευρωπαίοι, οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ είναι όντως σύμμαχοι και συμπαραστάτες μας και θέλουν το “καλό” μας, γιατί δεν μας διασφαλίζουν ότι μέχρι να ξεχρεωθούν τα χρέη της Ελλάδας τα σύνορα μας θα μείνουν ακέραια και δεν θα χρειάζεται να ξοδεύουμε υπέρογκα ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς..Γιατί τα σύνορα της Ελλάδας είναι και τα σύνορα της Ευρώπης από την ανατολή..Για μια ακόμη φορά δεν θα βοηθήσουν όπως και δεν το έκαναν ποτέ (θυμηθείτε τη σφαγή στη Σμύρνη όπου τα πλοία των μεγάλων δυνάμεων ήταν απέναντι από το λιμάνι και απλά παρακολουθούσαν τις αγριότητες).Οι μόνες φορές που βοήθησαν ήταν μόνο όταν το επέβαλλε το συμφέρον τους και μόνο τότε..Και τώρα το συμφέρον τους είναι να είμαστε υποταγμένοι με την σύγχρονη μορφή υποταγής..Το Χρέος..</div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-16243844995291398142011-03-26T20:29:00.003+02:002011-03-26T20:36:09.528+02:00Η Αλχημεία στην Τέχνη ανά τους Αιώνες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Η Αλχημεία, όπως ήταν φυσικό λόγω της δυσκολίας της να γίνει κατανοητή από το ευρύ κοινό, ανά τους αιώνες, δημιούργησε δεισιδαιμονίες μεν, αλλά και θαυμασμό στα μάτια του κόσμου, κάτι βέβαια που δεν μπορούσε να μην αποτυπωθεί στην τέχνη εκείνων των εποχών..<br />
Παρακάτω είναι μερικά παραδείγματα πινάκων ζωγραφικής και όχι μόνο, με θέμα την Αλχημεία..<br />
<br />
<a href="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wE836_1I/AAAAAAAAAQQ/yaFAygYlMFs/s1600-h/%C3%88%C2%BE%5B6%5D.jpg"><img alt="ψξ" border="0" height="484" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wFznlTFI/AAAAAAAAAQU/R6-LEgyjyhw/%C3%88%C2%BE_thumb%5B4%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="ψξ" width="367" /></a> <br />
<div align="center"><a href="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wGWKYK4I/AAAAAAAAAQY/ENgXXar2R6Y/s1600-h/%C2%A4%C2%B1%C2%BF%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82%20%C2%9C%C2%BF%C2%BD%C2%B1%C3%87%C3%8C%C3%82%20%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82%5B5%5D.jpg"><img alt="Ταοιστής Μοναχός Αλχημιστής" border="0" height="340" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wHFz4uuI/AAAAAAAAAQc/cQ013DZ-lKk/%C2%A4%C2%B1%C2%BF%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82%20%C2%9C%C2%BF%C2%BD%C2%B1%C3%87%C3%8C%C3%82%20%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82_thumb%5B3%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Ταοιστής Μοναχός Αλχημιστής" width="470" /></a></div><div align="center">Ταοϊστής Μοναχός Αλχημιστής</div><div align="center"><a href="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wHscIQ6I/AAAAAAAAAQg/NxjaZ5EI8qo/s1600-h/%C2%95%C2%B3%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%BF%20%C2%91%C3%81%C2%B1%C2%B2%C2%B9%C2%BA%C2%AE%C3%82%20%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B5%C2%AF%C2%B1%C3%82%5B3%5D.jpg"><img alt="Εγγραφο Αραβικής Αλχημείας" border="0" height="484" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wIaTQXqI/AAAAAAAAAQk/6VRp80vmRIU/%C2%95%C2%B3%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%BF%20%C2%91%C3%81%C2%B1%C2%B2%C2%B9%C2%BA%C2%AE%C3%82%20%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B5%C2%AF%C2%B1%C3%82_thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Εγγραφο Αραβικής Αλχημείας" width="315" /></a></div><div align="center">Έγγραφο Αραβικής Αλχημείας</div><div align="center"><a href="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wIxn7ZyI/AAAAAAAAAQo/_NlBarBHZOw/s1600-h/%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82%20%C2%B5%C3%80%C2%AF%20%C3%84%C3%89%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C3%89%5B5%5D.jpg"><img alt="Αλχημιστής επί τω εργω" border="0" height="341" src="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wJiGs9NI/AAAAAAAAAQs/dsQD8F_ztEk/%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82%20%C2%B5%C3%80%C2%AF%20%C3%84%C3%89%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C3%89_thumb%5B3%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Αλχημιστής επί τω εργω" width="393" /></a></div><div align="center">Αλχημιστής επί τω έργω </div><div align="center"><a href="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wKc-a9qI/AAAAAAAAAQw/XExuB-iWNaE/s1600-h/%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82%20%C2%B5%C3%80%C2%AF%20%C3%84%C3%89%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C3%89.%5B3%5D.jpg"><img alt="Αλχημιστής επί τω εργω." border="0" height="338" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wLmKqW9I/AAAAAAAAAQ0/IY9-FyUQB1M/%C2%91%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%82%20%C2%B5%C3%80%C2%AF%20%C3%84%C3%89%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C3%89._thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Αλχημιστής επί τω εργω." width="379" /></a></div><div align="center">Άλλος ένας Αλχημιστής επί τω έργω</div><div align="center"><a href="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wMvwZkcI/AAAAAAAAAQ4/n7imnrWVLuE/s1600-h/H.%20Khunrath%2C%20Amphitheatrum%20sapientiae%20aeternae%2C%201602.%20%C2%9A%C2%BF%C3%83%C2%BC%C2%BF%C2%BB%C2%BF%C2%B3%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C3%84%C2%BF%C3%85%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%B9%C2%BA%C2%BF%C3%8D%20%C2%AD%C3%81%C2%B3%C2%BF%C3%85%20%C2%BC%C2%B5%20%C3%84%C2%B7%20%C2%BC%C2%BF%C3%81%C3%86%C2%AE%20%C3%84%C2%BF%C3%85%20%C2%B2%C2%BF%C2%BB%C2%B2%C2%BF%C3%8D%20%C3%84%C2%BF%C3%85%20%C2%BF%C3%86%C2%B8%C2%B1%C2%BB%C2%BC%C2%BF%C3%8D.%5B3%5D.jpg"><img alt="H. Khunrath, Amphitheatrum sapientiae aeternae, 1602. Κοσμολογική απεικόνιση του αλχημιστικού έργου με τη μορφή του βολβού του οφθαλμού." border="0" height="479" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wNY5oj6I/AAAAAAAAAQ8/9W1no_3PFcI/H.%20Khunrath%2C%20Amphitheatrum%20sapientiae%20aeternae%2C%201602.%20%C2%9A%C2%BF%C3%83%C2%BC%C2%BF%C2%BB%C2%BF%C2%B3%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C3%84%C2%BF%C3%85%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%B9%C2%BA%C2%BF%C3%8D%20%C2%AD%C3%81%C2%B3%C2%BF%C3%85%20%C2%BC%C2%B5%20%C3%84%C2%B7%20%C2%BC%C2%BF%C3%81%C3%86%C2%AE%20%C3%84%C2%BF%C3%85%20%C2%B2%C2%BF%C2%BB%C2%B2%C2%BF%C3%8D%20%C3%84%C2%BF%C3%85%20%C2%BF%C3%86%C2%B8%C2%B1%C2%BB%C2%BC%C2%BF%C3%8D._thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="H. Khunrath, Amphitheatrum sapientiae aeternae, 1602. Κοσμολογική απεικόνιση του αλχημιστικού έργου με τη μορφή του βολβού του οφθαλμού." width="454" /></a></div><div align="center">H. Khunrath, Amphitheatrum sapientiae aeternae, 1602. Κοσμολογική απεικόνιση του αλχημιστικού έργου με τη μορφή του βολβού του οφθαλμού.</div><div align="center"><a href="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wNxd8DlI/AAAAAAAAARA/GyVOKoxbM94/s1600-h/D.%20Stolcius%20von%20Stolcenberg%2C%20V%5B5%5D.jpg"><img alt="D. Stolcius von Stolcenberg, Viridarium chymicum, Φρανκφούρτη 1624. Στα 4 στοιχεία (από αριστερά γη, νερό, αέρας, φωτιά) αντιστοιχούν οι 4 φάσεις του αλχημιστικού έργου και οι 4 βαθμοί του πυρός." border="0" height="352" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wOrf-N0I/AAAAAAAAARE/vjcFduupvQ8/D.%20Stolcius%20von%20Stolcenberg%2C%20V%5B4%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="D. Stolcius von Stolcenberg, Viridarium chymicum, Φρανκφούρτη 1624. Στα 4 στοιχεία (από αριστερά γη, νερό, αέρας, φωτιά) αντιστοιχούν οι 4 φάσεις του αλχημιστικού έργου και οι 4 βαθμοί του πυρός." width="426" /></a></div><div align="center">D. Stolcius von Stolcenberg, Viridarium chymicum, Φρανκφούρτη 1624. Στα 4 στοιχεία (από αριστερά γη, νερό, αέρας, φωτιά) αντιστοιχούν οι 4 φάσεις του αλχημιστικού έργου και οι 4 βαθμοί του πυρός.</div><div align="center"><a href="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wPvkjGwI/AAAAAAAAARI/obUFfXUQ_wY/s1600-h/Arabic%20manuscript%20in%20the%20Museum%20of%20Fine%20Arts%20in%20Boston.%5B3%5D.jpg"><img alt="Arabic manuscript in the Museum of Fine Arts in Boston." border="0" height="307" src="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wQZdJD0I/AAAAAAAAARM/b4hYbQKJH38/Arabic%20manuscript%20in%20the%20Museum%20of%20Fine%20Arts%20in%20Boston._thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Arabic manuscript in the Museum of Fine Arts in Boston." width="442" /></a></div><div align="center">Arabic manuscript in the Museum of Fine Arts in Boston.</div><div align="center"><a href="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wQ7wIEaI/AAAAAAAAARQ/KHuqP83T6EU/s1600-h/Image.jpg"><img alt="An emblem from Honoratus Marinier’s ca. 1790 Alchemical Manuscript of the Seven Keys (McLean’s edition)." border="0" height="521" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wRaaTTYI/AAAAAAAAARU/aS0UwlGriWA/Image.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="An emblem from Honoratus Marinier’s ca. 1790 Alchemical Manuscript of the Seven Keys (McLean’s edition)." width="311" /></a></div><div align="center">An emblem from Honoratus Marinier’s ca. 1790 Alchemical Manuscript of the Seven Keys (McLean’s edition).</div><div align="center"><a href="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wSMcOXnI/AAAAAAAAARY/lIBTkE-wPUk/s1600-h/Image.jpg"><img alt="Giacinto Grimaldi. Dell’Alchimia. Palermo, 1645." border="0" height="455" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wTbmjvTI/AAAAAAAAARc/JNDdUuZZrL0/Image.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Giacinto Grimaldi. Dell’Alchimia. Palermo, 1645." width="348" /></a></div><div align="center">Giacinto Grimaldi. Dell’Alchimia. Palermo, 1645.</div><div align="center"><a href="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wUCU5HAI/AAAAAAAAARg/8acM8jQlgaA/s1600-h/h_LiquFire1%5B3%5D.jpg"><img alt="h_LiquFire1" border="0" height="259" src="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wUkTtrjI/AAAAAAAAARk/brWElcp5-Lw/h_LiquFire1_thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="h_LiquFire1" width="432" /></a></div><div align="center">Το βυζαντινό Υγρό Πυρ</div><div align="center"><a href="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wVaHeeJI/AAAAAAAAARo/ygvpABfNkRw/s1600-h/M.%20Maler%2C%20%28Atalanta%20fugiens%29%2C%20Oppenheim%201618.%20%C2%97%20%C2%B3%C2%AD%C2%BD%C2%BD%C2%B7%C3%83%C2%B7%20%C3%84%C2%B7%C3%82%20%C3%86%C2%B9%C2%BB%C2%BF%C3%83%C2%BF%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%C3%82%20%C2%BB%C2%AF%C2%B8%C2%BF%C3%85%20%C3%83%C3%84%C2%BF%C2%BD%20%C2%B1%C2%AD%C3%81%C2%B1%5B3%5D.jpg"><img alt="M. Maler, (Atalanta fugiens), Oppenheim 1618. Η γέννηση της φιλοσοφικής λίθου στον αέρα" border="0" height="423" src="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wWM3OGSI/AAAAAAAAARs/WHdzE83M3Mo/M.%20Maler%2C%20%28Atalanta%20fugiens%29%2C%20Oppenheim%201618.%20%C2%97%20%C2%B3%C2%AD%C2%BD%C2%BD%C2%B7%C3%83%C2%B7%20%C3%84%C2%B7%C3%82%20%C3%86%C2%B9%C2%BB%C2%BF%C3%83%C2%BF%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%C3%82%20%C2%BB%C2%AF%C2%B8%C2%BF%C3%85%20%C3%83%C3%84%C2%BF%C2%BD%20%C2%B1%C2%AD%C3%81%C2%B1_thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="M. Maler, (Atalanta fugiens), Oppenheim 1618. Η γέννηση της φιλοσοφικής λίθου στον αέρα" width="439" /></a></div><div align="center">M. Maler, (Atalanta fugiens), Oppenheim 1618. Η γέννηση της φιλοσοφικής λίθου στον αέρα</div><div align="center"><a href="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wWhZC9oI/AAAAAAAAARw/k5u3lmsiPrc/s1600-h/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%20%C3%83%C3%84%C2%BF%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%81%C2%B9%C2%BF%20%C3%84%C2%BF%C3%85...%5B3%5D.jpg"><img alt="Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του..." border="0" height="305" src="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wXEU6QgI/AAAAAAAAAR0/lWHZjvzpSeo/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%20%C3%83%C3%84%C2%BF%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%81%C2%B9%C2%BF%20%C3%84%C2%BF%C3%85..._thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του..." width="396" /></a></div><div align="center">Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του...</div><div align="center"><a href="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wX_iJuII/AAAAAAAAAR4/5E3o2CeD3p0/s1600-h/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%20%C3%83%C3%84%C2%BF%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%81%C2%B9%C2%BF%20%C3%84%C2%BF%C3%85..%5B3%5D.jpg"><img alt="Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του.." border="0" height="419" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wYZQLAbI/AAAAAAAAAR8/YNWJAbK3k5s/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%20%C3%83%C3%84%C2%BF%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%81%C2%B9%C2%BF%20%C3%84%C2%BF%C3%85.._thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του.." width="453" /></a></div><div align="center">Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του..</div><div align="center"><a href="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wZ1Qz5BI/AAAAAAAAASA/MSxQIh_NrJI/s1600-h/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%20%C3%83%C3%84%C2%BF%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%81%C2%B9%C2%BF%20%C3%84%C2%BF%C3%85.%5B4%5D.jpg"><img alt="Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του." border="0" height="464" src="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4waoj5aHI/AAAAAAAAASE/aGlSEOcYvTM/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B9%C3%83%C3%84%C2%AE%20%C3%83%C3%84%C2%BF%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%AE%C3%81%C2%B9%C2%BF%20%C3%84%C2%BF%C3%85._thumb%5B2%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του." width="319" /></a></div><div align="center">Ζωγραφική απεικόνιση αλχημιστή στο εργαστήριο του.</div><div align="center"><a href="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wa2R-5AI/AAAAAAAAASI/cuTSe3xq24c/s1600-h/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%B7%C3%81%C2%B9%C2%BF%C3%8D%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B5%C2%AF%C2%B1%C3%82%5B3%5D.jpg"><img alt="Ζωγραφική απεικόνιση εργαστηριού αλχημείας" border="0" height="318" src="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4wdjEly7I/AAAAAAAAASM/PtvSW_6xlMY/%C2%96%C3%89%C2%B3%C3%81%C2%B1%C3%86%C2%B9%C2%BA%C2%AE%20%C2%B1%C3%80%C2%B5%C2%B9%C2%BA%C3%8C%C2%BD%C2%B9%C3%83%C2%B7%20%C2%B5%C3%81%C2%B3%C2%B1%C3%83%C3%84%C2%B7%C3%81%C2%B9%C2%BF%C3%8D%20%C2%B1%C2%BB%C3%87%C2%B7%C2%BC%C2%B5%C2%AF%C2%B1%C3%82_thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Ζωγραφική απεικόνιση εργαστηριού αλχημείας" width="412" /></a></div><div align="center">Ζωγραφική απεικόνιση εργαστηριού αλχημείας</div><div align="center"><a href="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4webgyG7I/AAAAAAAAASQ/wcgKvWHp9-4/s1600-h/%C2%97%20%C3%80%C3%85%C3%81%C2%AF%C3%84%C2%B9%C2%B4%C2%B1%20%C2%B1%C2%BD%C2%B1%C2%BA%C2%B1%C2%BB%C3%8D%C3%86%C2%B8%C2%B7%C2%BA%C2%B5%20%C2%B1%C3%80%C3%8C%20%C3%84%C2%BF%5B7%5D.jpg"><img alt="Η πυρίτιδα ανακαλύφθηκε από τους Κινέζους κατά τον 8ο μ.Χ. αιώνα. Ενώ αρχικά χρησιμοποιήθηκε για ψυχαγωγία (πυροτεχνήματα), σύντομα διαπιστώθηκε η χρησιμότητά της στις πολεμικές επιχειρήσεις." border="0" height="371" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TY4we06KDrI/AAAAAAAAASU/x0h6RZeBCMk/%C2%97%20%C3%80%C3%85%C3%81%C2%AF%C3%84%C2%B9%C2%B4%C2%B1%20%C2%B1%C2%BD%C2%B1%C2%BA%C2%B1%C2%BB%C3%8D%C3%86%C2%B8%C2%B7%C2%BA%C2%B5%20%C2%B1%C3%80%C3%8C%20%C3%84%C2%BF%5B6%5D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top: 0px; display: inline; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="Η πυρίτιδα ανακαλύφθηκε από τους Κινέζους κατά τον 8ο μ.Χ. αιώνα. Ενώ αρχικά χρησιμοποιήθηκε για ψυχαγωγία (πυροτεχνήματα), σύντομα διαπιστώθηκε η χρησιμότητά της στις πολεμικές επιχειρήσεις." width="314" /></a></div><div align="center">Η πυρίτιδα ανακαλύφθηκε από τους Κινέζους κατά τον 8ο μ.Χ. αιώνα. Ενώ αρχικά χρησιμοποιήθηκε για ψυχαγωγία (πυροτεχνήματα), σύντομα διαπιστώθηκε η χρησιμότητά της στις πολεμικές επιχειρήσεις.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lh3.googleusercontent.com/-9Ygwa2_JSIw/TY4x8fwjidI/AAAAAAAAASY/1XJmFis0GMU/s1600/h_alchemist4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://lh3.googleusercontent.com/-9Ygwa2_JSIw/TY4x8fwjidI/AAAAAAAAASY/1XJmFis0GMU/s640/h_alchemist4.jpg" width="444" /></a></div><div align="center" style="margin-bottom: 4px; margin-top: 4px;"> <span style="font-family: Tahoma;"><span style="font-size: 8pt;">Αλχημιστής σε αναζήτηση της Φιλοσοφικής Λίθου. Ζωγραφικός πίνακας<span lang="en-us"> (1771)</span> του <span lang="en-us">Joseph Wright, </span>όπου απεικονίζεται ο αλχημιστής <span lang="en-us"><b> <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hennig_Brand" target="_blank"> <span style="color: #0000cc;">Hennig Brand</span></a></b> </span>(1630-1710)να ανακαλύπτει τον φωσφόρο. Αυτό συνέβη "κατά λάθος", όταν ο <span lang="en-us"> Brand </span>αναζητούσε τη Φιλοσοφική Λίθο στο στερεό υπόλειμμα μεγάλης ποσότητας ούρων</span></span><span style="font-size: 8pt;">.</span></div></div></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-60108725734907412842011-03-20T16:06:00.002+02:002011-03-20T16:12:19.092+02:00Σύντομη Ιστορία της Χημείας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><b><a href="" name="01.">1.</a> </b><b>Η Χημεία από τις Προϊστορικές Εποχές</b> <br />
Η ιστορία της Χημείας ξεκινάει από την εποχή που οι προϊστορικοί άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται για τα υλικά που χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάσουν τις καλύβες τους, τα κεραμικά και γυάλινα σκεύη, τα μεταλλικά αντικείμενα και άλλα είδη καθημερινής χρήσης. Συγχρόνως, οι άνθρωποι άρχισαν να πειραματίζονται για το πως θα βελτίωναν τις ιδιότητες και την ποιότητα των υλικών και των αντικειμένων αυτών, αναμιγνύοντας διάφορα συστατικά και εφαρμόζοντας διάφορους τρόπους επεξεργασίας. Κάπου εκεί θα πρέπει να αναζητηθούν οι απαρχές της Χημείας, σε καμιά περίπτωση βέβαια ως επιστήμης, αλλά σαν μια μεθοδολογία που βασιζόταν σε εμπειρικές παρατηρήσεις του τύπου "δοκιμής και λάθους". Ωστόσο, και το τυχαίο αποδίδει, όταν διατίθεται άφθονος χρόνος. <br />
<img border="0" height="227" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_fertile_crescent.jpg" width="397" /> <br />
Η Εύφορη Ημισέληνος, είναι η περιοχή που περιλαμβάνει τη Μεσοποταμία, δηλ. τις κοιλάδες των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη. Στις περιοχές αυτές, για πρώτη φορά, αναπτύχθηκαν τουλάχιστον πριν 10.000 χρόνια διάφοροι πολιτισμοί αγροτικού χαρακτήρα. <br />
Η ιστορία της Χημείας και τα εξελικτικά στάδιά της πέρασαν μέσα από τις εποχές των πανάρχαιων πολιτισμών των Σουμέριων και των Αιγυπτίων, τις φιλοσοφικές αναζητήσεις των υλιστικών φιλοσόφων της Αρχαίας Ελλάδας, των Ινδών και Κινέζων πειραματιστών και στη συνέχεια των Ρωμαίων και των Μουσουλμάνων, που ανακάλυψαν πλήθος νέων χημικών ουσιών και νέες πρακτικές μεθόδους παρασκευής τους. <br />
Οι πρώτες χημικές γνώσεις διαδόθηκαν ταχύτατα στη Μεσαιωνική Ευρώπη, χάρις στους <b>Αλχημιστές</b>. Με μια πορεία μέσα από παρανοήσεις και λάθη, μέσα από ένα συνονθύλευμα μυστικισμού, προκαταλήψεων και παράξενων θρησκευτικών δοξασιών, κατάφερε να αναδειχθεί η Χημεία ως ένας αυτεξούσιος επιστημονικός κλάδος κάπου κατά τον 17ου αιώνα, χάρις στη δουλειά λίγων πραγματικά φωτισμένων ανθρώπων. <br />
Η λέξη <b>Αλχημεία</b> προέρχεται από το αραβικό οριστικό άρθρο <b>Αλ-</b> και τη λέξη <b>Χημεία</b> (al-kimya). Η προέλευση της λέξης <b>Χημεία</b> παραμένει ακόμη και σήμερα αντικείμενο πολλών θεωριών και αναζητήσεων. Η επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι σχετίζεται με τις λέξεις <strong>χημία</strong> και <strong>χυμεία</strong>. <br />
Η "χημία" εικάζεται ότι προέρχεται από την αρχαία αιγυπτιακή λέξη <strong>κεμ </strong>(= μαύρος), διότι ως τέχνη και επιστήμη συνδέθηκε με την Αίγυπτο, που σύμφωνα με τον Πλούταρχο ονομαζόταν και ως Μαύρη Γη ή Μαύρη Χώρα. Ακόμη μπορεί να σχετίζεται με τη μετατροπή των "μαύρων" ορυκτών και μεταλλευμάτων σε χρήσιμες ουσίες και μέταλλα. <br />
Η λέξη <strong>χυμεία</strong> (khymeia) προέρχεται από το ρήμα <strong>χέω</strong> και τη διαδικασία της <b>χύτευσης</b> και αναφέρονταν στην ανάμιξη χρυσού και αργύρου με σύντηξη, που εκτελούσαν οι <b>χυμευτές</b>. Υπάρχει Βυζαντινό έγγραφο όπου αναφέρεται ότι παλαιότερα ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Διοκλητιανός (245-312 μ.Χ.) είχε διατάξει την καταστροφή όλων των Αιγυπτιακών βιβλίων που σχετίζονταν με τη χυμεία, δηλ. τη σύντηξη χρυσού και αργύρου. <br />
Μια ακόμη εκδοχή για την προέλευση της λέξης "χημεία" προσφέρεται από έναν 'Ελληνα ή Αιγύπτιο αλχημιστή των πρωτοχριστιανικών αιώνων, τον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CF%8E%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82"><b>Ζώσιμο τον Πανοπολίτη</b></a> (4ος-5ος αιώνας). Στο βιβλίο του με τίτλο <b>Ιμούθ</b> (μια από τις αποδόσεις του ονόματος του Φαραώ <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Imhotep">Imhotep</a></b>, 2655-2600 π.Χ., σε ελληνικά κείμενα), γράφει για τη γένεση της Αλχημείας, σύμφωνα με την οποία ο "πρώτος των τεχνών" ήταν ο <b>Χημεύ </b>(με αιγυπτιακή γραφή: "Chêmi"), από τον οποίο προέρχεται "το όνομα της χημείας". <br />
<img border="0" height="129" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Au-Cu.jpg" width="304" /> <br />
Ο χρυσός και ο χαλκός είναι από τα λίγα μέταλλα που βρίσκονται στη φύση ελεύθερα. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το χαμηλό σημείο τήξεως, δικαιολογεί το γεγονός ότι ήταν τα πρώτα μέταλλα που γνώρισε και επεξεργάστηκε ο άνθρωπος. <br />
<img border="0" height="270" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_soumer1.jpg" width="169" /><br />
<img border="0" height="270" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_soumer2.jpg" width="120" /> <br />
Διακοσμητικά μεταλλικά αντικείμενα (από χαλκό και κράματά του) από τον πολιτισμό των Σουμερίων (Πόλη Ούρ, Μεσοποταμία). <br />
Ανεξάρτητα πάντως της προέλευσης της λέξης Χημεία, το βέβαιο είναι οι δύο αρχαίοι πολιτισμοί της Αιγύπτου και της Ελλάδας συνέβαλαν αποφασιστικά στην προώθηση και στην εξέλιξης της Χημείας. <br />
<b>Πηγές από το Διαδίκτυο: </b>(1) "<a href="http://pubs.acs.org/doi/pdf/10.1021/ed053p802.4">Etymology of Chemistry</a>" (Journal of Chemical Education). (2) "<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Chemistry_%28etymology">Chemistry (etymology</a>)" (Wikipedia). (3) "<a href="http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDFofIssues/5685.pdf">Η Αλχημία στα Βυζαντινά Χρόνια</a>" (Νικόλαος Βασ. Λίτσας, Αρχαιολογία και Τέχνες, τχ. 107) <br />
<b><a href="" name="02.">2.</a> Η Απαρχή της Χημείας στη Μεσοποταμία </b><br />
Η ιστορία της Χημείας ξεκινά από την εποχή της δημιουργίας των πρώτων αγροτικών πολιτισμών στην περιοχή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, στην περιοχή η οποία στα ιστορικά δοκίμια αναφέρεται ως <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fertile_Crescent">Εύφορη Ημισέληνος</a></b> (Fertile Crescent). <br />
<img align="left" border="0" height="176" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ceramic_weel.gif" width="149" />Στην περιοχή αυτή αναπτύχθηκαν οι πρώτοι αγροτικοί πολιτισμοί (8.000-10.000 π.Χ.). Τα νερά των ποταμών που πλημμύριζαν την κοιλάδα και η πλούσια σε θρεπτικά συστατικά λάσπη, βοηθούσαν τις συστηματικές αγροτικές καλλιέργειες και επομένως συνέβαλαν στη μόνιμη εγκατάσταση λαών που μέχρι τότε ζούσαν νομαδικά, αναζητώντας τροφή από κυνήγι και άγρια φρούτα και λαχανικά. <br />
Η Μεσοποταμία έγινε το λίκνο πλούσιων πολιτισμών και δημιουργίας μεγάλων πόλεων, όπως η Βαβέλ (Βαβυλώνα) και η Ουρ. Εκεί αναπτύχθηκε ο πανάρχαιος πολιτισμός των Σουμερίων (4η χιλιετηρίδα π.Χ.). Οι Σουμέριοι ανέπτυξαν τη γραφή σε εγχάρακτες πλάκες, την <b>κεραμική</b> με τη χρήση του κεραμευτικού τροχού και τη <b>μεταλλουργία</b> για την κατασκευή οικιακών εργαλείων και δοχείων, αλλά και όπλων. <br />
Ευρήματα που ανάγονται στο 6.000 π.Χ., αποδεικνύουν πως από τότε ήταν ήδη γνωστές τεχνικές επεξεργασίας μεταλλευμάτων για την παρασκευή μεταλλικού χαλκού. Ακολούθησαν οι περισσότερες συστηματικές μεταλλουργικές πρακτικές και πιο εξελιγμένες τεχνικές της μεταλλουργίας (καθαρισμός μεταλλευμάτων με υψηλές θερμοκρασίες, χύτευση, εμπλουτισμός). <br />
Στη συνέχεια διαπίστωσαν ότι ο χαλκός που παρασκευαζόταν με αναγωγή ορυκτών χαλκού αναμιγμένων με ορυκτά κασσιτέρου, ήταν σκληρότερος και ανθεκτικότερος. 'Ετσι, ανακαλύφθηκε ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Bronze">ορείχαλκος</a></b>, κράμα χαλκού-κασσιτέρου (με 10 έως 20% κασσίτερο). 'Ετσι, ήδη από το 3.800-4.000 π.Χ. οι Σουμέριοι γνώριζαν τα <b>κράματα</b>. <br />
Με βάση αρχαιολογικά ευρήματα, εκτιμάται ότι κατά χρονολογική σειρά ανακαλύφθηκαν και άρχισε να γίνεται η χρήση των ακόλουθων μετάλλων (σε παρένθεση: η εκτιμούμενη χρονολογία κατασκευής/χρήσης του αρχαιότερου μεταλλικού αντικειμένου): Χρυσός (6.000 π.Χ.), χαλκός (4.200 π.Χ.), άργυρος (4.000 π.Χ.), μόλυβδος (3.500 π.Χ.), κασσίτερος (1.750 π.Χ.), σίδηρος (1.500 π.Χ.), υδράργυρος (750 π.Χ.). <br />
Τότε περίπου άρχισε να γίνεται αισθητή και η ανάγκη για <b>καύσιμα</b>, τόσο για τις καθημερινές ανάγκες των πληθυσμών, όσο και για τη μεταλλουργία. Οι ανάγκες αυτές σε μεγάλο μέρος τους καλύπτονταν από την άσφαλτο και άλλα πισσώδη υλικά, που αφθονούσαν στην περιοχή της Μεσοποταμίας και ανάβλυζαν από ρωγμές των εδαφών. <br />
<img border="0" height="182" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_glass.jpg" width="333" /> <br />
Η τυχαία ανακάλυψη του γυαλιού και ορισμένα γυάλινα φιαλίδια της ρωμαϊκής εποχής, όταν είχε πλέον εξελιχθεί κατά πολύ η τέχνη της υαλουργίας. <br />
Παράλληλα, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών άρχισαν να ασχολούνται με τη <b>βαφική</b>. Χρησιμοποιούσαν χρώματα, που παρασκεύαζαν από εκχυλίσματα καρπών και φλοιών δέντρων ή από έγχρωμα ορυκτά υλικά, για να βάφουν υφάσματα, αλλά και το ίδιο το δέρμα τους για καλλωπιστικούς λόγους. Σύντομα διαπίστωσαν τις <b>απορρυπαντικές</b> ιδιότητες της στάχτης ξύλων. Βρήκαν τρόπους να παραλαμβάνουν τα αιθέρια έλαια από αρωματικά φυτά και τους καρπούς τους και να παρασκευάζουν <b>αρώματα</b> και <b>καλλυντικά</b>. <br />
Η <b>βυρσοδεψία</b> ήταν μια ακόμη δραστηριότητα. Μέσω της χρήσης χημικών υλικών, βελτίωναν σημαντικά την ποιότητα και την αντοχή των δερμάτινων προϊόντων. <br />
'Οταν διαπίστωσαν πως στις φωτιές που άναβαν καίγοντας ξύλα στην άμμο, έβρισκαν ανάμεσα στις στάχτες κάτι περίεργες σχεδόν διαφανείς συμπαγείς μάζες (αποτέλεσμα της σύντηξης της άμμου με τα ανθρακικά άλατα του καλίου από τη στάχτη των ξύλων), άρχισαν να σκέφτονται πως θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτό το περίεργο νέο υλικό που δεν ήταν άλλο από το <b>γυαλί</b>. <br />
<img border="0" height="251" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Egypt2.jpg" width="433" /> <br />
Αρχαία αιγυπτιακή τοιχογραφία με απεικόνιση εργασιών σε διάφορα εργαστήρια. <br />
Οι παραπάνω τέχνες και τεχνικές βελτιώθηκαν με πειραματισμό και βαθμιαία καθιερώθηκαν μεθοδολογίες και πρακτικές που μεταβιβάζονταν από γενεά σε γενεά. Οι αρχαίοι τεχνίτες δεν είχαν βέβαια ιδέα για τη χημεία των υλικών, αλλά είχαν αποκτήσει με την πάροδο των χρόνων ένα πλούτο από πρακτικές γνώσεις. <br />
<b>Πηγές από το Διαδίκτυο: </b>(1) "<a href="http://visav.phys.uvic.ca/~babul/AstroCourses/P303/mesopotamia.html">The Fertile Crescent</a>" (University of Victoria, Canada). (2) "<a href="http://www.ancientscripts.com/sumerian.html">Sumerians</a>" (AncientScripts.com). (3) "<a href="http://www.historyworld.net/wrldhis/PlainTextHistories.asp?historyid=ab16">History of Metallurgy</a>". (4) "<a href="http://neon.mems.cmu.edu/cramb/Processing/history.html">A Short History of Metals</a>" (Alan W. Cramb, Carnegie Mellon University). (5) "<a href="http://www.glassonline.com/infoserv/history.html">A Brief History of Glass</a>" (GlassOnLine.com). <br />
<a href="" name="03.">3.</a> Η Χημεία κατά την Περίοδο της Αρχαίας Αιγύπτου <br />
Η Αρχαία Αίγυπτος χαρακτηρίσθηκε από τον πλούσιο αρχαίο πολιτισμό της που εξελίχθηκε από τις προϊστορικές εποχές (περίπου 3.300 π.Χ.) μέχρι το 31 π.Χ., όταν η Αίγυπτος κατέστη επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. <br />
Η Αίγυπτος με τα πολυάριθμα σταθερά βασίλεια και με τα πολιτισμικά επιτεύγματα (3.200 π.Χ.: γραφή με ιερογλυφικά, 3.100 π.Χ.: χρήση δεκαδικού συστήματος αρίθμησης, 3.100 π.Χ.: κελάρια κρασιού, 2.700 π.Χ.: χειρουργική τεχνική, 2.500 π.Χ.: κατασκευή της μεγάλης πυραμίδας της Giza), αποτελεί ένα πλούσιο σε εξελίξεις στάδιο στην ιστορία της Χημείας. Πολλές τεχνικές που είχαν ήδη αναπτυχθεί και καθιερωθεί στη Μεσοποταμία μεταφέρθηκαν και εξελίχθηκαν ακόμη περισσότερο στην Αρχαία Αίγυπτο. <br />
Μερικές τεχνικές της αρχαίας Αιγυπτιακής χημείας προξενούν και σήμερα το ενδιαφέρον για τις πλούσιες γνώσεις που διέθεταν για πολλά χημικά υλικά και τις ιδιότητές τους. Κατέγραφαν με λεπτομέρειες διάφορες τεχνικές και τα αποτελέσματα διάφορων δοκιμών. Οι γνώσεις πολλών από αυτών των τεχνικών, είχαν την έννοια της τέχνης παρά της επιστήμης και αποτελούσαν αποκλειστικό προνόμιο της τάξης των ιερέων. <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_hematite.jpg" width="177" /> <br />
Αιματίτης, Fe2O3 <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ochre.jpg" width="177" /> <br />
Ορυχείο κίτρινης ώχρας, ένυδρο Fe2O3 <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_azurite.jpg" width="177" /> <br />
Αζουρίτης, Cu3(OH)2(CO3)2 <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_malachite.jpg" width="176" /> <br />
Μαλαχίτης, Cu2CO3(OH)2 <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_cinnabar.jpg" width="178" /> <br />
Κιννάβαρι, HgS <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_realgar.jpg" width="178" /> <br />
Ερυθρά σανδαράχη (realgar), As2S2 <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_orpiment.jpg" width="178" /> <br />
Κίτρινη σανδαράχη (orpiment), As2S3 <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_stibnite.jpg" width="178" /> <br />
Αντιμονίτης, Sb2S3 <br />
<img border="0" height="133" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_galena.jpg" width="178" /> <br />
Γαληνίτης, PbS <br />
Μερικά από τα ορυκτά που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι πολιτισμοί ως χρώματα. <br />
Η σύγχρονη Ιατρική οφείλει πολλά στους αρχαίους Αιγυπτίους. Στην αρχή, επειδή ο άνθρωπος δεν μπορούσε να εξηγήσει όλα όσα του συνέβαιναν, άρχισε να τα αποδίδει σε υπερφυσικές δυνάμεις. Οι αρρώστιες θεωρήθηκαν έργα κακών πνευμάτων ή τιμωρία από μια θεότητα. Ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Imhotep">Imhotep</a></b> (2655-2600 BC), 'Ιμυθες για τους αρχαίους 'Ελληνες, υπήρξε ο πιο διάσημος Αιγύπτιος ιατρός-παθολόγος, που ήταν συγχρόνως αστρονόμος και αρχιτέκτονας. Ο Imhotep χρησιμοποιούσε διάφορες χημικές ουσίες για θεραπείες ασθενειών. Αργότερα, ο Imhotep λατρεύτηκε ως θεός της Θεραπείας και της Ιατρικής. <br />
Οι Αιγύπτιοι ανέπτυξαν τις τεχνικές της <b>μεταλλουργίας</b> και έγιναν εξειδικευμένοι τεχνικοί για την κατεργασία του χρυσού από μεταλλεύματα και να το αναμιγνύουν με άλλα μέταλλα για να είναι σταθερότερο. Γνώριζαν την παρασκευή ορείχαλκου (μπρούτζου) από χαλκό και κασσίτερο. Ευρήματα σιδηρών αντικειμένων σε πυραμίδες δίνουν την εντύπωση ότι γνώριζαν και τρόπους παρασκευής χάλυβα (ατσάλι) ήδη από το 2.900 π.Χ. <br />
Η <b>υαλουργία</b> υπήρξε ένας ακόμη τομέας στον οποίο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έκαναν σημαντικές προόδους. Τα ευρήματα μεγάλων φούρνων υαλουργίας (ανασκαφές στην περιοχή Tel-El-Amarna, χρονολογούμενοι γύρω στο 1400 π.Χ.) και τα διάφορα είδη υάλινων σκευών και κοσμημάτων από έγχρωμο γυαλί δείχνουν μια υψηλή τεχνική κατάρτιση και γνώση αυτών των υλικών. 'Ετσι φαίνεται ότι γνώριζαν την κατασκευή μολυβδούχου υάλου (κρυστάλλου), όπως επίσης γνώριζαν πως μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κοβαλτιούχα ορυκτά για την παρασκευή βαθυκύανης υάλου. Ακόμη, γνώριζαν να κατασκευάζουν υαλώματα (σμάλτα) από οξείδια διαφόρων μετάλλων και να καλύπτουν με αυτά τις επιφάνειες πήλινων δοχείων και άλλων πήλινων αντικειμένων. <br />
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι σημείωσαν εξαιρετικές προόδους στην <b>υφαντουργία</b>, γνώριζαν την κατασκευή υφασμάτων από βαμβάκι και μαλλί και τρόπους χρώσης τους με φυσικές ουσίες. Τυπικά ανόργανα υλικά που χρησιμοποιούσαν σε βαφές ήταν ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hematite">αιματίτης</a></b> (Fe2O3) για κόκκινο χρώμα, βαθυκύανο τριμμένο γυαλί (<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cobalt_glass">ύαλος κοβαλτίου</a></b>) για μπλε, βασικά ανθρακικά άλατα χαλκού για γαλάζιο χρώμα (<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Azurite">αζουρίτης</a></b>) και πράσινο χρώμα (<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Malachite">μαλαχίτης</a></b>), <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ochre">κίτρινη ώχρα</a></b> (ένυδρο Fe2O3) για κίτρινο. Με τα ίδια χρώματα και τα υλικά που χρησιμοποιούσαν έβαφαν ανάκτορα, ναούς, σπίτια και τάφους. <br />
Οι Αιγύπτιοι ανέπτυξαν τεχνικές και μεθόδους για την παρασκευή χρωστικών ουσιών από ανόργανα υλικά και από φυτικές ουσίες. Χρησιμοποίησαν τη φωτιά για την ανάμιξη και τη συνθετική παρασκευή χρωμάτων (με υγρές χημικές μεθόδους και χημικά στάδια). 'Ηδη από το 3.000 π.Χ., χρησιμοποιούσαν ορυκτά, όπως ο <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Galena"><b>γαληνίτης</b> </a>(PbS) και ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Stibnite">αντιμονίτης</a></b> (Sb2S3) σε ψιμύθια (καλλυντικά προσώπου). Για παράδειγμα, μίγμα λειοτριβημένου αντιμονίτη και λίπους, χρησιμοποιούσαν ως καλλυντική βαφή, για να βάφουν μαύρο το περίγραμμα των ματιών. Πιθανώς επίσης γνώριζαν και τον υδράργυρο, αφού χρησιμοποιούσαν το ορυκτό <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cinnabar">κιννάβαρι</a></b><b> </b>(HgS) για τη ερυθρά χρώση υφασμάτων. Οι γνώσεις αυτές μεταφέρθηκαν και εφαρμόσθηκαν και στην Αρχαία Ελλάδα, αλλά ήταν ήδη τόσο προχωρημένες τεχνικές που δεν χρειάσθηκε να βελτιωθούν. <br />
Τέλος, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ανέπτυξαν τις τεχνικές για την παρασκευή <b>αρωμάτων</b> και ελαιωδών <b>αλοιφών</b> για το δέρμα. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούσαν ήταν εξαιρετικά αναπτυγμένες και οι ανακαλύψεις και οι συνθέσεις τους αξιοποιήθηκαν και από άλλους πολιτισμούς που ακολούθησαν τον Αιγυπτιακό. <br />
<img border="0" height="164" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_glassflask.jpg" width="115" /> <br />
(1) <br />
<img border="0" height="164" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ring.jpg" width="133" /> <br />
(2) <br />
<img border="0" height="164" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_glasswork.jpg" width="340" /> <br />
(3) <br />
<img border="0" height="164" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_cosmetics.jpg" width="115" /> <br />
(4) <br />
<img border="0" height="164" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_myrts.jpg" width="195" /> <br />
(5) <br />
Αρχαία Αίγυπτος: (1) Γυάλινο δοχείο. (2) Μεταλλικό δακτυλίδι. (3) Υαλουργικές εργασίες. (4) Συλλογή φιαλιδίων με καλλυντικά. (5) Μεταφορά φυτών μυρτιάς για την παρασκευή αρωμάτων <br />
<b><a href="" name="04.">4.</a> </b><b>Οι Αρχαίοι 'Ελληνες Φιλόσοφοι και η Συμβολή τους στη Χημεία</b> <br />
Η αρχαία Ελλάδα και ο πολιτισμός της είναι ασφαλώς η συνέχεια του πολιτισμού της αρχαίας Αιγύπτου με μια όμως πολύ μεγαλύτερη δυναμική. Οι αρχαίοι 'Ελληνες αξιοποίησαν πολλά από τα επιτεύγματα των Αιγυπτίων στις τεχνικές της μεταλλουργίας, της υαλουργίας, της βαφής υφασμάτων και των αρωματικών υλών. Οι τεχνικές αυτές ήταν ήδη πολύ εξελιγμένες και δεν χρειάστηκαν ουσιαστικά να προσθέσουν νέες βελτιώσεις ή κάποιες αλλαγές στις μεθοδολογίες. <br />
Τους αρχαίους Έλληνες απασχολούσε όχι τόσο το "<b>πώς</b>", αλλά το "<b>γιατί</b>", δηλ. η αναζήτηση της <b>αλήθειας </b>και των<b> αιτίων</b>. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, η συνεισφορά των Αρχαίων Ελλήνων και διανοητών στις φυσικές επιστήμες ήταν κυρίως οι θεωρητικές έννοιες. Στην αρχαία Ελλάδα πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά η απόδοση των φυσικών φαινομένων σε φυσικά αίτια και η αντικατάσταση των υπερφυσικών δυνάμεων από τους φυσικούς νόμους. <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_empedocles.jpg" width="136" /> <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Leucippus.jpg" width="149" /> <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_democritus.jpg" width="164" /> <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Plato.jpg" width="139" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_aristotle.jpg" width="167" /> <br />
<img align="left" border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Epicurus.jpg" width="137" /> <br />
Εμπεδοκλής (495 - 435 π.Χ.) <br />
Λεύκιππος (5ος αιώνα π.Χ., δάσκαλος του Δημόκριτου) <br />
Δημόκριτος <br />
(460-370 π.Χ.) <br />
Πλάτων <br />
(428-348 π.Χ.) <br />
Αριστοτέλης <br />
(384-322 π.Χ.) <br />
<em>Επίκουρος</em> <br />
(341 - 270 π.Χ.) <br />
Οι ιδέες των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων ήταν η απαρχή πολλών σημερινών εννοιών των φυσικών επιστημών. Η αρχαία ελληνική φυσική φιλοσοφία είχε μεγάλη επίδραση και στη σύγχρονη χημεία, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, έστω και μέσω των παραδοξοτήτων της αλχημείας. Μερικές από αυτές τις ιδέες που βρήκαν εφαρμογή στη χημεία ακόμη και σήμερα είναι: <br />
<img border="0" height="273" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_greek_elements2.gif" width="292" /> <br />
Το κλασικό διάγραμμα ενός τετραγώνου εγγεγραμμένου σε ένα άλλο. Στις γωνίες του ενός βρίσκονται τα βασικά στοιχεία και στις γωνίες του άλλου βρίσκονται οι ιδιότητές τους. <br />
(α) Η έννοια του στοιχείου. Η θεωρία των <b>τεσσάρων βασικών στοιχείων </b>ή ριζωμάτων (<b>γη</b>, <b>ύδωρ</b>, <b>πυρ</b> και <b>αήρ</b>) διατυπώθηκε από τον <b><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82">Εμπεδοκλή</a></b> (495-435 π.Χ., από Ακράγαντα, Σικελία). Τα τέσσερα στοιχεία ήταν μέρος της φιλοσοφικής του συμβολής και ιδιαίτερα το ποίημα (2.000 στίχοι) "Περί Φύσεως". Τα πάντα είναι συνδυασμοί αυτών των τεσσάρων στοιχείων. Στα στοιχεία αυτά αποδίδονται κυκλικά οι ιδιότητες "υγρό", "θερμό", "ξηρό" και "ψυχρό" ως πρωτεύουσες ή δευτερεύουσες. Ο "αήρ" είναι πρωτίστως "υγρός" και δευτερευόντως "θερμός", το "πυρ" είναι πρωτίστως "θερμό" και δευτερευόντως "ξηρό", η "γη" είναι πρωτίστως "ξηρή" και δευτερευόντως "ψυχρή" και το "ύδωρ" είναι πρωτίστως "ψυχρό" και δευτερευόντως "υγρό". <br />
(β) Η έννοια του ατόμου. Η ατομική θεωρία για τη συγκρότηση ύλης διατυπώθηκε αρχικά από τον <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Leucippus">Λεύκιππο</a></b> (5ος αιώνας π.Χ., Μίλητος). Για τον Λεύκιππο είναι λίγα πράγματα γνωστά. 'Εζησε κατά την περίοδο (περίπου) 480-420 π.Χ. Παρακολούθησε την Ιονική σχολή φιλοσοφίας, σπούδασε και στην <b>Ελέα</b> (σήμερα Velia, στη νότια Ιταλία) και φαίνεται ότι επηρεάστηκε κυρίως από τον προσωκρατικό φιλόσοφο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Zeno_of_Elea">Ζήνωνα τον Ελεάτη</a></b> (490;-430; π.Χ.). Ίδρυσε σχολή στα 'Αβδηρα της Θράκης. Η ατομική θεωρία του Λεύκιππου διατυπώθηκε πιο συστηματικά από τον μαθητή του <b><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%82">Δημόκριτο</a></b> (460-370 π.Χ., 'Αβδηρα, Θράκη). Η ατομική θεωρία όριζε ότι τα <b>άτομα</b> είναι τα έσχατα μόρια της ύλης. Τα άτομα (: α-στερητικό + τομή) είναι άτμητα, άφθαρτα, αναλλοίωτα και κινούνται αδιάκοπα στον χώρο. Υπάρχουν άπειρα είδη ατόμων σε συνεχή κίνηση και οποιαδήποτε μεταβολή της ύλης δεν είναι παρά ένα είδος ανασυνδυασμού των ατόμων. <br />
(γ) Η διατήρηση της μάζας. Η θεωρία της αφθαρσίας της ύλης που διατύπωσαν παράλληλα ο <b>Δημόκριτος</b> και ο <b><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%BF_%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82">Διογένης ο Απολλωνιάτης</a></b> (5<sup>ος</sup> αιώνας π.Χ.). <br />
<img border="0" height="271" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Plato_Aristotle.jpg" width="278" /> <br />
Πλάτωνας και Αριστοτέλης. Λεπτομέρεια από τον περίφημο πίνακα του Raphael "<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_School_of_Athens">Η Σχολή των Αθηνών</a>" (1510). <br />
Οι ιδέες αυτές διαδόθηκαν κυρίως με τη διδασκαλία του Επίκουρου και αργότερα από το εκτενές φιλοσοφικό ποίημα του <b><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82">Λουκρητίου</a></b> (Τίτος Λουκρήτιος Κάρος, 98-53 π.Χ., Ρωμαίος φιλόσοφος) που είχε τίτλο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/De_rerum_natura">De Rerum Natura</a></b> (Περί της Φύσεως των Πραγμάτων), όπου και εξηγούσε τις αρχές της ατομικής θεωρίας του Δημόκριτου. <br />
Ο <b><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82">Επίκουρος</a></b> (Σάμος 341- Αθήνα 270 π.Χ.) ήταν 'Ελληνας φιλόσοφος, ο οποίος ίδρυσε τη φιλοσοφική σχολή που έμεινε γνωστή ως "Επικούρειος Κήπος". Στόχος του Επίκουρου ήταν η αναζήτηση των αιτιών της ανθρώπινης δυστυχίας και των εσφαλμένων δοξασιών που την προκαλούν, όπως η δεισιδαιμονία. <br />
Βασικές αρχές της διδασκαλίας του Επίκουρου είναι οι εξής: Με τον θάνατο έρχεται το τέλος όχι μόνο του σώματος αλλά και της ψυχής - οι θεοί ούτε επιβραβεύουν, ούτε τιμωρούν τους ανθρώπους. Το σύμπαν είναι άπειρο και αιώνιο - τα γενόμενα στον κόσμο συμβαίνουν τελικά, με βάση τις κινήσεις και τις αλληλεπιδράσεις των ατόμων που βρίσκονται σε έναν κενό χώρο. <br />
Οι <b>υλιστικές απόψεις</b> του Επίκουρου πολεμήθηκαν άγρια από μεταγενέστερους φιλοσόφους και θεολόγους. Ο ίδιος κατασυκοφαντήθηκε και χαρακτηρίστηκε ως άτομο με ροπή προς τις ηδονές και τις απολαύσεις. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι υλιστικές ιδέες και η αντίληψη περί ατόμων και αφθαρσίας της ύλης αναπτύχθηκαν περίπου την ίδια περίοδο από Ινδούς φιλοσόφους (Βεδική φιλοσοφία), αλλά με αρκετά πιο ήπιους τόνους και με ποιητική διάθεση. <br />
Οι ατομικές θεωρίες του Δημόκριτου για την ύλη έμειναν στο περιθώριο για πολλούς αιώνες. Οι υλιστικές θεωρίες περί ατόμων, αφθαρσίας της ύλης και των στοιχείων δεν είχαν προοπτική διάδοσης, αφού έπεσαν στη δυσμένεια των φιλοσόφων <b>Πλάτωνα</b> (428-348 π.Χ.) και <b>Αριστοτέλη </b>(384-322 π.Χ.). <br />
Ο <b>Αριστοτέλης</b>, ο πολυγραφότερος διαλεκτικός φιλόσοφος της αρχαιότητας, επηρέασε με τις θεωρίες του τη δυτική φιλοσοφική και επιστημονική σκέψη μέχρι και τον 17ο αιώνα. Ο Αριστοτέλης μελέτησε και έγραψε για πολλούς κλάδους (φιλοσοφία, ψυχολογία, λογική, πολιτική, φυσική, βιολογία, κ.α.). 'Εγραψε πολλά βιβλία για τη Φυσική (φυσική ακρόαση, περί ουρανού, περί γενέσεως και φθοράς, μετεωρολογικά και περί κόσμου) και τη Βιολογία (περί ζώων ιστορίας, περί ζώων μορίων, περί ζώων πορείας, περί ζώων κινήσεως, περί ζώων γενέσεως και περί φυτών). <br />
Η φιλοσοφία του Αριστοτέλη κλείνει προς τον ιδεαλισμό και θέτει τον υλισμό σε μια μάλλον παθητική μοίρα. Σύμφωνα με τις θεωρίες του κάθε πράγμα αποτελείται από <b>ύλη</b> και <b>πνεύμα</b>, που είναι μεταξύ τους αδιάσπαστα ενωμένα. Η ύλη είναι <b>παθητική </b>και μόνη της παρέχει τη δυνατότητα, ενώ το πνεύμα<b> ενεργητικό</b>, και αποτελεί τη δύναμη που μεταβάλλει τη δυνατότητα σε πραγματικότητα. <br />
Ο κόσμος, κατά τον Αριστοτέλη, είναι ενιαίος και αιώνιος και το σύμπαν ή ο κόσμος είναι σφαιρικός με κέντρο τη Γη. Η θεωρία αυτή ταίριαζε με τις θρησκευτικές αντιλήψεις και η γεωκεντρική εικόνα επικράτησε μέχρι την εποχή του Γαλιλαίου. Μέσω της τυπικής λογικής βλέπει την αντικειμενική πραγματικότητα "στατικά" και όχι μέσα στην αέναη μεταβολή και κίνησή της. Ο Αριστοτέλης διετύπωσε τη θεωρία της ύπαρξης του <b>πέμπτου στοιχείου</b> της φύσης (πέραν των τεσσάρων: <b>γη</b>, <b>ύδωρ</b>, <b>πυρ</b> και <b>αήρ</b>, που πίστευαν οι 'Ιωνες φιλόσοφοι). Ο Αριστοτέλης πρόσθεσε τον <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Aether_%28classical_element%29">αιθέρα</a> </b>(: καθαρός, φρέσκος αέρας, καθαρός ουρανός) στο κέντρο του κλασικού τετραγώνου των στοιχείων. Ο αιθέρας παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες ως στοιχείο, είναι: αγέννητος, αγήραντος, άφθαρτος, αΐδιος (αιώνιος), αναυξής και αναλλοίωτος. Ο αιθέρας θα ταυτισθεί αργότερα με τη Φιλοσοφική Λίθο των αλχημιστών. Επιπλέον εντοπίζεται στον "άνω τόπο" όπου κατοικεί η Θεότητα. <br />
<img border="1" height="113" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_platonicsolids.gif" width="630" /> <br />
Να σημειωθεί στο σημείο αυτό, ότι η <b>πρώτη αναφορά</b> στην έννοια <b>στοιχείον</b> έγινε από τον Πλάτωνα, περίπου το 360 π.Χ. στον διάλογό του "Τίμαιος", όπου περιλαμβάνεται μια συζήτηση πάνω στη σύνθεση των ανόργανων και των οργανικών σωμάτων, μια πρωταρχική προσέγγιση πάνω στη χημεία. Ο Πλάτωνας θεωρούσε ότι το μικρότερο σωματίδιο κάθε στοιχείου αντιστοιχούσε σε ένα από τα πέντε <b>κανονικά πολύεδρα</b>, δηλ. κυρτά πολύεδρα με έδρες κανονικά πολύγωνα και ίδιες, τα οποία είναι γνωστά και ως "<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Platonic_solid">Πλατωνικά στερεά</a></b>": το <b>τετράεδρο</b> (η φωτιά), ο <b>κύβος</b> (η γη), το <b>οκτάεδρο</b> (ο αέρας), το <b>δωδεκάεδρο</b> (ο αιθέρας) και το <b>εικοσάεδρο</b> (το νερό). <br />
Ο Αριστοτέλης δέχεται ότι η παθητική ύλη συνδυάζεται με την ενεργητική αρχή, την <b>εντελέχεια</b> (ετυμολογία: εν + τέλος + έχω, η ενυπάρχουσα σε κάθε ον τάση για τελειότητα) ή ψυχή, που τη διαμορφώνει και της δίνει κίνηση. Με την αναντίρρητη εξουσία του στις φυσικές επιστήμες, οι γνώμες του επηρέασαν τη μελλοντική ιστορία των φυσικών επιστημών. Οι θεωρίες του αποτέλεσαν το υπόβαθρο της αντίληψης του κόσμου από τους θρησκευτικούς καθοδηγητές της Χριστιανικής εκκλησίας και ιδιαίτερα του Αγίου Αυγουστίνου. Η φιλοσοφική σκέψη μπορούσε να διατηρηθεί κάτω από τον μανδύα των δογματικών θρησκευτικών αντιλήψεων και η φύση γίνονταν κατανοητή όχι με την παρατήρηση και το πείραμα, αλλά από τα αναγραφόμενα στα θρησκευτικά βιβλία. <br />
<img border="0" height="239" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Zeno.jpg" width="765" /> <br />
Ο προσωκρατικός φιλόσοφος Ζήνων ο Ελεάτης δείχνει στους μαθητές του τις πόρτες της αλήθειας (veritas) και του ψεύδους (falsitas). Τοιχογραφία στη Βιβλιοθήκη El Escorial της Μαδρίτης. <br />
<b>Πηγές από το Διαδίκτυο: </b>(1) "<a href="http://www.realscience.breckschool.org/upper/fruen/files/Enrichmentarticles/files/History.html">The History of Ancient Chemistry</a>" (Lois Fruen, www.realscience.breckschool.org). (2) "<a href="http://www.asa3.org/ASA/topics/Physical%20Science/atomism.html">Atoms and Atheism - the changing ways that Christians have viewed the nature of matter</a>". <br />
<b><a href="" name="05.">5.</a></b> <b>Η Χημεία κατά την Περίοδο των Ρωμαίων</b> <br />
<img border="0" height="250" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_lucretius.jpg" width="189" /><br />
<img border="0" height="250" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_de_rerum_natura.jpg" width="271" /> <br />
(α) Τίτος Λουκρήτιος Κάρος (98-55 π.Χ.). (β) Εξώφυλλο του 1ου τόμου του έργου του De Rerum Natura (έκδοση 1656). <br />
Η συνεισφορά των Ρωμαίων στη Χημεία ήταν μάλλον περιορισμένη, αφού κυρίως ενδιαφέρονταν κυρίως για τις πρακτικές εφαρμογές των τεχνικών που ήδη γνωστές. Οι Ρωμαίοι φιλόσοφοι που συνέβαλαν κυρίως σε θέματα φυσικής και χημείας ήταν ο Λουκρήτιος και ο Πλίνιος. <br />
Ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Lucretius">Τίτος Λουκρήτιος Κάρος</a></b> (Titus Lucretius Carus, 98 π.Χ.- 55 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος ποιητής και φιλόσοφος. Διατύπωσε τα διδάγματα της επικούρειας φιλοσοφίας σε ένα μνημειώδες ποίημα 7.415 στίχων στη λατινική γλώσσα, το <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/De_rerum_natura">De Rerum Natura</a></b> ("Περί της Φύσεως των πραγμάτων"), το μόνο γνωστό του έργο. Ο Λουκρήτιος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη μετάδοση των ελληνικών φιλοσοφικών ιδεών και ιδιαίτερα των ατομικών θεωριών του Επίκουρου και κατ' επέκταση των υλιστικών θεωριών του Δημοκρίτου. <br />
Ο Λουκρήτιος είχε εξαιρετικά ορθολογικές φιλοσοφικές αντιλήψεις για μια εποχή που κυριαρχούσαν μεταφυσικές ιδέες και δεισιδαιμονίες. Ο στόχος του έργου ήταν να απαλλάξει το νου των ανθρώπων από την προκατάληψη και το φόβο του θανάτου. <br />
Ανέπτυξε διεξοδικά τις θέσεις του Επίκουρου, τον οποίον και αποθεώνει. Ο Λουκρήτιος εκφράζει τις επικούρειες απόψεις του για τη μεταφυσική, την υλιστική ατομική θεωρία και, γενικότερα, την υπεροχή των φυσικών φαινομένων ως κεντρικής ερμηνείας της λειτουργίας του κόσμου. <br />
Ο Λουκρήτιος αντιπαθούσε και έβλεπε ως αβάσιμο κάθε είδος δεισιδαιμονίας, καθώς δεν πίστευε ότι το Σύμπαν κυβερνάται από θεϊκές παρεμβάσεις ή υπερφυσικές δυνάμεις. <br />
Ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Pliny_the_Elder">Πλίνιος ο Πρεσβύτερος</a></b> (Pliny the Elder, 23-79 μ.Χ.), στο έργο του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Natural_History_%28Pliny%29">Φυσική Ιστορία</a> (Naturalis Historiae, 77-79 μ.Χ.), διακρίνει τα φυσικά από τα χημικά φαινόμενα και επίσης εξετάζει θέματα ζωολογίας, βοτανικής, μεταλλουργίας και ορυκτών. Η "Φυσική Ιστορία" (31 βιβλία), είναι ένα πλήρες εγκυκλοπαιδικό σύγγραμμα φιλοσοφίας (ιδιαιτέρως φυσικής φιλοσοφίας), στο οποίο συνοψίζεται όλη η γνώση της εποχής του, ανθολογημένη από διάσπαρτα προγενέστερα ελληνικά και λατινικά συγγράμματα, στους τομείς της μεταφυσικής, της αστρονομίας, των μαθηματικών, της γεωγραφίας, της εθνογραφίας, της ανθρωπολογίας, της ζωολογίας, της βοτανολογίας, της φαρμακολογίας, της ηφαιστειολογίας, της ορυκτολογίας κ.α. <br />
<img border="0" height="250" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_plinius.jpg" width="183" /><br />
<img border="0" height="250" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_naturalis_historiae.jpg" width="157" /><br />
<img border="0" height="250" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_mercury.jpg" width="117" /> <br />
(α) Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) (β) Εξώφυλλο του 1ου τόμου της Φυσικής Ιστορίας του Πλίνιου (έκδοση 1669). (γ) Το <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cinnabar"><b>κιννάβαρι</b> (HgS)</a> οι Ρωμαίοι το εξόρυσσαν από τα ορυχεία του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Almad%C3%A9n">Almaden</a> στην Ισπανία. Για την εξόρυξη του πολύτιμου αυτού ορυκτού αυτού χρησιμοποιούσαν μόνο κατάδικους, αφού η εργασία στα ορυχεία αυτά ισοδυναμούσε με καταδίκη σε θάνατο, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας της ατμόσφαιρας του ορυχείου σε ατμούς υδραργύρου. Ο Πλίνιος ήταν από τους πρώτους που αναγνώρισαν την τοξικότητα αυτού του πολύτιμου ορυκτού (το χρησιμοποιούσαν ως κόκκινη βαφή), αλλά και γενικότερα της επικινδυνότητας κάθε εργασίας με τον υδράργυρο. <br />
Στην περιγραφή των φυτών, ο Πλίνιος μπόρεσε να συλλέξει αρκετές πληροφορίες για θεραπείες με βότανα. Στο τέλος του έργου, ως ο μοναδικός Ρωμαίος μετά τον Λουκρήτιο, που είχε για θέμα του ολόκληρο το βασίλειο της Φύσης, προσεύχεται για τις ευλογίες της παγκόσμιας μητέρας στο ολοκληρωμένο έργο του. Κατά τους αιώνες που ακολούθησαν η "Φυσική Ιστορία" χρησιμοποιήθηκε από αναρίθμητους σοφούς ως έγκυρη πηγή τόσο σε θέματα φυσικής φιλοσοφίας, όσο και ιατρικής. <br />
Ο Πλίνιος έκανε αρκετές αναφορές σε μέταλλα και στην κατεργασία τους. Σε αυτά περιλαμβάνονται ο χρυσός, ο άργυρος, ο σίδηρος, ο μόλυβδος, ο κασσίτερος, ο υδράργυρος και το αντιμόνιο. Αναγνώρισε τις τοξικές ιδιότητες του υδραργύρου, όπως και τις διαφορές στις ιδιότητες μεταξύ του κοινών μορφών σιδήρου και του χάλυβα. <br />
Σημαντική υπήρξε και η συνεισφορά του Πλίνιου στον τομέα των ορυκτών και των ιδιοτήτων διαφόρων μεταλλευμάτων. Μεταξύ πολλών άλλων συνεισφορών του σε θέματα χημείας και μεταλλουργίας, εισήγαγε μέθοδο διάκρισης της καθαρότητας πολύτιμων μετάλλων, όπως και ένα σύστημα χαρακτηρισμού της σκληρότητας των ορυκτών, ένα "πρώιμο" σύστημα της σημερινής <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mohs_scale_of_mineral_hardness">κλίμακας σκληρότητας Mohs</a>. <br />
Ο θάνατος του Πλίνιου κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στην επιθυμία του να παρατηρήσει για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα την έκρηξη του ηφαιστείου Βεζούβιου, που κατέστρεψε το 79 μ.Χ. την <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Pompeii">Πομπηία</a> και το επίνειό της το <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Herculaneum">Ερκουλάνουμ</a>. <br />
<b><a href="" name="06.">6.</a> </b><b>Η Χημεία στην Αρχαία Ινδία και τα Ιερά Κείμενα </b><b>Vedas</b> <br />
Στην αρχαία Ινδία αναπτύχθηκε μεγάλος αριθμός χημικών διεργασιών και τεχνικών. Οι Ινδοί πειραματίσθηκαν με πλήθος διάφορων υλικών, ιδιαίτερα με φάρμακα από φυτικά εκχυλίσματα και έκαναν χρήσιμες παρατηρήσεις για τη φύση και τις ιδιότητες χημικών ουσιών για ιατρικούς σκοπούς. Οι γνώσεις αυτές αξιοποιήθηκαν αργότερα κατά την ονομαζόμενη <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Islamic_Golden_Age">Χρυσή Ισλαμική Περίοδο</a> (Islamic Golden Age), δηλ. κατά την περίοδο 750-1250 μ.Χ., από τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι βελτίωσαν πολλές ινδικής προέλευσης τεχνικές μεταλλουργίας, παρασκευής αρωμάτων και χρήσης βοτάνων και καρυκευμάτων. <br />
Οι Ινδοί κατείχαν γνώσεις <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9E%C2%A0%CE%9F%EF%BF%BD%CE%9F%EF%BF%BD%CE%9E%CE%8F%CE%9E%CE%8C%CE%9E%CE%85%CE%9F%EF%BF%BD%CE%9E%C2%B1%CE%9E%C2%BB%CE%9E%C2%BB%CE%9E%CE%8F%CE%9F%EF%BF%BD%CE%9F%EF%BF%BD%CE%9E%C2%B3%CE%9E%E2%80%95%CE%9E%C2%B1">πυρομεταλλουργίας</a> και της κατεργασίας μεταλλικών αντικειμένων από <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Bronze">ορείχαλκο</a>, ίσως και από το 2.300 π.Χ και αργότερα, από το 1500 π.Χ., αντικειμένων από σίδηρο. Από την πρώτη χιλιετία π.Χ., οι Ινδοί είχαν γίνει ειδικοί στην κατεργασία και παρασκευή υψηλής ποιότητας χάλυβα, ο οποίος ήταν πολυτιμότερος και από τον ίδιο τον χρυσό σε ορισμένες περιοχές της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Μόλις τον 17ο αιώνα μ.Χ., οι Ευρωπαίοι μελέτησαν τον τύπο αυτό χάλυβα που τους επέτρεψε να τυποποιήσουν και να βελτιώσουν τις δικές τους διεργασίες παρασκευής χάλυβα, γεγονός που είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την ονομαζόμενη Βιομηχανική Επανάσταση, η οποία ως βάση είχε τη χρήση χάλυβα για την κατασκευή εργαλείων, μηχανών, γεφυρών, κ.λπ. <br />
Εκτός όμως από τη συμβολή των Ινδών στη χημεία των μετάλλων και της κατεργασίας τους, οι αλχημιστές τους (η ινδική αλχημεία είναι γνωστή ως <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Rasa_shastra">Rasa Shastra</a></b>, που στην κυριολεξία σημαίνει "η επιστήμη του υδραργύρου") ήταν διάσημοι για τα επιτεύγματά τους. 'Ηταν γνωστοί για την ποικιλία χρωστικών υλών που χρησιμοποιούσαν, την υαλουργία, την παρασκευή ενός είδους τσιμέντου, τη χημική κατεργασία δέρματος και την παρασκευή σαπουνιού. <br />
Κατά τον 5ο - 7ο αιώνα μ.Χ., όταν η δυτική και βόρεια Ευρώπη ζούσε τις Σκοτεινές Περιόδους της ιστορίας της (Dark Ages), οι Ινδοί είχαν ήδη αναπτύξει ένα εκπληκτικό τεχνολογικό πολιτισμό και έκαναν χρήση πολλών χημικών τεχνικών. Περιγραφές των τεχνικών αυτών βρίσκονται στις <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Vedas">Βέδες</a></b> (Vedas, ~300 π.Χ., veda: γνώση, στα σανσκριτικά), που είναι αρχικά κείμενα Ινδουϊσμού και τα οποία είχαν μεγάλη επιρροή στον Βουδισμό και άλλες θρησκείες. Στις Βέδες βρίσκονται ύμνοι, μαγικές συνταγές και περιγράφονται τελετουργικές καταστάσεις από την Αρχαία Ινδία. Οι Βέδες συγκαταλέγονται μεταξύ των αρχαιότερων θρησκευτικών κειμένων και εκτός της πνευματικής τους αξίας είναι πλούσιες πηγές πληροφοριών για την καθημερινή ζωή των αρχαίων Ινδών. <br />
<img border="0" height="248" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ironpillar1.jpg" width="172" /><br />
<img border="0" height="250" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ironpillar2.jpg" width="169" /><br />
<img border="0" height="251" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_vedas.gif" width="380" /><br />
<img border="0" height="250" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_indianchemprod.jpg" width="205" /> <br />
O περίφημος <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Iron_pillar_of_Delhi">σιδερένιος στύλος</a> (iron pillar) του Delhi, ύψους 7 μ. και βάρους 7 τόνων. Κατασκευασμένος κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. και εκτεθειμένος στα καιρικά στοιχεία επί 1600 και πλέον χρόνια, παραμένει ανοξείδωτος. Τυπική απόδειξη των μεταλλουργικών γνώσεων των αρχαίων Ινδών.<br />
Εικόνες αρχαίων κειμένων από τις Βέδες.<br />
Τυπικά προϊόντα (φυσικές βαφές, φυτικά δηλητήρια), της <a href="http://www.indianalchemy.com/index.html">Ινδικής Αλχημείας (Rasa Shastra)</a>. <br />
<img border="1" height="239" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_indianchemappar.gif" width="955" /> <br />
Σκεύη Ινδών Αλχημιστών (σχέδια από ινδικά αλχημιστικά κείμενα) <br />
<b>Πηγές από το Διαδίκτυο: </b>(1) "<a href="http://www.levity.com/alchemy/indian_a.html">Indian Alchemy</a>" (The Alchemy Web Site). (2) "<a href="http://www.indianalchemy.com/">Indian Alchemy</a>" (indianalchemy.com) <br />
<b><a href="" name="07.">7.</a> Ιστορία της Χημείας και Κινέζικος Πολιτισμός </b><br />
<img border="1" height="268" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_chinesecalendar.gif" width="512" /> <br />
Αριστερά: Χρονολογίες στην Κινέζικη Αλχημεία. Δεξιά: Ο <b>Wei Po Yang</b>, "πατέρας" της Κινέζικης αλχημείας. <br />
Οι Ευρωπαίοι για πολλές δεκαετίες αγνοούσαν τη συνεισφορά του Κινέζικου πολιτισμού σε θέματα επιστήμης, αλχημείας και το γεγονός ότι στην Κίνα είχαν παρασκευασθεί χημικά υλικά πολύ πριν ακόμη ανακαλυφθούν στην Δύση. <br />
'Οπως οι αλχημιστές στη Δύση έτσι και στην Κίνα οι αλχημιστές από αρχαιοτάτων χρόνων επεξεργάζονταν μέταλλα και χρησιμοποιούσαν βότανα, αρώματα και φυτικά σκευάσματα για ιατρικούς σκοπούς. Η Κινέζικη αλχημεία ήταν ένα μίγμα πρακτικών εφαρμογών και Ταοϊστικών δοξασιών για τις ιδέες της <b>ισορροπίας</b> και της <b>αρμονίας</b>. Επίσης, πολλές κινεζικές αλχημιστικές πρακτικές σχετίζονταν με την ολιστική προσέγγιση της παραδοσιακής Κινέζικης ιατρικής για την υγεία του ανθρώπου, σύμφωνα με την οποία ακόμη και ορυκτά και ανόργανα υλικά μπορούν να συμβάλλουν σε θεραπευτικές τεχνικές. <br />
Υπάρχουν ιστορικές ενδείξεις ότι οι Κινέζοι ενδιαφέρονταν για την αλχημεία από τον 4ο αιώνα π.Χ. 'Ηδη από το 175 π.Χ. είχε εκδοθεί επίσημο διάταγμα που προειδοποιούσε τους αλχημιστές να μην κατασκευάζουν κίβδηλα χρυσά νομίσματα, πράξη που θα επέσυρε τη θανατική τους καταδίκη. <br />
'Οπως και στις άλλες περιοχές του πλανήτη, ο χρυσός και η μετατροπή άλλων ευτελών μετάλλων σε χρυσό ήταν ένας από τους κύριους στόχους πολλών Κινέζων αλχημιστών. Υπάρχουν αναφορές για έναν αλχημιστή, ονομαζόμενο <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Zou_Yan"><b>Z</b></a><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Zou_Yan">ou Yan</a></b> (305 - 240 π.Χ.), που υπόσχονταν σε πλούσιους Κινέζους και άρχοντες πρόσθετα πλούτη, δύναμη και τιμές, όπως και την ικανότητα επίκλησης υπερφυσικών δυνάμεων για να πετύχουν οι ηγεμονικές τους επιδιώξεις. <br />
<img border="0" height="201" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_gold.jpg" width="237" /> <br />
Ο μετασχηματισμός φθηνών μετάλλων σε χρυσό υπήρξε ένας από τους κύριους στόχους των αλχημιστών όλου του κόσμου. Ποτέ δεν μπόρεσε η Χημεία μόνη της να το πετύχει, ωστόσο η επιδίωξη αυτή προσέφερε πολλές νέες γνώσεις. <br />
'Ενας άλλος αλχημιστής παρουσιάσθηκε το 133 π.Χ. στο βασιλικό παλάτι υποσχόμενος το ελιξίριο της αθανασίας. Η ιδέα της παράτασης της ζωής και της αθανασίας είχε γίνει το κεντρικό σημείο δράσης πολλών Κινέζων αλχημιστών, κατά τρόπον αντίστοιχο της ιδέας της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Philosopher%27s_stone">Φιλοσοφικής Λίθου</a></b> (Philosopher's Stone) των αλχημιστών στη Δύση. Ιστορικά ντοκουμέντα δείχνουν ότι το 60 π.Χ. ο αυτοκράτορας Suan ανέθεσε σε έναν αλχημιστή, με το όνομα Liu Tsiang, να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του για να αυξήσει τα χρόνια ζωής του με την παρασκευή αλχημιστικού χρυσού. Αν και απέτυχε να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του, μόλις απέφυγε την εκτέλεση. <br />
Το αρχαιότερο κινεζικό αλχημιστικό κείμενο πάνω γράφτηκε από τον <b>Wei Po Yang</b> (140 μ.Χ.). Σε αυτό γίνεται αναφορά στις αντίθετες, πλην όμως συμπληρωματικές δυνάμεις <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Yin_and_yang"><b>Yin</b> και <b>Yang</b></a>. Η Κινέζικη αλχημεία δανείστηκε πολλές ιδέες από τον παραδοσιακή ιατρική που στηρίζονταν στις βασικές αρχές του Ταοϊσμού. Η φιλοσοφία αυτή στηρίζονταν στην αντίληψη των αντίθετων δυνάμεων, το Yin και Yang, που τα θεωρούσαν ενεργά στοιχεία (Yin = αρσενικό - ενεργό, Yang = θηλυκό - παθητικό). <br />
<img border="1" height="121" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_YinYang.gif" width="133" /> <br />
Πανάρχαιο φιλοσοφικό σύμβολο αρμονίας και Yin Yang <br />
Το Yin Yang είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε κινέζικα ιστορικά έγγραφα ηλικίας περίπου 3000 χρόνων. H αυθεντική ονομασία του συμβόλου αυτού, που όλοι οι άνθρωποι είναι οικείοι μαζί του με την ονομασία Yin Yang, είναι <em><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Tai_chi_chuan_philosophy">Tai Chi Tu</a></em>. <br />
Στο Yin Yang o <em>κύκλος</em> συμβολίζει την ολότητα και το άπειρο του Chi (ζωτική ενέργεια). Δεν υπάρχει ούτε αρχή ούτε τέλος, διαπερνά μέσα από την ολότητα. Ο εξωτερικός αυτός κύκλος είναι το Σύμπαν που εμπεριέχει το Yang (φως) και το Yin (σκοτάδι). Η <em>διαχωριστική γραμμή</em> ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κυκλικούς τομείς είναι καμπυλοειδής. Αυτό δηλώνει μια αέναη κίνηση και ροή του Yin μέσα στο Yang και αντίστροφα. H αναλογία των χρωμάτων είναι ίδια, επομένως τα δύο στοιχεία εξισορροπούν μεταξύ τους. <br />
Οι Κινέζοι αλχημιστές έγραψαν αρκετά έργα Αλχημείας (<b>Ko-Huang</b>, 254-334 μ.Χ.), με περιγραφές χημικών διεργασιών που αφορούσαν την παρασκευή διάφορων υλικών, ελιξίριων ζωής, τον "μετασχηματισμό" μετάλλων και την περιγραφή βοτάνων με μαγικές θεραπευτικές ιδιότητες. Γνώριζαν το <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cinnabar">κιννάβαρι (</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cinnabar">HgS</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Cinnabar">)</a>, τις θειούχες ενώσεις του αρσενικού (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Realgar">ερυθρά σανδαράχη, As</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Realgar">2S2</a>, και <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Orpiment">κίτρινη σανδαράχη</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Orpiment">, As2S3</a>), την κιμωλία, χρωστικές από τα όστρακα των μυδιών (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Bolinus_brandaris">πορφύρα</a>), το θείο, την πυρίτιδα, την άσφαλτο και πλήθος αλάτων. Επίσης περιγράφουν διάφορες τεχνικές μετασχηματισμού ευτελών μετάλλων σε χρυσό. Σε όλες αυτές τις διαδικασίες χρησιμοποιούσαν τεχνικές απόσταξης, σύντηξης και εξάχνωσης. <br />
Ο αριθμός πέντε φαίνεται πως υπήρξε ο ιερός αριθμός της κινεζικής αλχημείας. Οι Κινέζοι αλχημιστές υποστήριζαν την ύπαρξη πέντε στοιχείων: ξύλο, πυρ, γη, μέταλλο και νερό και τα συνδυάζανε με πέντε χρώματα. Επίσης είχαν πέντε κατευθύνσεις (πορείες) που τα συνέδεαν με πέντε μέταλλα: χρυσός, άργυρος, μόλυβδο, χαλκό και σίδηρο. Ως αποτέλεσμα, κάθε αλχημιστική τεχνική διακρινόταν σε πέντε στάδια. <br />
<img border="1" height="245" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_chinaMet1.gif" width="314" /><br />
<img border="1" height="245" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_chinaMet2.gif" width="303" /><br />
<img border="0" height="245" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_chinaMet3.gif" width="321" /> <br />
Χρήση νερόμυλου για τη διαβίβαση αέρα σε υψικάμινο χάλυβα <br />
Παρασκευή χάλυβα, στάδιο απομάκρυνσης σκωρίας <br />
Μεταλλικά κινεζικά σπαθιά (τα περισσότερα από σίδηρο) <br />
<b>Πηγές από το Διαδίκτυο: </b>(1) "<a href="http://www.experiment-resources.com/chinese-alchemy.html">Ancient Chinese</a><a href="http://www.experiment-resources.com/chinese-alchemy.html"> Alchemy</a>" (Experiment-Resorces.com). (2) "<a href="http://www.pureinsight.org/node/1204">Chemistry in Ancient China: Alchemy</a>" (Hu Zhang) <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Geber.jpg" width="158" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Avicenna.jpg" width="160" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Averroes1.jpg" width="158" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J%C4%81bir_ibn_Hayy%C4%81n">Geber</a> </b>(Jaber Ibn<b> </b>Hayan, 721(;)-815, Βαγδάτη) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Avicenna">Αβικένας</a></b> (Ibn Sina Avicenna, <br />
980 -1037, Περσία) <br />
<b><a href="http://www.alshindagah.com/marapr2006/rushd.html">Αβερρόης</a> </b>(Ibn Rushd Averroes, 1126 Cordova Ισπανίας - 1198, Marrakes) <br />
<b><a href="" name="08.">8.</a> </b><b>Ιστορία της Χημείας στις Αραβικές Χώρες και Αλχημεία</b> <br />
Οι 'Αραβες χρησιμοποίησαν με επιτυχία πρώτοι τις διάφορες ανακαλύψεις, που παρέλαβαν από τους Ινδούς, τους Κινέζους και τους Αιγύπτιους (πυρίτιδα, πυξίδα, χαρτί, άρδευση χωραφιών, αρώματα, χρωστικές ύλες, καλλιέργεια δένδρων) και τα μετέφεραν στην Ευρώπη, όταν κατέλαβαν την Ισπανία. Οι 'Αραβες δεν μετέφεραν απλώς γνώσεις από την Ανατολή, αλλά συνέβαλαν ουσιαστικά στη Χημεία, όπως και σε άλλες θετικές επιστήμες, μια εποχή (μεσαίωνας 700-1400 μ.Χ.), που στην Ευρώπη κυριαρχούσαν η δεισιδαιμονία και οι θρησκευτικές προκαταλήψεις. <br />
Αραβική ανακάλυψη είναι ένα πλήθος χημικών αντιδραστηρίων, που στη συνέχεια χρησιμοποίησαν οι Ευρωπαίοι αλχημιστές, όπως το νιτρικό και το θειικό οξύ και η ποτάσα (potash, K2CO3). Επίσης, τελειοποίησαν πολλές τεχνικές, όπως την υφαντουργία, τη μεταλλουργία, την παρασκευή χρωστικών υλών, την αγγειοπλαστική, την υαλουργία και την αρωματοποιία. Ονομαστά αραβικά προϊόντα ήταν τα λινά υφάσματα, οι μουσελίνες της Μοσούλης και τα περίφημα ξίφη της Δαμασκού, για τα οποία η μεταλλουργική τεχνική κατασκευής τους παραμένει ακόμη ένα επιστημονικό αίνιγμα. <br />
Επίσης, οι 'Αραβες ανακάλυψαν σπουδαίες θεωρίες και τεχνικές για την ιατρική, τη γεωμετρία, την αστρονομία. Επινόησαν την <b>άλγεβρα</b> (al-jabr: επανόρθωση, αποκατάσταση), μελέτησαν το εκκρεμές και εισήγαγαν τα ψηφία-σύμβολα του δεκαδικού συστήματος αρίθμησης (αραβικά ψηφία). Τέλος, συνέβαλαν στην ανάπτυξη της οπτικής και της τριγωνομετρίας και βέβαια της αλχημείας. <br />
Μέχρι την περίοδο των Αράβων, η αλχημεία ήταν ένα μίγμα φιλοσοφικών θεωριών, αλληγοριών, συμβόλων και κωδικοποιημένων γλωσσών. Κατά την περίοδο των Αράβων (από τον 8ο αιώνα μ.Χ. και μετά), η αλχημεία άρχισε να γίνεται μια συστηματική τεχνική με συγκεκριμένες πρακτικές πλευρές. <br />
<img border="1" height="172" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_sword.jpg" width="313" /> <br />
Τα περίφημα χαλύβδινα "<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Damascus_steel">Δαμασκηνά σπαθιά</a>" (Damascus' swords), με τα χαρακτηριστικά μοτίβα τους, υπήρξαν διάσημα για την αντοχή τους και την εξαιρετικά αιχμηρή λεπίδα τους. Η παράδοση λέει ότι μπορούσαν με ένα κτύπημα να κόψουν τα ευρωπαϊκής κατασκευής σπαθιά, όπως και βράχους. Η κατασκευή τους (1100-1700 μ.Χ.) παραμένει ένα μυστήριο παρά το πλήθος των σχετικών ερευνών. <br />
Ο 'Αραβας <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J%C4%81bir_ibn_Hayy%C4%81n">Τζαμπίρ Ιμπν Χαγιάν</a> </b>(Jaber Ibn<b> </b>Hayan, 721(;)-815, Βαγδάτη), μετέπειτα γνωστός στην Ευρώπη ως <b>Geber</b>, γνωστός και ως <b>ο πρώτος των αλχημιστών</b>, εισήγαγε τη μεθοδική και πειραματική προσέγγιση μιας αλχημιστικής επιστημονικής έρευνας που πραγματοποιούνταν σε ένα εργαστήριο. Ο Geber θεωρείται ως ο πατέρας της Αλχημείας. Ο Geber θεωρούσε ότι όλα τα μέταλλα αποτελούνταν από υδράργυρο και θείο και ότι ο υδράργυρος καθόριζε τη μεταλλικότητά τους και το θείο την αναφλεξιμότητά τους. <br />
Οι ανακαλύψεις του Geber υπήρξαν πολύ σημαντικές και καταγράφηκαν στα πολυάριθμα βιβλία και σημειώσεις που άφησε. Μεταξύ άλλων, ανακάλυψε την ποτάσα, περιέγραψε μέθοδο απομόνωσης του καυστικού νατρίου, όπως και των ισχυρών οξέων, δηλ. του θειικού, του νιτρικού και του υδροχλωρικού οξέος. Στον Geber αποδίδεται η απομόνωση του αρσενικού και του αντιμονίου. Βελτίωσε τις τεχνικές κρυστάλλωσης, απόσταξης, σύντηξης, εξάχνωσης και εξάτμισης. Επίσης, εφηύρε ένα είδος άκαυστου χαρτιού, βρήκε ένα τρόπο προστασίας του σιδήρου από την οξείδωση, όπως ένα τρόπο διαχωρισμού του χρυσού από τον άργυρο με τη βοήθεια οξέων. <br />
Πιστεύεται ότι ο Geber έγραψε πάνω από 200 βιβλία, τα οποία για αιώνες υπήρξαν για τους Ευρωπαίους αλχημιστές πηγές ανεκτίμητων πληροφοριών για διάφορες χημικές ουσίες. <br />
O διάσημος 'Αγγλος φιλόσοφος και αλχημιστής <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Roger_Bacon">Roger Bacon</a> (1214-1294) τον αναγνώρισε ως τον πρωτοπόρο δάσκαλο της επιστήμης της Χημείας, ενώ, πολύ αργότερα, ο Γάλλος χημικός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Marcellin_Berthelot"><b>Marcellin </b>Berthelot</a> (1827-1907) είπε ότι ο Αριστοτέλης καθιέρωσε τη φιλοσοφία της λογικής και ο Geber τη Χημεία. <br />
Ονομαστοί 'Αραβες φιλόσοφοι και ιατροί ήταν ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Avicenna">Αβικένας</a></b> (Ibn Sina Avicenna, 980 -1037, Περσία) και ο <b><a href="http://www.alshindagah.com/marapr2006/rushd.html">Αβερρόης</a></b><b> </b>(Ibn Rushd Averroes, 1126 Cordova Ισπανίας - 1198 Marrakes, Μαρόκο). O Αβικένας είχε συντάξει ένα μεγάλο κατάλογο των μέχρι τότε γνωστών ουσιών, όπου περιέγραφε και τη φαρμακολογική δράση τους. Ο Αβερρόης έγραψε μια ιατρική εγκυκλοπαίδεια και σχεδόν για όλα τα έργα του Αριστοτέλη. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι 'Αραβες θεωρούσαν τον Αριστοτέλη μεγάλο φιλόσοφο, τα έργα του οποίου διασώθηκαν και έγιναν γνωστά στην Ευρώπη από αραβικές μεταφράσεις και σχολιασμούς. <br />
Αυτοί οι 'Αραβες σοφοί θεωρούνται ότι ήταν οι πρώτοι που ασχολήθηκαν συστηματικά με τη Χημεία και τις χημικές τεχνικές και συνέβαλαν αποφασιστικά στην πρόοδο της επιστήμης της Χημείας. Διέσωσαν τις αρχαίες γνώσεις αλχημείας και τις εμπλούτισαν. Ωστόσο, δεν υπήρξαν αποκλειστικά αλχημιστές. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν στην κυριολεξία "πανεπιστήμονες", ήταν φιλόσοφοι και συγχρόνως γιατροί, θεολόγοι και συγχρόνως φυσικοί και μαθηματικοί, ποιητές και συγχρόνως μηχανικοί. 'Ηταν ένα σπάνιο είδος ανθρώπων, που συνέβαλαν αποφασιστικά στην πρόοδο της ανθρωπότητας. <br />
<h6><img border="1" height="261" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_arabictexts.jpg" width="954" /></h6>Σελίδες από αραβικά αλχημιστικά κείμενα <br />
<h6><b>Πηγές από το Διαδίκτυο: </b>(1) "<a href="http://www.alshindagah.com/marapr2006/rushd.html">Ibn Rushd: Bridging Islamic Traditions and Greek Thought</a>" (Martin Nick). (2) "<a href="http://www.crystalinks.com/geber.html">Geber (Abu Musa Jabir ibn Hayyan)</a>". (3) "<a href="http://www.experiment-resources.com/islamic-alchemy.html">Islamic Alchemy - The History of Chemistry</a>" (experiments-rsources.com)</h6><img border="1" height="182" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_LiquFire1.jpg" width="335" /><br />
<img border="1" height="182" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_LiquFire2.jpg" width="375" /><br />
<img border="1" height="272" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_LiquFire3.jpg" width="187" /> <br />
Το πιο γνωστό "χημικό επίτευγμα" των Βυζαντινών χρόνων, σίγουρα είναι το περίφημο "<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Greek_fire">υγρό πυρ</a></b>" (greek fire). Η σύνθεση του ήταν επτασφράγιστο μυστικό και μόνο εικασίες ως προς αυτήν μπορούν σήμερα να γίνουν. Δεν φαίνεται πάντως να ήταν ένα απλό καύσιμο μίγμα νάφθας και θείου. Υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν την αυτανάφλεξή του όταν ερχόταν σε επαφή με το νερό. 'Ετσι, διατυπώθηκε η υπόθεση ότι ένα δραστικό συστατικό του θα πρέπει να ήταν το φωσφίδιο του ασβεστίου (Ca3P2). Το φωσφίδιο αυτό σε επαφή με το νερό υδρολύεται παρέχοντας το αέριο φωσφίνη (PH3). Η φωσφίνη αυταναφλέγεται στον αέρα προκαλώντας ανάφλεξη και στα υπόλοιπα καύσιμα υλικά του μίγματος. Τώρα, το πώς θα μπορούσε να παρασκευασθεί το φωσφίδιο (που απαιτεί ισχυρότατα αναγωγικές συνθήκες ή ακόμη και μεταλλικό ασβέστιο για τη σύνθεσή του) παραμένει μυστήριο. <br />
<img border="1" height="136" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ambix.jpg" width="936" /> <br />
'Αμβυκας: Η τυπική διαχρονική συσκευή απόσταξης σε διάφορες "εκδοχές" (αρχαία ελληνική λέξη: άμβυξ, αραβική παραλλαγή: al ambic ή alambic και ως αντιδάνειο: λαμπίκος ή λαμπίκο). <br />
<img border="0" height="323" hspace="3" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_alchemist4.jpg" vspace="3" width="249" /> <br />
Αλχημιστής σε αναζήτηση της Φιλοσοφικής Λίθου. Ζωγραφικός πίνακας (1771) του Joseph Wright, όπου απεικονίζεται ο αλχημιστής <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hennig_Brand">Hennig Brand</a></b> (1630-1710)να ανακαλύπτει τον φωσφόρο. Αυτό συνέβη "κατά λάθος", όταν ο Brand αναζητούσε τη Φιλοσοφική Λίθο στο στερεό υπόλειμμα μεγάλης ποσότητας ούρων. <br />
<b><a href="" name="09.">9.</a> </b><b>Ιστορία της Χημείας κατά την Περίοδο των Αλχημιστών</b> <br />
Η λέξη <b>Αλχημεία</b>, όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή, προέρχεται από το οριστικό αραβικό άρθρο Αλ και τη Χημεία. Λιγότερο πιθανές, αλλά ενδιαφέρουσες είναι άλλες θεωρίες για την προέλευσή της. 'Ετσι, πολλοί πιστεύουν ότι έχει κινεζική προέλευση ή ακόμη και ελληνική (Αριστοτέλης: 'Εστι δε πάσι <u>αρχή μία</u> και ουσία: Αρχή μία <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> Αρχημία <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> Αλχημία <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> Αλχημεία). <br />
Η ανάπτυξη της Αλχημείας και των αλχημιστών ήταν κάτι το αναμενόμενο κατά τον Μεσαίωνα, αφού οι ειδικές γνώσεις σε θέματα μεταλλουργίας γενικά και χρήσεις των φαρμακευτικών βοτάνων για τη θεραπεία ασθενειών, υπήρξαν πάντοτε σημαντικοί παράγοντες πλουτισμού. Η επιστήμη της Χημείας από αντικείμενο επιστημονικής γνώσης και αναζήτησης μετατράπηκε σε εμπορευματικό προϊόν με μεγάλη ζήτηση και χρηματική αξία. <br />
<img border="1" height="99" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_philosophersstone.gif" width="229" /> <br />
Το <a href="http://www.symbols.com/encyclopedia/53/5326.html">αλχημιστικό σύμβολο</a> της φιλοσοφικής λίθου (σύνθεση άλλων επιμέρους συμβόλων). <br />
Οι αλχημιστές πίστευαν ότι υπάρχουν τέσσερα βασικά στοιχεία-ουσίες: η φωτιά, ο αέρας, η γη και το νερό και τρία αιθέρια στοιχεία: το θειάφι, το αλάτι και ο υδράργυρος. Η Αλχημεία ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στην μεσαιωνική Ευρώπη. Πολλά από τα αλχημιστικά βιβλία ήταν γεμάτα με ανούσια μαγικά ξόρκια, επικλήσεις και άλλα αποκρυφιστικά στοιχεία. <br />
Οι σημαντικότεροι στόχοι των αλχημιστών ήταν η ουτοπική μετατροπή (μετουσίωση) των κοινών μετάλλων σε χρυσό ή ασήμι, όπως και η δημιουργία του <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Elixir_of_life">ελιξιρίου της ζωής</a> </b>(από την αρχαία ελληνική λέξη: ξήριον -ουσία που "ξηραίνει" τα τραύματα- και στη συνέχεια την αραβική: el iksir), το οποίο θα θεράπευε όλες τις ασθένειες και θα παρέτεινε τη ζωή του ανθρώπου. Η <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Philosopher%27s_stone">Φιλοσοφική Λίθος</a></b> (lapis philosophorum) ήταν μια μυθική ουσία και βασικό συστατικό για την επίτευξη των στόχων αυτών. Για τους αλχημιστές αντιπροσώπευε το <b>πέμπτο στοιχείο</b> ή την <b>πέμπτη ουσία</b> ή την <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Aether_%28classical_element%29">πεμπτουσία</a></b> (quinta essentia ή quintessence), την ύπαρξη της οποίας δεχόταν ο Αριστοτέλης. Επίσης, οι αλχημιστές αναζητούσαν ένα παγκόσμιο διαλύτη, δηλαδή μια ουσία που θα μπορούσε να διαλύσει κάθε άλλη (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Azoth">azoth</a>, <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Alkahest">alkahest</a>). 'Ολες αυτές οι ουτοπικές έννοιες και ουσίες συχνότατα συγχέονται μεταξύ τους και σημαίνουν το ίδιο πράγμα και συνδυάζουν όλες τις παραπάνω ιδιότητες. <br />
Οι αλχημιστές δεν επεδίωκαν μόνο τη βελτίωση κάποιων ιδιοτήτων των υλικών ή την παράταση του χρόνου ζωής, αλλά έδιναν και μια πνευματική διάσταση στις αναζητήσεις τους. Για παράδειγμα, η μετατροπή του "ευτελούς" μολύβδου σε "ευγενή" χρυσό, παραλληλιζόταν με την ψυχική ανύψωση και τον εξευγενισμό του πνεύματος. <br />
Τα εργαστήρια των αλχημιστών ήταν γεμάτα με όργανα απόσταξης, φούρνους, φιάλες με χημικές ουσίες, διαλύτες και οξέα και πολλά συγγράμματα χημείας κυρίως Αραβικής προέλευσης. Πολλές υπήρξαν οι "παράπλευρες" χημικές ανακαλύψεις των αλχημιστών κατά τη διάρκεια των παράδοξων αναζητήσεών τους. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η ανακάλυψη του φωσφόρου (1669) από τον Γερμανό αλχημιστή <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hennig_Brand">Hennig Brand</a></b> (1630-1710), όταν θέρμανε σε υψηλή θερμοκρασία το στερεό υπόλειμμα, που συνέλεξε μετά την εξάτμιση μιας μεγάλης ποσότητας ούρων. Προφανώς, στην υψηλή θερμοκρασία του φούρνου πραγματοποιήθηκε αναγωγή των φωσφορικών αλάτων από τον άνθρακα των οργανικών ουσιών του υπολείμματος. 'Οταν διαπίστωσε αυτή η κηρώδης ουσία καιγόταν με έντονο λαμπρό φως και κυρίως ότι από μόνη της λαμποκοπούσε στο σκοτάδι, την ονόμασε <b>phosphorus mirabilis</b> (θαυμαστή ουσία που φέρει φώς). <br />
Οι αλχημιστές συνήθιζαν να κρατούν ως επτασφράγιστα μυστικά τις λεπτομέρειες των τεχνικών τους και να κρατούν σημειώσεις με "κρυπτογραφικά" σύμβολα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ταυτιστούν με μυστικιστικές ομάδες και συντεχνίες με "ύποπτους σκοπούς". Αλλά και οι ίδιοι οι αλχημιστές, τις περισσότερες φορές σκόπιμα και για λόγους εντυπωσιασμού και βιοπορισμού, δεν επεδίωξαν να διαχωρίσουν την "τέχνη" τους από το υπερφυσικό, το μαγικό και τη δεισιδαιμονία. <br />
Οι αλχημιστές υπέστησαν πολλούς διωγμούς ανά τους αιώνες (συχνότατα δικαιολογημένους) και η εξάσκηση της αλχημιστικής τέχνης πολλές φορές απαγορεύτηκε από θεσμικά πρόσωπα όπως ο <b>Πάπας Ιωάννης XXII </b>(1317) ή ο <b>Ερρίκος ο IV </b>της Αγγλίας (1403). <br />
<img border="0" height="240" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Alchemist1.jpg" width="270" /><br />
<img border="0" height="240" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_alchemist2.jpg" width="326" /><br />
<img border="0" height="240" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_alchemist3.jpg" width="328" /> <br />
Αριστερά-μέσον: Δύο από τις άφθονες ζωγραφικές απεικονίσεις αλχημιστών και των εργαστηρίων. Δεξιά: Ο δρόμος των αλχημιστών ή ο <a href="http://www.prague.net/the-golden-lane">δρόμος του χρυσού</a> (Zlata Ulicka, Golden Lane). Ένας στενός δρόμος με μικρά σπιτάκια-εργαστήρια χρυσοχόων, που βρίσκονται μέσα στο κάστρο της Πράγας. Ο θρύλος λέει ότι εκεί ζούσαν και αλχημιστές (στην πραγματικότητα αυτοί βρίσκονταν σε άλλα μέρη του κάστρου). Οι ηγεμόνες της Βοημίας (σημερινής Τσεχίας) κρατούσαν χρυσοχόους και αλχημιστές σε μια κατάσταση ημιαιχμαλωσίας και συνεχούς επιτήρησης. <br />
Οι αλχημιστές αποτυπώνονταν σε έργα ζωγραφικής ή περιγράφονταν σε κείμενα ως άνθρωποι αναξιόπιστοι. Δεν ήταν λίγες οι φορές που Ευρωπαίοι ηγεμόνες πλήρωναν αδρά αλχημιστές για να τους εξασφαλίσουν "φθηνό" χρυσό ή ελιξίρια μακροζωίας. Δεν ήταν ακόμη λίγες οι φορές που αλχημιστές-απατεώνες ζητούσαν ποσότητες γνήσιου χρυσού από τους ηγεμόνες αυτούς για να τον χρησιμοποιήσουν ως "προζύμι" στα πειράματά τους και τελικά εξαφανίζονταν με τον χρυσό αυτό. <br />
Μετά τις σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις της Χημείας από τον 18ο αιώνα και μετά, η μεταστοιχείωση με καθαρά χημικά μέσα έχει αποκλεισθεί οριστικά, όπως και η ύπαρξη της φιλοσοφικής λίθου. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα γίνεται μερική χρήση αλχημιστικών θεωριών, σε θεραπευτικές πρακτικές όπως είναι η ομοιοπαθητική, η αρωματοθεραπεία και η κρυσταλλοθεραπεία. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Bacon.jpg" width="154" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Magnus.jpg" width="194" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Flamel.jpg" width="159" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Paracelsus.jpg" width="144" /> <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Roger_Bacon">Roger Bacon</a> (1214-1294), 'Αγγλος <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Albertus_Magnus">Albertus Magnus</a></b> (1193/1206-1280), Βαυαρός <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Nicolas_Flamel">Nicolas Flamel</a></b> (1330-1418), Γάλλος <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Paracelsus">Paracelsus</a> (1493-1541), Ελβετός <br />
Μεταξύ των πιο διάσημων αλχημιστές όλων των εποχών (πέραν από τους προαναφερθέντες Geber, Αβικένα και Αβερρόη) θεωρούνται οι:<b><a href="http://en.daoinfo.org/wiki/Wei_Boyang"> Wei Boyang</a></b> (Κίνα), που έκανε την πρώτη γραπτή αναφορά για την πυρίτιδα (142 μ.Χ.), ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CF%8E%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82"><b>Ζώσιμος ο Πανοπολίτης</b></a> ('Ελληνας ή Αιγύπτιος, 4ος-5ος αιώνας μ.Χ.), ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Muhammad_ibn_Zakariya_al-Razi">Muhammad ibn Zakariya al-Razi</a></b><b> </b>(Περσία, 865-925 μ.Χ.), διάσημος φαρμακοποιός και γιατρός της εποχής του, ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Nagarjuna_%28metallurgist%29">Nagarjuna</a> </b>(Ινδία, 10ος αιώνας μ.Χ.), διάσημος μεταλλουργός (συνέγραψε διατριβή για τον υδράργυρο). <br />
Διάσημοι δυτικοευρωπαίοι αλχημιστές ήταν ο Βαυαρός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Albertus_Magnus">Albertus Magnus</a></b>, (1193/1206-1280), ο 'Αγγλος <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Roger_Bacon">Roger Bacon</a> (1214-1294) γνωστός και ως "Doctor Mirabilis" (: ο θαυμάσιος δάσκαλος), ο Γάλλος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Nicolas_Flamel">Nicolas Flamel</a></b> (1330-1418) και ο Ελβετός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Paracelsus">Θεόφραστος Παράκελσος</a></b> (Theophrastus Bombastus von Hohenheim, 1493-1541). <br />
Ο Παράκελσος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους αλχημιστές, αστρολόγους, και αποκρυφιστές όλων των εποχών. Ωστόσο, ήταν και από τους πρώτους αλχημιστές που πίστεψε ότι η αναζήτηση της φιλοσοφικής λίθου για την παρασκευή χρυσού ήταν ματαιοπονία και ότι οι αλχημιστές θα έπρεπε να στρέψουν την έρευνά τους στην αναζήτηση φαρμάκων. Ήταν ο πρώτος ο οποίος δίδαξε ότι η ζωή η ίδια δεν είναι παρά μια σειρά χημικών διεργασιών και ότι κάθε αρρώστια στην ουσία είναι μια χημική δυσλειτουργία. <br />
Θεωρείται ως ο "πατέρας" της τοξικολογίας και είχε διατυπώσει την περίφημη φράση "η δόση κάνει το δηλητήριο" (dosis facit venemum). Το 1536, εξέδωσε το <b>Die grosse Wundartzney </b>(το μεγάλο βιβλίο της Χειρουργικής). Ως σημαντικότερο έργο του θεωρείται το <b>Philosofia sagax </b>(υπάρχει και με τον τίτλο <b>Astronomia magna</b>, που είναι γραμμένο στα γερμανικά). <br />
Μετά το θάνατό του Παράκελσου, το επιστημονικό έργο του άρχισε να αναγνωρίζεται και να εκτιμάται από πολλούς ιατρούς της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι οποίοι του προσέδωσαν την προσωνυμία του "Λούθηρου της Ιατρικής". Αντίθετα οι εχθροί του, που δημιούργησε αρνούμενος να δεχθεί τις αντιλήψεις των ιατρών της εποχής του, τον αποκαλούσαν "φιλόσοφον ά-λογον" (χωρίς λογική) και τα δε ιατρικά του συγγράμματα ως προϊόντα διανοητικής ανισορροπίας. <br />
<b>Πηγές από το Διαδίκτυο: (</b>1) "<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Alchemy">Alchemy</a>" (Wikipedia). (2) "<strong><a href="http://www.levity.com/alchemy/">The Alchemy web site on Levity.com</a>".</strong> <br />
<img border="1" height="195" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Alchem1.jpg" width="253" /><br />
<img border="1" height="195" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Alchem2.jpg" width="121" /><br />
<img border="1" height="195" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Alchem3.jpg" width="203" /><br />
<img border="1" height="195" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Alchem4.jpg" width="185" /><br />
<img border="1" height="195" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Alchem5.jpg" width="185" /> <br />
<img border="0" height="220" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Boyle.jpg" width="173" /><br />
<img border="0" height="220" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Lavoisier.jpg" width="173" /> <br />
Οι θεμελιωτές της σύγχρονης Χημείας: <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Boyle">Robert Boyle</a> (1627-1691) και <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Antoine_Lavoisier">Antoine Lavoisier</a> (1743-1794) <br />
<b><a href="" name="10.">10.</a> Η Χημεία κατά τον 17<sup>ο</sup> και 18<sup>ο</sup> Αιώνα</b> <br />
Η ιστορία της Χημείας με τους αλχημιστές είχε φτάσει στα όρια μιας ψευδο-επιστήμης με πολλές δεισιδαιμονίες, παρανοήσεις και τυφλά πειράματα για χημικές μετατροπές που δεν έδιναν αποτελέσματα ή έδιναν, αλλά δεν ήταν τα επιζητούμενα και συχνά αγνοούνταν. Οι πρωτοπόροι και "πατέρες" της πραγματικής επιστήμης της Χημείας, με πραγματικά πειράματα, παρατήρηση, λεπτομερή καταγραφή μετρήσεων, αλλά και με έλεγχο της ακρίβειας των μετρήσεων, θεωρούνται ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Boyle">Robert Boyle</a></b> (1627-1691) στην Αγγλία και ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Antoine_Lavoisier">Antoine Lavoisier</a></b> (1743-1794) στη Γαλλία. <br />
Η σύγχρονη λέξη <b>Χημεία</b> εδραιώνεται τον 17<sup>ο</sup> αιώνα με το έργο του Robert Boyle, που θεωρείται ως ο τελευταίος των αλχημιστών και συγχρόνως ο πρώτος των χημικών, στο βιβλίο που εξέδωσε το 1661 "<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_Sceptical_Chymist">Ο Σκεπτικιστής Χυμικός</a></b>" (The Skeptical Chymist), που έγινε βασικό σύγγραμμα-οδηγός για τους χημικούς που ακολούθησαν. Το πλήρες βιβλίο είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο από <a href="http://oldsite.library.upenn.edu/etext/collections/science/boyle/chymist/">εδώ</a> (βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνιας). <br />
Ο Robert Boyle ήταν κατά τον 17<sup>ο</sup> αιώνα ένας φυσικός φιλόσοφος (όπως αποκαλούνταν οι επιστήμονες την εποχή εκείνη) με γνώσεις φυσικής, χημείας και θεολογίας. <br />
Αν και επικρατούσε σε όλους τους πειραματιστές της εποχής εκείνης μια μηχανοκρατική αντίληψη, ο Robert Boyle προχώρησε περισσότερο από οποιονδήποτε χημικό της γενιάς του, αμφισβητώντας τη δομή της επικρατούσας χημικής θεωρίας. Ο μεγάλος αυτός ερευνητής χρησιμοποίησε χημικές μεθόδους για να αποδείξει ότι διαφορετικά σώματα διασπώνται σε διαφορετικές ουσίες. Ο Robert Boyle δεν ξέφυγε πολύ από τις επικρατούσες αντιλήψεις (δηλ. την πεποίθηση ότι υπήρχαν "άτομα" φωτιάς) που σχετίζονταν με την καύση και την αναπνοή των ζώων. Μετά από πολλές περιηγήσεις σε διάφορες χώρες κατέληξε στην Οξφόρδη το 1667, όπου εφηύρε την αντλία αερίων. Με την αντλία αυτή έκανε πειράματα σε κενό και διατύπωσε τους νόμους των αερίων, την περίφημη σχέση PV = σταθερά, υπό σταθερή θερμοκρασία, μια κοινή γνώση σήμερα, σημαντικό όμως εύρημα για εκείνη την εποχή. <br />
<img border="0" height="211" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Mayow.jpg" width="289" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Hook.jpg" width="168" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_microscope.jpg" width="187" /> <br />
O <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_Mayow">Johannes (John) Mayow</a></b> (1641-1679) και τα σκεύη που χρησιμοποιούσε για τα περίφημα πειράματά του πάνω στην αναπνοή των ζώων <br />
Ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Hooke">Robert Hooke</a></b> (1635-1703) και το μικροσκόπιό του. 'Ισως δεν είναι ευρύτερα γνωστό ότι είναι ο πρώτος που παρατήρησε τα κύτταρα. Ο όρος cell (για τα κύτταρα) οφείλεται στον Hook. Με τον όρο cell (κελί) ήθελε να παρομοιάσει τα κύτταρα με τα κελιά των μοναχών. <br />
Ο Robert Boyle συνεργάσθηκε με τους επίσης φυσικούς φιλόσοφους της Οξφόρδης, τον <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Hooke">Robert Hooke</a></b> (1635-1703), έναν πανεπιστήμονα (φυσικός, χημικός, βιολόγος, αστρονόμος, μηχανικός, αρχιτέκτονας), ευρύτερα γνωστό κυρίως από τον <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hooke%27s_law">νόμο της ελαστικότητας</a> ο οποίος φέρει το όνομά του, όπως και τον <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_Mayow">John Mayow</a> </b>(1641-1679). Αυτοί οι δύο ερευνητές πραγματοποιούσαν μελέτες, ο πρώτος στα προϊόντα καύσης ενός κεριού και ο δεύτερος στην αναπνοή των ζώων, κλείνοντας τα πειραματόζωά του μέσα σε ένα δοχείο. Και στις δύο περιπτώσεις παρατηρούσαν όμοια αποτελέσματα και κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι για να διατηρηθεί τόσο η καύση, όσο και η αναπνοή σε ένα κλειστό χώρο, ήταν απαραίτητη η συνεχής παροχή αέρα, αλλιώς το κερί θα έσβηνε και το ζώο θα πέθαινε. <br />
Την ουσία που συντηρούσε την καύση ονομάστηκε από τον Mayow <b>νιτρο-αερώδες πνεύμα </b>(spiritu nitro-aereo), επειδή ο ερευνητής (σωστά) συσχέτιζε τα φαινόμενα αυτά με κάποιες ουσίες που περιέχονται στο "νίτρο" (KNO3). Ο Mayow θεωρούσε ότι το νιτρο-αερώδες πνεύμα είχε σχέση με τους σεισμούς, τους κεραυνούς και την κατάψυξη. Χρειάστηκαν άλλα 100 χρόνια για να ανακαλυφθεί το οξυγόνο από τον <b>Lavoisier</b> και να γίνει αντιληπτό ότι αυτό το αέριο τροφοδοτούσε την καύση και τη ζωή. <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_becher.jpg" width="160" /> <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_stahl.jpg" width="160" /> <br />
Οι θεμελιωτές της φλογιστικής θεωρίας: <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Becher">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Becher">ohann Joachim Becher</a></b> (1635-1682) και <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Georg_Ernst_Stahl">Georg Ernst Stahl</a></b> (1660-1734). <br />
<b><a href="" name="10.1.">10.1.</a> Φλογιστική θεωρία</b>. Το 1667 δύο Γερμανοί αλχημιστές - χημικοί, οι <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Becher">Johann Joachim Becher</a></b> (1635-1682) και <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Georg_Ernst_Stahl">Georg Ernst Stahl</a></b> (1660-1734), δημιούργησαν τη μυστικιστική θεωρία για το<b> <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Phlogiston_theory">φλογιστόν</a> </b>(phlogiston)<b> </b>για να ερμηνεύσουν το φαινόμενο της καύσης. Σύμφωνα με τη θεωρία τους υπάρχει μια ιδιαίτερη μορφή ύλης, μια ουσία, το φλογιστόν, η οποία βρίσκεται σε κάθε υλικό που μπορεί να καεί. Το φλογιστόν χάνεται στον αέρα εν μέρει ή συνολικά κατά την καύση της ουσίας. <br />
Η αντίληψη ότι η φλόγα απομακρύνει κάτι από το καιόμενο σώμα υπήρχε ήδη από την αρχαιότητα. Η αντίληψη αυτή συναντάται στην αριστοτελική θεωρία των τεσσάρων στοιχείων "<b>γη</b>, <b>ύδωρ</b>, <b>πυρ</b> και <b>αήρ</b>", αλλά και στα έργα του Παράκελσου για τις δύο εκπνοές της Γης. Το καθαρό συμπέρασμα ήταν ότι ό,τι καίγεται περιέχει την ουσία "φλογιστόν", το οποίο αποβάλλει κατά την καύση. 'Ετσι ίσχυαν "αντιδράσεις" όπως: <br />
ξύλο <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> στάχτη + φλογιστόν, σίδηρος <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> σκουριά + φλογιστόν, <br />
κάρβουνο <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> φλογιστόν, θειάφι <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> στάχτη (αεριώδης) + φλογιστόν <br />
'Οταν διαπιστώθηκε ότι για να υπάρξει καύση ήταν απαραίτητη και η παρουσία αέρα και ότι από αυτόν ένα μέρος ουσιαστικά δεν χρησιμοποιείται για τις καύσεις, εισήχθησαν οι έννοιες του <b>φλογιστικοποιημένου</b> (phlogistated), που στην ουσία ήταν το CO2, και του <b>αποφλογιστικοποιημένου</b> (dephlogistated) αέρα, που στην ουσία ήταν το Ο2, καθώς και του <b>μεφιτικού</b> αέρα (mephitic, από το λατινικό mephitis: τοξικός, δύσοσμος), που στην ουσία ήταν το Ν2. Οπότε ήταν: <br />
ξύλο + κοινός αέρας <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> στάχτη + φλογιστικοποιημένος αέρας <br />
και κοινός αέρας = μεφιτικός αέρας + αποφλογιστικοποιημένος αέρας, οπότε: <br />
φλογιστικοποιημένος αέρας = αποφλογιστικοποιημένος αέρας + φλογιστόν <br />
<img border="0" height="158" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_phlogiston.gif" width="954" /> <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_pristley.jpg" width="160" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_PristleyAppar.jpg" width="255" /> <br />
Ο διάσημος 'Αγγλος φυσιοδίφης, θεολόγος, ιερέας και χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Priestley">Joseph Pristley</a></b> (1733-1804). Ο πρώτος που απομόνωσε το οξυγόνο, αν και δεν το αναγνώρισε ως ξεχωριστό στοιχείο, επηρεασμένος από τη φλογιστική θεωρία της οποίας υπήρξε ένθερμος οπαδός. Δεξιά: Τα σκεύη που χρησιμοποίησε στις μελέτες πάνω στα διάφορα "είδη" αέρα. <br />
Η φλογιστική θεωρία επικράτησε ουσιαστικά σε όλη τη διάρκεια του 18ου αιώνα, αν και προς το τέλος του αιώνα άρχισαν να εμφανίζονται κάποιες ασυνέπειες στη δομή της. Για παράδειγμα, είχαν ήδη διαπιστώσει ότι ο "αποφλογιστικοποιημένος" υδράργυρος, δηλαδή το οξείδιο του υδραργύρου, μπορούσε με απλή θέρμανση να ξαναδώσει υδράργυρο χωρίς κάποια "πηγή φλογιστού", όπως π.χ. άνθρακα, που χρειαζόταν για να ληφθούν άλλα μέταλλα από τα οξείδιά τους. <br />
Ακόμη, είχε πλέον διαπιστωθεί ότι η καύση των μετάλλων στον αέρα, οδηγούσε σε προϊόν μεγαλύτερου βάρους, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε π.χ. με το ξύλο. Αυτό οδήγησε πολλούς να πιστεύουν ότι το φλογιστόν, που "έχαναν" κατά την καύση, μπορεί να είχε και αρνητικό βάρος. 'Ολα αυτά άρχισαν να δημιουργούν σοβαρά "ρήγματα" στη θεωρία του φλογιστού. <br />
Θα πρέπει εδώ να τονιστεί ότι οι οπαδοί της θεωρίας του φλογιστού δεν ήταν παραδοξολόγοι και ευφάνταστοι αλχημιστές, ούτε τσαρλατάνοι. Οι περισσότεροι ήταν σοβαροί επιστήμονες που προσπαθούσαν να απαντήσουν σε βασικές χημικές ερωτήσεις πραγματοποιώντας προσεκτικά πειράματα και σχολαστικές μετρήσεις, αξιοποιώντας στον μέγιστο δυνατό βαθμό τις περιορισμένες γνώσεις της εποχής. Μεταξύ των πλέον διάσημων και ένθερμων υποστηρικτών της και μέχρι τέλους της ζωής του ήταν ο διάσημος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Priestley">Joseph Pristley</a></b> (1733-1804), ο οποίος υπεράσπιζε τη θεωρία ακόμη και όταν οι "αντι-φλογιστές" (με επικεφαλής τον Lavoisier) φαινόταν ότι είχαν αρχίσει πλέον να επικρατούν. <br />
Η φλογιστική θεωρία, όσο και αν για τα σημερινά δεδομένα μας φαίνεται εξαιρετικά παράδοξη, σε κάποιο βαθμό είχε πλησιάσει την αλήθεια. Το φλογιστόν στην ουσία αντιπροσώπευε την "τάση" ή τη "δίψα" μιας ουσίας να προσλάβει οξυγόνο. 'Ετσι, η αντίδραση μιας ουσίας με το οξυγόνο, αντί να γραφεί συμβατικά ως: Α + [Ο] <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> Β, θα μπορούσε να γραφεί και ως: Α <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> Β + [-Ο]. Αυτό το "αρνητικό" οξυγόνο ή "αντι-οξυγόνο" αντιπροσωπεύεται από το φλογιστόν. <br />
<b><a href="" name="10.2.">10.2.</a> Μετρήσεις ακριβείας.</b> Από τις αρχές του 18ου αιώνα οι ερευνητές άρχισαν να γίνονται πιο σχολαστικοί στα πειράματά τους και άρχισαν πλέον να κάνουν συστηματική χρήση του ζυγού. Την αρχή έκανε ο ο Σκωτσέζος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Black">Joseph Black</a></b> (1728-1799), ο οποίος θεωρείται ως ο εφευρέτης του αναλυτικού ζυγού και άρχισε να περιγράφει τα πειράματά του παρουσιάζοντας ακριβείς ποσοτικές σχέσεις. Αλλά ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Antoine_Lavoisier">Antoine-Laurent Lavoisier</a></b> (1743-1794), έκανε το ζύγισμα με ακρίβεια αναπόσπαστο τμήμα της επιστήμης της Χημείας και διέλυσε τους γρίφους της αλχημιστικής αντίληψης. <br />
Ο Lavoisier σε ηλικία 26 ετών έγινε γνωστός όταν κατέρριψε τη μέχρι τότε επικρατούσα θεωρία ότι το νερό μετατρέπεται σε "γη" κατά την επαναλαμβανόμενη απόσταξη. Για 100 ημέρες έβραζε νερό και μετέφερε το απόσταγμα που συνέλεγε, ξανά στον βραστήρα, έτσι ώστε να μην υπάρχει κάποια απώλεια. Ζυγίζοντας την αποστακτική συσκευή με το νερό πριν και μετά την όλη διαδικασία, όπως και το στερεό υπόλειμμα που είχε μαζευτεί στην αποστακτική συσκευή, έδειξε ότι το στερεό αυτό προϊόν προερχόταν από τα γυάλινα σκεύη και όχι από το νερό. <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Black.jpg" width="159" /> <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_balance.jpg" width="172" /> <br />
Ο Σκωτσέζος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Black">Joseph Black</a></b> (1728-1799) εισήγαγε τους ζυγούς ακριβείας (αναλυτικούς ζυγούς) στα χημικά εργαστήρια. <br />
Το 1772, ο Lavoisier άρχισε να εξετάζει τον ρόλο του αέρα στην καύση. Με καύση διάφορων υλικών (P, S, Pb) σε κλειστά δοχεία και προσεκτικές ζυγίσεις (η ακρίβεια ζύγισης που είχε πετύχει ήταν 0,5 mg) διατύπωσε την σωστή άποψη ότι το υλικό που καίγεται δεν αποβάλλει φλογιστόν, αλλά ενώνεται με ένα μέρος του αέρα, δηλαδή οξειδώνεται. <br />
Ο Lavoisier υπήρξε εισηγητής και ένθερμος υποστηρικτής της αντι-φλογιστικής θεωρίας. Σύντομα, το φλογιστόν δεν είχε πλέον θέση στη θεωρία και σταδιακά τέθηκε στο περιθώριο, παρά το ότι μερικοί αξιόλογοι ερευνητές της εποχής, όπως ο Pristley, συνέχισαν να το θεωρούν θεμέλιο της χημικής θεωρίας. Η φλογιστική θεωρία, παρά τις αντιφάσεις της, διατηρήθηκε για ορισμένο διάστημα γιατί εξυπηρετούσε ιδεολογικές αντιλήψεις μερικών γνωστών επιστημόνων της εποχής. <br />
<img border="0" height="348" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Lavoisier_and_His_Wife.jpg" width="256" /> <br />
Ο <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Antoine_Lavoisier">Antoine Lavoisier</a> και η σύζυγός του Marie-Anne (Πίνακας του Jacques-Louis David, 1788). Ο Lavoisier θεμελίωσε τη σύγχρονη Χημεία. Μεταξύ πολλών άλλων, απέδειξε με σχολαστικά πειράματα και διατύπωσε τον βασικό νόμο της Χημείας για τη διατήρηση της μάζας. 'Ομως καρατομήθηκε, αφού "<b>Η Δημοκρατία δεν χρειαζόταν ούτε επιστήμονες, ούτε χημικούς</b>". <br />
Ο Lavoisier αργότερα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αέρας ήταν μίγμα αερίων, όπου το 20% ήταν ένα αέριο, που το ονόμασε <b>οξυγόνο</b>, χρήσιμο στην καύση ενώ το υπόλοιπο ήταν ένα αέριο που δεν μπορούσε να διατηρήσει την καύση. Το ονόμασε <b>oxygenium</b>, με βάση την εσφαλμένη αντίληψη της εποχής, ότι αποτελεί συστατικό όλων των οξέων, δηλαδή ότι είναι το στοιχείο που "παράγει οξέα". Το 1787, με το βιβλίο του <b>Méthode de Nomeclature Chimique</b> καθιέρωσε ένα μεθοδικό και συστηματικό τρόπο ονοματοδοσίας των χημικών στοιχείων. Το 1789 δημοσίευσε το πρώτο βασικό εγχειρίδιο Χημείας το <b>Traité Elémentaire de Chimie</b>. <br />
Ο Lavoisier, αν και ενεργός υποστηρικτής της Γαλλικής επανάστασης, αφενός μεν λόγω της αριστοκρατικής του καταγωγής, αφετέρου λόγω της άτυχης επαγγελματικής ενασχόλησής του σε σώμα φοροεισπρακτόρων, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο κατά τα χρόνια της τρομοκρατίας του Ροβεσπιέρου. <br />
'Ισως, η μοίρα του Lavoisier είχε σφραγισθεί από κάποια χρόνια πριν, όταν είχε απορρίψει ως απαράδεκτη μια "επιστημονική" εργασία του <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jean-Paul_Marat">Jean-Paul <em>Marat</em></a></b>, ενός από τους φανατικότερους ηγέτες της Γαλλικής Επανάστασης κατά την περίοδο της τρομοκρατίας, στερώντας του τη θέση μέλους της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιστημών. <br />
'Οταν ζητήθηκε από το δικαστήριο να του χαριστεί η ζωή για να συνεχίσει τα πειράματά του, ο δικαστής απέρριψε την αίτηση με την περίφημη φράση: "<b>Η Δημοκρατία δεν χρειάζεται ούτε επιστήμονες, ούτε χημικούς</b>". Καρατομήθηκε αμέσως μετά την απόφαση, στις 8 Μαΐου του 1794, μαζί με άλλους 27 καταδικασμένους ανθρώπους. Το σώμα του ρίχτηκε σε έναν κοινό τάφο. <br />
Ο μαθηματικός Lagrange σχολιάζοντας την είδηση της εκτέλεσης του Lavoisier είπε "χρειάσθηκε μια στιγμή για να κοπεί αυτό το σπάνιο κεφάλι, αλλά και εκατό χρόνια να περάσουν δεν θα γεννηθεί άλλο αντάξιό του". <br />
<img border="0" height="198" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_lavoisier_exp.jpg" width="323" /> <br />
Διεξαγωγή πειράματος στο εργαστήριο του Lavoisier πάνω στην ανθρώπινη αναπνοή (σκίτσο της Marie-Anne Lavoisier, που φαίνεται δεξιά να κρατά σημειώσεις). <br />
<b><a href="" name="10.3.">10.3.</a> Ανακάλυψη Αερίων</b>. Σημαντικό στάδιο εξέλιξης της επιστήμης της Χημείας αποτέλεσαν οι πειραματικές προσπάθειες για την ανακάλυψη αερίων και της σύστασης του αέρα. Από το 1624 ο Φλαμανδός ιατρός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jan_Baptist_van_Helmont">Jan </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jan_Baptist_van_Helmont">Baptist van Helmont</a></b> (1579-1644) διαπίστωσε ότι υπάρχουν διαφορετικά αέρια με διαφορετικές ιδιότητες. Ο van Helmont ανακάλυψε το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), ως προϊόν της καύσης ξύλου και άλλων οργανικών ενώσεων και αρχικά το ονόμασε <b>ξυλαέριο</b> (ονομάσθηκε <b>δεσμευμένος αέρας</b>, fixed air, και <b>φλογιστικοποιημένος αέρας</b>, phlogisticated air). <br />
Ο van Helmont ήταν εκείνος που εισήγαγε τον όρο-λέξη <b>gas</b> στο επιστημονικό λεξιλόγιο για την περιγραφή των διαφόρων "ειδών" αερίων ή "πνευμάτων". Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η κοινή πλέον λέξη σε πολλές γλώσσες (<b>gas</b>: αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, <b>gaz</b>: γαλλικά, <b>газа</b>: ρωσικά), έχει Ελληνική ρίζα και προέρχεται από τη λέξη <b>χάος</b>. <br />
Τα πειράματά του van Helmont βοήθησαν τον Joseph Black και αργότερα τον Lavoisier να προτείνουν ότι ο ατμοσφαιρικός αέρας δεν είναι ένα αέριο, αλλά είναι μίγμα αερίων. Η πρόταση αυτή ήταν πολύ τολμηρή για την εποχή της, αφού βρισκόταν σε αντίθεση με την αριστοτέλεια αντίληψη, ότι ο αέρας δεν είναι μίγμα, αλλά είναι ένα από τα τέσσερα στοιχεία (γη, πυρ, αέρας, νερό). <br />
<img border="1" height="155" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_gasexp1.gif" width="258" /> <br />
Πειραματική διάταξη που χρησιμοποίησε ο <b>Pristley</b> για την παρασκευή οξυγόνου με θέρμανση οξειδίου του υδραργύρου <br />
Ο Ο Joseph Pristley παρασκεύασε, απομόνωσε και χαρακτήρισε πολλούς "αέρες", όπως: Τον <b>νιτρώδη αέρα</b> (nitrous air, δηλ. το NO), τον <b>ατμό του πνεύματος του άλατος</b> ή <b>όξινο αέρα</b> (vapor of spirit of salt, acid air, δηλ. το HCl), τον <b>αλκαλικό αέρα</b> (alkaline air, δηλ. την ΝΗ3), τον <b>αποφλογιστικοποιημένο νιτρώδη αέρα</b> (dephlogisticated nitrous air, δηλ. το N2O) και κυρίως τον <b>αποφλογιστικοποιημένο αέρα </b>(dephlogisticated air, δηλ. το Ο2). 'Ετσι, αν και απομόνωσε το οξυγόνο (με θερμική διάσπαση του HgO στους 350 ºC), δεν αναγνώρισε τη στοιχειακή του φύση ως οπαδός της φλογιστικής θεωρίας. <br />
Το υδρογόνο (H2) ανακαλύφθηκε αρχικά από τον Robert Boyle, αλλά μελετήθηκε συστηματικά από τον 'Αγγλο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Cavendish">Henry Cavendish</a></b> (1731-1810) που το αποκάλεσε εύφλεκτο αέρα και κάποια εποχή ταυτίστηκε με το φλογιστόν. Ο Cavendish, επινόησε μέθοδο παραγωγής και αποθήκευσης υδρογόνου πάνω από υδράργυρο και επίσης έδειξε ότι το νερό είναι το προϊόν της εκρηκτικής αντίδρασης μεταξύ υδρογόνου και το οξυγόνου. Υπήρξε ο πρώτος που εξέτασε σχολαστικά στη σύνθεση του αέρα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "ο αέρας αποτελείται κατά <b>ένα μέρος</b> από <b>αποφλογιστικοποιημένο αέρα</b> [εννοώντας το οξυγόνο] και κατά <b>τέσσερα μέρη</b> από <b>φλογιστικοποιημένο αέρα</b> [εννοώντας το άζωτο]" (1785). Ακόμη, παρατήρησε ότι με δέσμευση του οξυγόνου και του αζώτου, παρέμενε αδέσμευτο το 1/120 του αρχικού όγκου αέρα. Την παρατήρηση αυτή αξιοποίησαν οι Rayleigh και Ramsay μετά από 100 χρόνια για να ανακαλύψουν αρχικά το αργόν και στη συνέχεια τα υπόλοιπα ευγενή αέρια (βλ. παρακάτω). <br />
Ο Σουηδός φαρμακοποιός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Carl_Wilhelm_Scheele">Carl Wilhelm</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Carl_Wilhelm_Scheele"> Scheele</a></b> (1742-1786) προσδιόρισε ότι ο αέρας ήταν μίγμα δύο αερίων, από τα οποία μόνο το ένα μπορούσε να συντηρήσει την καύση. 'Ηταν ο πρώτος που παρέλαβε καθαρό οξυγόνο, αλλά δεν το αναγνώρισε ως στοιχείο. Αργότερα παρασκεύασε και μελέτησε το υδροφθόριο (HF), το υδρόθειο (H2S), το υδροκυάνιο (HCN ), ενώ το 1774 απομόνωσε το κιτρινοπράσινο αέριο χλώριο (Cl2), το οποίο ονόμασε "αποφλογιστικοποιημένο μουριατικό οξύ" (μουριατικό οξύ: υδροχλωρικό οξύ). Επίσης ανακάλυψε τα αέρια: αμμωνία (NH3), διοξειδίου του θείου (SO2) και το υδροχλώριο (HCl). Το 1772, παρασκεύασε το "αεριούχο νερό", δηλαδή υπέρκορο διάλυμα διοξειδίου του άνθρακα (CO2) σε νερό. <br />
Η συνεισφορά του Scheele στη Χημεία ήταν μεγάλη. Πέραν από την ανακάλυψη του οξυγόνου και του χλωρίου, ανακάλυψε ακόμη τα στοιχεία βάριο (1774), μαγγάνιο (1774), μολυβδαίνιο (1778) και βολφράμιο (1781). Παρά το ότι ο Scheele δεν είχε στη διάθεσή του τα εξελιγμένα χημικά όργανα που διέθετε το εργαστήριο του Lavoisier, με τη δουλειά του συνεισέφερε στην κατάρριψη της φλογιστικής θεωρίας. Ο θάνατός του σε σχετικά μικρή ηλικία (44 ετών) αποδίδεται στη συνεχή ενασχόλησή του με τοξικές ενώσεις βαρέων μετάλλων (μολύβδου, υδραργύρου), η επικινδυνότητα των οποίων δεν είχε ακόμη εκτιμηθεί σωστά. <br />
Το άζωτο ανακαλύφθηκε αργότερα από τον μαθητή του Black, <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Daniel_Rutherford">Daniel Rutherford</a></b> (1749-1819), ο οποίος παρατήρησε ότι μετά από μια καύση σε κλειστό δοχείο, παραμένει ένα άγνωστο αέριο που δεν μπορούσε να συντηρήσει την καύση, αλλά και τη ζωή οργανισμών (α+ζωή). Το αέριο αυτό το ονόμασε "βλαβερό αέρα" ή "φλογιστικοποιημένο αέρα". <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_VanHelmont.jpg" width="172" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Cavendish.jpg" width="171" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Scheele.jpg" width="170" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Rutherford_Daniel.jpg" width="165" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jan_Baptist_van_Helmont">Jan </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jan_Baptist_van_Helmont">Baptist van Helmont</a></b> <br />
(1579-1644) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Cavendish">Henry Cavendish</a></b> <br />
(1731-1810) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Carl_Wilhelm_Scheele">Carl Wilhelm</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Carl_Wilhelm_Scheele"> Scheele</a></b> <br />
(1742-1786) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Daniel_Rutherford">Daniel Rutherford</a></b> <br />
(1749-1819) <br />
Οι ανακαλύψεις αυτές ήταν εξαιρετικής σημασίας για την εποχή τους. Παρά τις δυσκολίες να καταλάβουν τη φύση των στοιχείων και τα μίγματα, οι πειραματιστές της εποχής εκείνης έκαναν μεγάλες προόδους στην κατανόηση των βασικών αρχών της Χημείας. 'Ηταν μια εποχή κατά την οποία επικρατούσε πλήθος εσφαλμένων θεωριών λόγω της ιδεαλιστικής αντίληψης των πραγμάτων και του θρησκευτικού δογματισμού. Χρειαζόταν ένας Lavoisier, οι κορυφαίες ανακαλύψεις του οποίου καθιέρωσαν τη Χημεία ως θετική επιστήμη και διέλυσαν πολλούς "επιστημονικούς μύθους". <br />
<b>Πηγές από το Διαδίκτυο: </b>(1) "<a href="http://www.jimloy.com/physics/phlogstn.htm">Phlogiston Theory</a>" (Jim Loy, 1996). (2) "<a href="http://webserver.lemoyne.edu/faculty/giunta/phlogiston.html">Considerations on the Doctrine of Phlogiston and the Decomposition of Water</a>" (Joseph Priestly, 1796). (3) "<a href="http://uh.edu/engines/epi728.htm">Death of Lavoisier</a>" (John H. Lienhard). <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Proust.jpg" width="169" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Berthollet.jpg" width="169" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Dalton.jpg" width="169" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Avogadro.jpg" width="169" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Berzelius.jpg" width="169" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Proust">Joseph Louis Proust</a></b> <br />
(1754-1806) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Claude_Louis_Berthollet">C</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Claude_Louis_Berthollet">laude Louis Berthollet</a></b> <br />
(1748-1822) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_Dalton">John Dalton</a></b> <br />
(1766-1844) <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Amedeo_Avogadro">Amedeo Avogardo</a> <br />
(1776-1856) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%B6ns_Jacob_Berzelius">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%B6ns_Jacob_Berzelius">öns Jakob Berzelius</a> </b><br />
(1779-1848) <br />
<img border="1" height="330" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_dalton_elements.jpg" width="227" /><br />
<img border="1" height="330" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_atomictheory.jpg" width="388" /> <br />
'Ατομα και μόρια όπως απεικονίζονται στο σύγγραμμα του Dalton "A New System of Chemical Philosophy" (1808) (<a href="http://web.lemoyne.edu/~giunta/dalton.html">αποσπάσματα</a>). <br />
<b><a href="" name="11.">11.</a></b><b> 18ος - 19ος αιώνας: Ατομική Θεωρία και Περιοδικός Πίνακας</b> <br />
Στις αρχές του 18ου αιώνα άρχισε να διαμορφώνεται η πεποίθηση μεταξύ των χημικών της εποχής εκείνης ότι οι χημικές ενώσεις έχουν συγκεκριμένη σύνθεση και ότι αποτελούνται από συγκεκριμένα στοιχεία και σε σταθερές αναλογίες μεταξύ τους ("<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Law_of_definite_proportions">νόμος καθορισμένων αναλογιών</a>"). Ο κύριος υποστηρικτής αυτής της ιδέας υπήρξε ο Γάλλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Proust">Joseph Louis Proust</a></b> (1754-1806). <br />
Το 1797, ο Γάλλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Claude_Louis_Berthollet">C</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Claude_Louis_Berthollet">laude Louis Berthollet</a></b> (1748-1822), απέρριψε τον νόμο των καθορισμένων αναλογιών, θεωρώντας ότι η αναλογία των στοιχείων σε μια ένωση καθορίζεται από την αναλογία υπό την οποία λαμβάνονται τα αντιδρώντα. Η άρνηση του Berthollet (ο οποίος βρισκόταν σε μόνιμη επιστημονική διαμάχη με τον Proust), η γνώμη του οποίου μέτραγε πολύ στην επιστημονική κοινότητα, καθυστέρησε την αποδοχή της ορθής θεωρίας του Proust. <br />
Το θέμα ξεκαθάρισε σε μεγάλο βαθμό το 1808 με τη διατύπωση της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/File:Daltons_symbols.gif">ατομική θεωρίας</a></b><b> </b>του 'Αγγλου χημικού <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_Dalton">John Dalton</a></b> (1766-1844). Ο Dalton υποστήριξε ότι τα στοιχεία αποτελούνται από μικροσκοπικά, άτμητα και άφθαρτα σωματίδια, συνδυασμοί των οποίων δημιουργούν τις διάφορες ουσίες. Στο κάθε στοιχείο ο Dalton είχε αποδώσει ένα σύμβολο. <br />
Η θεωρία του Dalton, στην ουσία της, βασίζεται στην ιδέα της ατομικής θεωρίας του Δημόκριτου, και είχε σημαντική επίδραση στην εξέλιξη της Χημείας, αφού άρχισαν πλέον να αποδίδονται συγκεκριμένα <b>ατομικά βάρη</b> στα διάφορα στοιχεία. 'Ολα αυτά περιγράφονται στο περίφημο βιβλίο του Dalton <b>Νέο Σύστημα της Χημικής Φιλοσοφίας</b> (A New System of Chemical Philosophy). <br />
Τιμητικά, το όνομα του Dalton διατηρείται στις μονάδες μοριακής μάζας κυρίως μεγαλομοριακών ενώσεων, π.χ. η πρωτεΐνη αιμοσφαιρίνη Α αναφέρεται ότι έχει μοριακή μάζα 68 <b>kilodalton</b> (kDa). <br />
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα οι χημικοί είχαν χωρισθεί σε δύο στρατόπεδα γύρω από την ατομική θεωρία. Ο διάσημος Ιταλός χημικός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Amedeo_Avogadro">Amedeo Avogardo</a> (1776-1856) και ο Αυστριακός φυσικός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ludwig_Boltzmann">Ludwig </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ludwig_Boltzmann">Edward Boltzmann</a> (1844-1906) υπήρξαν ένθερμοι υποστηρικτές της ατομικής θεωρίας και συνεισέφεραν σε αυτήν με ανακαλύψεις στον τομέα των αερίων. Εναντίον της θεωρίας ήταν οι χημικοί Wilhelm Ostwald και Ernst Mach. O Avogadro πρότεινε τον διάσημο νόμο που φέρει το όνομά του, ότι "ίσοι όγκοι αερίων, κάτω από την ίδια πίεση και θερμοκρασία, περιέχουν ίσο αριθμό μορίων". Ως <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Avogadro_constant"><b>σταθερά </b>ή <b>αριθμός </b><b>Avogadro</b></a> (NA) αναφέρεται και ο αριθμός των μορίων που περιέχονται σε ένα γραμμομόριο μιας χημικής ένωσης <br />
Το 1808, ο Σουηδός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%B6ns_Jacob_Berzelius">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%B6ns_Jacob_Berzelius">öns Jakob Berzelius</a> </b>(1779-1848) στο βιβλίο του <b>Lãrbok I Kemien</b>, πρότεινε τα σημερινά χημικά σύμβολα των στοιχείων (όσων είχαν μέχρι τότε βρεθεί) σε αντικατάσταση των γεωμετρικών συμβόλων, που χρησιμοποιούσε o Dalton. Ακόμη, καθιέρωσε τον σημερινό τρόπο αναγραφής των χημικών αντιδράσεων (μια μικρή διαφορά ήταν ότι ο αριθμός των ατόμων ενός στοιχείου σε ένα μόριο γραφόταν ως άνω δείκτης και όχι ως κάτω δείκτης), καθώς και την έννοια των <b>ατομικών βαρών</b> των στοιχείων . <br />
Ο Berzelius ήταν αυτός που καθιέρωσε στη Χημεία χημικούς όρους με ελληνικές ρίζες, που περιγράφουν τα φαινόμενα όπως, π.χ. η <b>κατάλυση</b>, ο <b>πολυμερισμός</b>,<b> </b>ο<b> ισομερισμός</b> και <b>αλλοτροπισμός</b>. <br />
Για αρκετές δεκαετίες η ανακάλυψη νέων στοιχείων υπήρξε ένα σημαντικό γεγονός στη Χημεία και ο αριθμός των χημικών στοιχείων αυξάνονταν, με μέσο ρυθμό ενός στοιχείου για κάθε έτος κατά την περίοδο 1840-1870. Καθώς οι φυσικές και οι χημικές ιδιότητες των στοιχείων άρχισαν να γίνονται γνωστά, ορισμένοι χημικοί άρχισαν να παρατηρούν κάποιες ομοιότητές τους κατά ομάδες, όπως και κάποια "περιοδικότητα" στις ιδιότητές, όταν τα στοιχεία εξετάζονταν κατά σειρά αυξανόμενου ατομικού βάρους. 'Οπως είναι γνωστό, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η παραμικρή ιδέα για την ηλεκτρονιακή δομή των ατόμων. <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Bunsen.jpg" width="160" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Kirchhoff.jpg" width="160" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_spectroscope.jpg" width="229" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Bunsen">Robert </a></b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Bunsen">Bunsen</a> (1811-1899)<br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Gustav_Kirchhoff">Gustav Kirchhoff</a></b> (1824-1887) <br />
Μια από τις αρχικές μορφές φασματοσκόπιου, εφεύρεση των Bunsen και Kirchhoff (1859) <br />
Το 1864, ο Γερμανός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Julius_Lothar_Meyer">Lothar Meyer</a> </b>(1830-1895) ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με την κατάταξη των στοιχείων σε μια πρωταρχική μορφή "περιοδικού πίνακα", αλλά υπήρχαν και σημαντικά κενά σε πολλά σημεία του. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1869, με το θέμα της περιοδικότητας των ιδιοτήτων των χημικών στοιχείων ασχολήθηκε ο Ρώσος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dmitri_Mendeleev">Dmitri Mendeleev</a> </b>(1834-1907).<b> </b><br />
Τόσο ο Meyer, όσο και ο Mendeleev είχαν σπουδάσει υπό τον<b> </b>διάσημο χημικό<b> <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Bunsen">Robert </a></b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Bunsen">Bunsen</a> (1811-1899). Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι ο Bunsen μαζί με τον επίσης διάσημο φυσικό <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Gustav_Kirchhoff">Gustav Kirchhoff</a></b> (1824-1887), θεωρούνται οι θεμελιωτές της φασματοσκοπίας, μέσω της οποίας ανακάλυψαν δύο ακόμη στοιχεία: το 1860 το καίσιο (Cs) και το 1861 το ρουβίδιο (Rb), που κάλυψαν δυο κενές θέσεις της 1ης ομάδας του περιοδικού πίνακα (ομάδα αλκαλίων). <br />
To 1869, ο Mendeleev μελέτησε συστηματικά (τότε ήταν πλέον γνωστά 63 στοιχεία) τον πίνακα του Meyer και άρχισε να συγκεντρώνει πληροφορίες για τα κενά. Εξετάζοντας την περιοδικότητα διάφορων φυσικών και χημικών ιδιοτήτων των στοιχείων, ήταν σε θέση να προβλέψει τις φυσικές και χημικές ιδιότητες των στοιχείων (και των ενώσεών τους), που βρίσκονταν στον πίνακά του κάτω από το πυρίτιο, το αργίλιο και το βόριο και δεν είχαν ακόμη ανακαλυφθεί. Μάλιστα τους είχε δώσει τα "προσωρινά" ονόματα: εκα-πυρίτιο, εκα-αργίλιο και εκα-βόριο. <br />
Ο Mendeleev χρησιμοποιούσε στα προσωρινά ονόματα τα προθήματα <b>eka-</b>, <b>dvi-</b> και <b>tri-</b> (στα σανσκριτικά: ένα, δύο, τρία) για να δηλώσει τον αριθμό θέσεων κάτω από το στοιχείο που ακολουθεί (π.χ. εκα-πυρίτιο: το στοιχείο που βρίσκεται <b>μία θέση</b> κάτω από το πυρίτιο). 'Οταν αργότερα ανακαλύφθηκαν τα στοιχεία αυτά (γερμάνιο, γάλλιο και σκάνδιο), οι προβλέψεις του Mendeleev αποδείχθηκαν εξαιρετικά ακριβείς. <br />
Για να εκτιμηθεί το μέγεθος του επιτεύγματος της σχεδίασης του πρώτου περιοδικού πίνακα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι την εποχή εκείνο οι επιστήμονες είχαν πλήρη άγνοια ως προς την δομή των ατόμων και ως προς την ύπαρξη των ηλεκτρονίων. Οι Mendeleev και Meyer βραβεύθηκαν ισάξια για το επιστημονικό αυτό επίτευγμα από την Royal Society της Μ. Βρετανίας (το 1883) με το τιμητικό για εκείνη την εποχή <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Davy_Medal">Davy Medal</a>. Ο Mendeleev τιμήθηκε επίσης όταν το ραδιενεργό στοιχείο με ατομικό αριθμό 101 ονομάστηκε <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mendelevium">Μεντελέβιο</a> </b>(Mendelevium, Md). <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_meyer.jpg" width="168" /><br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Mendeleev.jpg" width="165" /><br />
<img border="0" height="196" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_PerTable.gif" width="503" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Julius_Lothar_Meyer">Lothar Meyer</a> </b>(1830-1895) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dmitri_Mendeleev">Dmitri Mendeleev</a> </b>(1834-1907)<br />
Οι 5 πρώτες περίοδοι του Περιοδικού Πίνακα του Mendeleev (με αστερίσκο σημειώνονται οι κενές θέσεις στοιχείων των οποίων προέβλεψε τις ιδιότητες) <br />
<img border="0" height="210" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Wohler.jpg" width="160" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_W%C3%B6hler">Friedrich Wöhler</a></b> <br />
(1800-1882) <br />
<b><a href="" name="12.">12.</a></b><b> Οργανική Χημεία και ο Βιταλισμός</b> <br />
Μετά την επικράτηση της ατομικής θεωρίας και των ποσοτικών σχέσεων που συνέδεαν τα χημικά στοιχεία στις διάφορες ενώσεις τους, η Χημεία έγινε επιστημονικός κλάδος με πειραματικά τεκμηριωμένο περιεχόμενο. Παρ' όλα αυτά ακόμη και μέχρι σχεδόν τα μέσα του 19ου αιώνα επικρατούσαν ακόμη κάποιες "βιταλιστικές" απόψεις, που είχαν τις βάσεις τους σε αριστοτελικές θεωρίες περί ζωής. Μέχρι το 1828 υπήρχε η γενική πεποίθηση ότι δεν είναι δυνατή η παρασκευή οργανικών ουσιών στο εργαστήριο. Για την παρασκευή του χρειαζόταν μια <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Vitalism">ζωική δύναμη</a></b> (vis vitalis), μια δύναμη ακαθόριστης προέλευσης και φύσης που έδινε "ψυχή" στα οργανικά σώματα. <br />
Παράλληλα, αρκετά διαδεδομένη ήταν και η θεωρία της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Spontaneous_generation">αυτόματης γένεσης</a> </b>ή<b> αβιογένεσης </b>(spontaneous generation, abiogenesis), σύμφωνα με την οποία οι ζωντανοί οργανισμοί γεννούνται από ανόργανη ύλη (χώμα, λάσπη, φυτική ύλη) με "θεϊκή παρέμβαση". 'Ολα αυτά ήταν αποτέλεσμα εσφαλμένης ερμηνείας της εμφάνισης μικροοργανισμών και υδρόβιων μικρών ζώων (σκουλήκια, σκαθάρια, κ.λπ.) στις λάσπες αγρών, όπως και κατά τη σήψη φυτικής και ζωικής ύλης. <br />
Οι οργανικές ενώσεις που είχαν απομονωθεί από διάφορα φυσικά προϊόντα ή μετά από φυσικές διεργασίες, όπως π.χ. η αιθανόλη, το οξικό οξύ, η ακετόνη, διάφορα σάκχαρα, ήταν άφθονες. Ο μοριακός τύπος πολλών από τις ενώσεις αυτές ήταν σε γενικές γραμμές γνωστός, ωστόσο το δόγμα της ζωικής δύναμης εκ των προτέρων απέτρεπε κάθε επιδίωξη σύνθεσής τους. <br />
Το 1828, ο νεαρός Γερμανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_W%C3%B6hler">Friedrich</a></b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_W%C3%B6hler"> Wöhler</a></b> διαπίστωσε ότι μπορούσε να παρασκευάσει στο εργαστήριο μία οργανική ένωση. Αυτό το πέτυχε τυχαία, όταν με θέρμανση κυανικού αμμωνίου (NH4OCN) παρασκεύασε την ουρία (H2NCONH2)<b>, </b>η οποία είναι οργανική ένωση, σύμφωνα με την ακόλουθη αλληλουχία: <br />
<b>AgOCN</b> + NH4Cl <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> <b> AgCl</b> + NH4OCN NH4OCN <img border="0" height="8" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/DMSO/dmso_arrow.gif" width="28" /> H2NCONH2. <br />
Είναι χαρακτηριστικό το "θριαμβευτικό" γράμμα που έστειλε στον σεβαστό καθηγητή του Berzelius, που υπήρξε ένθερμος οπαδός του βιταλισμού: "Πρέπει να σας πω ότι μπορώ να παρασκευάσω ουρία χωρίς να χρειαστώ νεφρά, ούτε άνθρωπο, ούτε σκύλο. Το κυανικό αμμώνιο είναι η ουρία!". <br />
Ακολούθησαν βέβαια αντιδράσεις από τον Berzelius και άλλους υποστηρικτές του βιταλισμού, του τύπου "η ουρία βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ οργανικών και ανόργανων ενώσεων", αλλά το ρήγμα στη βιταλιστική θεωρία είχε ήδη γίνει. Και μια ακόμη εσφαλμένη θεωρία - τροχοπέδη καταρρίφθηκε. Το έτος 1828 θεωρείται πλέον το έτος έναρξης της Οργανικής Σύνθεσης. Στις μέρες μας, ο "παραδοσιακός" διαχωρισμός σε της Χημείας σε Ανόργανη και Οργανική εξακολουθεί να υφίσταται, αλλά καθαρά για λόγους συστηματικότερης εκμάθησης. <br />
<img border="0" height="220" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Pasteur1.jpg" width="199" /><br />
<img border="1" height="218" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Pasteur2a.jpg" width="280" /><br />
<img border="1" height="218" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_tartrate.jpg" width="222" /> <br />
<b>Αριστερά</b>: Ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Louis_Pasteur">Jean Louis Pasteur</a></b> (1822-1895) πειραματιζόμενος με τις περίφημες φιάλες χάρις στις οποίες κατέρριψε τη θεωρία της "αυτόματης γέννησης". <b>Μέσον:</b> Ο Pasteur έβρασε τον ζωμό σε μια φιάλη και στη συνέχεια έδωσε στο λαιμό το σχήμα S ("λαιμός κύκνου") με τη βοήθεια φλόγας. Αυτό αποτρέπει την εισαγωγή μικροοργανισμών του αέρα στη φιάλη, αλλά επιτρέπει τη μερική αναταλλαγή αέρα. 'Οταν ο "λαιμός κύκνου" έσπαζε, άρχιζε η ανάπτυξη μικροοργανισμών. Το θόλωμα στο ζωμό είναι ένδειξη ανάπτυξης μικροοργανισμών στον αρχικά διαυγή ζωμό κρέατος (<a href="http://www.microbiologytext.com/index.php?module=Book&func=displayarticle&art_id=27">περισσότερα</a>). <b>Δεξιά:</b> Οι δύο κατοπτρικές κρυστάλλων του μικτού άλατος με αμμώνιο και νάτριο του D,L-τρυγικού οξέος ("ρακεμικού οξέος"), που διαχώρισε ο Pasteur με το χέρι και με απλή οπτική παρατήρηση (<a href="http://192.129.24.144/licensed_materials/00897/papers/0003006/36kau897.pdf">περισσότερα</a>). <br />
Το επόμενο σημαντικό θέμα που αντιμετωπίστηκε ήταν το θέμα της αυτόματης γένεσης των ζωντανών ειδών. Το θέμα αυτό είχε επηρεάσει αρνητικά την πρόοδο της βιοχημείας και της βιολογίας αλλά και άλλων επιστημών. Μάλιστα είχε επηρεάσει επιστήμονες και ιδεαλιστές φιλόσοφους (όπως ο Καντ, ο Χέγκελ) που είχαν συμβάλλει με σπουδαίες ανακαλύψεις. Τελικά, το θέμα έγινε τόσο σημαντικό ώστε η Γαλλική 'Ακαδημία Επιστημών προκήρυξε βραβείο σε όποιον θα κατόρθωνε με τεκμηριωμένα πειράματα να δείξει τι ακριβώς ισχύει. <br />
Το βραβείο κέρδισε ο Γάλλος χημικός-μικροβιολόγος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Louis_Pasteur">Jean Louis Pasteur</a></b> (1822-1895) με τα απλά και ευφυή πειράματα που διεξήγαγε κατά το 1862-63. Ο Pasteur έδειξε ότι ζωμός κρέατος, που έχει βραστεί καλά και έχει προφυλαχθεί από μικροοργανισμούς του αέρα (χάρις σε φιάλες ειδικής κατασκευής που απέκλειαν την είσοδο αέρα) ήταν αδύνατο να αναπτυχθούν μικρόβια και άλλοι μικροοργανισμοί και μπορούσε ο ζωμός να μείνει αναλλοίωτος (και μάλιστα, όπως αποδείχθηκε, για χρόνια). Με αυτό το απλό πείραμα, που έμεινε στην ιστορία της Επιστήμης ως το <b><a href="http://eglobalmed.com/core/VirtualMicrobiology/www.bact.wisc.edu/Microtextbook/index23f9.html?name=Sections&req=viewarticle&artid=282&page=1">πείραμα με τη φιάλη με "λαιμό κύκνου"</a></b> ("swan neck" flask experiment), έδειξε ότι αυτόματη γένεση ζωής δεν υπάρχει, τερματίζοντας ένα ακόμη θέμα που ενέπλεκε την επιστήμη με παραδοξολογίες μυστικιστικού χαρακτήρα. <br />
Το 1848, είχε προηγηθεί η επίλυση ενός άλλου χημικού προβλήματος από τον Pasteur. Είχε διαπιστωθεί ότι τρυγικό οξύ που λαμβανόταν από φυσικά προϊόντα (το L(+)-τρυγικό οξύ) είχε επακριβώς τις ίδιες χημικές ιδιότητες με το συνθετικά παρασκευαζόμενο τρυγικό οξύ ή το "παρατρυγικό οξύ" ή "ρακεμικό οξύ" (το D,L-τρυγικό οξύ), το οποίο μπορούσε να ληφθεί επίσης -κάτω υπό ορισμένες συνθήκες- και ως φυσικό προϊόν κατά τη ζύμωση του γλεύκους. Ωστόσο, το πρώτο έστρεφε το επίπεδο πόλωσης φωτός σε αντίθεση με το δεύτερο, που εμφανιζόταν ως "οπτικώς ανενεργό". Να σημειωθεί ότι το επίθετο "ρακεμικό" επεκτάθηκε αργότερα σε κάθε ισομοριακό μίγμα οπτικών αντιπόδων μιας ένωσης, αρχικά όμως αφορούσε το οπτικώς ανενεργό τρυγικό οξύ, δηλ. το D,L-τρυγικό οξύ. <br />
O Pasteur κατάφερε εξοπλισμένος με τη βοήθεια ενός μεγεθυντικού φακού, με ένα τσιμπιδάκι και με μεγάλη υπομονή να διαχωρίσει τις δύο κατοπτρικές μορφές των κρυστάλλων του μικτού άλατος του ρακεμικού οξέος με αμμώνιο και νάτριο, το οποίο εμφανιζόταν ως οπτικώς ανενεργό. Διαπίστωσε στη συνέχεια ότι τα διαλύματα των δύο διαφορετικών κρυστάλλων είχαν ακριβώς αντίθετες στροφικές ικανότητες, ενώ ισομοριακό μίγμα τους δεν παρουσίαζε στροφική ικανότητα. 'Ετσι, ο Pasteur έδειξε έτσι το ρακεμικό οξύ αποτελείται από δύο "οπτικούς αντίποδες", αποδεικνύοντας έτσι την ύπαρξη χειραλικών ενώσεων. Ο Pasteur στάθηκε τυχερός διότι το άλας που χρησιμοποίησε είναι μια από τις λίγες ρακεμικές ουσίες που διαχωρίζονται σε οπτικούς αντίποδες κατά την κρυστάλλωση. Να σημειωθεί ότι τότε απολύτως τίποτα δεν ήταν γνωστό για τη στερεοχημεία των ενώσεων του άνθρακα, την τετραεδρική διάταξη των δεσμών του και φυσικά για τα D-, L- ή D,L-ισομερή. <br />
<img border="0" height="220" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_CH4.gif" width="235" /> <br />
Το κανονικό τετράεδρο των απλών δεσμών του άνθρακα (μόριο μεθανίου) <br />
<b><a href="" name="13.">13.</a> Οργανική Χημεία, Χημικοί Δεσμοί του 'Ανθρακα και Οργανικές Ενώσεις</b> <br />
Η Οργανική Χημεία έχει ως αντικείμενο μελέτης τις ενώσεις του άνθρακα. Ο άνθρακας παρουσιάζει κάποιες ξεχωριστές ιδιότητες σε σχέση με τα άλλα στοιχεία. Είναι το μοναδικό στοιχείο του οποίου τα άτομα μπορούν να σχηματίσουν δεσμούς μεταξύ τους δημιουργώντας επιμήκεις ανθρακικές αλυσίδες και δακτυλίους. Ο άνθρακας έχει τη δυνατότητα να σχηματίζει μια τεράστια ποικιλία χημικών ενώσεων, από το απλό μεθάνιο μέχρι τις πρωτεΐνες και τα νουκλεϊνικά οξέα με μοριακά βάρη της τάξης μερικών εκατομμυρίων. Αυτός είναι και ο λόγος που οι οργανικές ενώσεις είναι τα κύρια συστατικά μόρια των ζωντανών οργανισμών. Αλλά και η βιομηχανική επανάσταση δημιούργησε μεγάλο αριθμό χημικών βιομηχανιών με βάση τις οργανικές ενώσεις για φάρμακα, χρώματα, πολυμερή, φυτοφάρμακα, και βιοχημικά αντιδραστήρια. <br />
Από τα μέσα του 19ου αιώνα άρχισε η ραγδαία ανάπτυξη της Οργανική Χημείας. Οι επιστήμονες άρχισαν να ενδιαφέρονται για τις δυνάμεις και τους δεσμούς που συγκρατούν τα άτομα άνθρακα μεταξύ τους και σχηματίζουν αυτήν την τεράστια ποικιλία ενώσεων. Το 1858, ο Γερμανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_August_Kekul%C3%A9_von_Stradonitz">August Kekul</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_August_Kekul%C3%A9_von_Stradonitz">é</a> </b>(1829-1896) και ο Σκώτος χημικός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Archibald_Scott_Couper">Archibald Couper</a> (1831-1892), ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, διατυπώνουν τις απόψεις τους για τις "τέσσερις μονάδες συγγένειας" ή δεσμούς του κάθε ατόμου άνθρακα. Η τετρασθένεια του άνθρακα ήταν δεδομένη και οι ενώσεις του σταθερές. Το 1865, ο Kekulé<b> </b>εισηγήθηκε ότι οι ανθρακικές αλυσίδες μπορούν να σχηματίσουν δακτυλίους με αναδίπλωση των δεσμών, ιδέα που ήταν αρκετά προχωρημένη για την εποχή του <br />
Η θεωρία Kekulé για το τετρασθενές του άνθρακα ολοκληρώθηκε αργότερα με την παρέμβαση του Ολλανδού χημικού <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jacobus_Henricus_van_%27t_Hoff">Jacobus van't Hoff</a></b> (1852-1911, Nobel Χημείας του 1901) και του <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Achille_Le_Bel">Joseph Le Bel</a></b> (1847-1930), που επιβεβαίωναν ότι ο άνθρακας συνδέεται με άλλα τέσσερα άτομα τοποθετημένα στις 4 γωνίες ενός κανονικού τετραέδρου, με το άτομο του άνθρακα στο κέντρο του. Η πυραμιδική διάταξη φαίνεται ξεκάθαρα στην απλούστερη δυνατή περίπτωση, το μόριο μεθανίου (CH4). <br />
Αρκετά, αργότερα οι χημικοί με μεγάλο αριθμό δεδομένων κατέληξαν οι 4 δεσμοί είναι ισοδύναμοι και σχηματίζονται με "ανάμιξη" ενός τροχιακού s και τριών τροχιακών p (υβριδισμός sp<sup>3</sup>). Ο υβριδισμός βοηθάει στον σχηματισμό 4 ισοδύναμων μοριακών τροχιακών τετραεδρικής διευθέτησης. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_kekule.jpg" width="144" /><br />
<img border="0" height="203" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_benzene.gif" width="240" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_August_Kekul%C3%A9_von_Stradonitz">August Kekul</a></b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_August_Kekul%C3%A9_von_Stradonitz">é</a></b> (1829-1896)<br />
Η δομή του βενζολίου που προτάθηκε από τον Kekul<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_August_Kekul%C3%A9_von_Stradonitz">é</a>. <br />
Η σημαντικότερη συμβολή του August Kekulé στην Οργανική Χημεία υπήρξε η θεωρία του για τη δομή του <b>βενζολίου</b>. Από τον 19ο αιώνα ήταν γνωστό ότι το βενζόλιο είχε τον μοριακό τύπο C6H6 και παρά την εμφανέστατη "ακορεστότητά" του, παρουσιαζόταν ως μια εξαιρετικά σταθερή ένωση με σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς τη χημική του συμπεριφορά, σε σχέση με άλλες γνωστές ακόρεστες οργανικές ενώσεις. Οι ιδιαιτερότητες αυτές αναφέρονται ως <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Aromaticity">αρωνατικότητα </a></b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Aromaticity">ή <b>αρωματικός χαρακτήρας</b></a>. <br />
Το 1865, ο Kekulé διατύπωσε την άποψη ότι το βενζόλιο αποτελείται από ένα εξαμελή δακτύλιο ανθράκων με τρεις διπλούς δεσμούς. Η ερμηνεία του ήταν ότι τρεις διπλοί δεσμοί "ταλαντώνονται" ταχύτατα μεταξύ δύο θέσεων. Η δομή αυτή γνώρισε την εποχή εκείνη πολλές επικρίσεις. Παρ' όλο που ερμήνευε ικανοποιητικά τον αριθμό των δισ-υποκατεστημένων βενζολίων, δεν μπορούσε να ερμηνεύσει την ελάχιστη δραστικότητα του βενζολίου σε σχέση με εκείνη των άλλων αλκενίων και ακόρεστων ενώσεων. Η ασυνήθιστη σταθερότητα του βενζολίου αποτέλεσε δυσεπίλυτο αίνιγμα για τους χημικούς της εποχής εκείνης. <br />
Τελικά, απάντηση στο ερώτημα στο ερώτημα αυτό έδωσε η θεωρία του <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Resonance_%28chemistry%29">συντονισμού</a></b> (ή <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Resonance_%28chemistry%29">μεσομέρειας</a></b>), σύμφωνα με την οποία το βενζόλιο μπορεί να περιγραφεί ως ένα υβρίδιο δύο ισοδύναμων δομών, στις οποίες κάθε σύνδεση C-C αντιστοιχεί κατά μέσο όρο σε 1,5 δεσμό, δηλαδή σε μια ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ απλού και διπλού δεσμού. Οι δομές συντονισμού διαφέρουν μόνο ως προς τις θέσεις των ηλεκτρονίων τους. Η πραγματική δομή βρίσκεται ανάμεσα στις δύο ακραίες εκδοχές. <br />
Τελικά, η θεωρία του Kekulé για τη δομή του βενζολίου επικράτησε και οδήγησε στην υιοθέτηση ανάλογων τύπων για όλες τις αρωματικές ενώσεις. Το 1890, η "Εταιρεία των Γερμανών Χημικών" οργάνωσε ειδική τελετή, με το όνομα <b>Benzolfest </b>(: γιορτή για το βενζόλιο), για να τιμήσει τον Kekulé με την ευκαιρία της 25ης επετείου από τη δημοσίευση του πρώτου άρθρου του που πρότεινε τη δομή του βενζολίου. Στην ομιλία του, ο Kekulé αναφέρθηκε στο περίφημο "όνειρό" του (για τον "ουροβόρο όφι", πανάρχαιο αλχημιστικό σύμβολο του σύμπαντος), από το οποίο εμπνεύστηκε τη δομή του βενζολίου. Το όνειρο αυτό είναι ίσως ένα από τα ωραιότερα "παραμύθια" της χημείας (βλ. Χημική ένωση του μήνα: <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_benzene.htm">Βενζόλιο</a>). <br />
<img border="0" height="154" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/benzene/benz_kekule1.jpg" width="114" /><br />
<img border="0" height="154" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/benzene/benz_kekule2.jpg" width="249" /><br />
<img border="0" height="154" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/benzene/benz_kekule5.jpg" width="166" /><br />
<img border="0" height="154" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/benzene/benz_kekule4.jpg" width="143" /><br />
<img border="0" height="154" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/benzene/benz_kekule3.jpg" width="200" /> <br />
Γραμματόσημα που εκδόθηκαν προς τιμήν του Kekulé. Ο ίδιος και το περίφημο "όνειρό του" υπήρξαν θέματα πολλών χιουμοριστικών σκίτσων. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Liebig.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Justus_von_Liebig">Justus von Liebig</a> </b><br />
(1803-1873) <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Dumas.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jean-Baptiste_Dumas">Jean Baptiste Dumas</a> </b><br />
(1800-1884) <br />
<img border="0" height="197" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Wurtz.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Charles-Adolphe_Wurtz">C</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Charles-Adolphe_Wurtz">harles Adolphe Wurtz</a> </b><br />
(1817-1884) <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Frankland.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Frankland">Edward Frankland</a> </b><br />
(1825-1899) <br />
<b><a href="" name="14._">14.</a><a href="" name="14._"> </a></b><b>Εξελίξεις στη Χημεία κατά τον 19ο αιώνα</b> <br />
Η Χημεία απαλλαγμένη πλέον από παραδοξολογίες του παρελθόντος, από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά είναι πλέον μια καθιερωμένη και κοινωνικά αποδεκτή επιστήμη, αλλά συγχρόνως και ένα "παρθένο" έδαφος, το οποίο η ανθρώπινη διανόηση είναι πλέον έτοιμη να γονιμοποιήσει. Εμφανίζεται πλέον πλήθος λαμπρών επιστημόνων, ενδεχομένως με κάποιες προκαταλήψεις από διδασκαλίες και παραδοχές του παρελθόντος, αλλά αποκλειστικά επιστημονικού και μόνο χαρακτήρα, όπως και με νέες έξοχες ιδέες που χρειάζεται κάποιος αγώνας για να έρθουν στο προσκήνιο και να γίνουν αποδεκτές. Οι ανταγωνισμοί και οι αγώνες για την "προτεραιότητα" ιδεών είναι αναπόφευκτοι και συγχρόνως αποδοτικοί. <br />
<img border="0" height="170" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Kaliapparat.jpg" width="301" /> <br />
Το διάσημο σκεύος <a href="http://www.chem.yale.edu/~chem125/125/history99/4RadicalsTypes/Analysis/Kali/kaliapparat.htm">Kaliapparat</a>, που επινόησε ο Liebig για τη δέσμευση του CO2 κατά τον στοιχειακό προσδιορισμό άνθρακα σε οργανικές ενώσεις. <br />
Η Οργανική Χημεία επεκτάθηκε με ταχύτατο ρυθμό κατά τον 19ο και 20ο αιώνα με σημαντικό αριθμό νέων ανακαλύψεων και πειραματικών τεχνικών. Στην άνθιση της Οργανικής Χημείας συνέβαλε μια σειρά από έξοχους οργανικούς χημικούς που βελτίωσαν τις μέχρι τότε εργαστηριακές συσκευές, όπως ο Γερμανός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Justus_von_Liebig">Justus von Liebig</a> </b>(1803-1873) που συνεισέφερε πολλά στον τομέα του προσδιορισμού της στοιχειακής σύνθεσης των οργανικών ενώσεων. <br />
Ο Γάλλος<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jean-Baptiste_Dumas">Jean Baptiste Dumas</a> </b>(1800-1884) καθιερώνει ως μονάδα το ατομικό βάρος του υδρογόνου, προσδιορίζει τα ατομικά βάρη του άνθρακα και του οξυγόνου και άλλων στοιχείων (συνολικά 30) και αναπτύσσει μέθοδο προσδιορισμού του αζώτου σε οργανικές ενώσεις. <br />
Ο Γάλλος (Αλσατός) <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Charles-Adolphe_Wurtz">C</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Charles-Adolphe_Wurtz">harles Adolphe Wurtz</a> </b>(1817-1884) συνεισφέρει πολλά στην ανόργανη και στην οργανική σύνθεση και μένει στην ιστορία της Οργανικής Χημείας γνωστός χάρις στην <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Wurtz_reaction">ομώνυμη αντίδραση</a> παρασκευής υδρογονανθράκων με την αντίδραση αλκυλαλογονιδίων με το μεταλλικό νάτριο. <br />
Ο 'Αγγλος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Frankland">Edward Frankland</a> </b>(1825-1899), στην προσπάθειά του να απομονώσει οργανικές ρίζες (αλκύλια) αναφέρει το 1848 την πρώτη σύνθεση οργανομεταλλικής ένωσης (δηλ. ένωσης με απ' ευθείας δεσμό άνθρακα-μετάλλου), του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Diethylzinc">διαιθυλο-ψευδαργύρου</a> και αναγνωρίζει τις δυνατότητες εφαρμογής των οργανομεταλλικών ενώσεων αυτών στην οργανική σύνθεση, δυνατότητας που αργότερα φέρει στα όρια της τελειότητας ο Victor Grignard. Δικαιολογημένα ο Frankland θεωρείται ως ο "πατέρας της Οργανομεταλλικής Χημείας". <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Perkin.jpg" width="147" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_movein.jpg" width="226" /> <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Henry_Perkin"><b>William Henry Perkin</b> </a>(1838-1907) <br />
Παλαιό φιαλίδιο με στερεή μωβεΐνη και <br />
φόρεμα βαμμένο με το χρώμα αυτό. <br />
Σταθμός στην εφαρμοσμένη οργανική σύνθεση υπήρξε και το έτος 1856. Ο μόλις 18-χρονος τότε 'Αγγλος φοιτητής της Χημείας <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Henry_Perkin"><b>William Henry Perkin</b> </a>(1838-1907) στην προσπάθειά του να συνθέσει την περιζήτητη τότε κινίνη, οξείδωσε με διάλυμα διχρωμικού καλίου σε θειικό οξύ μίγμα διάφορων αρωματικών αμινών (ανιλίνες, τολουιδίνες). Διαπίστωσε ότι προέκυψε ένα σκουρόχρωμο προϊόν, που του λέρωσε τα γυάλινα σκεύη που χρησιμοποιούσε. Ο Perkin, προσπαθώντας να τα καθαρίσει με αλκοόλη, παρέλαβε ένα διάλυμα που μπορούσε εύκολα και ανεξίτηλα να βάψει μωβ μεταξωτά και άλλα υφάσματα. Το προϊόν αυτό υπήρξε το πρώτο συνθετικό οργανικό χρώμα, η <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mauveine">μωβεΐνη</a> </b>(ή <b>ιώδες της ανιλίνης</b>). Αυτή ήταν η αρχή της βιομηχανικής παρασκευής οργανικών χρωμάτων που έμελλε να οδηγήσει σε βιομηχανίες χρωμάτων-κολοσσούς. 50 χρόνια μετά την "κατά λάθος" ανακάλυψη της μωβεΐνης, ήδη είχαν παρασκευασθεί 2000 συνθετικές χρωστικές ύλες. <br />
Πολλοί υπήρξαν οι πρωτεργάτες πάνω στο νέο πεδίο της Χημείας, τη Φυσικοχημεία που ερμηνεύει χημικά φαινόμενα με καθιερωμένες γνώσεις από τη Φυσική και κυρίως από τη Θερμοδυναμική. Ο Αμερικανός χημικός, φυσικός και μαθηματικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Josiah_Willard_Gibbs">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Josiah_Willard_Gibbs">osiah Willard Gibbs</a> </b>(1839-1903) θεωρείται ο θεμελιωτής της Χημικής Θερμοδυναμικής. Ο Γάλλος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Louis_Le_Chatelier">Henri Louis Le Chat</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Louis_Le_Chatelier">êlier</a> </b>(1850-1936) διατυπώνει περί τα τέλη του 19ου αιώνα την περίφημη αρχή του που διέπει κάθε χημική ισορροπία: "Εάν ένα χημικό σύστημα βρίσκεται σε ισορροπία, θα αντιδράσει σε κάθε αλλαγή συγκέντρωσης, θερμοκρασίας ή πίεσης κατά τρόπο που να ελαχιστοποιεί την αλλαγή αυτή". <br />
Ο Ολλανδός οργανικός χημικός και φυσικοχημικός<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jacobus_Henricus_van_%27t_Hoff">Jacobus Henricus van't Hoff</a></b> (1852-1911) συνεισέφερε πολλά σε θέματα χημικής κινητικής και ισορροπίας. Το 1874 δημοσίευσε το βιβλίο με τίτλο "La chimie dans l' éspace" (η Χημεία στον χώρο), το οποίο θεωρείται η απαρχή της στερεοχημείας και όπου θεμελιώνεται η τετραεδρική δομή των κορεσμένων ενώσεων του άνθρακα, αν και αρχικά υπήρξε αντικείμενο σφοδρών επικρίσεων. Υπήρξε ο πρώτος επιστήμονας που τιμήθηκε το 1901 με το Nobel Χημείας για τις εργασίες σε θέματα χημικής δυναμικής και της ωσμωτικής πίεσης σε διαλύματα. <br />
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Γερμανός (από τη Λιθουανία) <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Ostwald">Wilhelm Ostwald</a></b> (1853-1932) διατυπώνει τις θεωρίες του πάνω στη χημική ισορροπία, τη χημική κινητική και την κατάλυση και για το έργο του αυτό τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1909. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Gibbs.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Chatelier.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_VantHoff.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Ostwald.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Arrhenius.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Nernst.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Josiah_Willard_Gibbs">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Josiah_Willard_Gibbs">osiah Willard Gibbs</a> </b><br />
(1839-1903) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Louis_Le_Chatelier">Henri Louis Le Chat</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Louis_Le_Chatelier">êlier</a> </b><br />
(1850-1936) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jacobus_Henricus_van_%27t_Hoff">Jacobus Henricus </a></b><br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Jacobus_Henricus_van_%27t_Hoff">van't Hoff</a></b> (1852-1911) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Ostwald">Wilhelm Ostwald</a></b> <br />
(1853-1932) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Svante_Arrhenius">S</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Svante_Arrhenius">vante August Arrhenius</a></b> <br />
(1859-1927) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Walther_Nernst">Walter Nernst</a></b> <br />
(1864-1941) <br />
Το 1884, ο Σουηδός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Svante_Arrhenius">S</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Svante_Arrhenius">vante August Arrhenius</a></b> (1859-1927), στη διδακτορική διατριβή που υπέβαλε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας, διατυπώνει τη θεωρία του για την ηλεκτρολυτική διάσταση, τον ιοντισμό και την ύπαρξη ιόντων. Η ιδέα του αυτή ήταν τόσο ριζοσπαστική για την εποχή της, που μόλις και κατάφερε να γίνει δεκτή η διατριβή του και μάλιστα με χαμηλό βαθμό. Σήμερα, η ηλεκτρολυτική διάσταση π.χ. των αλάτων σε διαλύματά τους αποτελεί κοινή γνώση, τότε όμως η ιδέα αυτή πολεμήθηκε σφοδρότατα. <br />
Ο Arrhenious βρήκε ένθερμο υποστηρικτή της θεωρίας του στο πρόσωπο του Ostwald και αργότερα τιμήθηκε για αυτήν με το Nobel Χημείας του 1903 και στον van't Hoff, ο οποίος το 1889 απέδειξε πειραματικά την ορθότητα της θεωρίας της διάστασης των ηλεκτρολυτών. <br />
Αυτό που ίσως δεν είναι ευρύτερα γνωστό για τον Arrhenious είναι το ότι <a href="http://www.lycos.com/info/svante-arrhenius.html">πρώτος, ήδη από 1896</a>, είχε προβλέψει ότι η καύση ορυκτών καυσίμων και η αύξηση του ατμοσφαιρικού CO2 θα οδηγήσει στο φαινόμενο της υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Μάλιστα είχε υπολογίσει ότι διπλασιασμός της περιεκτικότητας της ατμόσφαιρας σε CO2 θα αυξήσει τη μέση θερμοκρασία της ατμόσφαιρας κατά 5ºC. <br />
Ο Γερμανός φυσικοχημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Walther_Nernst">Walter Nernst</a></b> (1864-1941), τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1920 για τη θεωρία του πάνω στον <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Third_law_of_thermodynamics">3ο θερμοδυναμικό νόμο</a> (η εντροπία του τέλειου κρυστάλλου τείνει προς το μηδέν, όσο η θερμοκρασία του τείνει προς το απόλυτο μηδέν). Συνεισέφερε πολλά στη Φυσικοχημεία και είναι γενικότερα γνωστός για την <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Nernst_equation">περίφημη εξίσωση του</a>, που είναι η βασική εξίσωση σε θέματα οξειδοαναγωγής και γενικότερα στον χώρο της Ηλεκτροχημείας. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Rayleigh.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Ramsay.jpg" width="144" /><br />
<img align="left" border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_noble_gases.jpg" width="272" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_William_Strutt,_3rd_Baron_Rayleigh">John William Strutt, Λόρδος Rayleigh</a></b> <br />
(1842-1919) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Ramsay">William Ramsay</a></b> <br />
(1852-1916) <br />
Σωλήνες ηλεκτρικής εκκένωσης με <br />
διάφορα ευγενή αέρια. <br />
Το 1896, ο 'Αγγλος φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_William_Strutt,_3rd_Baron_Rayleigh">John William Strutt, Λόρδος Rayleigh</a></b> (1842-1919) και ο Σκότος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Ramsay">William Ramsay</a></b> (1852-1916), διαπίστωσαν μια μικρή διαφορά στην πυκνότητα μεταξύ του αζώτου που λαμβάνεται με χημικές μεθόδους, σε σχέση με την πυκνότητα του αζώτου που λαμβάνεται από τον αέρα (μετά την απομάκρυνση του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα). Το πρώτο ήταν μόλις κατά 0,5% ειδικώς ελαφρότερο από το δεύτερο. Με προσεκτικές μετρήσεις διαπίστωσαν ότι αυτή η μικρή διαφορά δεν ήταν κάτι το τυχαίο, αλλά εμφανιζόταν συστηματικά. Κατάλαβαν ότι η διαφορά αυτή οφειλόταν σε κάποιο άλλο συστατικό της ατμόσφαιρας, γεγονός που τους οδήγησε στην ανακάλυψη του αέριου στοιχείου αργόν. <br />
Τα επόμενα 4-5 χρόνια ο Ramsey ανακάλυψε και τα υπόλοιπα ευγενή αέρια, δηλ. το νέον, το κρυπτόν, το ξένον, όπως και το ελαφρύτερο απ' όλα, το ήλιο, που ήταν ήδη γνωστή η παρουσία του στον ήλιο από φασματοσκοπικά δεδομένα. Ο Ramsey διαπίστωσε ότι τα αέρια αυτά ήταν χημικώς αδρανή και τα ονόμασε <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Noble_gas">ευγενή αέρια</a></b>. Αρκετά αργότερα, το 1910, απομόνωσε και το σχετικά βραχύβιο ραδιενεργό ευγενές αέριο, το ραδόνιο. O Rayleigh τιμήθηκε με το Nobel Φυσικής του 1904 gια τις μελέτες του πάνω στην πυκνότητα των αερίων και την ανακάλυψη του αργού. Με το Nobel Χημείας του ίδιου έτους τιμήθηκε ο Ramsey για την ανακάλυψη των ευγενών αερίων και την κατάταξή τους στον περιοδικό πίνακα. <br />
Περίπου 60 χρόνια αργότερα διαπιστώθηκε ότι τα ευγενή αέρια δεν είναι και τόσο "ευγενή", όταν ο 'Αγγλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Neil_Bartlett_%28chemist%29">Neil Bartlett</a></b> (1932-2008) διαπίστωσε ότι σχετικά εύκολα μπορούσαν να παρασκευαστούν φθοριούχες ενώσεις του ξένου. Σήμερα, είναι πλέον γνωστές ανάλογες ενώσεις του ραδονίου (σταθερότερες, αλλά βραχύβιες λόγω της ραδιενεργού διάσπασης του ραδονίου) και του κρυπτού (εξαιρετικά ασταθείς). <br />
Ο Γερμανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hermann_Emil_Fischer">Hermann Emil Fischer</a></b> (1852-1919), τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1902 για τη μεγάλη συνεισφορά στη χημεία των αμινοξέων, των πεπτιδίων και των πρωτεϊνών. Υπήρξε ο πρώτος που αναγνώρισε τη φύση του πεπτιδικού δεσμού, όπως και ο πρώτος που συνέθεσε πεπτίδια, φθάνοντας μέχρι και 18-πεπτίδιο, ένωση που έμοιαζε πλέον στις ιδιότητές της με πρωτεΐνη. <br />
<img border="1" height="188" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_proteins.gif" width="582" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Fischer.jpg" width="148" /> <br />
Η χημεία των αμινοξέων, πεπτιδίων και των πρωτεϊνών ξεκίνησε με τις ερευνητικές εργασίες του Hermann Emil Fischer <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hermann_Emil_Fischer">Hermann Emil Fischer</a></b> <br />
(1852-1919) <br />
<b><a href="" name="15.">15.</a> Συμβολή της Φυσικής στη Χημεία: Η Φύση των Ατόμων και του Χημικού Δεσμού</b> <br />
Κατά τα τέλη του 19ου αιώνα τα πράγματα είχαν φτάσει σε σημείο που δεν επαρκούσαν πλέον οι παρατηρήσεις και οι απλοί χημικοί στοιχειομετρικοί υπολογισμοί για να δώσουν την απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα: Πώς και γιατί συνδέονται τα άτομα και σχηματίζουν τις ενώσεις. 'Επρεπε πλέον να διευκρινιστεί πρώτα απ' όλα η φύση του ίδιου του ατόμου και η επιστήμη της Φυσικής είχε πλέον τα κατάλληλα εργαλεία και τους ανθρώπους που θα έδιναν τις απαντήσεις αυτές. Οι ανακαλύψεις στο θέμα αυτό άρχισαν να έρχονται με ραγδαίο ρυθμό. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Becquerel.jpg" width="148" /><br />
<img border="1" height="198" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_radioactivity.jpg" width="252" /> <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Thomson.jpg" width="148" /><br />
<img border="1" height="198" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Crookes_Tube.jpg" width="234" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henri_Becquerel">Antoine Henri Becquerel</a></b> (1852-1908) <br />
Αμαύρωση φωτογραφικού φιλμ από τη ραδιενέργεια άλατος ουρανίου. Το περίγραμμα ενός χάλκινου σταυρού έδειξε ότι ορισμένα υλικά ήταν "αδιαφανή" ως προς την ακτινοβολία αυτή (<a href="http://lappweb06.in2p3.fr/neutrinos/centenaire/rada.html">περισσότερα</a>). <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Thomson">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Thomson">oseph John Thomson</a></b> (1856-1940)<br />
Ο σωλήνας Crookes με τον οποίο ο Thomson πραγματοποίησε τα πειράματά του <a href="http://www.calstatela.edu/faculty/kaniol/f2000_lect_nuclphys/lect1/thompson_electron.htm">(περισσότερα</a><a href="http://www.calstatela.edu/faculty/kaniol/f2000_lect_nuclphys/lect1/thompson_electron.htm">)</a>. <br />
Η αρχή έγινε το 1896 με την ανακάλυψη της φυσικής <b>ραδιενέργειας</b> από τον Γάλλο φυσικό <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henri_Becquerel">Antoine Henri Becquerel</a></b> (1852-1908), όταν τυχαία διαπίστωσε ότι ενώσεις του ουρανίου προκαλούσαν αμαύρωση σε προστατευμένα από το φως φωτογραφικά φιλμ. 'Ηταν ήδη γνωστό ότι αντίστοιχο φαινόμενο μόνο οι ακτίνες Χ μπορούσαν να προκαλέσουν. Τιμήθηκε με το Nobel Φυσικής του 1903. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Rutherford.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ernest_Rutherford">Ernst Rutherford</a></b> <br />
(1871-1937) <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Geiger.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hans_Geiger">Hans Geiger</a> </b><br />
(1882-1945) <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Marsden.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ernest_Marsden">Ernest Marsden</a></b> <br />
(1889-1970) <br />
<img border="1" height="165" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_gold_experiment.gif" width="250" /> <br />
Η εκτροπή ενός πολύ μικρού ποσοστού των α-σωματιδίων που προσπίπτουν σε ένα λεπτότατο φύλλο χρυσού (πάχους 0,4 μm), αποδεικνύει την παρουσία σημείων "πυκνού" θετικού φορτίου στο φύλλο, δηλαδή των πυρήνων των ατόμων χρυσού (<a href="http://www.chemteam.info/Chem-History/Rutherford-1911/Rutherford-1911.html">περισσότερα</a>). <br />
Το 1897, ακολούθησε η ανακάλυψη του <b>ηλεκτρονίου</b> από τον 'Αγγλο φυσικό <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Thomson">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Thomson">oseph John Thomson</a></b> (1856-1940), ως αποτέλεσμα των πειραμάτων που πραγματοποιούσε πάνω στην επίδραση του ηλεκτρικού πεδίου πάνω στις "καθοδικές ακτίνες" ενός σωλήνα Crookes. Η ανακάλυψη των ηλεκτρονίων προηγήθηκε περίπου 12 χρόνια της ανακάλυψης του πυρήνα. Ο Thomson τιμήθηκε για την ανακάλυψη αυτή με το Nobel Φυσικής του 1906. Οι ανακαλύψεις αυτές άρχισαν να αναδεικνύουν τη στενή συγγένεια μεταξύ των επιστημών της Φυσικής και της Χημείας. <br />
Η Γαλλίδα (Πολωνικής καταγωγής) φυσικός και χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Marie_Curie">Marie Skłodowska Curie</a></b> (1867-1934) υπήρξε η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Nobel. Είναι επίσης η μόνη γυναίκα που τιμήθηκε με δύο Nobel. Τo 1903, η Curie μοιράστηκε το Nobel Φυσικής με τον Becquerel για την ανακάλυψη της ραδιενέργειας και το 1911, τιμήθηκε με το Nobel Χημείας για την ανακάλυψη των στοιχείων <b>ράδιο</b> και <b>πολώνιο</b>. Στο πρόσωπο της Κιουρί αποδείχθηκε η άρρηκτη συγγένεια Φυσικής και Χημείας. Η Curie τιμήθηκε επίσης όταν το ραδιενεργό στοιχείο με ατομικό αριθμό 96 ονομάστηκε <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Curium">Κιούριο</a></b> (Curium, Cm). <br />
Το 1907, τιμήθηκε με το Nobel Φυσικής ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ernest_Rutherford">Ernst Rutherford</a></b> (1871-1937) για την ανακάλυψη της διάσπασης των ραδιενεργών στοιχείων και ο οποίος θεωρείται σήμερα ο <b>πατέρας της Πυρηνικής Φυσικής</b>. 'Ετσι, η ουσιαστική φύση του ατόμου αποκαλύφθηκε από τα πειράματα των Thomson και Rutherford. Ο Rutherford τιμήθηκε επίσης όταν το ραδιενεργό στοιχείο με ατομικό αριθμό 104 ονομάστηκε <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Rutherfordium">Ραδεφόρντιο</a></b><b> </b>(Rutherfordium, Rf). <br />
Το 1909, ο Αμερικανός φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_A._Millikan">Robert Millikan</a></b> (1868-1953), με το περίφημο πείραμα της "<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Oil_drop_experiment">αιωρούμενης σταγόνας λαδιού</a>", υπολογίζει με εξαιρετική ακρίβεια το ηλεκτρικό φορτίο του ηλεκτρονίου. Η τιμή που έδωσε ο Millikan ήταν μόλις 0,6% μικρότερη από τη σημερινή αποδεκτή τιμή (qe = 1.602176 x 10<sup>-19</sup> C). <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Millikan.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Moseley.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Bohr.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_A._Millikan">Robert Millikan</a></b> <br />
(1868-1953) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Moseley">Henry </a></b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Moseley">Moseley</a></b> <br />
(1887-1915) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Niels_Bohr">Niels Bohr</a></b> <br />
(1885-1962) <br />
Το 1911, ο Αγγλο-Νεοζηλανδός χημικός και φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ernest_Rutherford">Ernest Rutherford</a></b> (1871-1937)<b>, </b>ο Γερμανός φυσικός<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Hans_Geiger">Hans Geiger</a> </b>(1882-1945), γνωστός από τον <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Geiger-M%C3%BCller_tube">ανιχνευτή ραδιενέργειας</a> που φέρει το όνομά του, και<b> </b>ο Αγγλο-Νεοζηλανδός φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ernest_Marsden">Ernest Marsden</a></b> (1889-1970) ανακοινώνουν τα αποτελέσματα των πειραμάτων τους (το περίφημο πείραμα με το "<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Geiger-Marsden_experiment">φύλλο χρυσού</a>") και επιβεβαιώνουν το ατομικό μοντέλο των ατόμων, με τον θετικά φορτισμένο μικροσκοπικό πυρήνα που περιβάλλεται από το αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρονιακό νέφος. <br />
Η ανακάλυψη της ύπαρξης πυρήνα στα άτομα κατέρριψε το λεγόμενο μοντέλο του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Plum_pudding_model">σταφιδόψωμου</a> (plum pudding) που προτάθηκε αρχικά από τον J. J. Thomson, σύμφωνα με το οποίο το άτομο ήταν μια θετικά φορτισμένη σφαίρα μέσα στην οποία κινούνταν τα αρνητικώς φορτισμένα ηλεκτρόνια. Τα άτομα πλέον άρχισαν να αποκτούν μορφή. <br />
Το 1913, ο νέος 'Αγγλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Moseley">Henry </a></b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Moseley">Moseley</a></b> (1887-1915), εξετάζοντας τα φάσματα των ακτίνων Χ, που λάμβανε χρησιμοποιώντας διάφορα μεταλλικά στοιχεία ως στόχους, διαπίστωσε τη συστηματική μαθηματική σχέση μεταξύ του μήκους κύματος των ακτίνων Χ και ενός νέου χαρακτηριστικού του κάθε στοιχείου, του <b>ατομικού αριθμού</b>. 'Ετσι, έγινε γνωστό ότι κάθε στοιχείο, εκτός από το ατομικό βάρος, χαρακτηρίζεται και από τον ατομικό αριθμό. Από τα κενά στους ατομικούς αριθμός, προέβλεψε την ύπαρξη των στοιχείων <b>άφνιο</b> και <b>ρήνιο</b> λίγα χρόνια πριν την ανακάλυψή τους. <br />
Το 1915, ο Moseley σε ηλικία μόλις 27 ετών, διέκοψε τις έρευνές του για να καταταγεί στον Βρετανικό στρατό. Λίγους μήνες αργότερα χάνει τη ζωή του πολεμώντας στη μάχη της Καλλίπολης κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο θάνατος στέρησε από τον ίδιο ένα βέβαιο Nobel και την επιστήμη από έναν εξαιρετικό επιστήμονα. Το γεγονός αυτό υπήρξε αφορμή να περάσει νόμος στην Βρετανία (και στη συνέχεια σε πολλά άλλα κράτη) που εξαιρούσε νέους λαμπρούς επιστήμονες από τη μάχιμη στρατιωτική υπηρεσία. <br />
Τέλος, ο Δανός φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Niels_Bohr">Niels Bohr</a></b> (1885-1962) για τη δομή των ατόμων έκανε ένα ακόμη σημαντικό βήμα ερμηνεύοντας τις γραμμές που παρουσιάζονται στο φάσμα εκπομπής του υδρογόνου και εισάγοντας την έννοια της <b>τροχιάς</b> των ηλεκτρονίων. Ο Bohr τιμήθηκε επίσης όταν το ραδιενεργό στοιχείο με ατομικό αριθμό 107 ονομάστηκε <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Bohrium">Μπόριο</a></b><b> </b>(Bohrium, Bh). <br />
<img border="0" height="240" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Curie1.jpg" width="165" /><br />
<img border="0" height="240" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Curie4.jpg" width="184" /><br />
<img border="0" height="240" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Curie2.jpg" width="387" /><br />
<img border="0" height="240" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Curie3.jpg" width="167" /> <br />
Φωτογραφίες της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Marie_Curie">Marie Skłodowska Curie</a></b> (1867-1934): 1η, 2η στο εργαστήριό της. 3η: Η Marie Curie και ο σύζυγός της, ο φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Pierre_Curie">Pierre Curie</a> </b>(1859-1906). 4η: Η Marie Curie και η κόρη της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ir%C3%A8ne_Joliot-Curie">Irène Joliot-Curie</a></b> (1897-1956), που με τον σύζυγό της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fr%C3%A9d%C3%A9ric_Joliot-Curie">Frederic Joliot-Curie</a></b> (1900-1958) τιμήθηκαν με το Nobel Χημείας του 1935 για τις έρευνές τους στην τεχνητή ραδιενέργεια. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Tsvet.jpg" width="148" /><br />
<img border="1" height="198" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Chromatography.gif" width="261" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mikhail_Tsvet">Mikhail Semyonovich Tsvet</a></b> (1872-1919)<br />
Σχηματική αναπαράσταση του πρώτου χρωματογραφικού διαχωρισμού του Tsvet <br />
<b><a href="" name="16.">16.</a></b> <b>Σταθμοί στην Εξέλιξη της Χημείας κατά τον 20ο αιώνα</b> <br />
Ο 20ος αιώνας χαρακτηρίζεται από ραγδαία πορεία ανακαλύψεων τόσο για εφαρμογές στη χημική βιομηχανία, όσο και για το θεωρητικό υπόβαθρο της Χημείας. Την ίδια περίοδο ξεκινάει μία εκπληκτική πορεία ανακαλύψεων της κβαντικής χημείας, των νέων και ευαίσθητων αναλυτικών τεχνικών, της σύνθεσης πολύπλοκων οργανικών ενώσεων και πολυμερών που διαδραματίζουν σημαντική πρόοδο για την Χημεία. <br />
Οι σημαντικότερες ανακαλύψεις στον τομέα της Χημείας και ορισμένες εμβληματικές ανακαλύψεις της φυσικής και της βιοχημείας παραθέτονται παρακάτω κατά χρονολογική σειρά: <br />
<b><a href="" name="16.1.">16.1.</a> Περίοδος 1900-1915 </b><br />
Το 1900, ο Γάλλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Victor_Grignard">François Auguste Victor Grignard</a></b> (1871-1932) ανακοινώνει μέθοδο σύνθεσης με τη βοήθεια οργανομαγνησιακών ενώσεων, που αποδείχθηκαν πολύ πιο εύχρηστες και ασφαλείς σε σχέση με άλλες δραστικές οργανομεταλλικές ενώσεις. Ο Grignard τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1912. <br />
Το 1903, ο Ρώσος βοτανολόγος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mikhail_Tsvet">Mikhail Semyonovich Tsvet</a></b> (1872-1919), εξετάζοντας τις φυτικές χρωστικές ουσίες, ανακαλύπτει τη χρωματογραφία, μια εξαιρετικά χρήσιμη τεχνική τόσο για τον διαχωρισμό και ανάλυση πολύπλοκων χημικών μιγμάτων, όσο και για τον καθαρισμό χημικών ενώσεων. <br />
<img align="right" border="0" height="218" hspace="3" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Einstein.jpg" vspace="4" width="284" /><br />
<img border="1" height="215" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_photoelectron.jpg" width="272" /> <br />
Το φωτοηλεκτρονικό φαινόμενο ερμηνεύεται με την αποδοχή της σωματιδιακής φύσης του φωτός. <br />
Το 1905, οι Γερμανοί χημικοί <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fritz_Haber">Fritz Haber</a></b> (1868-1934) and <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Carl_Bosch">Carl Bosch</a></b> (1874-1940) αναπτύσσουν βιομηχανική μέθοδο παρασκευής αμμωνίας από το ατμοσφαιρικό άζωτο και υδρογόνο. Η μέθοδος αυτή έπαιξε ακρογωνιαίο ρόλο στην ανάπτυξη της χημικής βιομηχανίας και των λιπασμάτων για τη γεωργία, αλλά και των εκρηκτικών. Ο Haber τιμήθηκε με το Nobel Χημείας το 1918 και ο Bosch το 1931. <br />
Το 1905, ο διάσημος Γερμανός φυσικός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Albert_Einstein"><b>Albert Einstein</b></a> (1879-1955) ερμηνεύει το <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Photoelectric_effect">φωτοηλεκτρικό φαινόμενο</a></b>, δηλαδή την απόσπαση ηλεκτρονίων από την επιφάνεια μετάλλων (ιδιαίτερα έντονη στην περίπτωση των αλκαλίων), όταν αυτά δέχονται οπτική ακτινοβολία. Ο Einstein το ερμήνευσε κάνοντας δεκτή τη σωματιδιακή φύση του φωτός. Η λογική είναι απλή: Είναι αδύνατον η ενέργεια της οπτικής ακτινοβολίας "απλωμένη" (ως κύμα) σε όλη την φωτοευαίσθητη επιφάνεια ενός μετάλλου να επαρκεί, ώστε να επιτευχθεί η απόσπαση ηλεκτρονίου από τα επιμέρους άτομα, αφού η ενέργεια που δέχεται το κάθε άτομο είναι ελάχιστη. Αντίθετα, εάν η ενέργεια της ακτινοβολίας προσπίπτει στην επιφάνεια σε μορφή "πακέτων-βομβών", η απόσπαση αυτή καθίσταται ενεργειακά εφικτή για κάθε άτομο μετάλλου που δέχεται ένα ενεργειακό πακέτο, δηλ. το φωτόνιο. Για το έργο του αυτό τιμήθηκε με το Nobel Φυσικής του 1921. Ο Einstein τιμήθηκε επίσης όταν το ραδιενεργό στοιχείο με ατομικό αριθμό 99 ονομάστηκε <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Einsteinium">Αϊνσταΐνιο</a> </b>(Einsteinium, Es). <br />
Το 1907, ο Βέλγος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Leo_Baekeland">Leo Hendrik Baekeland</a></b> (1863-1944) ανακαλύπτει τον βακελίτη, πολυμερές προϊόν αντίδρασης φορμαλδεΰδης και φαινόλης, το πρώτο εμπορικά διαθέσιμο πλαστικό. Τα πολυμερή παύουν να θεωρούνται μόνο ενοχλητικά παραπροϊόντα της οργανικής σύνθεσης, αλλά προϊόντα με πολύτιμές ιδιότητες και πλήθος εφαρμογών. 'Εναρξη της Χημείας των Πολυμερών. <br />
Το 1909, ο Δανός χημικός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/S._P._L._S%C3%B8rensen"><b>Søren Peder Lauritz Sørensen</b></a> (1868-1939) προτείνει την έννοια του <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/PH">pH</a></b> για τον χαρακτηρισμό της οξύτητας διαλυμάτων, όπως και δύο μεθόδους μέτρησής του: με τη βοήθεια έγχρωμων δεικτών και με ηλεκτροχημικά μέσα. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Grignard.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Baekeland.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Bragg_W.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Bragg_WL.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Debye.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Soddy.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Victor_Grignard">Victor Grignard</a></b> <br />
(1871-1932) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Leo_Baekeland">Leo Hendrik Baekeland</a></b> (1863-1944) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Henry_Bragg">William Henry Bragg</a></b> <br />
(1862-1942) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Lawrence_Bragg">William Lawrence Bragg</a></b> (1890-1971) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Debye">Peter Debye</a></b> <br />
(1884-1966) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Soddy">Frederick Soddy</a></b> <br />
(1877-1956) <br />
Το 1912, ο Βρετανός φυσικός και χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Henry_Bragg">William Henry Bragg</a></b> (1862-1942) και ο γιος του φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_Lawrence_Bragg">William Lawrence Bragg</a></b> (1890-1971) παρουσιάζουν την κρυσταλλογραφία ακτίνων-Χ, ένα σπουδαίο εργαλείο για τον προσδιορισμό της δομής κρυσταλλικών χημικών ενώσεων και διατυπώνουν τον περίφημο <a href="http://www.eserc.stonybrook.edu/ProjectJava/Bragg/">νόμο του Bragg</a> (διάθλαση ακτίνων Χ από τους κρυστάλλους) πάνω στον οποίο βασίζεται η πανίσχυρη αυτή τεχνική. Για την εργασία τους τιμήθηκαν με το Nobel Φυσικής του 1915. <br />
Την ίδια χρονιά, ο Ολλανδός φυσικοχημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Debye">Peter Debye</a></b> (1884-1966) ανακοινώνει τη θεωρία του για το μοριακό δίπολο και τη διπολική ροπή, για να περιγράψει την κατανομή των ηλεκτρικών φορτίων σε ασύμμετρα μόρια, που ευνοεί ορισμένες διπολικές έλξεις και διαμοριακές δυνάμεις, όπως ο δεσμός υδρογόνου. Προς τιμήν του, η διπολική ροπή ενός μορίου εκφράζεται σε μονάδες <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Debye">debye (D)</a>. O Debye τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1936 για τις μελέτες του στις μοριακές δομές. <br />
Το 1913, ο 'Αγγλος ραδιοχημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Soddy">Frederick Soddy</a></b> (1877-1956) εξετάζοντας τα προϊόντα διάσπασης του ουρανίου προτείνει την ιδέα ότι ένα ραδιενεργό στοιχείο μπορεί να έχει περισσότερες από μία ατομικές μάζες και πρότεινε τον όρο "ισότοπο". Ισότοπα βέβαια έχουν και τα μη ραδιενεργά στοιχεία. Ο Soddy τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1921. <br />
Την ίδια χρονιά, ο 'Αγγλος φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Thomson">J</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/J._J._Thomson">oseph John Thomson</a></b> (1856-1940) (γνωστότερος ως "J-J Thomson") εφαρμόζει τις γενικές θεωρίες περί θετικά φορτισμένων σωματιδίων που προκύπτουν από τον βομβαρδισμό με ταχύτατα ηλεκτρόνια και μπορούν να διαχωριστούν με βάση τον λόγο μάζας προς φορτίο (m/z). Τα πειράματά του οδήγησαν στην ανακάλυψη της φασματομετρίας μαζών. Ο Thomson τιμήθηκε με το Nobel Φυσικής του 1906 για τις εργασίες πάνω στην αγωγιμότητα των αερίων. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Sorensen2.jpg" width="209" /><br />
<img border="1" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_indicators.gif" width="446" /><br />
<img border="1" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_pH-electrode.gif" width="101" /><br />
<img border="1" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_pHmeter.jpg" width="188" /> <br />
O Δανός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/S._P._L._S%C3%B8rensen"><b>Søren Sørensen</b></a> (1868-1939) πρότεινε το 1909 την κλίμακα pH για τον χαρακτηρισμό της οξύτητας υδατικών διαλυμάτων. Ο προσδιορισμός του pH (στην περίπτωση άχρωμων διαλυμάτων) μπορεί να πραγματοποιηθεί με περιορισμένη ακρίβεια με τη βοήθεια οξεοβασικών δεικτών ή (ακριβέστερα) με ηλεκτροχημικές μετρήσεις. Σήμερα πραγματοποιείται σχεδόν αποκλειστικά ποτενσιομετρικά με τη βοήθεια του ονομαζόμενου "ηλεκτροδίου υάλου" και πεχαμέτρου. <br />
<b><a href="" name="16.2.">16.2.</a> Περίοδος 1916-1935</b> <br />
Κατά την περίοδο 1916-1923 ο Αμερικανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Gilbert_N._Lewis">Gilbert N. Lewis</a></b> (1875-1946) δημοσιεύει το πρωτοποριακό βιβλίο του "<b><a href="http://osulibrary.oregonstate.edu/specialcollections/coll/pauling/bond/papers/corr216.3-lewispub-19160400.html">Το 'Ατομο και το Μόριο</a></b>" (The Atom and the Molecule), που θέτει τα θεμέλια για τη θεωρία του χημικού δεσμού, ενώ το 1923 με τον <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Merle_Randall">Merle Randall</a> (1888-1950) δημοσιεύουν το βιβλίο τους "<b>Θερμοδυναμική και η Ελεύθερη Ενέργεια των Χημικών Ενώσεων</b>" (Thermodynamics and the Free Energy of Chemical Substances), που αποτελεί το πρώτο κλασικό βιβλίο Χημική Θερμοδυναμικής. Το 1923 ο Lewis αναπτύσσει τη θεωρία περί οξέων και βάσεων με βάση την ηλεκτρονιακή δομή των χημικών ενώσεων. <br />
Οι <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Irving_Langmuir">Irving Langmuir</a></b> (1881-1957), Nobel Χημείας του 1932, και ο διάσημος Αμερικανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Linus_Pauling">Linus Pauling</a></b> (1901-1994), Nobel Χημείας του 1954 και Nobel Ειρήνης του 1962, προώθησαν τις ηλεκτρονιακές θεωρίες για τους χημικούς δεσμούς, το σθένος των στοιχείων και τα μοριακά τροχιακά. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Lewis.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_deBrogli.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Schrodinger.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_London.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Carothers.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Huckel.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Gilbert_N._Lewis">Gilbert N. Lewis</a></b> <br />
(1875-1946) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Louis_de_Broglie">Louis de Broglie</a></b> <br />
(1892-1987) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Erwin_Schr%C3%B6dinger">Erwin Schrödinger</a></b> <br />
(1887-1961) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fritz_London">Fritz London</a></b> <br />
(1900-1954) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Wallace_Carothers">Wallace Carothers</a> </b><br />
(1896-1937) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Erich_H%C3%BCckel">Erich H</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Erich_H%C3%BCckel">ückel</a></b> <br />
(1896-1980) <br />
Η περίοδος 1924-1926 είναι ιδιαίτερα σημαντική για την Κβαντική Φυσική και Χημεία. Ο νεαρός Γάλλος φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Louis_de_Broglie">Louis de Broglie</a></b> (1892-1987), Nobel Φυσικής του 1929, προτείνει την επαναστατική άποψη για την εποχή εκείνη, περί της κυματικής φύσης του ηλεκτρονίου, και αναπτύσσει την αντίληψη της δυαδική φύσης της ακτινοβολίας. Αργότερα, ο Αυστριακός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Erwin_Schr%C3%B6dinger">Erwin Schrödinger</a></b> (1887-1961) προτείνει την περίφημη εξίσωσή του, που αποτελεί τη μαθηματική θεμελίωση για την κυματική φύση της ατομικής δομής της ύλης. Ο Schrödinger τιμήθηκε με το Nobel Φυσικής του 1933. <br />
Το 1927, οι Γερμανοί θεωρητικοί φυσικοί <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fritz_London">Fritz London</a></b> (1900-1954) and <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Walter_Heitler">Walter Heitler</a></b> (1904-1981) εφαρμόζουν τις αρχές της νεοδιατυπωθείσας θεωρίας της κβαντομηχανικής για να ερμηνεύσουν τον ομοιοπολικό δεσμό στο μόριο του υδρογόνου, όπως και τις ενδομοριακές και διαμοριακές δυνάμεις (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Intermolecular_force#London_dispersion_forces">δυνάμεις London</a>). Με τον τρόπο αυτό εγκαινιάσθηκε η γέννηση της Κβαντικής Χημείας. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Urey.jpg" width="148" /> <br />
<img border="0" height="149" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/D2O/D2O_balmerline.jpg" width="285" /> <br />
Η πρώτη ένδειξη ύπαρξης του δευτερίου. Αριστερά από μια γραμμή Balmer του Η (πάνω από το βέλος) διακρίνεται η ασθενής γραμμή του D σε δείγμα φυσικού υδρογόνου ελαφρά εμπλουτισμένου σε D, που προέκυψε με εξάτμιση του υγροποιημένου αερίου (βλ. Χημική 'Ενωση του μήνα: <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_D2O.htm">Βαρύ ύδωρ</a>). <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Urey">Harold </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Urey">Clayton Urey</a></b> <br />
(1883-1981) <br />
Το 1930, ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Linus_Pauling">Linus Pauling</a></b> (1901-1994) σε μια επιπλέον μεγάλη του συνεισφορά στη Χημεία προτείνει τους βασικούς κανόνες για τη χρήση της κρυσταλλογραφίας ακτίνων Χ στη μελέτη των χημικών δομών. <br />
Το 1930, ο Αμερικανός χημικός της πολυεθνικής εταιρείας DuPont, ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Wallace_Carothers">Wallace Carothers</a> </b>(1896-1937) ανακαλύπτει το <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Nylon">νάϋλον</a></b> (nylon), το πολυμερές που έφερε επαναστατικές αλλαγές στα χημικά συνθετικά υλικά και το εμπορικά επιτυχέστερο προϊόν της χημικής βιομηχανίας. <br />
Το 1931, ο Γερμανός φυσικοχημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Erich_H%C3%BCckel">Erich H</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Erich_H%C3%BCckel">ückel</a></b>(1896-1980) προτείνει τον <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/H%C3%BCckel%27s_rule">κανόνα </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/H%C3%BCckel%27s_rule">Hückel</a> (4n +2), με τον οποίο προβλέπεται πότε ένα μονοκυκλικό, επίπεδο και με συζυγιακούς δεσμούς μόριο (με ένα τροχιακό p σε κάθε άτομο) έχει αρωματικό χαρακτήρα (όπου το n είναι ακέραιος αριθμός). <br />
Το 1931, ο Αμερικανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Urey">Harold </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Urey">Clayton Urey</a></b> (1883-1981) ανακαλύπτει το δευτέριο (deuterium, D), εξετάζοντας φασματοσκοπικά το συμπύκνωμα από τη σταδιακή εξάτμιση του υγρού υδρογόνου. Για την ανακάλυψη αυτή τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1934 (βλ. Χημική 'Ενωση του μήνα: <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_D2O.htm">Βαρύ ύδωρ</a>). <br />
Το 1932, ο 'Αγγλος φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/James_Chadwick">James Chadwick</a></b> (1891-1974) ανακαλύπτει το <b>νετρόνιο</b>. Για την ανακάλυψη αυτή τιμήθηκε με το Nobel Φυσικής του 1935. Ολοκληρώνεται πλέον η γνώση της βασική δομής των ατόμων. <br />
Κατά την περίοδο 1932-1934 οι χημικοί <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Linus_Pauling">Linus Pauling</a></b> και <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_S._Mulliken">Robert Mulliken</a></b> (1896-1986, Nobel Χημείας του 1966) παρουσιάζουν μια ποσοτική θεώρηση της ηλεκτροαρνητικότητας των στοιχείων και διατυπώνουν μια κλίμακα ηλεκτροαρνητικότητας που φέρει το όνομά τους. <br />
<b></b><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Seaborg.jpg" width="186" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_americium.jpg" width="133" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Glenn_T._Seaborg">Glenn T. Seaborg</a></b> (1912-1999) <br />
Η πρώτη ορατή ποσότητα ένωσης του αμερικίου <br />
(λίγα μg Am(OH)3). <br />
<b><a href="" name="16.3.">16.3.</a> Περίοδος 1936-1960</b> <br />
Το 1937 υπήρξε μια ιδιαίτερα αποδοτική χρονιά για την πετροχημική βιομηχανία. Ο Γάλλος χημικός μηχανικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Eugene_Houdry">Eugene Houdry</a></b> (1892-1962) αναπτύσσει με επιτυχία μέθοδο κλασματικής καταλυτικής απόσταξης (διύλιση πετρελαίου, καταλυτική πυρόλυση). Οι τεχνική αυτή οδηγεί στη ραγδαία ανάπτυξη της πετροχημικής βιομηχανίας πετρελαίου και στην παρασκευή υψηλής ποιότητας καυσίμων για τροχοφόρα. <br />
Το 1939, ο διάσημος Αμερικανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Linus_Pauling">Linus Pauling</a></b> (1901-1994) δημοσιεύει το πρωτοποριακό βιβλίο "<b><a href="http://www.amazon.com/Structure-Introduction-Structural-Chemistry-Non-Resident/dp/0801403332#reader_0801403332">Η Φύση του Χημικού Δεσμού</a></b>" (The Nature of the Chemical Bond). Είναι ένα από τα σημαντικότερα συγγράμματα Χημείας, τόσο για τη φύση του ομοιοπολικού χημικού δεσμού, όσο και για τη θεωρία της υβριδοποίησης τροχιακών και τη θεωρία του συντονισμού, μέσω της ηλεκτραρνητικότητας των στοιχείων. <br />
Το 1941, ο Αμερικανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Glenn_T._Seaborg">Glenn T. Seaborg</a></b> (1912-1999) με τη μέθοδο της δέσμευσης νετρονίων σε πυρηνικές αντιδράσεις κατάφερε να δημιουργήσει και να απομονώσει 9 στοιχεία που ανήκουν στα <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Transuranic_element">υπερουράνια στοιχεία</a></b>, όπως και δεκάδες ισοτόπων. Το 1940 το πλουτώνιο (Pu) και στο διάστημα 1944-1958 το αμερίκιο (Am), το κιούριο (Cm), το μπερκέλιο (Bk), το καλιφόρνιο (Cf), το αϊνσταΐνιο (Es), το φέρμιο (Fm), το μεντελέβιο (Md) και το νομπέλιο (No). <br />
Ο Seaborg υπήρξε ισχυρή επιστημονική φυσιογνωμία με τις πολυάριθμες ανακαλύψεις του στον τομέα των πυρηνικών καυσίμων και επιστημονικός σύμβουλος πολλών αμερικανών προέδρων. Για την ανακάλυψη των υπερουράνιων στοιχείων και τη μελέτη της χημείας τους ο Seaborg τιμήθηκε με Nobel Χημείας του 1935, το οποίο μοιράσθηκε με τον Αμερικανό φυσικό <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edwin_McMillan">Edwin Mattison McMillan</a></b> (1907-1991). Ο Seaborg τιμήθηκε επίσης όταν το ραδιενεργό στοιχείο με ατομικό αριθμό 106 ονομάστηκε <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Seaborgium">Σιμπόργκιο</a></b> (Seaborgium, Sg). Στο διαδίκτυο υπάρχει μια ωραία <a href="http://www.osti.gov/accomplishments/seaborg.html">συλλογή άρθρων του Seaborg</a> σχετικών με την ανακάλυψη και απομόνωση των υπερουράνιων στοιχείων. <br />
Κατά τη διετία 1945-1946, o Ελβετός φυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Felix_Bloch">Felix Bloch</a></b> (1905-1983) και ο<b> </b>Αμερικανός φυσικός<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Mills_Purcell">Edward Mills</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Mills_Purcell"> Purcell</a></b> (1912-1997) ανακαλύπτουν τον Πυρηνικό Μαγνητικό Συντονισμό (Nuclear Magnetic Resonance, NMR), μια σημαντικότατη φασματοσκοπική τεχνική για τον προσδιορισμό της δομής οργανικών ενώσεων. Οι Bloch και Purcell τιμήθηκαν για την ανακάλυψή τους με το Nobel Φυσικής του 1952. Το 1954, ο Bloch υπήρξε ο πρώτος Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Πυρηνικών Μελετών και Ερευνών (CERN) στη Γενεύη. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Bloch.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Purcell.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_NMR-40.jpg" width="319" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_NMR-800.jpg" width="295" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Felix_Bloch">Felix Bloch</a></b> <br />
(1905-1983) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Mills_Purcell">Edward Mills</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Edward_Mills_Purcell"> Purcell</a></b> <br />
(1912-1997) <br />
'Ενα από τα <a href="http://www.isibrno.cz/~gott/nmrmus.htm">πρώτα συστήματα NMR</a> <br />
(συνεχούς κύματος, 40 MHz) του 1961 <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Protein_nuclear_magnetic_resonance_spectroscopy">Σύγχρονο σύστημα NMR (800 MHz)</a> που χρησιμοποιείται σε δομικές μελέτες πρωτεϊνών <br />
Το 1951, ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Linus_Pauling">Linus Pauling</a></b> (1901-1994)<b> </b>εξέτασε τη δυνατότητα χρήσης της φασματοσκοπίας των ακτίνων Χ για τον προσδιορισμό της δομής των πρωτεϊνών στον χώρο. Η δυνατότητα προσδιορισμού της δομής των πρωτεϊνών υπήρξε ανακάλυψη πρωταρχικής σημασίας για την κατανόηση της δράσης των ενζύμων και του ρόλου τους στα βιολογικά συστήματα. Για αυτήν την πρωτοποριακή έρευνα τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1954. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Pauling.jpg" width="145" /> <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ChemicalBond.jpg" width="385" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Linus_Pauling">Linus Pauling</a></b> <br />
(1901-1994) <br />
Για την επιστημονική πολυπραγμοσύνη του Pauling και την εν γένει προσφορά του στην Επιστήμη και την Ανθρωπότητα, μπορεί να αναζητηθεί άφθονο υλικό στο διαδίκτυο, όπως ο <a href="http://osulibrary.oregonstate.edu/specialcollections/coll/pauling/bond/">ιστότοπος αυτός</a>. <br />
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιστημονική κοινότητα "όφειλε" στον Pauling το Nobel για δεκαετίες. Ενώ εμφανιζόταν συνεχώς ως υποψήφιος για το βραβείο, έβλεπε νεότερούς του επιστήμονες, να βραβεύονται ακόμη και για μικρότερης σημασίας επιστημονικά επιτεύγματα. Ουσιαστικά, το Nobel που έλαβε τελικά το 1954 δεν αφορούσε αυτή τη συγκεκριμένη ερευνητική ανακάλυψη, αλλά επιβράβευε μια ολόκληρη ζωή συνεχούς προσφοράς στην Επιστήμη της Χημείας σε πολλούς τομείς. <br />
Ο Pauling υπήρξε ο μόνος επιστήμονας που τιμήθηκε με δεύτερο Nobel, που δεν είχε σχέση με τις Φυσικές Επιστήμες. Το 1963 τιμήθηκε με το Nobel Ειρήνης για την επιτυχή εκστρατεία του για την κατάργηση των πυρηνικών δοκιμών στην ατμόσφαιρα. Ο φιλειρηνικός ακτιβισμός του Pauling του είχε στοιχίσει τη στέρηση του διαβατηρίου του από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (1952), το οποίο του απεδόθη λίγο αργότερα, όταν χρειάστηκε να μεταβεί στη Σουηδία για την παραλαβή του πρώτου του βραβείου Nobel. <br />
Το 1944, ο Αμερικανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Burns_Woodward">Robert Burns Woodward</a></b> (1917-1979) με τον συνεργάτη του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/William_von_Eggers_Doering">William von Eggers Doering</a> (1917-2011) ανακοίνωσαν τη σύνθεση της κινίνης, γεγονός που για εκείνη την εποχή ήταν μεγάλο επίτευγμα οργανικής σύνθεσης. Τη δεκαετία του 1940, στο εργαστήριο του Woodward συνέθεσαν σημαντικές οργανικές ενώσεις, όπως η χοληστερόλη, η κορτιζόνη, η στρυχνίνη, το λυσεργικό οξύ, η ρεσερπίνη και άλλα φυσικά προϊόντα με αρκετά πολύπλοκη μοριακή δομή. Στην αρχή της δεκαετίας του 1960 ο Woodward και συνεργάτες συνέθεσαν με πολυάριθμα στάδια το εξαιρετικά πολύπλοκο μόριο της Βιταμίνης Β12. Ο Woodward τιμήθηκε για το πολύπλευρο συνθετικό του έργο με το Nobel Χημείας του 1965. <br />
Το 1952 ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Burns_Woodward">Robert Burns Woodward</a> </b>(1917-1979), ο 'Αγγλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Geoffrey_Wilkinson">Geoffrey Wilkinson</a> </b>(1921-1996)<b> </b>και<b> </b>ο Γερμανός χημικός<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ernst_Otto_Fischer">Ernst Otto Fischer</a></b> (1918-2007) διευκρίνισαν τη δομή του φερροκενίου και καθιέρωσαν την Οργανομεταλλική Χημεία ως ιδιαίτερο κλάδο της Χημείας. Οι Geoffrey Wilkinson και Ernst Otto Fischer τιμήθηκαν το 1973 με το Nobel Χημείας για τις ανακαλύψεις τους, που συνέβαλαν στην αλματώδη ανάπτυξη της Οργανομεταλλικής Χημείας. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/ferrocene/ferr_pic5.jpg" width="147" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Burns_Woodward">Robert Burns Woodward</a></b> (1917-1979) <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/ferrocene/ferr_pic4.jpg" width="147" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Geoffrey_Wilkinson">Geoffrey Wilkinson</a> </b><br />
(1921-1996) <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/ferrocene/ferr_pic3.jpg" width="147" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ernst_Otto_Fischer">Ernst Otto Fischer</a></b> <br />
(1918-2007) <br />
<img border="0" height="142" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ferrocene.gif" width="99" /> <br />
<img border="0" height="142" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_ferrocene2.gif" width="275" /> <br />
Η σύνθεση και στη συνέχεια η διευκρίνιση της δομής του φερροκενίου (η πρώτη γνωστή ένωση "σάντουιτς") κατά τη δεκαετία του 1950, έδωσε σημαντική ώθηση στο πεδίο της Οργανομεταλλικής Χημείας (βλ. Χημική ένωση του μήνα: <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_ferrocene.htm">φερροκένιο</a>). <br />
Το 1953 υπήρξε μια ιδιαίτερα σημαντική χρονιά για την επιστήμη. Οι Αμερικάνος βιολόγος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/James_D._Watson">James </a></b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/James_D._Watson">Watson</a></b> (1928), ο 'Αγγλος βιοφυσικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Crick">Francis Crick</a> </b>(1916-2004), ο Νεοζηλανδός βιολόγος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Maurice_Wilkins">Maurice Wilkins</a></b> (1916-2004) και η Αγγλίδα βιοφυσικός <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Rosalind_Franklin">Rosalind Franklin</a> (1920-1958) με την τριπλή δημοσίευση των ερευνητικών τους εργασιών στο περιοδικό Nature πρότειναν τη δομή της διπλής έλικας για το μόριο του DNA (δυο αλληλοσυγκρατούμενοι πολυνουκλεοτιδικοί κλώνοι). Η ανακάλυψη αυτή θεωρήθηκε εξαιρετικά σημαντική για την κατανόηση της κληρονομικότητας. 'Ετσι, έγινε κατανοητό πλέον ότι οι γενετικές πληροφορίες ενός οργανισμού αποθηκεύονται στην αλυσίδα του μορίου DNA, υπό τη μορφή της αλληλουχίας των δεοξυριβονουκλεοτιδίων. Αυτό ονομάσθηκε "κεντρικό δόγμα της μοριακής γενετικής". Οι Watson, Crick και Wilkins<b> </b>τιμήθηκαν με το Nobel Ιατρικής και Φυσιολογίας του 1963. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Watson.jpg" width="148" /> <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Crick.jpg" width="148" /> <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Wilkins.jpg" width="148" /> <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Franklin.jpg" width="148" /> <br />
<img border="0" height="225" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_DNA.jpg" width="117" /> <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/James_D._Watson"><b>J</b><b>ames Watson</b></a> <br />
(1928) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Crick">Francis Crick</a> </b><br />
(1916-2004) <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Maurice_Wilkins"><b>Maurice Wilkins</b> </a><br />
(1916-2004) <br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Rosalind_Franklin">Rosalind Franklin</a> <br />
(1920-1958) <br />
Το 1953, ο Αμερικανός χημικός και βιολόγος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Stanley_Miller">Stanley Miller</a></b> (1930-2007) και <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Urey">Harold </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harold_Urey">Clayton Urey</a></b> (που είχε ανακαλύψει το δευτέριο) στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου έκαναν ένα πρωτοποριακό πείραμα για τη σύνθεση οργανικών ενώσεων σε προβιοτικές συνθήκες. Ο βομβαρδισμός με ηλεκτρικές εκκενώσεις μίγματος αερίων CH4, NH3, H2 και υδρατμών, δηλ. σε συνθήκες που προσομοίαζαν εκείνες της αρχέγονης ατμόσφαιρας της Γης, έδωσε έναν "ζωμό" που περιείχε μια ποικιλία αμινοξέων και άλλων οργανικών ουσιών, πρόδρομων ενώσεων μορίων βιολογικής σημασίας (πρωτεϊνών, DNA). Το πείραμα των Miller-Urey περιγράφεται στις εισαγωγικές σελίδες σχεδόν κάθε βιβλίου Βιοχημείας και αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα στην αναζήτηση μιας τεκμηριωμένης θεωρία ως προς την προέλευση της ζωής στον πλανήτη Γη πριν από 3,5-4 δισεκατομμύρια χρόνια. <br />
<img border="0" height="220" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_M-U-exp2.jpg" width="221" /><br />
<img border="0" height="218" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_M-U-exp1.gif" width="255" /><br />
<img border="0" height="218" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Sanger.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="216" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_insulin.jpg" width="291" /> <br />
O <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Stanley_Miller">Stanley Miller</a></b> (1930-2007) και η περίφημη πειραματική διάταξη προσομοίωσης της αρχέγονης ατμόσφαιρας της Γης.<br />
Ο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Sanger">Frederick Sanger</a></b> (1918) και το μόριο της ινσουλίνης στο οποίο προσδιόρισε την αλληλουχία των αμινοξέων. <br />
Κατά την περίοδο 1951-1953 ο 'Αγγλος βιοχημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Sanger">Frederick Sanger</a></b> (1918) βρήκε τρόπο προσδιορισμού της αλληλουχίας των αμινοξέων της ινσουλίνης (βλ. Χημική ένωση του μήνα: <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_insulin.htm">Ινσουλίνη</a>), που αποτελείται από δύο πεπτιδικές αλυσίδες συνδεόμενες με δύο δισουλφιδικές γέφυρες. Ο Sanger τιμήθηκε για την ανακάλυψή του αυτή με το Nobel Χημείας του 1958. Το 1980 ο Sanger μαζί με τον Αμερικανό βιοχημικό, φυσικό και μοριακό βιολόγο <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Walter_Gilbert">Walter Gilbert</a></b> (1932) μοιράσθηκαν το Nobel Χημείας για τη συμβολή τους στον προσδιορισμό της ακολουθίας των νουκλεϊνικών βάσεων στα νουκλεϊνικά οξέα (DNA), ενώ το άλλο μισό του βραβείου απονεμήθηκε στον <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Berg">Paul Berg</a></b> (1926) για τις βασικές βιοχημικές έρευνες στον τομέα των νουκλεϊνικών οξέων και ιδιαίτερα του ανασυνδυασμένου DNA. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Ziegler.jpg" width="147" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Natta.jpg" width="147" /><br />
<img border="1" height="197" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Z-N_catalyst.gif" width="202" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Ziegler">Karl Waldemar Ziegler</a></b> <br />
(1898-1973) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Giulio_Natta">Giulio Natta</a></b> <br />
(1903-1979) <br />
Με τους καταλύτες Ziegler-Natta (εδώ μεταλλοκένιο Ti ή Zr), ελέγχεται ο βαθμός πολυμερισμού των α-ολεφινών και η στερεο- χημεία του λαμβανόμενου πολυμερούς. <br />
Η δεκαετία του 1950-1960 συνέβη μια ανακάλυψη ιδιαίτερα μεγάλης επιστημονικής και οικονομικής σημασίας για τη βιομηχανία των πολυμερών. Ο Γερμανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Ziegler">Karl Waldemar Ziegler</a></b> (1898-1973), σε συνεργασία με τον Ιταλό χημικό μηχανικό <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Giulio_Natta">Giulio Natta</a></b> (1903-1979), βρήκαν τους περίφημους καταλύτες, γνωστούς πλέον ως <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ziegler-Natta_catalyst">καταλύτες Zigler-Natta</a></b>. Με τους καταλύτες αυτούς (οργανομεταλλικές ενώσεις του αργιλίου, του τιτανίου και ζιρκονίου) μπορούσαν να ελέγξουν τον πολυμερισμό α-ολεφινών (και κυρίως του αιθυλενίου και του προπυλενίου) για σχηματισμό πολυμερών καθορισμένης περιοχής μοριακού βάρους και στερεοχημείας (τακτικότητας). Για την ανακάλυψή τους αυτοί οι Ziegler και Natta τιμήθηκαν με το Nobel Χημείας του 1963. <br />
<b><a href="" name="16.4.">16.4.</a> Περίοδος 1961-1995 </b><br />
Το 1962 ο Αμερικανός βιοχημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Bruce_Merrifield">Robert Bruce Merrifield</a> </b>(1921-2006)<b>,</b> καθηγητής στο Ινστιτούτο Ροκφέλλερ, Νέα Υόρκη, ανακοίνωσε για πρώτη φορά την ανακάλυψη της αυτοματοποιημένης πεπτιδικής σύνθεσης (<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Solid_phase_peptide_synthesis#Solid-phase_synthesis">σύνθεση στερεάς φάσης κατά </a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Solid_phase_peptide_synthesis#Solid-phase_synthesis">Merrifield</a>) σε υπόστρωμα πολυστυρενίου, που απλούστευσε κατά πολύ την παρασκευή πεπτιδίων. Ο Merrifield τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1984. <br />
Κατά την περίοδο 1953-1960, στα Πανεπιστήμια του Καίμπριτζ και της Οξφόρδης, ο Αυστριακής καταγωγής Βρετανός μοριακός βιολόγος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Max_Perutz">Max Peru</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Max_Perutz">tz</a></b> (1914-2002) και ο 'Αγγλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_Kendrew">John Kendrew</a></b> (1917-1997) πραγματοποιούν μελέτες σφαιρικών πρωτεϊνών με ακτίνες-Χ. Είναι η "χρυσή περίοδος" της μελέτης των πρωτεϊνικών κρυστάλλων μεγάλης σημασίας βιολογικών μορίων σε ερευνητικά εργαστήρια. Οι δύο επιστήμονες επιβραβεύονται με το Nobel Χημείας του 1962 για τη εξακρίβωση της τρισδιάστατης δομής της αιμοσφαιρίνης και της μυοσφαιρίνης. <br />
Το 1962, ο 'Αγγλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Neil_Bartlett_%28chemist%29">Neil Bartlett</a></b> (1932-2008) στο πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνιας συνέθεσε για πρώτη φορά φθοριωμένες ενώσεις ευγενών αερίων, που μέχρι τότε θεωρούσαν ότι ήταν τελείως αδρανή. Αρχικά συνέθεσε την ένωση εξαφθορολευκοχρυσικό ξένον, Xe<sup>+</sup>[PtF6]<sup>-</sup> και στη συνέχεια φθοριωμένες ενώσεις ξένου (XeF2, XeF4 και XeF6). Ακολούθησαν η σύνθεση του οξειδίου του ξένου(VI), του υπερξενικού οξέος (H4XeO6) και αλάτων του. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Merrifield.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Bruce_Merrifield">Robert Bruce Merrifield</a> </b><br />
(1921-2006) <br />
<img border="0" height="196" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_peptidesynth.jpg" width="325" /> <br />
Μια από τις <a href="http://www.chemheritage.org/discover/collections/collection-items/scientific-instruments/automated-peptide-synthesizer.aspx">πειραματικές διατάξεις</a> που χρησιμοποίησε ο Merrifield για την αυτοματοποιημένη σύνθεση πεπτιδίων. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Bartlett.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Neil_Bartlett_%28chemist%29">Neil Bartlett</a></b> <br />
(1932-2008) <br />
<img border="0" height="196" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_XeF2.jpg" width="215" /> <br />
Τη δεκαετία του 1960 προκάλεσε έκπληξη η σύνθεση των πρώτων σταθερών ενώσεων του ευγενούς αερίου ξένον. Σήμερα, πολλές από τις ενώσεις αυτές είναι εμπορικά διαθέσιμες (στη φωτογραφία φιάλες με XeF2) <br />
Το ίδιο έτος, o Ούγγρος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/George_Andrew_Olah">George Andrew Olah</a></b> (1927) ανακαλύπτει τρόπο παρασκευής και σταθεροποίησης των καρβοκατιόντων μέσω αντιδράσεων υδρογονανθράκων με σουπεροξέα, όπως το περίφημο "μαγικό οξύ" (μίγμα SbF5 - HSO3F), τα οποία χαρακτηρίζονται από μια ισχυρότατη πρωτονιοδοτική ικανότητα. Ο Olah βραβεύθηκε για τη σημαντική του συμβολή στη χημεία των καρβοκατιόντων και των αντιδράσεων τους με το Nobel Χημείας του 1994 (βλ. Χημική ένωση του μήνα: <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_magicacid.htm">Μαγικό οξύ</a>). <br />
Το 1964, η Βρετανίδα χημικός<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dorothy_Hodgkin">Dorothy Mary Crowfood</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dorothy_Hodgkin">-Hodgkin</a> </b>(1910-1994) τιμήθηκε με το<b> </b>Nobel Χημείας για τις πολυετείς έρευνές της πάνω στην εξακρίβωση της τριτογενούς δομής πρωτεϊνών με κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ. Η Hodgkin, με κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ, συνέβαλε στη μελέτη της ινσουλίνης, πενικιλίνης και της βιταμίνης Β12. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Perutz.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Kendrew.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Olah.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Hodgkin.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Max_Perutz">Max Peru</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Max_Perutz">tz</a></b> <br />
(1914-2002) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/John_Kendrew">John Kendrew</a></b> <br />
(1917-1997) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/George_Andrew_Olah">George Andrew Olah</a></b> <br />
(1927) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dorothy_Hodgkin">Dorothy Mary Crowfood</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Dorothy_Hodgkin">-Hodgkin</a> </b>(1910-1994) <br />
Το 1964, ο Ελβετός φυσικοχημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_R._Ernst">Richard Robert</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_R._Ernst"> Ernst</a></b> (1933) πρότεινε την εφαρμογή του <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fast_Fourier_transform">Ταχέος Μετασχηματισμού Fourier</a></b> (Fast Fourier Transform, FFT) στη φασματοσκοπία του Πυρηνικού Μαγνητικού Συντονισμού (NMR). Με την εφαρμογή σύντομων και ισχυρών παλμών κατά τη λήψη του φάσματος, αντί της συνεχούς σάρωσης, βελτιώνεται η ευαισθησία της λήψης του φάσματος και με μαθηματική επεξεργασία του λαμβανόμενου σήματος (σήμα ως προς χρόνο) λαμβάνεται το φάσμα NMR (σήμα ως προς συχνότητα). Η μέθοδος αργότερα βρήκε σημαντική εφαρμογή στο <b><a href="http://www.cryst.bbk.ac.uk/PPS2/projects/schirra/html/2dnmr.htm">NMR δύο διαστάσεων</a></b> (2D-NMR) και της απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού, γνωστότερης ως <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Magnetic_resonance_imaging">Μαγνητική Τομογραφία</a></b> (Magnetic Resonance Imaging, MRI) με εφαρμογές στην ιατρική διάγνωση ασθενειών. Ο Ernst τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1991. <br />
Το 1965, οι Αμερικανοί χημικοί <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Burns_Woodward">Robert Burns Woodward</a> </b>(1917-1979) και <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Roald_Hoffmann">Roald Hoffmann</a></b> (1937) πρότειναν τους <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Woodward%EF%BF%BDHoffmann_rules"><b>κανόνες </b></a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Woodward%EF%BF%BDHoffmann_rules"><b>Woodward-Hoffmann</b></a> (rules), οι οποίοι χρησιμοποιούν τη συμμετρία των μοριακών τροχιακών για να ερμηνεύσουν τη στερεοχημεία των χημικών αντιδράσεων και ιδιαίτερα των περικυκλικών αντιδράσεων. Οι Roald Hoffman και ο Ιάπωνας χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Kenichi_Fukui">Kenich</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Kenichi_Fukui">i Fukui</a> </b>(1918-1998), ο οποίος εισήγαγε μια απλοποιημένη προσέγγιση<b> </b>στα μοριακά τροχιακά για τις περικυκλικές αντιδράσεις με την εξέταση των μετωπικών τροχιακών, HOMO και LUMO, τιμήθηκαν για τις ανακαλύψεις στον τομέα των μοριακών τροχιακών με το Nobel Χημείας του 1981. <br />
Κατά τις δεκαετίες 1950, 1960 και 1970 ένα από τα πιο διάσημα εργαστήρια οργανικών συνθέσεων και ανακάλυψης νέων συνθετικών μεθόδων υπήρξε το εργαστήριο του <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Elias_James_Corey">Elias James Corey</a></b> (1928) στο Πανεπιστήμιο Harvard. Η ομάδα του εργαστηρίου Corey, στην οποία εργάστηκαν πολυάριθμοι χημικοί, υπήρξε εξαιρετικά δραστήρια. Στο εργαστήριο αυτό αναπτύχθηκαν περισσότερες από 300 συνθετικές μέθοδοι και πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 300 ολικές συνθέσεις πολύπλοκων οργανικών ενώσεων. Ο Corey<b> </b>ανέπτυξε τη μεθοδολογία της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Retrosynthetic_analysis">ρετροσυνθετικής ανάλυσης</a></b> στη χημική σύνθεση. Το 1989, οι Corey EJ και Chen X-M δημοσίευσαν το σημαντικό βιβλίο "<a href="http://www.amazon.com/Logic-Chemical-Synthesis-J-Corey/dp/0471115940"><b>The Logic of Chemical</b> <b>Synthesis</b></a>", που αποτελεί σταθμό στην οργανική σύνθεση. Ο Corey τιμήθηκε με το Nobel Χημείας του 1990, για την ανάπτυξη της ρετροσυνθετικής ανάλυσης. <br />
Το 1971, ο Γάλλος χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Yves_Chauvin">Yves Chauvin</a></b> (1930) ερμηνεύει τον μηχανισμό της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Olefin_metathesis">ολεφινικής μετάθεσης</a></b>, δηλαδή ενός είδους ανακατανομής των θραυσμάτων αλκυλενίου κατά τη σχάση του διπλού δεσμού άνθρακα-άνθρακα σε ολεφίνες. Η ανακάλυψη έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έρευνα της οργανικής σύνθεσης και στη Βιομηχανική Χημεία (πετρέλαια, φάρμακα, πολυμερή). Ο Chauvin μαζί με τους <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_R._Schrock">Richard R</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_R._Schrock">. Schrock</a> </b>(1945) και<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_H._Grubbs">Robert H</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_H._Grubbs">. Grubbs</a></b> (1942) τιμήθηκαν για τη συμβολή τους στο πεδίο της ολεφινικής μετάθεσης με το Nobel Χημείας του 2005. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Ernst.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Hoffmann.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Fukui.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_person_Corey.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Chauvin.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Sharpless.jpg" width="148" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_R._Ernst">Richard Robert</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_R._Ernst"> Ernst</a></b> <br />
(1933) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Roald_Hoffmann">Roald Hoffmann</a></b> <br />
(1937) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Kenichi_Fukui">Kenich</a><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Kenichi_Fukui">i Fukui</a> </b><br />
(1918-1998) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Elias_James_Corey">Elias James Corey</a></b> <br />
(1928) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Yves_Chauvin">Yves Chauvin</a></b> <br />
(1930) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Barry_Sharpless">Karl Barry Sharpless</a></b> <br />
(1941) <br />
To 1975, ο Αμερικανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Barry_Sharpless">Karl Barry Sharpless</a></b> (1941) και οι συνεργάτες τους ανακάλυψαν τις αντιδράσεις της στερεοεκλεκτικής οξείδωσης, συμπεριλαμβανομένης της εποξείδωσης Sharpless, της ασυμμετρικής διϋδροξυλίωσης και οξυαμίνωσης Sharpless. To 2001 τιμήθηκε με Nobel Χημείας για τη συμβολή του στην ανακάλυψη των στερεοεκλεκτικών αντιδράσεων. <br />
Το 1985, η επιστημονική κοινότητα εξεπλάγη όταν ο Βρετανός χημικός <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harry_Kroto">Harold Kroto</a></b> (1939),<b> </b>ο Αμερικανός χημικός<b> </b><b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Curl">Robert Curl</a> </b>(1933) και ο Αμερικάνος χημικός, φυσικός και αστρονόμος <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Smalley">Richard Smalley</a> </b>(1943-2005) ανακάλυψαν τα <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fullerene">φουλερένια</a></b>, μια άγνωστη μέχρι τότε μορφή άνθρακα, όπου τα άτομα είναι συνδεμένα μεταξύ τους κατά τρόπο που να σχηματίζονται μόρια με τη μορφή μπάλας, με επιφάνειες αποτελούμενες από πενταμελείς ή εξαμελείς ανθρακικούς δακτυλίους. Η πλέον γνωστή ένωση είναι αυτή με 60 άτομα άνθρακα (C60). Οι ενώσεις αυτές είναι οι μόνες μορφές άνθρακα που παρουσιάζουν κάποια διαλυτότητα σε διάφορους οργανικούς διαλύτες. Το όνομα "φουλερένια" προέρχεται από την ομοιότητα των μορίων αυτών με τους "γεωδετικούς" θόλους κτηρίων, που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Buckminster_Fuller">Richard Buckminster Fuller</a> </b>(1895-1983). Οι Harold Kroto, Robert Curl και Richard Smalley τιμήθηκαν για αυτήν την ανακάλυψή τους με το Nobel Χημείας του 1996. <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Kroto.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Curl.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Smalley.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_C60.jpg" width="206" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Fuller.jpg" width="237" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Harry_Kroto">Harold Kroto</a></b> <br />
(1939) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Curl">Robert Curl</a> </b><br />
(1933) <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Smalley">Richard Smalley</a> </b><br />
(1943-2005) <br />
Μόριο του φουλερένιου C60<br />
Ο αρχιτέκτονας <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Buckminster_Fuller">Richard Buckminster Fuller</a> </b>(1895-1983) μπροστά σε ένα γεωδετικό θόλο <br />
Το 1994-1996, πραγματοποιήθηκε η πρώτη ολική σύνθεση του αντικαρκινικού φαρμάκου Taxol (υπάρχει ως φυσικό προϊόν στον φλοιό του κορμού ενός είδους ελάτου) από τις ερευνητικές ομάδες του Κύπριου χημικού <b><a href="http://www.scripps.edu/news/scientificreports/sk2008/sk08nicolaou.html">Kyriakos C. Nicolaou</a> </b>(1946) και των Αμερικανών χημικών <b><a href="http://www.chem.fsu.edu/bio.php?id=23">Robert A. Holton</a></b> και<b> </b><b><a href="http://www.columbia.edu/cu/chemistry/fac-bios/danishefsky/faculty.html">Samuel Danishefskiy</a> </b>(1936) (βλ. Χημική ένωση του μήνα: <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_taxol.htm">Ταξόλη</a>).<b> </b><br />
<img border="0" height="193" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/taxol/tax_Holton.jpg" width="154" /><br />
<img border="0" height="193" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/taxol/tax_Nicolaou.jpg" width="154" /><br />
<img border="0" height="193" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/taxol/tax_Danishefsky.jpg" width="154" /><br />
<img border="0" height="160" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Taxol.gif" width="309" /> <br />
Οι πρωταγωνιστές της ολικής σύνθεσης της ταξόλης: Αριστερά: <b><a href="http://www.chem.fsu.edu/bio.php?id=23">Robert A Holton</a></b>, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Φλόριντα. Μέσον: <b><a href="http://www.scripps.edu/news/sk/sk2008/sk08nicolaou.html">Kyriacos C. Nicolaou</a> </b>(1946, Κύπρος), Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, στο San Diego. Δεξιά: <a href="http://www.columbia.edu/cu/chemistry/fac-bios/danishefsky/faculty.html">Samuel J. Danishefsky</a> (1936), Πανεπιστήμιο Columbia Νέας Υόρκης. <br />
Το μόριο της ταξόλης, η ολική σύνθεση της οποίας περιλαμβάνεται πλέον στα αριστουργήματα της Οργανικής Σύνθεσης. <br />
<b><a href="" name="16.5.">16.5.</a> Οι σχετικά νεότερες εξελίξεις μέσω των Nobel Χημείας 1990-2010</b> <br />
Τα Βραβεία Nobel Χημείας των τελευταίων 15 χρόνων και η αιτιολογήσεις τους, όπως περιγράφονται από τη Επιτροπή Nobel της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών, αποτελούν ένα τρόπο συνοπτικής καταγραφής των σημαντικότερων επιτευγμάτων και ανακαλύψεων στους διάφορους τομείς της χημείας που πραγματοποιήθηκαν κατά τα τελευταία 30-40 χρόνια. Στις ανακαλύψεις αυτές σημαντικό υπάρχουν ανακαλύψεις με βιολογικά μόρια και βιοχημικές διεργασίες, νέες μεθόδους, νέα υλικά και ρύπανση του περιβάλλοντος. Τα βραβεία αυτά και η συνοπτική-τυπική αιτιολόγησή τους έχουν ως εξής: <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1990/">1990</a></b><b>,</b> <b>Elias James Corey</b>: "Για την ανάπτυξη της θεωρίας και της μεθοδολογίας στην οργανική σύνθεση". <br />
<a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1991/">1991</a>, <b>Richard</b><b> R. Ernst: </b>"Για τη συνεισφορά του στην ανάπτυξη της μεθοδολογίας της φασματοσκοπίας πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) υψηλής διακριτικής ικανότητας". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1992/">1992</a>, Rudolf A. Marcus</b><b>:</b> "Για τη συνεισφορά του στη θεωρία των αντιδράσεων μεταφοράς ηλεκτρονίων σε χημικά συστήματα. <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1993/">1993</a>, Kary B. Moullis, Michael Smith:</b> "Για τη συνεισφορά τους στην ανάπτυξη της χημείας που βασίζεται στο DNA", κατά το ήμισυ στον πρώτο "Για την εφεύρεση των μεθόδων που βασίζονται στην αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR)" και κατά το υπόλοιπο ήμισυ στον δεύτερο "Για τη θεμελιακή συνεισφορά του στην καθιέρωση της βασιζόμενης σε ολιγονουκλεοτίδια κατευθυνόμενη κατά θέση μεταλλαξιγένεση και στην εφαρμογή της για τη μελέτη των πρωτεϊνών". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1994/">1994</a>, George Α. Olah: </b>"Για τη συνεισφορά του στη χημεία των καρβοκατιόντων". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1995/">1995</a>, Paul J. Crutzen, Mario J. Molina, F. Sherwood Rowland: </b>"Για την εργασία τους στην ατμοσφαιρική χημεία και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον σχηματισμό και τη διάσπαση του όζοντος". <br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Crutzen.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Molina.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Rowland.jpg" width="148" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_spray.jpg" width="278" /><br />
<img border="0" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_earth.gif" width="197" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Paul_J._Crutzen">Paul J. Crutzen</a> </b>(1933)<br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mario_J._Molina">Mario J. Molina</a> </b>(1943)<br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Sherwood_Rowland">F. Sherwood Rowland</a> </b>(1927)<br />
Οι έρευνες των Crutzen, Molina και Rowland πάνω στις καταστροφικές επιπτώσεις των χλωροφθορανθράκων στο τροποσφαιρικό όζον, είχαν ως αποτέλεσμα τη σταδιακή απαγόρευση της παραγωγής και κάθε είδους χρήσης αυτών των ουσιών (βλ. <a href="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_ozone.htm">Χημική ένωση του μήνα: 'Οζον</a>) <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1996/">1996</a>, Harold W. Croto, Robert Curt, Richard E. Smalley</b>: "Για την ανακάλυψη των φουλερενίων". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1997/">1997</a>, Paul D. Boyer, John E. Walker, Jens C. Skou: </b>Το ήμισυ του βραβείου στους δύο πρώτους<b> </b>"Για τη διευκρίνιση του ενζυμικού μηχανισμού σύνθεσης της τριφωσφορικής αδενοσίνης (ATP)" και το υπόλοιπο ήμισυ στον τρίτο "Για την πρώτη ανακάλυψη ενός ιοντο-μεταφορικού ενζύμου της Na<sup>+</sup>,K<sup>+</sup> - ATPάσης". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1998/">1998</a>, Walter Kohn, John A. Pople: </b>Στον πρώτο "Για την ανάπτυξη της συναρτισοειδούς θεωρίας" και στον δεύτερο "για την ανάπτυξη υπολογιστικών μεθόδων στην Κβαντική Χημεία". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1999/">1999</a>, Ahmed H. Zewall:</b> "Για τις μελέτες του στις μεταπτωτικές καταστάσεις χημικών αντιδράσεων χρησιμοποιώντας <b><a href="http://iopscience.iop.org/0953-8984/13/34/325/pdf/0953-8984_13_34_325.pdf">φασματοσκοπία φεμτοδευτερολέπτων</a></b>". <br />
<img border="0" height="202" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_Zewail.jpg" width="149" /><br />
<img border="0" height="202" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_laser.jpg" width="558" /><br />
<img border="1" height="200" src="http://www.chem.uoa.gr/chemicals/images/history/h_3d-spectrum.gif" width="227" /> <br />
<b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ahmed_Zewail">Ahmed H. Zewall</a> </b>(1946) <br />
Σύστημα <a href="http://www.photonics.com/Article.aspx?AID=42950">υπερταχέος laser στερεάς κατάστασης (Ti : σαπφείρου)</a> που χρησιμοποιείται <br />
για τη μελέτη ταχύτατων αντιδράσεων <br />
Τυπικό 3-D φάσμα (απορρόφηση ως συνάρτηση μήκους κύματος - χρόνου) <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2000/">2000</a>, Allan J. Heeger, Allan G. McDiarmidt, Hideki Shirakawa:</b> "Για την ανακάλυψη κα την ανάπτυξη αγώγιμων πολυμερών". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2001/">2001</a></b><b>, </b><b>William S. Knowles, Ryoji Noyori, K.Barry Sharpless:</b> Το ήμισυ του βραβείου στους δύο πρώτους "Για την εργασία του πάνω στις χειραλικά καταλυόμενες αντιδράσεις υδρογόνωσης" και το υπόλοιπο ήμισυ στον τρίτο "Για την εργασία του πάνω στις χειραλικά καταλυόμενες αντιδράσεις οξείδωσης". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2002/">2002</a>, </b><b>John B. Fenn, Koici Tanaka, Kurt W</b><b>ü</b><b>thrich: </b>"Για την ανάπτυξη μεθόδων ταυτοποίησης και δομικής ανάλυσης βιολογικών μακρομορίων", κατά το ήμισυ στους δύο πρώτους "Για την ανάπτυξη των μεθόδων ιοντισμού μαλακής εκρόφησης για αναλύσεις βιολογικών μακρομορίων με φασματομετρία μάζας" και κατά το υπόλοιπο ήμισυ στον τρίτο "Για την ανάπτυξη μεθόδων μαγνητικού πυρηνικού συντονισμού για τον προσδιορισμό της τρισδιάστατης δομής βιολογικών μακρομορίων σε διάλυμα". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2003/">2003</a>, </b><b>Peter Agre, Robert MacKinnon: </b>"Για τις ανακαλύψεις σχετικά με τις μεμβράνες των κυττάρων", στον πρώτον "για την ανακάλυψη διαύλων ύδατος" και στον δεύτερο "Για τις δομικές και μηχανιστικές μελέτες των διαύλων ιόντων". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2004/">2004</a></b><b>, </b><b>Aaron Ciechanover, Avram Hershko, Irwin Rose: </b>"Για την ανακάλυψη της απόπτωσης των πρωτεϊνών με την παρέμβαση της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Ubiquitin">ουβικιτίνης</a></b>".<b> </b><br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2005/">2005</a></b><b>, </b><b>Ives Chauvin, Robert J. Grubbs, Richard R. Schrock: </b>"Για την ανάπτυξη μεταθετικών μεθόδων στην οργανική σύνθεση". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2006/">2006</a></b><b>, </b><b>Rodger D. Kormberg:</b> "Για τις μελέτες του σε μοριακή βάση των μηχανισμών αντιγραφής γενετικών πληροφοριών σε ευκαρυωτικά κύτταρα". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2007/">2007</a></b><b>,</b> <b>Gerhard Ertl: </b>"Για τις μελέτες του επί των χημικών διεργασιών σε επιφάνειες στερεών". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2008/">2008</a></b><b>,</b><b> Osama Shimomura, Martin Chalfie, Rogen Y. Tsien: </b>"Για την ανακάλυψη, ανάπτυξη και πολλαπλές εφαρμογές της <b><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Green_Fluorescent_Protein">πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης</a></b> (Green Fluorescent Protein, GFP)". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2009/">2009</a></b><b>,</b> <b>Venkatraman Ramakrishnan, Thomas A. Steitz, Ada E. Yonath</b>: "Για τις μελέτες τους πάνω στη δομή και τη λειτουργία των ριβοσωμάτων". <br />
<b><a href="http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/2010/">2010</a></b><b>, </b><b>Richard F. Heck, Erichi Negishi, Akira Suazuki: </b>"Για τις αντιδράσεις διασταυρούμενης σύνθεσης που καταλύονται από παλλάδιο". <br />
<b><a href="" name="17.">17.</a> Επίλογος</b> <br />
Η ιστορία της Χημείας συνεχίζεται με αμείωτο ερευνητικό και επιστημονικό ενδιαφέρον. Παρά τη ραγδαία εξέλιξη των Θετικών Επιστημών και ιδιαίτερα της Χημείας, τα τελευταία 50 χρόνια, παραμένουν ανεξερεύνητες πολλές επιστημονικές περιοχές και έτσι, ακόμη και σήμερα παραμένουν πολλά ερωτήματα και πολλές ενδιαφέρουσες πλευρές των φυσικών φαινομένων που δεν έχουν εξηγηθεί επαρκώς. <br />
'Οπως και στους άλλους κλάδους της επιστήμης, η Χημεία είχε μια εξελικτική πορεία με πολλές ανατροπές, λανθασμένες απόψεις και σφάλματα στην ερμηνεία χημικών φαινόμενων. Παρ' όλα αυτά η πολύχρονη πειραματική εργασία χιλιάδων χημικών και οι οξυδερκείς παρατηρήσεις τους διαλεύκαναν πολλές πλευρές της χημικής δομής και των χημικών ιδιοτήτων των διαφόρων ουσιών. Η Χημεία συνέβαλε αποφασιστικά στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής του ανθρώπου, στη θεραπεία πολλών ασθενειών και στην ανακάλυψη μεθόδων και νέων υλικών, που βελτίωσαν την ποιότητα της ζωής του ανθρώπου. <br />
Η τεκμηριωμένη πειραματική εργασία πολλών χημικών και η επανάληψη των πειραματικών δεδομένων παραμένει η μόνη ασφαλής μέθοδος για την πρόοδο της επιστήμης. Στην ιστορία της Χημείας υπήρξαν πολλοί επιστήμονες οι οποίοι με τα ευφυή πειράματά τους και την εύστοχη ερμηνεία των φυσικοχημικών αποτελεσμάτων συνέβαλαν στην πρόοδο της επιστήμης και στη διαφώτιση του ανθρώπου για τα φυσικά φαινόμενα πάνω στον πλανήτη Γη και στο Σύμπαν. <br />
<b></b><br />
Πηγή <a href="http://www.chem.uoa.gr/" title="http://www.chem.uoa.gr">http://www.chem.uoa.gr/</a></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-50464081775279807852011-03-19T19:13:00.002+02:002011-03-19T19:19:54.050+02:00Τα πιο σημαντικά και επείγοντα περιβαλλοντικά προβλήματα στην Ελλάδα κατά την τελευταία δεκαετία (2000-2010)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<b>Abstract </b> <br />
A comprehensive state of the Greek environment in the last decade is presented in this review as well as the most important and urgent environmental issues. Greece's major efforts in the last decades to achieve economic convergence with the other European Union countries and material prosperity for its citizens, resulted in the neglect of the environmental impact by tourism, construction, intensive agriculture, industrial development and rapid urbanization. Greece's environment faces some major environmental challenges, such as air emissions from transport and electricity power stations, overexploitation of its water resources, water pollution, degradation of its coastal zones, loss of biodiversity in terrestrial and marine ecosystems and increasing municipal and industrial waste. In the last decade major problems of management, funding and implementation of policies with strict environmental regulations have appeared in every aspect of environmental protection. Limited enforcement of environmental laws and practices and giving in to various demands of organized local interests has been the Achilles' heel of policy implementation. This situation resulted in the lack of clear strategies for the major environmental problems and the necessity for environmental reforms in many areas. Although funding and environmental taxes have been a major problem for Greece, corruption and malpractices by local authorities, private citizens and state institutions is another important issue. It is hoped that EU regulations and international obligations will force consultation and encouragement of public participation, as well as education and environmental information that will increase public awareness. This overview covers air and water pollution, coastal areas, biodiversity, national parks and protected areas, municipal ad hazardous waste, energy generation, emissions of greenhouse gases, environmental education. Only selected bibliographical references are used and some important national and international report on the environmental performance of Greece in the last decade. <br />
<b>Keywords: </b>Environment Greece; Air and water pollution; Biodiversity protected areas; Coastal areas; Municipal waste; Environmental education <br />
<b>Introduction. Greece and the state of the environment</b> <br />
An overview of the state of the environment in Greece in the mid 1990s (air, water, soil, nature conservation, marine environment and noise) was published in 1994 in this journal (Katsoulis and Tsangaris 1994). providing a broad-based assessment of the environmental situation in the 1990s. <br />
In the last 20 years, Greece has been undergoing major economic and social developments as a full member of the European Union (EU). But Greece's major efforts towards economic and social convergence to other European countries have been partially matched by environmental control of various forms of pollution and improving the quality of life. In the field of environmental legislation and regulations Although Greece has made much progress in the last ten years, administrative incompetence, corruption and local authorities� inactivity to take concrete actions for environmental law enforcement have been the Achilles� heel of policy implementation. <br />
Rapid economic growth and rising income levels in the last decade increased pressures on the environment. Changes in such major sectors as industry, energy, agriculture, transport, tourism, construction of houses and roads, urbanization and development of coastal areas, strongly influenced environmental pollution and degradation of natural resources. These fast changes diminished the benefits of environmental policies, technological progress and investment in environmental infrastructure. Although Greece has still untouched natural environment and rich cultural heritage, recent developments of economic growth put increased environmental pressures. Especially from unplanned urbanization and expansive housing construction in forested areas and coastal zones (islands). Also, resulted in increased air emissions for electricity generation and excessive use of water (OECD 2009). <br />
Greek agriculture has experienced significant changes with profound impact on the state of the environment (excessive use of water for irrigation, soil erosion, nitrate and phosphate pollution of rivers and lakes). In the last decade water quality has been undermined severely Although urban air quality has greatly improved in big cities, such as Athens, Thessaloniki and Patras, as a result of better fuel quality, promotion of public transport and less polluting private cars, levels of some air pollutants remain above regulated levels. Nationwide measures have improved energy efficiency, but high demand makes the task very difficult. Particulate air pollution in cities and in areas with power stations and industries remains very high. Investment efforts on air pollution abatement and control has been low. The recent use of natural gas for industrial and household power generation is expected to improve air pollution (Beopoulos and Skuras 2008). <br />
Legislation of nature conservation and the establishment of protected areas was advanced at a slow pace and only recently management bodies were established. Efforts have been made in recent years to protect marine and forest ecosystems, as well as sensitive coastal areas. Municipal and toxic industrial waste increased substantially, illegal waste tips are still exist in many areas due to local resistance to allocate organized waste facilities. <br />
The integration of environmental concerns in economic, industrial, agricultural and social policies in order to achieve cost-effective environmental protection and sustainable development is facing slow progress at a time that Greece's rapid growth demands urgent and drastic actions. Public awareness, information and education about environmental protection are changing. But enforcement of national legislation is often too slow or lacking, because of weak co-operation among ministries and agencies, and lack of rigorous inspection and prosecution which are impeded by low numbers of environmental inspectors (National Center for the Environment and Sustainable Development, 2008). <br />
The influence of the European Union�s directives on environmental protection and the substantial funding from the EU on Greece's political decisions on policy and development have been to some extend beneficial, but the strategic national objectives on environmental protection priorities and sustainable development remain unsolved to a great extend. In recent years it became obvious that Greece needs a comprehensive national strategic plan for the environment, based on wide consultation and setting specific objectives, targets and priorities. The new Ministry of the Environment, Energy and Climatic Change that was formed for the first time in 2009 (before it was Ministry for the Environment, Physical Planning and Public Works) it is hoped to promote the solutions of various urgent pollution problems and reverse chronic environmental issues. The recent economic crisis and the dramatic financial problems Greece is experiencing at present will probably postpone some measures for environmental protection. <br />
<b></b> <br />
<h5>Physical geography and demographics of Greece</h5><img border="0" height="384" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_map.jpg" width="434" /> <br />
<b>Figure 1</b>. Map of Greece. Greece has around 3,000 islands and 18,000 km of coastline. Its mainland is 80% mountainous. <br />
Greece is located in the southern end of the Balkan Peninsula, bordering the Ionian, Aegean and the Mediterranean Seas. Greece has a total area of 131,940 km<sup>2</sup> with a population of 11.26 millions (2008, Eurostat). The country consists of a large mainland and an archipelagos of around 3,000 islands. Greece has 18,000 km of coastline and is by 80% mountainous with the highest peak of 2,919 m in Olympus. Greece has three different types of climate: a Mediterranean climate (mild, wet winders and hot dry summers), an Alpine climate (Western-North Greece), and a temperate climate with cold, damp winders and hot, dry summers. Inevitably it has a rich and varied fauna and flora. Wildlife consists of bears, wolfs, wild boars, snakes, vultures, eagles and a large number of birds. The variation of plants and trees on Greece is exceptional with over 6000 species, mostly indigenous. Marine life is also exceptionally varied with some rare and endemic species. More than 75% of the population live in urban areas. Athens and the surrounding urban area has a population 4.5 million and Thessaloniki city in the north with 1 million population. Piraeus is the biggest and most busy port in the country (20 million passengers and 1.5 million containers per year). Recently, there is a decreasing trend of the annual and seasonal levels of precipitation, especially the summer precipitation which is projected to decrease for the Mediterranean region. These trends are expected to affect fauna and flora, biodiversity, water resources, forest fires and various sensitive ecosystems. <br />
<b></b> <br />
<h5>Aquatic environment: water resources and aquatic pollution </h5>Greece is endowed with adequate water resources but their uneven distribution makes sustainable use and protection from pollution a very difficult task. Greece has a great variety of lagoons and wetlands, a long coastline with rocky and sandy beaches and thousands of small and large islands, uninhabited islets and reefs surfacing throughout the Aegean and Ionian Seas. <br />
A typical example of contested and conflicting uses of freshwater resources in Greece is the ongoing dispute for the Acheloos water transfer project. The plan was to irrigate the Thessaly plain after construction in the Acheloos river of four major dams and reservoirs, a 17.4 km long diversion channel and two tunnels. The aim is to divert 600 million cubic meters of water annually. The dispute continues for 20 years with bitter legal battles between the state and nongovernmental environmental organizations (NGOs) to stop it. The plans have changed to a small scale and the construction continues. <br />
<b><i>Freshwater.</i></b><i> </i>The most important problem is the excessive use of freshwater for agricultural irrigation and to a lesser extent through leakage in household distribution. Freshwater quantity problems have been dealt with increasing storage capacities through reservoirs and water transfer schemes. Despite the greater awareness of water use and its ecological importance, the domestic and industrial sectors are not water efficient. The Greek government is reluctant to introduce drastic abstraction charges, pricing mechanisms and restrictions in the agricultural sector for sustainable water use (Tsouni et al. 2002). <br />
Overloading with nitrogen fertilizers, nitrates, pesticides, phosphorous and organic discharges from urban and agricultural wastewater are the main pollutants of rivers, lakes and wetlands in Greece. Pollution of groundwater is another serious environmental problem. The quality of surface waters in the mainland is in general terms satisfactory, but some lakes and rivers show the effects of widespread pollution owing to <a href="" name="OLE_LINK1">eutrophication</a>, agricultural pollution (liquid waste of livestock farming, fertilizers and pesticides) and household and industrial liquid and solid waste. Implementation of EU legislation and funds in the last 20 years have been decisive in developing municipal waste water infrastructure in all major towns and cities and waste water treatment plants have been established in most industrial areas (National Center of Environment and Sustainable Development 2008; Voutsa et al. 2001). <br />
Greece has around 30 natural and 12 artificial lakes and the quality of their waters varies widely. Surface freshwater in the Pindus region and throughout Epirus (northwest Greece) are considered very clean. Some lakes such as Vestonis, Vegoritis, Ag. Vasilisos (Koronia), Doirani, Kastoria, and Pamvotis are having pollution problems due to anthropogenic activity in the form of fertilizers, pesticides, heavy metals, organic matter and untreated sewage (Konstantinou et al. 2006). <br />
Water quality assessment in the major rivers of Greece, such as Aliakmon, Axios, Gallikos, Loudias, Strymon (northern Greece) and Kosynthos (north-eastern Greece) as well streams and tributaries were contacted in recent years for heavy metals. Exceedences were observed for Mn, Fe, Cu, Cr, Cd and Pb in some cases (Karageorgis et al. 2003; Simeonov et al. 2003; Mattas et al. Pisinaras et al. 2007). <br />
<b>Drinking water. </b>Drinking water monitoring in Greece is conducted at regular intervals. Monitoring of drinking water from nine regions of Greece showed a variety of pollutants and heavy metals. Levels of Pb exceeded the regulate limit of 10 μg.L<sup>-1 </sup>in most regions. Attica prefecture proved to have very good quality of water. The majority of problematic drinking water were concentrated in the Cyclades islands where there is scarcity of water resources. Quality in other regions was related to the conditions of the water supply networks (Karavoltsos et al. 2008). Six sampling periods with 15 sampling sites were organized in 2006-2007 for the drinking water reservoirs of Athens and Attica (Yliki, Mornos and Marathon man-made reservoirs by the Athens Water Supply and Sewerage Company) for 13 heavy metals and metalloids. All concentrations were below the regulated levels (Farmaki 2007). <br />
<img border="0" height="287" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_coast.jpg" width="451" /> <br />
<b>Figure 2</b>. Greece�s coastline is extremely beautiful but also very fragile to environmental pressures, erosion and expansive tourism. <br />
Thessaloniki�s drinking water was studied for nitrate, arsenic and chloride pollution in 2003. Tap water samples were collected from 52 villages of the Prefecture of Thessaloniki. Nitrate concentrations from two specific regions were much higher than the permitted level. A number of samples (13.5%) contained As above the limit of EU drinking water (10 ppb). The majority of samples from seashore areas had increased concentrations of chloride ions due to seawater intrusion in the aquifers (Fytianos and Christophoridis 2004). <br />
<b><i>Coastal and marine environment.</i> </b>Greece is surrounded by sea and with a coastline of 18000 km has many and difficult coastal and marine environmental problems. Around 30% of the Greek coastline is affected by erosion which threatens vulnerable coastal ecosystems and protected areas. Despite national protection actions in recent years, marine pollution by discharges of ship fuel, industrial and municipal waste, overexploitation of living marine resources and coastal loss of marine habitat still prevail in many areas. The rapid expansion of tourism and urbanization (roads, houses and hotels) in coastal areas threatens marine and coastal degradation. Sewage remains the largest source of pollution. Marine and coastal eutrophication from elevated nitrogen and phosphorous inputs is a worrying trend and has occurred in several enclosed bays (Ministry for the Environment, Physical Planning, and Public Works 2006). <br />
Recent studies of the marine waters and environmental conditions in Greece became more systematic and extensive. Studies expanded to physiological and ecological levels of the marine flora and fauna. The most important challenges of marine environmental research is the increasing pollution of the seas and the funding of the costly environmental projects. This research was supported by the Hellenic Centre for Marine Research (HCMR) and various university departments in Greece (Haritonidis 1995; Hellenic Centre for Marine Research 2005). <br />
The<i> </i>Saronikos Gulf has been the centre for research and monitoring for many years because of the untreated sewage pollution discharged from the metropolitan Athens and Piraeus areas and the shipping pollution of the port. Before, the effect of sewage effluent (calculated at 600-750,000 m<sup>3</sup> per day) on the benthos of the Saronikos was catastrophic from pollutants, such as hydrocarbons, sediments, heavy metals and PAHs. The most vulnerable area is the Elefsis Bay and other areas near and around the port of Piraeus. When finally the Psyttalia wastewater treatment plant (1994-1999 with biological treatment plant) started operating the situation in the Gulf changed and the conditions have improved substantially (Makra et al. 2001; Scoullos et al. 2007; Vlahogianni et al. 2007; Valavanidis et al. 2008). <br />
The Thermaikos Gulf is a semi-enclosed bay close to the city of Thessaloniki with severe pollution problems. The Gulf receives the waters of four major rivers (Aliakmon, Loudia, Axios and Gallikos) and as a result it is enrinched with organic carbon, nutrients and particulate matter. Nutrient concentrations are very high at the mouths of the rivers. As a consequence, red tides and phytoplankton blooms have been observed and anoxic conditions during the summer period near the harbor. Also, the Gulf is polluted by sewage and industrial effluents. A new wastewater treatment plant has improved the situation in the last few years (Sklivagou and Georgakopoulou 2000). <br />
<img border="0" height="338" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_saronicos.jpg" width="432" /> <br />
<b>Figure 3.</b> The Saronicos Gulf has been influenced by environmental pressures from the metropolitan Athens and Piraeus areas and the shipping pollution of the port. <br />
Greece has also many other coastal marine areas and semi-enclosed bays with various environmental problems, mainly from stock farming sewage, agricultural effluents, municipal and industrial waste. Several initiatives have been undertaken in the last decade by the Ministry for the Environment with the financial assistance of the EU. The Envireg Programme, co-financed by the Greek government focused on the reduction of coastal pollution and protection of coastal biotopes. Also, the National Programme for the Environment assisted by regional activities dealt with water quality and pollution in coastal areas The programme Life-Nature for coastal areas deals with management problems semi-closed areas, such as the Amvrakikos bay, and lagoons of Tsoukalio, Asvieri, Rodia and Logarou, the Messolongi wetland, conservation programmes for the Ionian sea regions concerning habitats and threatened species. Also, the Greek environmental authorities participate in the activities of the Barcelona Convention and the Mediterranean Action Plan (Ministry for the Environment, Physical Planning and Public Works 2006; Ministry for the Environment, Energy and Climatic Change 2010). <br />
<i><b>Bathing water</b></i><i>.</i> Greece has some of the best bathing water quality (Blue flags) in Europe. Every year there are more than 2.000 sampling points and 25.000 monitoring samples. Greece reported eight parameters under the Directive 76/160/EEC (total coliforms, faecal coliforms, faecal streptococci, mineral oils, etc). In 2009, a total of 2.107 bathing waters were reported in Greece of which 2.101 were coastal bathing waters and six freshwater bathing waters on lakes. 60% of the coastal bathing waters met the mandatory values. This is a high decrease of 39% compared to the previous year. The mandatory water quality was met in 98% of the bathing waters since 1996 and since 2001 in over 99% of the bathing waters. Also, 66% of the freshwater bathing waters were in compliance with the mandatory values and the more stringed guide values in 2009. (European Environment Agency. Bathing water results 2009-Greece, 2010). <br />
<b><i>Marine alien fauna of Greek waters</i></b> The number of biological invasions of the marine environment has grown dramatically in recent decades, causing serious ecological and economic impacts. The Mediterranean Sea is subject to the ever-increasing arrival of non-indigenous marine organisms. The numbers of alien marine species recorded in the Greek marine environment increased to 110 (2007). The last species are zoobenthic and zooplanktonic species and teleost fish (Zenetos et al. 2007). <br />
<b><i>Fisheries.</i> </b>The intense exploitation and depletion of fisheries stocks in Greece's seas is a fact. In the past fisheries issues were considered almost in economic and political terms. Today fisheries activities are recognized as environmental problems in the broader sense (Hellenic Center for Marine Research 2008). <br />
<h5></h5><h5>Water pollution, the European Court and the EU</h5>Greece was referred numerous times to the European Court of Justice for failing to respect the EU directives or to put in place adequate measures to protect the water environment. Two typical examples are presented. In January 2000 the European Commission DG XI decided to make an application for non-respect of the EU nitrates Directive. The Greek case was related to the failure to adopt codes of good agricultural practices and action programmes. Also, Greece's monitoring programmes for fresh waters were insufficient (EU, Directorate General XI 2000). In May 2010 the European Commission pursued legal proceedings against Greece for failing to put in place adequate measures to protect one of Europe's most important wetlands. The case relates to the pollution and degradation of Lake Koronia in the region of Thessaloniki. Greece is being sent a second and final written warning for failing to implement the necessary legal protection and conservation framework for the site (European Commission 2010) <br />
<img border="0" height="285" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_athensnephos.jpg" width="486" /> <br />
<b>Figure 4.</b> Atmospheric pollution in Athens ( �nephos�, hazy atmosphere in the center of the city ) was persistent for many years. But changes in fuel quality and restrictions in automobile traffic improvent substantially the situation. <br />
<b>Atmospheric Pollution in Greece</b> <br />
The main sectors and activities driving air pollution in Western Europe and in Greece in the past three decades have been energy, transport, industry, agriculture, solvent use and storage and distribution of fossil fuels. Although economic recession in the early 1990s was a driver in the decrease of air pollution by industry, the sharp growth in the use of private cars has made transport an increasingly important contributor in air quality problems, especially in major cities. <br />
But in the last decade, in Greece as well in other Western Europe countries, emissions of SO2, CO, smoke and NOX decreased substantially pointing towards a degree of effectiveness of measures taken (cleaner fuels, more efficient internal combustion engines, environmental restrictions), Reduction in emissions are at least partly due to national and local measures to achieve targets of various EU directives. But other pollutants, such as ozone and particulate matter (PM) increased recently threatening human health for urban citizens. <br />
Atmospheric pollution in Athens metropolitan area and Piraeus with more than 4.5 million population has been the subject of many studies from the 1970s. The notorious "nephos" (as it is called in Greek for the hazy atmosphere in the center of the city) of Athens has been the subject of national and international commentaries over the years. According to the measurements of the 16 local air pollution monitoring network in Athens, the most serious problems of air pollution are due to the secondary formation of photochemical pollutants, such as ozone. Also, the importance of particulate matter (PM), especially of aerodynamic diameter 10 and 2.5 μm, in the urban areas, polycyclic aromatic hydrocarbons (PAY) and volatile organic compounds (VOCs) has been recognized. <br />
In the period 1984-2009, with systematic monitoring in 17 sites in the metropolitan Athens area, several trends of air pollution have been established. Sulfur dioxide (SO2) decreased substantially (from high mean levels of 150-250 to less than 25 μg/m<sup>3) </sup>in recent years. Nitrogen dioxide (NO2) decreased also from 120-80 to 60-40 μg/m<sup>3 </sup>, except for the center of Athens due to increased car traffic. Nitrogen oxide (NO) from 60-30 to less than 20 μg/m<sup>3 </sup>in recent years. Carbon monoxide (CO) decreased from high levels of 10-5 to less than 2.5 μg/m<sup>3</sup>. Lead (Pb) concentrations are now at very low levels. Benzene (C6H6) is at very low concentrations, with mean annual value of 8 μg/m<sup>3</sup>. Ozone as a secondary photochemical pollutant causes frequent pollution episodes (more than 80 μg/m<sup>3</sup> of hourly concentrations). The background ozone levels are important in the periphery sites of the Athens basin and are the result of prevailing southern winds. Geographical features in Athens, increased solar radiation in summer months and elevated temperatures result in frequent occurrence and duration of these episodes (Ministry for the Environment, Physical Planning and Public Works, 2009). <br />
<b>Thessaloniki </b>with eight monitoring stations provides another interesting profile of urban pollution. In the last 20 years air pollution was lower than Athens due to smaller traffic and congestion in the center. SO2 and CO levels are lower than permissible concentrations, whereas NO2 shows some rare episodes. But, PM10 levels have frequent exceedances in the winder months. (Kelessis et al. 2002; Touloumi et al. 2007; Moussiopoulos et al. 2009). <br />
<img border="0" height="329" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_aoos.jpg" width="500" /> <br />
<b>Figure 5.</b> The Vikos-Aoos National Park in Epirus is one of the most beautiful and spectacular ecosystem and park in Greece. <br />
<b>Patras</b> (the third largest city) with two monitoring stations showed increased levels of NO2 and PM10 with exceedances in winder months due to increased traffic in the centre. Periodical monitoring in other big cities (Larissa, Volos, Heraklion, Kozani, Chania, Ioannina, Kavala, Rodos and Mytilini) showed that air pollution in the city center consists of low levels air pollutants, except for suspended PM10 due to increased car traffic. Air pollution monitoring in the most important electric power stations in Kozani, Ptolemaida and Megalopolis (Peloponnesos), which use as a fuel lignite and petrol, showed increased levels of SO2 and PM10. (National Center of the Environment and Sustainable Development 2008). <br />
<b>Nature, National Parks and protected areas in Greece</b> <br />
Greece� s climate and geomorphology makes is ideal for outstanding ecosystems and biological diversity which are rich in flora and fauna species, mostly endemic. Greece's mainland is characterized by an extremely fragmented, rugged landscape hosting a great diversity of ecosystems. A small percentage of its extensive coastline consists of ecologically sensitive wetlands. At the same time 2/3 of the population live near the coastline and most of the important urban centers are within 2 km from the coastline. In the last 20 years the backbone of tourist infrastructure was developed in the islands and the coastline of the mainland. <br />
The National Park system in Greece was established in 1971, though there were already several parks in existence, but not very organized, before the legal framework was in place, supervised the Forest Service (department of the Ministry of Agriculture). The same law and several other passed since also provide for other degrees of protection for areas of particular ecological importance or aesthetic value. There are currently ten national parks in the country. All but two are located in mainland Greece. The total area designated national parks is 68,372 hectares, about 0.5% of the country's total land area. This surface is divided almost equally between "core" zones, which are wilderness, and peripheral zones, where one might find human habitations and in which controlled land use is permitted. Land use generally takes the form of traditional subsistence agriculture and visitors� facilities. <br />
<i>Vikos-Aoös National Park</i>: Located in the north-west (Epirus), it is the largest park in the country and covers an area of 12000 hectares, 3400 of which are designated wilderness. <i>Pindos National Park </i>(Valia Calda): a 7,000 ha area of untouched forest. It harbours many endangered raptor species as well as some of the country's last brown bear and wolf populations. <i>Sounio National Park</i> on the south-eastern tip of Attica, about 50 km south-east of Athens,. <i>Samariá National Park:</i> the most visited of the national parks in Greece, located in the White Mountains of south-western Crete, <i>Prespes National Park</i>: the most important wetlands in the Balkans and the only transnational park. It surrounds the Greek side of the two Prespes lakes (Mikrí Prespa and Megáli Prespa) in western Macedonia. <i>Parnassos National Park</i>: in south-central mainland Greece. Second-largest of the parks, this is a wilderness in the area near <a href="http://everything2.com/title/Delphi">Delphi</a>. <i>Olympus National Park</i>: oldest of the country's parks, founded in 1938. The 4,000 ha of this park in southern Macedonia include the summit of Mount Olympus. <i>Oiti National Park</i>: south-eastern mainland Greece. Its 3,010 ha of core area and 4,200 ha peripheral zone cover more diverse terrain than most other parks. <i>Parnitha National Park:</i> is close to Athens and is the most visited park <i>Ainos National Park</i>: national parks that's on an island. Ainos is a forested mountain on Cephalonia, largest of the Ionian Islands. Much of it is covered with an endemic species of fir. <br />
<img border="0" height="352" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_sporades.jpg" width="470" /> <br />
<b>Figure 6.</b> The Vikos-Aoos National Park in Epirus is one of the most beautiful and spectacular ecosystem and park in Greece. <br />
National Marine Parks for the express purpose of protecting endangered marine species:<i>Northern Sporades National Marine Park</i>: island of Alonnisos (Sporades) north-west Aegean. It was established in 1992 as the first Marine Park in Greece and its primary purpose is to protect the Mediterranean monk seal, currently the world's most endangered pinniped. <i>National Marine Park of Zakynthos</i>: vital nesting ground for the Loggerhead turtle around Lagánas bay on the Ionian island of Zákynthos. (Hellenic Ornithological Society 2010) <br />
There are various research papers dealing with the projects for nature protection and protected areas in Greece. The perceptions of local people is mixed and difficulties are due to the continuing exploitation of the local parks for stock farming and other activities (Trakolis 2001; Trakolis 2001; Pavlikakis and Tsichritzis 2006). The local involvement and coordination has been proved very important. Research shows that major failures to integrated conservation can be traced to structural causes rooted in the politico-economic power structures and the limited commitment to conservation by the Greek state (Papageorgiou and Vogiatzakis 2006). <br />
<b>Protected areas in Greece �Natura 2000</b> <br />
Natura 2000 Network of Birds and Habitat Directive (92/43/EEC) became law of Greece in 1998. Under Natura 2000 Greece proposed 151 Special Protection Areas (SPAs) under the Birds Directive and 239 Sites of Community Importance (SCIs) under the Habitat Directive. Greece undertook a very difficult task (sa it proved in the last years) to protect, and ensure that no significant deterioration or disturbance will occur in these sites. <br />
Natura 200 network in Greece is very ambitious. It covers 21% of the land surface and 5.5% of territorial waters. The recent establishment of 27 independent and multi-stakeholders Management Bodies were given mana-gement responsibilities over some 1.7 million hectares. The status of habitats and species are covered in detail by a website �European Biodiversity Clearing House Mechanism� (<a href="http://biodiversity-chm.eea.europe.eu/">http://biodiversity-chm.eea.europe.eu</a>). <br />
But five years into the enforcement of the protected areas (PA) and there were a series of problems. In 2005 seven environmental NGOs (Archelon, Hellenic Ornithological Society, Hellenic Society for the Protection of Nature, Hellenic Society for the Protection of the Environment & Cultural Heritage, Mediterranean-S.O.S. Network, WWF-Greece, and Hellenic Society for the Study and Protection of the Monk Seal) reported on the status of the protected areas system in Greece. The NGOs protested that only 27 management bodies were established, Greece continues to lack an overall framework or binding policy for nature conservation. There was lack of programming and insufficient funding. The protection of PA was extremely problematic and many management bodies have stopped operating. In their letter of protest NGOs referred to the case studies of Zakynthos and Koronia (WWF-Greece 2004). Despite the recent measures to protect the natural environment, indifference and self-interest on the part of citizens and the Greek government have contributed to the slow degradation and neglect of some sensitive protected areas and national parks (Aperghis and Gaethlich 2006) <br />
<b>Biodiversity in Greece and conservation of endangered species</b> <br />
Greece has one of the highest biodiversity in Europe and the Mediterranean countries. Research in the last decades proved and recorded that there are 5,800 plant species (of which approximately 18% are endemic), 23,130 terrestrial and freshwater animal species and 3,500 marine species <br />
Biodiversity in Greece and great number of species in sensitive ecosystems are under threat for extinction. The most important pressures in protected areas, special areas of conservation and sensitive habitats are land use change, tourism, forest fires, illegal hunting, encroachment of built activities in forested areas, corruption of local of the local protection authorities and climatic change (National Center of the Environment and Sustainable Development- 2008). <br />
The Greek protected areas and National Parks contain also most of the endangered species. The list of protected species contains: 17 birds, 4 mammals, 1 reptile and 10 plants. Some selective examples: <i>Aegyrius monachus</i> (black vulture), <i>Anser erythropus</i> (white-fronted goose), <i>Aquita clanga</i> (spotted eagle), <i>canis lupus</i> (grey wolf), <i>Ursus arctos</i> (brown bear), <i>Pinus nigra</i> (European black pine), <i>Caretta caretta</i> (turtle), etc. The up-date of threatened animals and plant species is carried out by the Hellenic Zoological Society and the Hellenic Botanical Society. The Red Data Books for threatened plants and animals have been published. (Phitos et al. 1995; Legakis and Maragou 2009). Recently a list of endangered plants (around 364 species) was published in the internet (Adamopoulos 2010) <br />
<img border="0" height="273" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_end1.jpg" width="277" /><br />
<img border="0" height="209" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_end2.jpg" width="280" /><br />
<img border="0" height="272" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_end3.jpg" width="290" /><br />
<img border="0" height="248" src="http://www.chem.uoa.gr/scinews/images/env01/en_end4.jpg" width="293" /> <br />
<b>Figure 7</b>. Endangered species in Greece. The Mediterranean monk seal, the brown bear, Buteo buteo (Common buzzard, Gerakina in Greek) <br />
and Saponaria jagelii (Greek islands) critically endangered plant. <br />
<b></b> <br />
<h6>Forest fires in Greece</h6>Forest fires, burned farmlands and olive groves in Mediterranean countries were traditionally the result of high temperatures and dry conditions in summer months. In the last 30 years and every summer in Greece, especially during the period of high temperatures and high winds, there are devastating forest fires. The most devastating fire in the last decade was in the summer of 2007. The 3,000 fires of that year, in the period 28.6.200-27.8.2007, resulted in the most devastating forest destruction, including significant parts of Parnitha National Park (close to Athens). The fires cost the loss of more than 65 lives (including firefighters), the destruction of more than 2.000 houses and other buildings and 268,000 hectares of forest burned. This fire was very big even on a world level (Boschetti et al. 2008). <br />
Greece is recording the number of forest fires per year and the areas burned from 1980 and statistical data are placed in the FAO data base of world�s forests (FAO 2007) According to the statistical tables every year (1980-2007) in Greece, approximately, 90-100.00 ha of forest and farmland are burned, especially in the summer months. Also, 1992, 1993, 2000 and 2001 are the years with higher numbers of forest fires (EU-European Commission 2006). <br />
<h6>Climate change in Greece, greenhouse gases and action plan</h6>The IPCC 4<sup>th</sup> Assessment Report states for the impact of climate change in Greece �Southern Greece could be one of the regions most affected by increase in year-to-year variability in summer climates and thus a higher incidence of heat waves and droughts. Mediterranean droughts would start earlier in the year and last longer. Greece will experience a lengthening of the tourism season by 2030. Longer tourism season will eventually spread demand for water and energy supply (UNEP, Intergovernmental Panel of Climate Change 2006). <br />
Greece has signed the Kyoto Protocol and the data derived from its annual repot contain estimates of anthropogenic greenhouse gas (GHG) emissions for the period 1990-2006. In 2006 amounted to 133.11 Mt CO2, i.e. they have increased by 24.6% compared to the base year emissions. This increase testifies that Greece is in compliance with the +25% Kyoto Protocol (National Center of Environment and Sustainable Development 2008). <br />
The energy section in Greece relies on fossil fuel combustion. The use of solid fuels, especially lignite and petrol products accounts for 88% of the energy needs in Greece, renewable sources, mainly hydropower, solar and wind, account for only 2.5% and the rest is covered by biomass. The emissions from the energy sector in 2006 accounted for 82% of the total greenhouse gases. The average annual rate of emissions increased was 1% in the period 2000-2006. Base-year emissions for GHG are calculated using 1990 emissions for CO2, CH4, N2O and 1995 emissions for SF6, HFCs and PFCs. Share of emissions of GHG with measures projections by sector in Greece is expected to be in 2010: Energy (excluding transport) 65%, transport 16%, industrial processes 9%, waste 2% and agriculture 8% (EEA Technical Report 2006). <br />
The main factor for increasing emissions by 25.6% in Greece was the increasing use of fossil fuel combustion in road transport, public electricity and household heat production. From 1990 to 2005, electricity and heat production was by far the largest contributors to increased GHG emissions. Greece is relying strongly to lignite-fired power stations for electricity production. Emission projections for Greece in 2005 were 9% below the levels projected with existing measures for 2010 and projects to meet the Kyoto target with additional domestic measures (European Environment Aagency 2006). <br />
<h5>Municipal and toxic waste and waste treatment facilities</h5>Municipal solid waste (MSW) and toxic industrial waste in Greece are two of the most distressing and urgent environmental problems with many regional points of friction between central environmental authorities and local administration and citizens who do not want landfills in their backyards. Greece in the last decade was paying exorbitant fines to the EU for uregulated waste tips, which in 2005 were calculated to be more than 3,000. At the same time toxic and hazardous industrial waste, tar derivatives, tires, used cars, batteries, engine oils and others were accumulating at increasing rates in various areas of Greece at an alarming rate. <br />
Despite the numerous past problems and lack of funding, but under the direct pressure of the EU regulatory actions, Greece improved substantially the situation on waste in the last decade. It is calculated that Greece is producing annually 5 million tones of solid municipal waste, of which 46% are organic domestic material, 19% paper, 18% plastic, 3% glass. Athens and the metropolitan area of Attica is producing 40% of waste and Thessaloniki 10% of the total amount (Hellenic Solid Waste Management Association 2010). <br />
Land disposal is still the predominant method for managing MSW and recycling is catching up (from only 10% in 2005). Until recently 90% of MWS was disposed without prior treatment and recycling at the source was advancing at very slow pace. Athens and Thessaloniki at present recycle around 20-25% of their MSW by various ways (separate collections, separation in the landfill, etc) (Papachristou et al. 2009; Komils et al. 2007). <br />
In the last few years many state and private operators in Greece started various initiatives for the collection of waste. In 2007 25% of the domestic waste was recycled (mainly package material, glass, plastic, etc) was recycled with the help of private contractors. Special storage containers (bleu waste collection containers) helped to promote the recycling effort (some of them sponsored by private companies). In 2007, 50.000 old cars were collected by the local authorities from the streets and recycled, 47.000 tyres, 37.000 tones of oil of internal engines, 450 tones of batteries, 32.000 of capacitors and 30.000 tones of electrical equipment (Hellastat, 2010). <br />
Management of medical waste in Greece has become another costly and difficult environmental issue. It is estimated that 15,000 tons of hospital and medical facilities waste are produced annually. But at present there is only one medical waste incinerator in the main landfill site of Ano Liosia in Athens. The incinerator operates below capacity and at a high cost of 2 euros per Kg. Most of the hospitals in Athens and other areas in Greece use inefficient small incinerators, sterilization units and private mobile facilities. Residue ashes of incineration contain heavy metals and their high leachability prohibits their disposal (Valavanidis et al. 2008). <br />
<b></b> <br />
<h5>Environmental education for sustainable development</h5>Greece was late to incorporate lessons and educational programmes into the primary and secondary education. In 1990 a new law mandated the integration of environmental education into the educational curricula, and promoted the cooperation between governmental teachers organizations and nongovernmental agencies (NGOs) for the expansion of environmental education. The main problems resulted from. the complex and traditional curriculum structure is Greek schools At present there are 56 centres of environmental education with an active and proliferating circle of outdoor activities, publications, conferences and studies concerning the local awareness, attitudes and implementation of environmental issues (Chatzifotiou, 2005; Kyridis et al. 2005). <br />
The Panellenic Educational Association for Environmental Education and various NGOs have very active internet sites and material for environmental education themes. One of the most active organization is the MEDIES (Mediterranean Education Initiative for Environment and Sustainability), a network of educators and schools implementing integrated educational programmes. MEDIES facilitates the educational community and students in to promote important environmental issues through application of innovative educational programmes in Greece and in other Mediterranean countries and it has already some important educational materials (MEDIES 2004, MEDIES 2008) <br />
<h6>Conclusions</h6>Greece has one of the most varied and rich natural environment in Southern Europe due to its climate, high diversity of habitats, long coastline and generous water resources. Accelerated economic growth and rising income levels in the last decades increased pressures on the environment. The developments of the sectors of industry, energy, agriculture, transport, tourism, construction and urbanization, strongly influenced environmental pollution and degradation of natural resources. These fast changes diminished the benefits of environmental policies and technological progress in decreasing pollution by emissions and toxic discharges and conservation of nature. Greece must follow the EU regulations, strengthen the effectiveness of environmental policies, enforce strict environmental laws and integrate environmental concerns in economic decisions in order to achieve improvements in environmental conservation. This review covers most of the important and urgent environmental problems in Greece in the last decade and some of the most important achievements of state and local institutions in tackling environmental issues. <br />
<b></b> <br />
<b>References</b> <br />
Adamopoulos Th, List of the most endangered plant species in Greece as a tool for management actions, YLI-Protection of the Environment, 2010, in Greek)(<a href="http://www.biodiversity.gr/docs/flora/keimeno_apeiloumena_fyta_elladas.pdf">http://www.biodiversity.gr/docs/flora/keimeno_apeiloumena_fyta_elladas.pdf</a>). <br />
Aperghis, G.G., and Gaethlich, M. 2006. The natural environment of Greece: An invaluable asset being destroyed. <i>Southeast European and Black Sea Studies</i> 6:377-390. <br />
Bellos D., D., and Sawidis. 2005. Chemical pollution monitoring of the river Pinios (Thessalia-Greece). Journal of Environmental Management �.. <br />
Beopoulos, N., and Skuras D. 2008. Agriculture and the Greek rural encironment. <i>Sociologia Ruralis</i> 37:255-269. <br />
Boschetti, L., D.R.P. Barbosa, RB.C., Justice. 2008. A MODIS assessment of the summer 2007 extent burned in Greece. <i>International Journal of</i> the number of forest fires and the areas destroyed from 1980<i>Remote Sensing</i> 29:2433-2436. <br />
Chatzifotiou, A. 2005. National policy, local awareness and implementation of environmental education in the primary schools of northern Greece. Environmental Education Research 11:503-523. <br />
European Environment Agency Technical Report No. 10/2006. Greece's 4<sup>th</sup> National Communication to the UN Framework Convention on Climate Change, March, 2006, Greece's National Allocation Plan for 2008-2012 (<a href="http://www.eea.europe.eu/publications/eea_report_2007_5/Greece.pdf">http://www.eea.europe.eu/publications/eea_report_2007_5/Greece.pdf</a>) <br />
European Environment Agency. 2010. Bathing water results 2009-Greece, (<a href="http://ec.europa.eu/environment/water-bathing/report2010/Greece.pdf">http://ec.europa.eu/environment/water-bathing/report2010/Greece.pdf</a>) <br />
EU, Directorate General XI. Press releases. Water pollution by nitrates: Commission takes further legal steps against Greece, Austria and Luxembourg, 13.1.2000 (<a href="http://www.waternunc.com/gb/dg11en15.htm">http://www.waternunc.com/gb/dg11en15.htm</a>) <br />
EU, European Commission. 2010. Environment: final warning for Greece over lack of measures to protect important wetland, 5.5.2010 (<a href="http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/10/525&format+HTML">http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/10/525&format+HTML</a>) <br />
European Commission, Joint Research Centre Institute for Environment and Sustainable Development: Forest Fires in Europe, Report No 7., 2006) <br />
(<a href="http://ec.europa.eu/environment/civil/forestfires_el_2007.html">http://ec.europa.eu/environment/civil/forestfires_el_2007.html</a>) <br />
FAO (Food and Agricultural Organization) 2007. State of the World�s Forest, 2007. FAO publications, Rome. <br />
Farmaki E. 2007. Chemometric techniques used for the determination of the pollution sources of aquatic resources from metals. MSc Thesis, Dept of Chemistry, University of Athens. <br />
Fytianos K, V. Samanidou, T. Angelidis. 1986. Comparative study of heavy metals pollution in various rivers and lakes of Northern Greece. <i>AMBIO </i>15:42-46. <br />
Fytianos, K., and C. Christophoridis. 2004. Nitrate, arsenic and chloride pollution of drinking water in Northern Greece. Elaboration by applying GIS. <i>Environmental Monitoring and Assessment</i> 93:55-67. <br />
Haritonidis S. 1995. Marine research in Greece and the additional Greek marine research centres: progress and present situation. <i>Helgoland Marine</i> <i>Research</i> 49:417-422. <br />
Hellenic Centre for Marine Research. Institute of Oceanography and other institutes. Annual Reports, 2008 (<a href="http://www.hcmr.gr/upload_files/Annual">www.hcmr.gr/upload_files/Annual</a>Report/2008/ekth). <br />
Hellenic Center for Marine Research. Institute of Oceanography (Papathanassiou E, Zenetos A, eds). State of the Hellenic Marine Environment. HCMR publication, Athens, 2005 <br />
Hellenic Solid Waste Management Association. 2010. Information on municipal waste in Greece. (<a href="http://www.eedsa.gr/">http://www.eedsa.gr</a>) <br />
Hellastat 2010. Recycling and management of waste in Greece (http://<a href="http://www.hellastat.eu/">www.hellastat.eu</a>). <br />
Hellenic Ornithological Society, National Parks in Greece, 2010) (<a href="http://www.ornithologiki.gr/gr/sppe/gr064.htm">http://www.ornithologiki.gr/gr/sppe/gr064.htm</a>). <br />
Karavoltsos, S., A. Sakellari, N. Mihopoulos, M. Dassenakis, and M.J. Scoullos. 2008. Evaluation of the quality of drinking water in regions of Greece. <i>Desalination</i> 224:317-329. <br />
Katsoulis, B.D, and J.M. Tsangaris, 1994. The state of the Greek environment in recent years. <i>Ambio</i> 23: 274-279. <br />
Kelessis, A.G., N.M. Zoumakis, M.J. Petrakakis, and F.K. Vosniakos. 2002. Air pollution levels in Thessaloniki, Greece. <i>Journal of Environmental</i> <i>Protection & Ecology</i> 3:779-789. <br />
Komilis, D.P., Haritopoulou, A. Togia. 2007 Municipal solid waste unit production rates and estimation of the required number of waste storage containers in the municipality of Athens. <i>Global NEST, The International journal</i> 9:1-5 <br />
Konstantinou ,I.K., D.G. Hela, and T. Albanis. 2006. The status of pesticide pollution in surface waters (rivers and lakes) of Greece. Part I. Review on occurrence and levels. <i>Environmental Pollution</i> 141:555-570. <br />
Kyridis, A., E. Marrikaki, H. Tsakiridou, J. Daikopoulos, and H. Zigouri. 2005. An analysis of attitudes of pedagogical students towards environmental education in Greece. International Journal of Sustainability in Higher Education 6:54-64, <br />
Legakis, A, and P. Maragou (Eds). 2009. Red Data Book of Threatened Animal Species of Greece. Hellenic Zoological Society, Athens. <br />
Makra, A., M. Thessalou-Legaki, J. Costelloe, A. Nicolaidou, B.F. JKeegan. 2001. Mapping the pollution gradient of the Saronikos Gulf benthos prior to the operation of the Thens sewage treatment plant, Greece. <i>Marine Pollution Bulletin</i> 42:1417-1419. <br />
Mattas, C., G. Soulios, A. Panagopoulos, K. Voudouris, and A. Panoras. 2007. Hydrochemical characteristics of the Gallikos river water, prefecture of Kilikis, Greece. <i>Global Nest Journal</i> 9:251-258. <br />
MEDIES. 2004. Handbook on Methods used in Environmental Education and Education for Sustainable Development MEDIES publications, Athens. <br />
MEDIES (Scoullos M, ed). 2008. Environmental Education and Education for Sustainable Development in Protected areas. Training Material. MEDIES publications, Athens. <br />
Ministry of Environment, Energy and Climatic Change (former Ministry of Environment, Physical Planning and Public Works) 2010 Atmospheric Pollution in Athens. Annual Reports , Athens 2009, MEECC publications, 2010 (in Greek). (<a href="http://www.ypeka.gr/">www.ypeka.gr</a>). <br />
Ministry of the Environment, Physical Planning, and Public Works. Report of Greece on Coastal Zone Management. Report submitted to the European Comission. MEPPPW publis, Athens March 2006) (<a href="http://www.minerv.gr/">www.minerv.gr</a>). <br />
Ministry of the Environment, Energy and Climatic Change. 2010. Implementation of Coastal Policy. 2010. (<a href="http://www.minenv.gr/1/11/113/11303/e1130316.html">http://www.minenv.gr/1/11/113/11303/e1130316.html</a>). <br />
Moussiopoulos, N., Ch. Vlachokostas, G. Tsiligiridis, I. Douros, E. Hourdakis, C. Naneris, and Sidiropoulos. 2009. Air quality status in Greater Thessaloniki Area and the emission reductions needed for attaining the EU air quality legislation. <i>Science of the Total Environment</i> 407:1268-1285. <br />
National Centre for the Environment and Sustainable Development. 2008. Greece- The State of the Environment-2008, Athens (<a href="http://www.ekpaa.gr/">www.ekpaa.gr</a>). <br />
OECD 1999.(Organization for Economic Co-operation and Development) Report. Conclusions and Recommendations by the Working Party on Environmental Performance of Greece (November 1999) <br />
OECD. 2000. <i>OECD Environmental Performance Reviews: Greece.2000</i>. OECD publications, Paris. <br />
OECD 2009. OECD Environmental Performance Reviews: Greece 2009.OECD publications, Paris. <br />
Papachristou E., H. Hadjianghelou, E. Daraks, K. Alivanis, A. Belou, D. Ioannidou, E. Paraskevopoulou et al. 2009. Perspectives for integrated municipal solid waste management in Thessaloniki, Greece. <i>Waste Management </i>29:1158-1162. <br />
Papageorgiou, K,. and I.N. Vogiatzakis 2006. Nature protection in Greece. <i>Environmental Science and Policy</i> 9:476-486. <br />
Pavlikakis G.E., and V.A. Tsichritzis. 2006. Perceptions and preferences of the local population in Eastern Macedonia and Thrace National Park in Greece. <i>Landscape and Urban Planning</i> 77:1-16. <br />
Phios, D., A. Strid, S. Snogerup, and W. Greuter (eds). 1995. The Red Dat Book of Rare and Threatened Plants in Greece. WWF-Greece, Athens. <br />
Pisinaras, V., C. Petalas, A. Gemitzi,, and V.A. Tsihrinzis. 2007. Water quantity and quality monitoring of Kosynthos river, north-eastern Greece. <i>Global NEST, The International Journal</i> 9:259-268. <br />
Touloumi E, Vavatzanidis A, Ethimiadis E, Karathanasis S, 2007. Atmospheric pollution the metropolitan area of Thessaloniki. Annual reports, Thessaloniki (in Greek). <br />
Trakolis D. 2001. Local people�s perceptions of planning and management issues in Prespes lakes National Park, Greece. <i>Journal of Environmental Management</i> 61:227-241. <br />
Trakolis D. 2001. Preceptions, preferences, and reactions of local inhabitants in Vikos-Aoos National Park, Greece. <i>Environmental </i>Management 28:665-676. <br />
Simeonov, V., J.A. Stratis, C Samara, G. Zachariadis, D. Voutsa, A. Anthemidis, M. Sofoniou, and Th. Kouimtzis.2003. Assessment of surface water quality in Northern Greece. <i>Water Research</i> 37:41199-4124. <br />
Sklivagou E., E. Georgakopoulou. 2000. Organic contaminants in sediments and mussels from Thermaikos Gulf, Greece. <i>Toxicological and Environmental Chemistry</i> 74:203-215) <br />
Scoullos, M.J., A. Sakellari, K. Giannopoulou, V. Paraskevopoulou, M. Dassenakis. 2007. Dissolved and particulate metal levels in the Saronikos Gulf, in 2004. The impact of the primary Wastewater Treatment Palnt of Psittalia. <i>Desalination </i>210:98-109. <br />
Tsouni, A., N. Zervos, K. Hadjibiros and A. Adreadakis. 2002. An environmental database for the status of freshwater in Greece. <i>Global NEST, The International Journal</i> 4:1-14. <br />
UNEP, Intergovernmental Panel of Climate Change, Working Group. IPCC Fourth Assessment Report, 2006 (<a href="http://www.ipcc.ch/ipccreports/ar4-wg1.htm">http://www.ipcc.ch/ipccreports/ar4-wg1.htm</a>) <br />
United Nations. Esa. Freshwater Country Profile-Greece (2004). (<a href="http://www.un.org/esa/agenda21/natlinfo/country/greece/watergreece04f.pdf">www.un.org/esa/agenda21/natlinfo/country/greece/watergreece04f.pdf</a>) <br />
Vlahogianni, T., M. Dassenakis, M.J. Scoullos, A. Valavanidis. 2007. Integrated use of biomarkers (superoxide dismutase, catalase and lipid peroxidation) in mussels Mytilus galloprovincialis for assessing heavy metals� pollution in coastal areas from the Saronikos Gulf of Greece. <i>Marine Pollution Bulletin</i> 54:1361-1371. <br />
Valavanidis, A., T. Vlachogianni, S. Triantafillaki, M. Dasennakis, F. Androutsos, MJ. Scoullos. 2008. Polycyclic aromatic hydrocarbons in surface seawater and in indigenous mussels (Mytilus galloprovincialis) from coastal areas of the Saronikos Gulf (Greece). <i>Estuarine, Coastal and Shelf Science</i> 79:733-739. <br />
Valavanidis, A., N. Iliopoulos, K. Fiotakis, and G. Gotsis. 2008. Metal leachability, heavy metals, polycyclic aromatic hydrocarbons and polychlorinated biphenyls in fly and bottom ashes of a medical waste incinerator facility. Waste Management & Research 26:247-255. <br />
Voutsa, D., E.Manoli, C. Samara, N.Sofoniou, and I. Stratis. 2001.A study of surface water quality in Macedonia, Greece: Speciation of nitrogen and phosphorus. <i>Water, Air & Soil Pollution</i> 129:13-32. <br />
WWF-Greece. 2004. Assessment of the Greek Protected Areas system: from theory to practice. WWF Greece, September 2004, Athens. <br />
Zalidis, G. 1998. Management of river water for irrigation to mitigate soil salinization on a coastal wetland. <i>Journal of Environmental Management</i> 54:161-167. <br />
Zenetos, A., V. Vassilopoulou, M. Salomidi, and D. Poursanidis. 2007. Additions to the marine alien fauna of Greek waters (2007 update). Journal of <i>Marine Biological Association-Biodiversity Records</i> (published on line 2007). <br />
<b>Περίληψη</b> <br />
Το κείμενο αυτό (στα Αγγλικά) είναι μία συνοπτική μελέτη των κυριοτέρων περιβαλλοντικών προβλημάτων της Ελλάδας, όπως διαμορφώθηκαν την τελευταία δεκαετία (2000-2010). Συγκεντρώθηκαν στοιχεία από διεθνείς και εθνικές έρευνες, καθώς και εκθέσεις ερευνητικών οργανισμών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Επίσης, έγινε μία επιλεκτική αναφορά σε επιστημονικές εργασίες Ελλήνων ερευνητών οι οποίοι μελετούν εδώ και πολλά χρόνια τα επίπεδα ρύπανσης και τις διαχρονικές εξελίξεις. Τα προβλήματα περιβάλλοντος στην Ελλάδα είναι παρόμοια με άλλες ανεπτυγμένες χώρες, αλλά υπάρχουν και ιδιαιτερότητες από την αλματώδη ανάπτυξη της χώρας τα τελευταία 50 χρόνια και τις οικονομικές προτεραιότητες των πολιτικών κομμάτων και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα. Περιγράφονται οι κυριότεροι τομείς περιβάλλοντος, ατμόσφαιρα, υδάτινοι πόροι, θάλασσες, ποτάμια και ακτές. Επίσης, εθνικά πάρκα και προστατευόμενες περιοχές, βιοποικιλότητα και προστασία απειλούμενων ειδών, κλιματικές αλλαγές και φαινόμενο θερμοκηπίου, δημοτικά απόβλητα και ανακύκλωση και περιβαλλοντική εκπαίδευση. <br />
Πηγή <a href="http://www.chem.uoa.gr/" title="http://www.chem.uoa.gr">http://www.chem.uoa.gr</a></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-82847394764062971912011-02-04T03:50:00.002+02:002011-02-04T03:50:42.948+02:00Zeitgeist Moving Forward<div class="wlWriterEditableSmartContent" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:be6aad02-f800-4bad-92f0-5c132b4bd858" style="display: inline; float: none; margin: 0px; padding: 0px;"><div id="64ae451f-a799-4fbe-9b3d-6dfea69e5b6c" style="display: inline; margin: 0px; padding: 0px;"><div><a href="http://www.youtube.com/watch?v=3zekrAssHzw" target="_new"><img alt="" galleryimg="no" onload="var downlevelDiv = document.getElementById('64ae451f-a799-4fbe-9b3d-6dfea69e5b6c'); downlevelDiv.innerHTML = "<div><object width=\"527\" height=\"296\"><param name=\"movie\" value=\"http://www.youtube.com/v/3zekrAssHzw?hl=en&hd=1\"><\/param><embed src=\"http://www.youtube.com/v/3zekrAssHzw?hl=en&hd=1\" type=\"application/x-shockwave-flash\" width=\"527\" height=\"296\"><\/embed><\/object><\/div>";" src="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TUtbU0tr_AI/AAAAAAAAAQM/r8K3ict6sjg/videof20d5e905e24%5B6%5D.jpg?imgmax=800" style="border-style: none;" /></a></div></div></div>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-88257108093325914072010-12-16T18:49:00.002+02:002010-12-16T18:53:07.663+02:00Παρασκευή 17/12, Κοραή: ένα δέντρο γεμάτο γάλα!<p> </p><p><a href="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TQpDLBKcSuI/AAAAAAAAAP8/Ur-Gx3NC9ls/s1600-h/68239_478590792279_761842279_5662328_4266682_n%5B4%5D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="68239_478590792279_761842279_5662328_4266682_n" border="0" alt="68239_478590792279_761842279_5662328_4266682_n" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TQpDMCMYADI/AAAAAAAAAQA/ySLf03hR1Jc/68239_478590792279_761842279_5662328_4266682_n_thumb%5B2%5D.jpg?imgmax=800" width="477" height="646"></a></p><p> </p><p>Αθήνα μια πόλη σε Ανθρωπιστική Κρίση. Οι Γιατροί του Κόσμου και οι atenistas διοργανώνουν την Χριστουγεννιάτικη γιορτή τους για τα παιδιά που βιώνουν την οικονομική κρίση.<br />
Αυτή τη φορά το Δέντρο μας θα δημιουργηθεί από κουτιά Γάλα που θα θα φέρουμε όλοι μαζί μας. Για κάποια παιδιά αυτά τα Χριστούγεννα ένα κουτί γάλα είναι το καλύτερο δώρο.!!! Στόχος μας αυτές τις μέρες κανένα παιδί χωρίς ένα ζεστό ποτήρι Γάλα <p><strong>• Επίσης πέρα από το γάλα φέρτε: μακαρόνια, ρύζια, όσπρια για τις ανάγκες των Γιατρών του Κόσμου.</strong> <p>Σας περιμένουμε όλους!<br />
Παρασκευή 17/12 στις 20.00 στην Πλατεία Κοραή (Μετρό Πανεπιστήμιο)</p>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-29734221099395740572010-12-16T18:45:00.002+02:002010-12-16T18:53:40.222+02:00FREEDAY X-MAS ride special / δωρεές στο χωριό SOS ! 17/12/10<p> </p><p><a href="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TQpCKZdEAnI/AAAAAAAAAP0/e8VEoTpanDk/s1600-h/xmasride%5B7%5D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="xmasride" border="0" alt="xmasride" src="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TQpCLgwAWjI/AAAAAAAAAP4/WzRU4J01WII/xmasride_thumb%5B5%5D.jpg?imgmax=800" width="538" height="1246"></a></p><p> </p><p>ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ στην πόλη , θα τη ΒΟΛΤΑΡΟΥΜΕ όλοι !<br />
Αυτή την Παρασκευή , πάμε για την τελευταία βόλτα<br />
...του 2010 , την Χριστουγεννιάτικη βόλτα FREEDAY !<br />
..και για να μπούμε εντελώς στο κλίμα : <br />
-Θα κάνουμε μια ξεγυρισμένη βόλτα στο κέντρο και τα <br />
περίχωρα του και θα στήσουμε ένα ξέφρενο <br />
χριστουγεννιάτικο ποδηλατικό γλέντι ! <br />
- θα ντυθούμε αναλόγως (Άγιοι Βασίληδες , τάρανδοι , έλατα,<br />
δώρα, γαλοπούλες , ζαχαρωτά , ξωτικά , φάτνες ..όλα είναι μέσα)!<br />
-θα ντύσουμε αναλόγως και τα ποδήλατα μας (έλατα , φάτνες , <br />
ταράνδους , έλκηθρα , στολισμένα τζάκια και ότι άλλο) !<br />
-θα φέρουμε μαζί μας όλα τα απαραίτητα εποχιακά αξεσουάρ<br />
(μουσική,τρίγωνα, κάλτσες , κάρτες ,φαναράκια , καμπανάκια , φωτάκια ,<br />
σκουφάκια, σφυρίχτρες , καραβάκια κτλ ) <br />
-θα φέρουμε γλυκά για κέρασμα σε φίλους freedayers & περαστικούς<br />
(κουραμπιέδες , μελομακάρονα , ζαχαρωτά ,λικεράκια , κρασάκια, <br />
καραμέλες , γάλα & μπισκότα, σουβλάκια..)<br />
-Θα φέρουμε ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ και ΤΡΟΦΙΜΑ (όχι χρήματα )για να τα δώσουμε<br />
στο παιδικό χωριό SOS Βάρης και θα τα δώσουμε<br />
στον άνθρωπο από το χωριό που θα είναι εκεί<br />
με αυτοκίνητο για να τα παραλάβει και να τα<br />
δώσει στα παιδιά <br />
*ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΩΡΕΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ SOS: <br />
Αυτή την Παρασκευή,λίγο πριν μοιραστούμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα τις όμορφες στιγμές των Χριστουγέννων, μοιράζουμε χαμόγελα και χαρά στα προσωπάκια των 70 παιδιών του παιδικού χωριού SOS Βάρης!!<br />
Μαζεύουμε στην πλατεία από τις 21:00, μια ώρα πριν ξεκινήσει η Χριστουγεννιάτικη βόλτα μας,παιχνίδια για παιδιά από 2 έως 16 ετών!Επιτραπέζια,κούκλες και ότι παιχνίδι μικρό ή μεγάλο μπορεί να φέρει ο καθένας μας!<br />
Οι άνθρωποι του παιδικού χωριού SOS, μας μετέφεραν επίσης την ανάγκη για ΤΡΟΦΙΜΑ <br />
ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ,ΟΣΠΡΙΑ,ΖΥΜΑΡΙΚΑ,ΜΑΡΜΕΛΑΔΕΣ,ΜΕΛΙ <br />
αυτά μπορούν να μεταφερθούν εύκολα σε μια τσάντα στο θησείο όπου θα τα παραλάβει άνθρωπος του χωριού <br />
Ας περάσουμε ένα μήνυμα στα παιδιά και στους ανθρώπους εκεί που έχουν αφιερώσει ολόψυχα τον εαυτό τους σε αυτά,πως δεν είναι μόνοι τους!<br />
Στην πλατεία βγάζουμε φωτογραφίες με τους φίλους μας!Θα τις συγκεντρώσουμε και θα τους τις στείλουμε! Σε αυτά που φέρνουμε βάζουμε, αν θέλουμε, τα ονόματά μας, μηνυματάκια και ευχές για να τα διαβάσουν! </p>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-81837165934888732692010-12-02T16:02:00.002+02:002010-12-02T16:04:03.541+02:00Μια άλλη άποψη για το aids..<p> </p><div style="padding-bottom: 0px; margin: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; float: none; padding-top: 0px" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:54af7e62-a7b5-4e5c-8f59-df5aeb842b01" class="wlWriterEditableSmartContent"><div><object width="448" height="252"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/mRqXcXolCEs?hl=en&hd=1"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/mRqXcXolCEs?hl=en&hd=1" type="application/x-shockwave-flash" width="448" height="252"></embed></object></div></div><p>Μια εναλλακτική άποψη από τις συνηθισμένες που όμως δεν αναιρεί τη σημασία της προφύλαξης.. </p><p><strong>Ναι</strong> στην ενημέρωση</p><p><strong> Ναι</strong> στην έρευνα </p><p><strong>Ναι</strong> στον καθαρό τρόπο σκέψης </p><p><strong>Όχι</strong> στον κοινωνικό ρατσισμό και αποκλεισμό..</p>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-83696476668688811302010-12-02T15:51:00.002+02:002010-12-02T16:03:46.297+02:00Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS.<p> </p><p><div style="padding-bottom: 0px; margin: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; float: none; padding-top: 0px" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:7a5e5dc2-01b3-4b69-8a5d-96e2e5a7bf5b" class="wlWriterEditableSmartContent"><div><object width="448" height="252"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/doEPKJubOEk?hl=en&hd=1"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/doEPKJubOEk?hl=en&hd=1" type="application/x-shockwave-flash" width="448" height="252"></embed></object></div><div style="width:448px;clear:both;font-size:.8em">Μπορεί να φαίνονται μόνο “έγχρωμες” μητέρες στο βίντεο αλλά δεν αφορά μόνο αυτές..</div></div></p><div style="padding-bottom: 0px; margin: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; float: none; padding-top: 0px" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:9c0d54db-31ed-4196-a8da-f15d410d9ce3" class="wlWriterEditableSmartContent"><div><object width="448" height="252"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/VJ82z7u8O6A?hl=en&hd=1"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/VJ82z7u8O6A?hl=en&hd=1" type="application/x-shockwave-flash" width="448" height="252"></embed></object></div><div style="width:448px;clear:both;font-size:.8em">Θα ανεβαίνατε στη μηχανή γυμνοί και να τρέξετε σε αγώνα ταχύτητας?? Αν όχι τότε γιατί να κάνετε έρωτα χωρίς προφύλαξη??</div></div><p><div style="padding-bottom: 0px; margin: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; float: none; padding-top: 0px" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:87b16679-279c-4afc-80f7-3d37c2f0c538" class="wlWriterEditableSmartContent"><div><object width="448" height="252"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Ztqmw6Ef1OU?hl=en&hd=1"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/Ztqmw6Ef1OU?hl=en&hd=1" type="application/x-shockwave-flash" width="448" height="252"></embed></object></div><div style="width:448px;clear:both;font-size:.8em">Μπορεί να φαίνεται λίγο χυδαίο έτσι όπως παρουσιάζεται αλλά το μήνυμα του είναι ακριβώς αυτό που πρέπει!!</div></div></p><p>Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο blog <a title="http://athenssunbiker.blogspot.com" href="http://athenssunbiker.blogspot.com">http://athenssunbiker.blogspot.com</a> .Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι η ολική η μερική άγνοια είναι αυτές που τροφοδοτούν τον φόβο.. Εκτός λοιπόν από την ασθένεια του aids πρέπει να καταπολεμηθεί κ η προκατάληψη που υπάρχει για αυτό το θέμα..Και ο μόνος τρόπος να καταπολεμήσεις τον φόβο και την προκατάληψη είναι η σωστή και έγκαιρη ενημέρωση (από την παιδική ηλικία ακόμα), η οποία όμως δεν πρέπει να σταματάει αλλά να συνεχίζει εφόρου ζωής ώστε να γίνονται γνωστές οι ιατρικές εξελίξεις. Και φυσικά πάνω απ’ όλα η προφύλαξη..</p><p>Ακολουθεί το απόσπασμα του κ<sup>ου</sup> Πεταλάκη από το <a title="http://athenssunbiker.blogspot.com" href="http://athenssunbiker.blogspot.com">http://athenssunbiker.blogspot.com</a></p><p>Οι περισσότεροι δε θέλουν να μιλάνε για αυτό. Ακόμα περισσότεροι δε γνωρίζουν, ούτε έχουν μπει ακόμα στον κόπο να ενημερωθούν. Σε μια συζήτηση με φίλες τις προάλλες, έπαθα ένα μικρό σοκ με την άγνοια που είχαν απέναντι στη μορφή του ιού και στο "πως κολλάει". Με τη γνωστή συνταγή του "έξω το κακό από εμάς", η Ελληνική κοινωνία δε θέλει να το βλέπει ακόμα ως πιθανό πρόβλημα και το χειρότερο είναι ότι νομίζουμε πως αφορά κάποιους εκεί έξω που δεν είμαστε εμείς. Τους συνήθης ύποπτους. Τις "αδερφές" ας πούμε, ή τα junkies. Ή ότι έλα μωρέ δεν μπορεί να συμβεί σε εμένα!</p><p>Και όμως... Τα στοιχεία (του 2009) ειδικά για την Ελλάδα, δεν είναι καλά και δείχνουν και εδώ την έλλειψη ενημέρωσης που υπάρχει. Ήδη οι ασθενείς με AIDS ξεπερνούν τις 8.500, ενώ τους ειδικούς προβληματίζει το γεγονός ότι αυξημένη συχνότητα μόλυνσης με AIDS καταγράφεται στις νεαρές γυναίκες. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν οι νέοι άνδρες που χαρακτηρίζονται από απερισκεψία με δύο στους πέντε (σχεδόν τους μισούς) να «προκαλούν» τον ιό του AIDS, έχοντας ερωτικές επαφές χωρίς προφύλαξη. Και οι άλλοι άνδρες ή γυναίκες που το δέχονται όμως, δεν είναι αμέτοχοι. Βάλτε μέσα και τα ποσοστά των ανθρώπων που επειδή δεν ελέγχονται, μέσα στην άγνοιά τους μεταδίδουν χωρίς να παίρνουν κάποια μέτρα προφύλαξης τον ιό και σε τρίτους. <p>Το AIDS αφορά τους πάντες. Αφορά τις ζωές μας αλλά και τις ζωές των άλλων. Η λήψη απλών μέτρων προφύλαξης, αποτελεί δείγμα ανθρωπιάς και υπεύθυνη στάση απέναντι στον άλλον που κάνεις έρωτα. Όλοι μας είναι καλό να ελεγχόμαστε τακτικά, δεν είναι τίποτα, είναι δωρεάν, αρκεί να ενημερωθείτε για το που μπορείτε να πραγματοποιήσετε την αιματολογική εξέταση. Ούτως ή άλλως καλό είναι να παρακολουθείτε ας υποθέσουμε κάθε 6μηνο τον εαυτό σας. Προσωπικά το έχω εντάξει στα κλασικά check up, περίπου ανά 6μηνο και όλα καλά. Είσαι ήσυχος! <p>Καλό είναι να γνωρίζετε πως τηρείται ανωνυμία και υπάρχουν πια και αρκετές ομάδες ανθρώπων που υποστηρίζουν τους ασθενείς, αν και εφόσον νοσήσετε. Σίγουρα, δεν είναι εύκολο. Οτιδήποτε που αφορά μια διάγνωση ενός προβλήματος υγείας, θέλει σθένος και δύναμη. Και το χειρότερο είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός. Το ταμπού του θέματος. Η προκατάληψη. Για όλα αυτά ο ασθενής μπορεί να βρει κουράγιο και υποστήριξη. <p>Φυσικά και δε χρειάζεται πανικός. Τα σύγχρονα φάρμακα βοηθούν πια πολύ κόσμο και αρκετοί δεν νοσούν. Μένουν φορείς. Αλλά αυτό έχει αποτελέσει δυστυχώς και ένα παράγοντα που ειδικά στους νέους, λειτουργεί ανασταλτικά στο να προσέχουν, αφού περνάει και η άποψη ότι δεν τρέχει τίποτα. Και οφείλουμε όλοι, αν αντιληφθούμε ότι ένας δικός μας άνθρωπος φίλος, φίλη, συγγενής έχει νοσήσει να είμαστε ενήμεροι, αλληλέγγυοι. Και κάτι ακόμα. Οι έγκυες γυναίκες είναι εξίσου σημαντικό να κάνουν όλα τα απαραίτητα τεστ, γιατί πια η πρόληψη μπορεί να σώσει τα βρέφη. Η επιστήμη έχει προχωρήσει. <p>Ενημερωθείτε λοιπόν, προσέχετε εκεί έξω, απαιτήστε σεβασμό από τον/την σύντροφό σας, μη φοβάστε να το συζητάτε μεταξύ σας. Και κάντε έρωτα ΝΑΙ! Αλλά με προστασία.Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-14001337759213808472010-11-03T23:08:00.001+02:002010-11-03T23:09:18.822+02:00Τέστ Αντίληψης<object style="background-image:url(http://i1.ytimg.com/vi/pICEprmmn0U/hqdefault.jpg)" width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/pICEprmmn0U?fs=1&hl=el_GR"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/pICEprmmn0U?fs=1&hl=el_GR" width="425" height="344" allowScriptAccess="never" allowFullScreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6918293669391106154.post-68896902022343445152010-11-02T04:22:00.002+02:002010-11-02T04:41:39.254+02:00Freeday!!!<p><a href="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TM91y854aHI/AAAAAAAAAPY/U4oqQd8_AGc/s1600-h/50353_49283986544_231553_n%5B5%5D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="50353_49283986544_231553_n" border="0" alt="50353_49283986544_231553_n" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TM91zVE_wxI/AAAAAAAAAPc/brzls0mC69w/50353_49283986544_231553_n_thumb%5B3%5D.jpg?imgmax=800" width="500" height="751"></a></p><p>Αισίως η διοργάνωση του Freeday έκλεισε τα δυο χρόνια οπότε ας του ευχηθούμε χρόνια πολλά με ακόμα περισσότερες βόλτες και ακόμα περισσότερες συμμετοχές..</p><p>Στις παρακάτω σειρές μπορείτε να βρείτε όποια πληροφορία χρειάζεστε ώστε να δώσουμε ραντεβού την παρασκευή στις 21:30 στο Θησείο..</p><ul><li><font style="background-color: #ffff00" color="#000000"><strong>Τι είναι το freeday?</strong></font></li>
</ul><p>Ποδηλατοβόλτα FREEDAY κάθε παρασκευή εκτός εθνικών εορτών και Αυγούστου.Διαρκεί 4-5 ώρες από 30 έως 60 χλμ με διαφορετικό προορισμό κάθε φορά εντός του λεκανοπεδίου Αττικής. <br />
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΝΕΑΣ ΒΟΛΤΑΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ( ΠΕΜΠΤΗ ) απόγευμα προς βραδάκι (εκτός special events)<br />
η διαδρομή της βόλτας ΔΕΝ ανακοινώνεται (εκτός tour d'atene) παρά μόνο ο προορισμός.</p><p>Friday + [(free)+(day)] = freeday<br />
Όπως κάθε Παρασκευή , έτσι και αυτή θα πάμε ποδηλατοβόλτα .<br />
-Η ανακοίνωση για κάθε νέα βόλτα γίνεται την από προηγούμενη μέρα <br />
-Την Παρασκευή λοιπόν ,μαζευόμαστε στο σταθμό του Θησείου ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΣΩΜΑΤΩΝ (ΕΡΜΟΥ) στις 21:30 .<br />
-Αναχωρούμε στις 22:00 από το Θησείο και πάμε βόλτα.<br />
-Κάνουμε ομαδική στάση 40' λεπτών περίπου στον προορισμό, για ξεκούραση και φαγητό.<br />
-Η βόλτα συνεχίζει με την επιστροφή και λήγει τις πρώτες πρωινές ώρες ΠΑΝΤΑ στο σταθμό Θησείου, περίπου στις 03:00 αλλά είναι προαιρετική για όσους δεν μπορούν ή επιθυμούν να επιστρέψουν νωρίτερα (καθένας έρχεται για όσο θέλει).<br />
-ΜΕΤΑ την επιστροφή στο Θησείο , αυτοοργανώνονται υποομάδες γειτόνων<br />
για την επιστροφή στο σπίτι<br />
*Συνήθως ακολουθεί παλαβοβόλτα μέχρι πρωίας για τους αμετανόητους !!*<br />
Στην βόλτα αυτή κάθε ποδηλάτης έχει την ελευθερία και την ευθύνη του εαυτού του.<br />
-όποιος θέλει , έρχεται.</p><p>-Ακολουθούμε όμως όλοι τους κανόνες freeday και τον οδηγό της βόλτας με το φωτάκι.<br />
Πρέπει να είμαστε ενήλικες (+18) ή να συνοδευόμαστε από τον κηδεμόνα μας γιατί κανένας δεν φέρει ευθύνη για κανένα άλλο πέραν του εαυτού του.<br />
Δεν έχουμε αρχηγούς , είμαστε μόνο μια γελαστή παρέα συνοδοιπόρων ,που συνυπάρχουν<br />
αρμονικά στον δρόμο ακολουθώντας μερικούς απλούς κανόνες-και τίποτε άλλο ! </p><p><br />
FREEDAY ποδηλατοβόλτα<br />
21:30-02:00<br />
κάθε Παρασκευή , 21:30 Σταθμός Θησείου (πλατεία Ασωμάτων)<br />
02:00-07:00<br />
freeday παλαβοβόλτα!!!!</p><ul><li><font color="#000000"><strong><font style="background-color: #ffff00">Παρακαλούμε ενημερωθείτε από τα παρακάτω links</font></strong> </font></li>
</ul><p>1/KΑΝΟΝΕΣ ποδηλατοβόλτας FREEDAY εδώ :</p><p><br />
<iframe height="230" src="http://player.vimeo.com/video/4713744" frameborder="0" width="400"></iframe></p><p> </p><iframe height="300" src="http://player.vimeo.com/video/13433424" frameborder="0" width="400"></iframe> <p><br />
και<br />
<a href="http://www.facebook.com/photo.php?pid=81203&op=1&o=all&view=all&subj=49283986544&aid=-1&oid=49283986544&id=100001179846249&fbid=113207118728616"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="34669_113207118728616_100001179846249_81203_5380556_n" border="0" alt="34669_113207118728616_100001179846249_81203_5380556_n" src="http://lh4.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TM95Jhsy-mI/AAAAAAAAAPg/0xQr6IAxQ-4/34669_113207118728616_100001179846249_81203_5380556_n%5B4%5D.jpg?imgmax=800" width="462" height="367"></a></p><p> </p><p>2/-Ακολουθούμε ΟΛΟΙ τον ποδηλάτη/οδηγό με το συγκεκριμένο ΦΩΤΑΚΙ :</p><p><br />
<a href="http://www.facebook.com/photo.php?pid=81204&op=1&o=all&view=all&subj=49283986544&aid=-1&oid=49283986544&id=100001179846249&fbid=113207122061949"><a href="http://www.facebook.com/photo.php?pid=81204&op=1&o=all&view=all&subj=49283986544&aid=-1&oid=49283986544&id=100001179846249&fbid=113207122061949"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="34669_113207122061949_100001179846249_81204_5398094_n" border="0" alt="34669_113207122061949_100001179846249_81204_5398094_n" src="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TM95KFHTNUI/AAAAAAAAAPk/hLS3_PUcuMY/34669_113207122061949_100001179846249_81204_5398094_n%5B3%5D.jpg?imgmax=800" width="317" height="492"></a></a></p><p> </p><p>3/ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗΣ εδώ :<br />
</p><iframe height="320" src="http://player.vimeo.com/video/6612153" frameborder="0" width="400"></iframe> <p> </p><p>4/Πως είναι μια freeday βόλτα ?<br />
</p><iframe height="320" src="http://player.vimeo.com/video/6737768" frameborder="0" width="400"></iframe> <p> </p><a href="http://www.youtube.com/watch?v=hYi80kmOizY&feature=fvsr"> <p><div style="padding-bottom: 0px; margin: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; float: none; padding-top: 0px" id="scid:5737277B-5D6D-4f48-ABFC-DD9C333F4C5D:32abcb16-2786-4739-ba5f-a2268507782d" class="wlWriterEditableSmartContent"><div><object width="448" height="252"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/hYi80kmOizY?hl=en&hd=1"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/hYi80kmOizY?hl=en&hd=1" type="application/x-shockwave-flash" width="448" height="252"></embed></object></div></div></p><p></a> </p><p>5/Road book freeday( ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ , ΕΚΤΥΠΩΣΕ ΤΟ) :<br />
<a href="http://www.facebook.com/photo.php?pid=81201&op=1&o=all&view=all&subj=49283986544&aid=-1&oid=49283986544&id=100001179846249"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="34669_113207112061950_100001179846249_81201_5468831_n" border="0" alt="34669_113207112061950_100001179846249_81201_5468831_n" src="http://lh6.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TM95Kw-TqoI/AAAAAAAAAPo/HYcjVf9TSHk/34669_113207112061950_100001179846249_81201_5468831_n%5B3%5D.jpg?imgmax=800" width="533" height="396"></a></p><p>ΚΑΙ<br />
<a href="http://lh3.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TM95LtIhf_I/AAAAAAAAAPs/AW5fQ2JL5zs/s1600-h/34669_113207115395283_100001179846249_81202_1596628_n%5B3%5D.jpg"><img style="background-image: none; border-bottom: 0px; border-left: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; display: inline; border-top: 0px; border-right: 0px; padding-top: 0px" title="34669_113207115395283_100001179846249_81202_1596628_n" border="0" alt="34669_113207115395283_100001179846249_81202_1596628_n" src="http://lh5.ggpht.com/_nggSzssmOXM/TM95Mb840PI/AAAAAAAAAPw/tXuG88NUebU/34669_113207115395283_100001179846249_81202_1596628_n_thumb%5B1%5D.jpg?imgmax=800" width="538" height="400"></a></p><p> </p><p>6/Το γκρουπ "FREEDAY - ποδηλάτες" στο facebook :<br />
<a href="http://www.facebook.com/group.php?gid=49283986544&ref=mf">http://www.facebook.com/group.php?gid=49283986544&ref=mf</a></p><p><br />
7/Kαιρός:<br />
<a href="http://www.meteo.gr/">http://www.meteo.gr/</a></p><p><a href="http://www.meteogreece.com/loc_mg/compare_cities.php?ID=1">http://www.meteogreece.com/loc_mg/compare_cities.php?ID=1</a><br />
**********************************************************<br />
Προσυγκεντρώσεις FREEDAY :<br />
-@ ΔYTIKA : 21:15 Ιερά οδός και Θηβών<br />
-@ ΝOTIOΑΝΑΤΟΛΙΚΑ : 20:45 , πλατεία Βάρναλη / 21:00 Σταθμός Αγ.Δημητρίου<br />
-@ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΑ (Πειραιάς) : 20:45 Παπαναστασίου & Τζαβέλα γωνία , απέναντι από τα σχολεία.<br />
-@ ΒΟΡΕΙΑ :<br />
21:00 ,Γλυπτό "Ομπρέλες" ,στο Παλαιό Ψυχικό (επί της Κηφισίας)<br />
20:15 - 20:30 Προαστιακός Πεντέλης<br />
21:00 ,Μετρό στάση Νομισματοκοπείο<br />
-@ ΚΟΝΤΙΝΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ : 20:45 Πυραμίδα της Νέας Σμύρνης</p>Λιαπης Αντωνηςhttp://www.blogger.com/profile/10819342016028062189noreply@blogger.com0